3. Choroby naczyniowe Flashcards
U 70-letniego mężczyzny wystąpiło nagle osłabienie kończyny dolnej prawej i nietrzymanie moczu. W badaniu neurologicznym w pierwszej dobie pobytu w szpitalu stwierdza się niedowład kończyny dolnej prawej z osłabieniem odruchów głębokich i zmniejszonym napięciem mięśni w tej kończynie, objawy deliberacyjne oraz nietrzymanie moczu.
Niedrożność dotyczy najprawdopodobniej tętnicy:
a. przedniej mózgu
b. środkowej mózgu
c. tylnej mózgu
d. wstecznej Heubnera
e. podstawnej
a. przedniej mózgu
niedowład przeciwległych kończyn, objawy deliberacyjne, nietrzymanie moczu, mutyzm lub afazja, zaburzenia napędu
U 68-letniej kobiety wystąpiły nagle zaburzenia równowagi i nudności. W badaniu neurologicznym stwierdza się: prawostronny zespół Hornera, niedoczulicę bólu i dotyku po prawej połowie twarzy i ataksję kończyn prawych oraz niedoczulicę dotyku i bólu na kończynach lewych. Ponadto dyzartria i dysfagia. Objawy wskazują na niedrożność w zakresie tętnicy:
a. przedniej mózgu
b. naczyniówkowej przedniej
c. tylnej mózgu
d. podstawnej
e. kręgowej
e. kręgowej
zespół boczny opuszki (Wallenberga)
Połącz kliniczny zespół udarowy w przypadku maksymalnego deficytu neurologicznego u pacjentów z ostrym udarem w pierwszej dobie:
- lewostronne: zaniedbywanie połowicze, niedowidzenie jednoimienne kwadrantowe dolne i niedowład połowiczy
- prowostronne: ośrodkowy niedowład twarzy i języka oraz kończyny górnej i dolnej
- afazja czuciowa i niedowidzenie jednoimienne kwadrantowe górne prawostronne
- niedowidzenie połowicze jednostronne
- uszkodzenie nerwu III po prawej i niedowład połowiczy lewostronny
A. udar w całym przednim kręgu unaczynienia (TACS)
B. udar w części przedniego kręgu unaczynienia (PACS)
C. udar w tylnym kręgu unaczynienia (POCS)
D. udar lakunarny (LACS)
E. nieokreślony zespół kliniczny udaru mózgu
1A 2D 3B 4C 5C
A. udar w całym przednim kręgu unaczynienia (TACS) - 1. lewostronne: zaniedbywanie połowicze, niedowidzenie jednoimienne kwadrantowe dolne i niedowład połowiczy
B. udar w części przedniego kręgu unaczynienia (PACS) - 3. afazja czuciowa i niedowidzenie jednoimienne kwadrantowe górne prawostronne
C. udar w tylnym kręgu unaczynienia (POCS) - 4. niedowidzenie połowicze jednostronne; 5. uszkodzenie nerwu III po prawej i niedowład połowiczy lewostronny
D. udar lakunarny (LACS) - 2. prowostronne: ośrodkowy niedowład twarzy i języka oraz kończyny górnej i dolnej
Jedynym badaniem laboratoryjnym, którego wynik musi być znany lekarzowi przed rozpoczęciem leczenia trombolityczego udaru niedokrwiennego w przypadku chorego nieprzyjmującego żadnych leków jest:
a. czas trombinowy (INR)
b. stężenie glukozy
c. morfologia krwi z liczbą krwinek płytkowych
d. stężenie kreatyniny
e. stężenie sodu i potasu
b. stężenie glukozy
Skala ASPECTS używana w ocenie nieprawidłowości TK głowy u chorych na ostry udar mózgu dotyczy:
a. rozległości zmian niedokrwiennych w zakresie tętnicy środkowej mózgu
b. rozległości zmian niedokrwiennych w zakresie przedniego kręgu unaczynienia
c. rozległości zmian niedokrwiennych w całym mózgowiu
d. objętości krwi w miąższu mózgu i układzie komorowym w krwotoku śródmózgowym
e. różnicy objętości zmian odwracalnych i nieodwracalnych w przebiegu udaru niedokrwiennego
a. rozległości zmian niedokrwiennych w zakresie tętnicy środkowej mózgu
ocena hipodensji 10 obszarów unacynionych przez tętnicę środkową mózgu
U chorego na ostry udar niedokrwienny, który nie został zakwalifikowany do leczenia trombolitycznego i nie ma istotnych chorób współistniejących, ostrożne obniżanie ciśnienia tętniczego w pierwszej dobie od zachorowania można podjąć, jeżeli ciśnienie skurczowe wynosi powyżej:
a. 150 mmHg
b. 180 mmHg
c. 200 mmHg
d. 220 mmHg
e. 240 mmHg
d. 220 mmHg
badaniem o największej czułości i swoistości w wykrywaniu wczesnych zmian niedokrwiennych w przebiegu udaru mózgu jest:
a. TK bez środka cieniującego
b. TK po podaniu środka cieniującego
c. RM - sekwencja FLAIR
d. RM - sekwencja DWI
e. RM - sekwencja GRE lub T2*
d. RM - sekwencja DWI
U chorego na ostry udar niedokrwienny ze współistniejącą cukrzycą typu 2 i hiperglikemią w pierwszej dobie udaru należy prowadzić leczenie hipoglikemizujące, którego celem jest utrzymanie glikemii w zakresie:
a. 100-400 mg%
b. 120-140 mg%
c. 140-160 mg%
d. 140-180 mg%
e. 160-200 mg%
d. 140-180 mg%
Wskazaniem do intubacji dotchawiczej pacjenta z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu są m.in. zaburzenia przytomności, których nasilenie w skali śpiączki Glasgow oceniano na:
a. < 10 pkt
b. < 9 pkt
c. < 8 pkt
d. <7 pkt
e. <6 pkt
c. < 8 pkt
Równoczesnego leczenia dwoma lekami przeciwpłytkowymi w ostrym okresie udaru niedokrwiennego lub po napadzie przemijającego niedokrwienia mózgu nie bierze się pod uwagę w przypadku:
a. udaru sercowozatorowego
b. udaru w przebiegu choroby dużych naczyń
c. małego deficytu neurologicznego (tzn. punktacji od 0 do 3 pkt w skali NIHSS)
d. udaru w przebiegu choroby małych naczyń
e. TIA o dużym ryzyku wczesnego nawrotu (tzn. punktacji w skali ABCD2 > 3pkt)
a. udaru sercowozatorowego
tutaj leczenie przeciwkrzepliwe
która z poniższych cech nie jest brana pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o zastosowaniu leczenia trombolitycznego w ostrym udarze niedokrwiennym mózgu:
a. wiek pacjenta
b. czas od przyjęcia ostatniej dawki doustnego antykoagulantu
c. stężenie glukozy w surowicy
d. ciśnienie tętnicze
e. obecność niepękniętego tętniaka mózgu
a. wiek pacjenta
W którym z poniższych stanów klinicznych zaleca się dożylne leczenie trombolityczne w razie wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu:
a. ostre zapalenie trzustki
b. nowotwór obciążony dużym ryzykiem krwawienia
c. poród siłami natury 7 dni przed zachorowaniem na udar mózgu
d. obecność oponiaka wewnątrzczaszkowego
e. aktywne bakteryjne zapalenie wsierdzia
d. obecność oponiaka wewnątrzczaszkowego
Dożylne leczenie trombolityczne udaru niedokrwiennego mózgu można podjąć bez konieczności obniżania ciśnienia tętniczego, o ile wartości ciśnienia skurczowego/rozkurczowego wynoszą poniżej:
a. 220/120 mmHg
b. 185/110 mmHg
c. 180/105 mmHg
d. 160/90 mmHg
e. 140/90 mmHg
b. 185/110 mmHg
Po leczeniu trombolitycznym udaru niedokrwiennego mózgu należy przez 24 godziny utrzymywać wartości ciśnienia skurczowego/rozkurczowego krwi poniżej:
a. 220/120 mmHg
b. 185/110 mmHg
c. 180/105 mmHg
d. 160/90 mmHg
e. 140/90 mmHg
c. 180/105 mmHg
Małopłytkowość zwiększa ryzyko powikłań krwotocznych po dożylnym leczeniu trombolitycznym udaru niedokrwiennego. Leczenia takiego nie należy podejmować (lub przerwać, jeśli zostało podjęte), jeżeli liczba płytek w mm3 wynosi poniżej:
a. 25 000
b. 50 000
c. 75 000
d. 100 000
e. 125 000
d. 100 000
U pacjenta, który przed dwiema godzinami zachorował na udar niedokrwienny mózgu, czynnikiem, który nakazuje wykonanie trombektomii mechanicznej bez wcześniejszego dożylnego leczenia trombolitycznego jest:
a. wartość INR >1,7
b. niedrożność tętnicy mózgu środkowej w odcinku M1 w angio-TK naczyń mózgowych
c. glikemia ⩾ 200 mg%
d. spełnienie kryteriów kwalifikujących zarówno do leczenia trombolitycznego jak i do trombektomii
e. przyjmowanie leków przeciwpłytkowych (kwas acetylosalicylowy w dawce 75 mg/d)
a. wartość INR >1,7
Dożylne leczenie trombolitycznego u pacjenta leczonego dabigatranem, u którego czas APTT jest wydłużony, można rozważyć po wcześniejszym podaniu:
a. kwasu epsilon-aminokapronowego
b. świeżo mrożonego osocza
c. nimodypiny
d. idarucyzumabu
e. erenumabu
d. idarucyzumabu
Która z poniższych cech stanowi przeciwwskazanie do wykonania trombektomii mechanicznej:
a. wiek > 80 lat
b. stosowanie doustnego antykoagulantu i wartość INR > 1,7
c. stosowanie leku przeciwpłytkowego
d. bardzo duży deficyt neurologiczny (NIHSS > 25 pkt)
e. czas od zachorowanie > 18 godz. łącznie z niewielkim deficytem neurologicznym (NIHSS < 10 pkt)
e. czas od zachorowanie > 18 godz. łącznie z niewielkim deficytem neurologicznym (NIHSS < 10 pkt)
Która z poniższych interwencji nie ma uzasadnienia w leczeniu zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego w przebiegu udaru niedokrwiennego mózgu:
a. dożylny wlew mannitolu
b. dożylny wlew hipertonicznego roztworu chlorku sodu
c. hemikraniektomia
d. dożylne podanie deksametazonu
e. hiperwentylacja
d. dożylne podanie deksametazonu
W którym z poniższych stanów hemikraniektomia odbarczająca w leczeniu ciasnoty śródczaszkowej w przebiegu udaru niedokrwiennego nie przynosi poprawy stanu czynnościowego lub nie zmniejsza śmiertelności:
a. wiek > 60 lat
b. ukrwotocznienie ogniska zawałowego
c. pogorszenie stanu klinicznego w ciągu 48 godzin od zachorowania
d. stan nieprzytomności z brakiem reaktywności źrenic
e. ognisko zawałowe obejmujące co najmniej połowę obszaru unaczynionego przez tętnice środkową mózgu
d. stan nieprzytomności z brakiem reaktywności źrenic
wskazuje na dokonane wgłobienie i nieodwracalne uszkodzenie mózgu
U 56-letniego chorego na udar niedokrwienny (bez padaczki w wywiadzie) w pierwszej dobie od zachorowania wystąpił pojedynczy napad padaczkowy uogólniony. Która z poniższych decyzji terapeutycznych jest najbardziej uzasadniona:
a. podjęcie przewlekłego leczenia lewetyracetamem podawanym doustnie
b. podjęcie leczenia lewetyracetamem doustnie przez 7 dni, a następnie odstawienie leku, o ile nie występują napady
c. podawanie mannitolu i furosemidu jak w leczeniu ciasnoty śródczaszkowej
d. odroczenie podawania kwasu acetylosalicylowego o co najmniej 72 godziny
e. niepodejmowanie leczenia przeciwpadaczkowego
e. niepodejmowanie leczenia przeciwpadaczkowego
U 67-letniego pacjenta, który 3 lata temu doznał udaru niedokrwiennego mózgu w przebiegu choroby małych naczyń i z tego powodu otrzymywał profilaktykę wtórną w postaci kwasu acetylosalicylowego w dawce 75 mg/d, ponownie wystąpił udar niedokrwienny o tej samej etiologii. W związku z tym profilaktyka wtórna powinna polegać na:
a. kontynuowaniu leczenia kwasem acetylosalicylowym w dawce 75 mg/d
b. zwiększeniu dawki kwasu acetylosalicylowego do 150 mg/d
c. zwiększeniu dawki kwasu acetylosalicylowego do 300 mg/d
d. zmianie leki przeciwpłytkowego na klopidogrel
e. zmianie leki przeciwpłytkowego na tikagrelor
d. zmianie leki przeciwpłytkowego na klopidogrel