19. Pamięć i uwaga Flashcards

1
Q
  1. Czym jest pamięć, jak można ją zdefiniować?
A

Wszelkie zmiany struktury i funkcji mózgu można traktować jako rodzaj pamięci. Pamięć nie jest zjawiskiem jednorodnym, istnieje wiele różnych podsystemów pamięci, gdyż zmiany w mózgu nastąpić mogą na wiele sposobów, zarówno w czasie pobudzania (rejestracja), przechowywania jak i późniejszego odtwarzania informacji.

Pamięć podzielić można ze względu na czas trwania:

  • Pamięć długotrwała (LTM) - lata.
  • Pamięć krótkotrwała (STM), operacyjna - do minut, a przy ciągłym odświeżaniu nawet godzin; jest częścią złożonego mechanizmu pamięci roboczej,
  • Pamięć natychmiastowa, ultrakrótka, ikonograficzna, pętla fonologiczna - do kilku sekund.
  • Pamięć rozpoznawcza (recognitionmemory) - rozpoznanie, że już to widziałem, choć pewnie bym sobie sam nie przypomniał.
  • Pamięć opisowa (deklaratywna): epizodyczna(pamięć autobiograficzna)i pamięć semantyczna(fakty, wiedza ogólna).
  • Pamięć nieopisowa (niedeklaratywna)to pamięć proceduralna (sekwencje czynności, umiejętności), odruchów warunkowych (gotowości reakcji, dyspozycyjności), habituacji-sensytyzacji (nieasocjacyjna) oraz torowania (priming).
  • JAWNA - czyli taka, którą można sobie uświadomić (a więc w jawny sposób skojarzyć);
  • UTAJONA - wpływająca na decyzje mózgu w sposób utajony, nieświadomy
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q
  1. Jakie mamy rodzaje pamięci, czym się różnią?
A

Pamięć może być jawna (świadoma, explicit), czyli taka, którą można sobie uświadomić (a więc w jawny sposób skojarzyć); pamięć może być utajona (nieświadoma, implicit), a więc wpływająca na decyzje mózgu w sposób utajony, nieświadomy. Pamięć można podzielić też na retrospektywną, czyli intencjonalnego przypominania sobie, i pamięć prospektywną, czyli przypominania w określonym czasie, że mamy coś zrobić.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q
  1. Narysuj lub opisz główne obszary mózgu związane z różnymi rodzajami pamięci.
A

Struktury anatomiczne służące pamięci:

  • Kora mózgu (zwłaszcza płaty czołowe i ciemieniowe) - pamięć długotrwała.
  • Płat ciemieniowy zawiera również szkicownik wzrokowo-przestrzenny, ważny dla pamięci krótkotrwałej jak i długotrwałej pamięci skojarzeniowej.
  • Hipokamp - pamięć przestrzenna, pamięć epizodyczna o pośrednim czasie życia.
  • Ciało migdałowate - pamięć emocjonalna (utajona).
  • Pamięć proceduralna - prążkowie, jądra podstawy mózgu (skorupa, jądro ogoniaste), móżdżek i kora ruchowa odpowiedzialne są za pamięć umiejętności; Jądro ogoniaste - pamięć genetyczna, instynktowne formy zachowania, silnie aktywne u zakochanych, zaburzenia prowadzą do zachowań obsesyjno-kompulsywnych. Kora przedczołowa bierze udział w tworzeniu się krótkotrwałej pamięci roboczej (operacyjnej, PR).
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q
  1. Jakie własności wykazują koneksjonistyczne modele pamięci?
A

Modele komputerowe pokazują jak powstaje pamięć w układzie koneksjonistycznym, zapisana w siłach połączeń synaptycznych. Własności takich modeli:

  • rozproszona reprezentacja
  • adresowanie kontekstowe
  • dopełnianie brakujących elementów
  • automatyczne skojarzenia
  • szybkość szukania niezależna od liczby pamiętanych wzorców
  • odporność na szum w danych
  • odporność na uszkodzenia sieci .
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q
  1. Jakie byłyby wady istnienia takiego engramu pamięci?
A

Początkowo wierzono, że istnieją engramy (ślady pamięci), ale nie udało się ich znaleźć, gdyż pamięć nie jest zlokalizowana w jakimś konkretnym miejscu w mózgu, tylko zapisana w wielu połączeniach pomiędzy neuronami, co decyduje o sposobach pobudzania się podsieci neuronów. WADA ENGRAMU: uszkodzenie tego konkretnego miejsca w mózgu skutkowałoby całkowitą utratą pamięci, nawet motorycznej. Taki człowiek musiałby uczyć się wszytkiego od początku.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q
  1. Jaka jest pojemność pamięci roboczej i jakie obszary mózgu są dla niej kluczowe?
A

Kora przedczołowa i hipokamp • Pojemność pamięci roboczej w zdaniach typu zapamiętania listy przypadkowych cyfr lub wyrazów określono średnio na 7±2. Późniejsze badania wykazały, że zależy to mocno od charakteru materiału, dla słów może to być mniej, rzędu 5, a dla obiektów wizualnych (np. znaków chińskich, jeśli ktoś ich nie zna) tylko 4±2. Pojemność pamięci roboczej dla długich słów jest mniejsza niż krótkich, np. cyfry walijskie są długie i mniej się ich zapamiętuje. Ograniczenie może wynikać z czasu potrzebnego do wypowiedzenia zapamiętanych słów czy cyfr w ciągu 2 sekund.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q
  1. Dlaczego pamięć robocza szympansa jest znacznie lepsza niż człowieka?
A

Z komentarza

Już wcześniej wykazano ze szympansy posiadają doskonałe zdolności pamięci krótkotrwałej i długotrwałej. Pamięć robocza, oprócz tego ze pozwala nam śledzić serie wcześniejszych wydarzeń, potrafi także manipulować informacjami i aktualizować te, skore już posiadamy. Proces ten wymaga uwagi i często kiedy się rozproszymy, zapominamy o czym pamiętaliśmy przed chwila. Informacje które przechowujemy w pamięci właśnie roboczej mogą być rownież przechowywane w pamięci długotrwałej.
Pamięć roboczą u szympansa badali naukowcy z University of St Andrews, the Max Planck Institute and the University of Veterinary Medicine Vienna. Podczas gdy małpy obserwowały badaczy, położyli oni kilka małych, nieprzezroczystych pojemników, w których znajdowało się jedzenie, przed nimi. Następnie małpy wskazywały, w skorym pojemniku jest jedzenie, jeśli odpadły dobrze, dostawały je do zjedzenia. Po każdym takim wyborze, pojemniki były ukrywane na 15 sekund. Aby uzyskać jak najwieksza ilość jedzenia, małpy musiały pamiętać które pudełka już przeszukały, co sprawdzało ich właśnie pamięć robocza. Zadanie było stopniowo utrudniane, badacze dodawali kolejne pojemniki i przenosili je miedzy kolejnymi poszukiwaniami. Najlepiej radzące sobie szympansy, były w stanie pamiętać cztery produkty żywnościowe, chodź jeden młody szympans zapamiętał ich ponad siedem. Do zapamiętania swoich poprzednich wyborów wykorzystywały zarówno wygląd pudełek, jak i ich położenie. Naukowcy nie znaleźli dowodów na to, że szympansy stosują proste strategie wyszukiwania (takie jak wyszukiwanie liniowe lub strategie szeregowego porządkowania), którym posługują się najczęściej ludzie. I właśnie to jest najwieksza różnica pomiędzy nami a szympansami, bo najbardziej oczywistą różnicą nie była pojemność pamięci roboczej - czyli zdolność do śledzenia serii zdarzeń - ale stosowane strategie wyszukiwania.
Szympansy wykazywały poziom wydajności porównywalny z ludzkimi dziećmi w wieku szkolnym w podobnych zadaniach związanych z wyszukiwaniem informacji o sobie.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q
  1. Jak przejawia się dylemat plastyczności/stabilności w odniesieniu do pamięci?
A

Niestabilność synaps może być wynikiem spontanicznej aktywności neuronów, wykorzystaniem tych samych synaps przez różne podsieci neuronów, częstym przypominaniem zmieniającym siłę połączeń … Może jednak są nieodwracalne zmiany w DNA i białkach? W neuronach odkryto (S. Grant, 2000) złożone kompleksy białkowe, zwane “hebosomami”, które się do tego nadają.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q
  1. Co to jest LTP i LTD i jakie są warunki powstania tych procesów?
A

Za powolne uczenie jest zapewne odpowiedzialne długotrwałe wzmocnienie synaptyczne(Long term Potentiation, LTP), czyli wzrost sprawności przewodnictwa synaptycznego.

Długotrwałe osłabienie synaptyczne(Long-term Depression, LTD), czyli osłabienie sprawności przewodnictwa synaptycznego, jest procesem przeciwstawnym do LTP.

Obydwa procesy, LTP i LTD, prowadzą do powolnych zmian sposobu reakcji grup neuronów na nadchodzące sygnały, a więc do zmiany skojarzeń, pozwalających wyodrębnić dany stan mózgu od innych stanów, mogą więc być biologicznymi mechanizmami odpowiedzialnymi za powolne uczenie.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q
  1. Czym różni się hipermnezja od hipertymezji?
A

Hipermnezja w psychologii to lepsze przypominanie pojawiające się w wyniku wielokrotnego testowania. Przypomina to reminiscencję, czyli spontaniczne lepsze przypominanie po pewnym czasie od pytania niż zaraz po zapytaniu; może to być wynikiem efektów torowania i podświadomych procesów skojarzeniowych, zachodzących w przerwie. W popularnym rozumieniu słowo reminiscencja nabrało znaczenia wspomnień. Czasami pod nazwą hipermnezja rozumie się autobiograficzną “pamięć absolutną”, ale ta nazywa się fachowo hipertymezią, od greckiego thymesis = pamięć). To bardzo rzadka zdolność do przypominania sobie w szczegółach zdarzeń z dowolnego momentu życia. Ponieważ takich przypadków znanych jest tylko kilka i trudno jest zweryfikować, czy wszystkie szczegóły naprawdę się zgadzają nie wiele o nim wiadomo.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q
  1. Co to jest reminiscencja?
A

W psychologii nieświadome wspomnienie, refleksja; paradoksalny efekt poprawy pamięci po upływie pewnego czasu od ostatniej próby zapamiętania. Istota tego zjawiska polega na tym, że ludzie po przekroczeniu pięćdziesiątego roku życia lepiej (w porównaniu z ogólnym przebiegiem krzywej zapominania) pamiętają zjawiska z okresu, kiedy mieli od 10 do 30 lat.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q
  1. Jak tworzy się pamięć epizodyczna i jakie struktury są tu kluczowe.
A

Pamięć epizodyczna, przywołana przeszłość, wraca w podobnej sytuacji, kontekście, stanie umysłu, nastroju. Pamięć ejdetyczna polega na zdolności przypominania sobie wszystkich szczegółów epizodów, obrazów i dźwięków. Pamięć epizodyczna – systempamięci długotrwałej, inaczej pamięć zdarzeń. Przechowuje epizody, czyli ślady pamięciowe na temat zdarzeń mających swoją lokalizację przestrzenną i czasową. W tym systemie pamięci przechowywane są także informacje na temat wzajemnych relacji między zdarzeniami. Płaty czołowe, skroniowe dolny, układ limbiczny

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q
  1. Co powoduje, że hipokamp pełni ważną rolę w pamięci epizodycznej?
A

Pamięć epizodyczna przekształca się w pamięć semantyczną, to co występuje często i jest spójnym przekazem utrwala się w naszych mózgach i wywołuje skojarzenia, które są podstawą naszych decyzji. Powolne tworzenie się pamięci semantycznej z epizodów zapamiętywanych po jednokrotnej ekspozycji wymaga dwóch odrębnych systemów w mózgu, opartego na procesach w korze mózgu i hipokampie.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q
  1. Czemu hipokamp nie może przechować zbyt wiele informacji?
A

Dlatego, że ma on 35mln neuronów, a np. kora 16mld. A zbyt duża ilość informacji bardzo utrudnia ich konsolidację.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q
  1. Jakie informacje ulegają konsolidacji?
A

Pamięć epizodyczna ulega konsolidacji, grupy minikolumn kory mózgu pobudzane są przez hipokamp i w efekcie działają w sposób zsynchronizowany, a połączenia synaptyczne pomiędzy tymi grupami neuronów ulegają wzmocnieniu. Pamięć epizodyczna pozwala na odtworzenie stanu mózgu podobnego do tego, jaki był w czasie przeżywania epizodu.

Konsolidacja pamięci wymaga by te same neurony nie były zbyt aktywne w innych procesach, więc nie należy próbować zapamiętać zbyt wiele na raz i trzeba pozwolić neuronom odpocząć - ważne są częste przerwy, ruch, krótki sen lub relaks przez 20- 30 minut pomiędzy blokami o długości ponad godziny.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q
  1. Jak działa pamięć przestrzenna, odpowiedzialna za zdolności nawigacyjne.
A

Jednym z najważniejszych zadań mózgu jest orientacja w terenie, pomaganie w planowaniu ruchów, zapamiętywanie relacji przestrzennych. W tym przypadku udało się odkryć szczegółowy mechanizm tworzenia się mapy przestrzennej mózgu.

Za to odkrycie w 2014 roku nagrodę Nobla z fizjologii i medycyny otrzymał John O’Keefe (mapy kognitywne w hipokampie), May-Britt Moser (komórki pamięci tworzące siatki i komórki miejsca) oraz Edvard Moser (komórki miejsca i mapy przestrzenne w korze okołowęchowej w formacji hipokampa). W popularnej prasie zaczęto używać określenia GPS mózgu. Są też komórki ściany i komórki kierunku głowy. Najważniejszą rolę odgrywa tutaj hipokamp i przyległe do niego struktury. Widać więc, że to stary mechanizm, który dał podstawy pamięci epizodycznej i wyjaśnia dlaczego strategie mnemotechniki działają, pozwalając powiązać pamiętane fakty z określonym miejscem. Komórki siatki, głowy i ściany przygotowują informację, która trafia do komórek miejsca. Te komórki są w różnych częściach formacji hipokampa. Mapa przestrzeni oparta jest na informacjach wzrokowych, punktach orientacyjnych, które tworzą kontekst pozwalający rozpoznać miejsce, jak i systemie integrującym informację o tym, jak daleko się przemieszczamy. Komórki reagujące na prędkość ruchu, czy liczbę kroków. Mechanizm służący nawigacji w przestrzeni może być też odpowiedzialny za pamięć abstrakcyjnych relacji. Ten mechanizm może być podstawą do wnioskowania o nowych powiązaniach faktów na podstawie znanych relacji. Zaangażowany jest w to zarówno hipokamp, kora śródwęchowa oraz brzuszno-przyśrodkowa kora przedczołowa i przyśrodkowa kora oczodołowa-czołowa.

17
Q
  1. Dlaczego popularna prasa pisała o wielowymiarowych strukturach w mózgu?
A

Było to przeinaczenie związane z odkryciem dotyczącym formowania się sympleks w mózgu. Chodziło o to, że do opisu relacji komórek związanych z orientacją i pamięcią przestrzenną wykorzystano topografię algebraiczną i na płaszczyźnie teoretycznej relacja ta była opisana w siedmiu czy nawet jedenastu wymiarach. Oczywiście same komórki w tylu wymiarach się nie znajdują. Są częścią naszej czterowymiarowej czasoprzestrzeni. Osobiście uważam, że i tak jest to bardzo ciekawa informacja, mówiąca wiele o poziomie skomplikowania procesów dziejących się w mózgu, ale również pomysłowości badaczy.

18
Q
  1. W jaki sposób pamięć przestrzenna może wspierać wnioskowanie abstrakcyjne?
A

Mechanizm służący nawigacji w przestrzeni może być też odpowiedzialny za pamięć abstrakcyjnych relacji. Ten mechanizm może być podstawą do wnioskowania o nowych powiązaniach faktów na podstawie znanych relacji. Zaangażowany jest w to zarówno hipokamp (HC), kora śródwęchowa (EC), oraz brzuszno-przyśrodkowa kora przedczołowa (vmPFC) i przyśrodkowa kora oczodołowa-czołowa (mOFC). Dobrym przykładem są relacje rodzinne. Wiedza o różnych aspektach zdarzeń i cechach obiektów jest spontanicznie scalana dzięki zdarzeniom epizodycznym. Mapy kognitywne mogą się dzięki temu rozwijać dodając kolejne wymiary opisujące cechy lub zdarzenia. Aktywacja wspólnej informacji w tych nowych wymiarach pozwala na łączenie różnych map, a przez to skojarzenia umożliwiajace decyzję, które nie były nigdy wcześniej zauważane czy doświadczane.

19
Q
  1. Jak powstaje pamięć semantyczna z pamięci epizodów.
A
20
Q
  1. Dlaczego uszkodzenia brzuszno-przyśrodkowej części płatów przedczołowych powodują
    zaburzenia pamięci rozpoznawczej?
A

Pamięć rozpoznawcza angażuje dwa układy podkorowe: hipokamp, połączony przez sklepienie z jądrami przednimi wzgórza, oraz ciało migdałowate połączone drogą brzuszną z częścią wielkokomórkową jądra przyśrodkowo-grzbietowego. Kora przedczołowa i struktury międzymózgowia łączą się też z jądrami podstawy. Jądra podstawy są głównymi strukturami dostarczającymi acetylocholinę do kory mózgu. Uszkodzenia brzusznoprzyśrodkowej części płatów przedczołowych, oraz przyśrodkowego płata skroniowego, połączonych z układem limbicznym (ciało migdałowate, hipokamp) powodują silne zaburzenia pamięci rozpoznawczej.

21
Q
  1. Co to jest pamięć utajona i jakie ma ograniczenia?
A

Pamięć może być utajona (nieświadoma, implicit), a więc wpływająca na decyzje mózgu w sposób utajony, nieświadomy. Układ pamięci emocjonalnej to często pamięć utajona, ale dzięki połączeniom hipokamp-kora przejściowa-ciało migdałowate niektóre wpływy mogą stać się jawne, chociaż nietrudno tu o błędy w interpretacji.

22
Q
  1. Czy na pewno możemy sobie przypomnieć całe życie w momencie wypadku?
A

Spontaniczne przebłyski pamięcimogą się też pojawiać na skutek traumatycznych przeżyć, w wyniku stresu pourazowego (PTSD). Gwałtowny stres może powodować wrażenie przewijania się obrazów lub historii życia w momencie wypadku. Jeśli traumatyczne przeżycie nie jest ukierunkowane na osobę – bandytę, gwałciciela, walkę w czasie wojny – tylko związane z wypadkiem, to wywołane wspomnienia mogą dotyczyć różnych scen z życia. Chodzę po górach, po głowie krążą mi różne wspomnienia i nagle spadam w dół … Co dzieje się w mózgu? Znane są wiarygodne doniesienia o szybkiej sekwencji wspomnień przeżywanych w sytuacjach ekstremalnych (pamięci fleszowej najważniejszych momentów życia). Takie zjawiskowiąże się z doświadczeniami bliskimi śmierci. Trudno je badać eksperymentalnie, możemy wiec opierać się tylko na subiektywnych doniesieniach

23
Q
  1. Jakie znasz zaburzenia pamięci?
A
  • Amnezja dziecięca
  • Amnezja wsteczna
  • Amnezja następcza
  • Amnezja źródłowa (sourceamnesia) to różnorakie zaburzenia, które uniemożliwiają przypomnienie sobie źródła (kontekstu), z którego pochodzi zapamiętana informacja.
  • Syndrom fałszywej pamięci (FMS, False Memory Syndrome)
  • Déja vu to drobne zaburzenie, gorsza jest paramnezja powielająca, stan nieustającego wrażenia, że jest się w innym miejscu lub miejscu zdublowanym.
24
Q
  1. Czym w mózgu różni się pamięć semantyczna od pamięci nieopisowej?
A

Pamięć semantyczna – rodzaj pamięci służący do łączenia w grupy informacji o podobnym charakterze. Przypuszczalnie powstała na drodze ewolucji pamięć semantyczna – skojarzeniowa. Działa ona prawdopodobnie w ten sposób, że w mózgu tworzone są zbiory informacji o podobnym charakterze, opatrzone pewnymi etykietami. Wyróżniamy dwa rodzaje pamięci: pamięć opisową – deklaratywną oraz pamięć sposobów postępowania – proceduralną. Pamięć opisowa to pamięć o doznaniach, które można świadomie wywołać lub opowiedzieć. Obejmuje ona pamięć epizodyczną dotyczącą zespołu zdarzeń, które zaszły w określonym czasie i miejscu oraz pamięć semantyczną, która jest pamięcią znaczenia słów, praw, pojęć, formuł, kategorii, twierdzeń, faktów oraz zasad. Pamięć proceduralna to długotrwała pamięć zręczności ruchowej percepcyjnej i asocjacyjnej, często wywoływana bez udziału świadomości. Pamięć opisowa (deklaratywna): epizodyczna (pamięć autobiograficzna) i pamięć semantyczna (fakty, wiedza ogólna). Pamięć nieopisowa (niedeklaratywna) to pamięć proceduralna (sekwencje czynności, umiejętności), odruchów warunkowych (gotowości reakcji, dyspozycyjności), habituacji-sensytyzacji (nieasocjacyjna) oraz torowania (priming).

25
Q
  1. Czym różni się amnezja organiczna od psychogennej?
A

Amnezja organiczna – całkowity lub czasowy zanik pamięci deklaratywnej. Całkowitą lub przejściową amnezję może spowodować uraz głowy (amnezja pourazowa). Amnezja (ostra, nieodwracalna) występuje również wchorobie Alzheimera. Należy również do skutków ubocznychterapii elektrowstrząsowej Amnezja dysocjacyjna (amnezja psychogenna) – niemożność przypomnienia sobie czegoś, najczęściej utratapamięciważnych wydarzeń życiowych, częściej występuje u mężczyzn. Częściej odnotowuje się je również w okresie wojny czy różnego rodzajuklęsk żywiołowych. Jest to zaburzenie dysocjacyjne oznaczające stan, w którym nagły zanik pamięci spowodowany jest silnym urazem psychicznym.

26
Q
  1. Czy multimedia ułatwiają szybsze nabywanie wiedzy semantycznej?
A

Osoby dotknięte autyzmem mają czasami nadzwyczajną pamięć do szczegółów, nie znaczy to jednak, że ich pamięć jest nieskończona. Oglądanie zbyt dużej ilości filmów (zapamiętywanie obrazów wymaga szczególnie dużo zmian w mózgu) kończy się często “rozwodnieniem pamięci”, przypominamy sobie pojedyncze sceny i mglisto historię, ale nie sam film.

27
Q
  1. Skąd się może brać amnezja dziecięca?
A

Amnezja dziecięcato całkowite wymazanie z pamięci epizodycznej przeżyć z okresu do dwóch lat. Chociaż pamięć epizodyczna zanika, zostaje pamięć semantyczna. Niemowlęta nie tworzą trwałych wspomnień epizodycznych; może to wynikać z późnego dojrzewania hipokampa do roli związanej z konsolidacją pamięci. Możliwe też, że powoduje to brak możliwości powiązania wspomnień z komentarzem werbalnym, który pomaga je przywołać. Dzieci do 5 roku życia potrafią sobie przypomnieć epizody sprzed pierwszych urodzin, ale starsze dzieci już nie, a więc to powolna reorganizacja połączeń w mózgu wymazuje wczesne wspomnienia.

28
Q
  1. Opisz prawdopodobny mechanizm odpowiedzialny za amnezję następczą.
A

Główną przyczyną amnezji następczej jest uszkodzenie systemu neuromodulacji, a wiec zmniejszenie neuroplastyczności, szczególnie wpływające na sam hipokamp i połączenia hipokamp-kora. W efekcie brak jest możliwości zapamiętania nowych faktów.

29
Q
  1. Opisz prawdopodobny mechanizm odpowiedzialny za amnezję wsteczną.
A

W amnezji wstecznej starsze wspomnienia są lepiej przywoływane niż nowe; nazywa się to gradientem Ribota(czyli kierunkiem zmian w czasie). W przypadku amnezji wstecznej główną przyczyną jest utrata łączy hipokamp-kora. W efekcie nie można sobie przypomnieć zdarzeń, które nie uległy konsolidacji, a więc starsze wspomnienia, często przywoływane, są lepiej pamiętane niż niedawne (gradienty Ribota).

30
Q
  1. Dlaczego w starszym wieku lepiej pamięta się zdarzenia sprzed lat niż niedawne?
A

Zdolności pamięciowe zmieniają się z upływem lat. Problemy z krótkotrwałą pamięcią na starość wynikają prawdopodobnie z niedotlenienia hipokampa. Żywe wspomnienia często są całkiem zmienione i nie należy im dowierzać! Konfabulacja to opowiadanie o zmyślonych wydarzeniach tworzących pozory racjonalnych wyjaśnień, zapełniających luki w pamięci

31
Q
  1. Co to jest paramnezja powielająca?
A

Paramnezja powielająca to stan nieustającego wrażenia, że jest się w innym miejscu lub miejscu zdublowanym. Prawdopodobnie układ pamięci rozpoznawczej (zakręt hipokampa i okolice) odpowiedzialny za ocenę, na ile miejsca, przedmioty czy ludzie są znani, ulega zbyt silnej aktywacji. Normalne działanie innych układów pamięci powoduje konflikt pomiędzy wrażeniem znajomości a przekonaniem, że to niemożliwe

32
Q
  1. Na czym polega deja vu i podobne do niego zaburzenia pamięci?
A

Deja vu to odczucie, że już to kiedyś widzieliśmy, a jednocześnie przekonanie, że to nie jest możliwe, trwa zwykle kilka sekund. Jeśli taki stan zdarza się często, a jednocześnie pojawia się przekonanie, że na pewno to już przeżywaliśmy, określa się go mianem déja vécu, czyli “już przeżyte”. Déja vécu to bardziej realistyczna wersja niż samo déja vu, poczucie, że się wie co będzie za chwilę. U niektórych osób z uszkodzeniami mózgu jest to na tyle silne, że nie oglądają wcale TV bo mają wrażenie, że już to widzieli. Czasami rozróżnia się déja visité jako wrażenie znajomości miejsca od ogólnego déja vécu związanego z następstwem zdarzeń. Déja senti - przypomniałem sobie ale za chwilę się okazuje, że to nieprawda, albo mam wrażenie, że coś przed chwilą zrobiłem, ale to tylko wrażenie. W starożytności tłumaczono to wędrówką dusz … Jest to zaburzenie pamięci, odczucie znajomości sytuacji (powstające prawdopodobnie na skutek aktywności w okolicach zakrętu przyhipokampowego płata skroniowego) i jednoczesna wiedza, że jest ona nowa. Jamais vu to wrażenie obcości rzeczy dobrze nam znanych, od drobiazgów, np. pisowni wyrazu, do epizodów, np. pomieszczenia, w którym często przebywaliśmy.

33
Q
  1. Na czym polega “pamięć błyskowa” i jakie może być jej mechanizm?
A

Spontaniczne przebłyski pamięci m ogą się też pojawiać na skutek traumatycznych przeżyć, w wyniku stresu pourazowego (PTSD). Nie wiemy, czy w ciągu tych kilku sekund, kiedy poziom adrenaliny i mobilizacji organizmu gwałtownie wzrasta, ludzie cokolwiek przeżywali, czy jest to wynik błędnej atrybucji czasu. To, że po uniknięciu śmierci mają wrażenie, że całe życie im się przed oczami przewinęło, może mieć inne przyczyny. Gwałtowna mobilizacja, skok poziomu adrenaliny, wzrost ciśnienia krwi w mózgu, to wszystko może spowodować, że w tych obszarach mózgu, które rzadko się wzbudzały, pojawi się dostatecznie dużo energii (glukozy i tlenu) by się pobudzić i przywołać dawno zapomniane wspomnienia. Możemy mieć wrażenie, że wspomnienia, obrazy tłoczą się wszystkie naraz, bo powstanie seria szybko zmieniających się rozległych aktywacji angażujących rozległe obszary mózgu. Przypominanie tego momentu ułoży się w sekwencję obrazów, tworzy wrażenie, że w ciągu sekund odtworzyliśmy wiele wspomnień, subiektywny czas zwolnił. Czy doświadczamy tych przeżyć w momencie krytycznym, czy tylko mamy takie wrażenie? Prawdopodobnie przypominamy sobie opowiadając o tym później, bo stare wspomnienia odświeżone przez traumatyczne przeżycie przychodzą nam do głowy. Pamięć błyskowa może być pierwotną przyczyną przekonania o istnieniu sądu ostatecznego. Egipski kapłan, który ledwo uratował się tonąc, mógł na podstawie takiego przeżycia zacząć głosić przekonanie o sądzie ostatecznym, pasujące dobrze do istniejących w jego czasach wierzeń, pomagających utrzymać spójność społeczeństwa. Nie uda się zapewne dociec prawdziwych przyczyn pojawienia się takich wierzeń. Możemy wyobrażać sobie różne prawdopodobne mechanizmy ale trudno jest je zweryfikować doświadczalnie

34
Q
  1. Jakie mogą być pozytywne strony grzechów pamięci, opisanych przez Schactera?
A

Siedem grzechów pamięci, związanych z pomijaniem i przekształcaniem zapamiętanej informacji, wg DanielaSchacterama swoje ewolucyjne uzasadnienie.

  • Nietrwałość, stopniowe zapominanie - nie wszystko warto pamiętać, dzięki zatarciu się rzadko wspominanych, a więc prawdopodobnie mało istotnych śladów pamięci, umożliwia to szybsze przypominanie ważnych rzeczy i formowanie nowych śladów pamięci.
  • Roztargnienie - nie zwracamy uwagi na mniej istotne działania, które nie są zapamiętywane; uwaga jest cennym “zasobem”, jest mało podzielna, a ciągłe pamiętanie szczegółów obciąża zbytnio mózgi, prawdopodobnie wymaga aktywnych procesów działających nieświadomie by o określonej godzinie uaktywnić się tak silnie, by wygrać konkurencję z bieżącymi procesami w mózgu.
  • Blokowanie - czasowy brak dostępu do informacji, którą mamy “na końcu języka”, zwykle nie trwa dłużej niż minutę, ale może być długi, częstość blokowania zwiększa się z wiekiem, zapewne z powodu konsolidacji ważnych rzeczy w pamięci, wskazując na rolę dostatecznie bogatego kontekstu w przypominaniu.
  • Podatność na sugestię - wiąże się to z ogólnym mechanizmem przypominania przez torowanie (priming), raz pobudzone obszary mózgu szybciej się uaktywniają.
  • Uporczywość - nawroty wspomnień pozwalają na refleksję, myślenie kontrfaktyczne (generowanie alternatywnych scenariuszy działania), dotyczą zwłaszcza sytuacji istotnych z punktu widzenia przeżycia, pobudzających emocje.
  • Tendencyjność - wspomnienia interpretowane są zawsze w świetle obecnych przekonań i uczuć, nasza autobiografia stopniowo się zmienia, przypisujemy sobie w młodości poglądy, które mamy w starszym wieku, upiększamy stare wspomnienia, przypisujemy fałszywe zasługi, wzmacniając w ten sposób spójność ego, wzmaga poczucie własnej wartości i możliwości.
  • Błędna atrybucja - skojarzenia powodują czasem przypisanie wspomnień do niewłaściwego źródła lub czasu, przypisania wszystkich zasług kilku znanym ludziom, co zapobiega przeciążeniu pamięci, gdyż częściej pamiętanie szczegółów nie jest takie istotne (a z góry nie wiemy co się okaże warte zapamiętania), ważna jest zdolność do generalizacji, transferu wiedzy, abstrahowania od szczegółów, pamiętania istoty rzeczy. Pomiędzy tymi błędami mogą być zarówno korelacje (nietrwałość - tendencyjność), jak i antykorelacje (blokowanie - uporczywość).
35
Q
  1. Co to jest syndrom fałszywej pamięci?
A

Syndrom fałszywej pamięci(FMS, False Memory Syndrome): można “zaszczepić” fałszywe wspomnienia w wyniku (nieuświadomionej) sugestii, np. w czasie psychoterapii. Wiele procesów w USA o praktyki satanistyczne i molestowanie dzieci okazałosię wynikiem sugestii psychoterapeutów, którzy nieświadomie doprowadzili do utworzenia się fałszywych śladów pamięci u swoich pacjentów. Wiele doświadczeń pokazało, że aktywne wyobrażenia i sugestie terapeutów (związane z przekonaniem, że straszne wydarzenia są wypierane ze świadomości) mogą stworzyć niemożliwe wspomnienia, od momentu narodzin, lub z wczesnego dzieciństwa. Pamięć nie jest wiernym zapisem faktów, zmienia się w zależności od naszych przekonań i wierzeń, przypominamy sobie rzeczy, które nie miały miejsca, zwłaszcza jeśli związane są z tym silne emocje.