19. Pamięć i uwaga Flashcards
- Czym jest pamięć, jak można ją zdefiniować?
Wszelkie zmiany struktury i funkcji mózgu można traktować jako rodzaj pamięci. Pamięć nie jest zjawiskiem jednorodnym, istnieje wiele różnych podsystemów pamięci, gdyż zmiany w mózgu nastąpić mogą na wiele sposobów, zarówno w czasie pobudzania (rejestracja), przechowywania jak i późniejszego odtwarzania informacji.
Pamięć podzielić można ze względu na czas trwania:
- Pamięć długotrwała (LTM) - lata.
- Pamięć krótkotrwała (STM), operacyjna - do minut, a przy ciągłym odświeżaniu nawet godzin; jest częścią złożonego mechanizmu pamięci roboczej,
- Pamięć natychmiastowa, ultrakrótka, ikonograficzna, pętla fonologiczna - do kilku sekund.
- Pamięć rozpoznawcza (recognitionmemory) - rozpoznanie, że już to widziałem, choć pewnie bym sobie sam nie przypomniał.
- Pamięć opisowa (deklaratywna): epizodyczna(pamięć autobiograficzna)i pamięć semantyczna(fakty, wiedza ogólna).
- Pamięć nieopisowa (niedeklaratywna)to pamięć proceduralna (sekwencje czynności, umiejętności), odruchów warunkowych (gotowości reakcji, dyspozycyjności), habituacji-sensytyzacji (nieasocjacyjna) oraz torowania (priming).
- JAWNA - czyli taka, którą można sobie uświadomić (a więc w jawny sposób skojarzyć);
- UTAJONA - wpływająca na decyzje mózgu w sposób utajony, nieświadomy
- Jakie mamy rodzaje pamięci, czym się różnią?
Pamięć może być jawna (świadoma, explicit), czyli taka, którą można sobie uświadomić (a więc w jawny sposób skojarzyć); pamięć może być utajona (nieświadoma, implicit), a więc wpływająca na decyzje mózgu w sposób utajony, nieświadomy. Pamięć można podzielić też na retrospektywną, czyli intencjonalnego przypominania sobie, i pamięć prospektywną, czyli przypominania w określonym czasie, że mamy coś zrobić.
- Narysuj lub opisz główne obszary mózgu związane z różnymi rodzajami pamięci.
Struktury anatomiczne służące pamięci:
- Kora mózgu (zwłaszcza płaty czołowe i ciemieniowe) - pamięć długotrwała.
- Płat ciemieniowy zawiera również szkicownik wzrokowo-przestrzenny, ważny dla pamięci krótkotrwałej jak i długotrwałej pamięci skojarzeniowej.
- Hipokamp - pamięć przestrzenna, pamięć epizodyczna o pośrednim czasie życia.
- Ciało migdałowate - pamięć emocjonalna (utajona).
- Pamięć proceduralna - prążkowie, jądra podstawy mózgu (skorupa, jądro ogoniaste), móżdżek i kora ruchowa odpowiedzialne są za pamięć umiejętności; Jądro ogoniaste - pamięć genetyczna, instynktowne formy zachowania, silnie aktywne u zakochanych, zaburzenia prowadzą do zachowań obsesyjno-kompulsywnych. Kora przedczołowa bierze udział w tworzeniu się krótkotrwałej pamięci roboczej (operacyjnej, PR).
- Jakie własności wykazują koneksjonistyczne modele pamięci?
Modele komputerowe pokazują jak powstaje pamięć w układzie koneksjonistycznym, zapisana w siłach połączeń synaptycznych. Własności takich modeli:
- rozproszona reprezentacja
- adresowanie kontekstowe
- dopełnianie brakujących elementów
- automatyczne skojarzenia
- szybkość szukania niezależna od liczby pamiętanych wzorców
- odporność na szum w danych
- odporność na uszkodzenia sieci .
- Jakie byłyby wady istnienia takiego engramu pamięci?
Początkowo wierzono, że istnieją engramy (ślady pamięci), ale nie udało się ich znaleźć, gdyż pamięć nie jest zlokalizowana w jakimś konkretnym miejscu w mózgu, tylko zapisana w wielu połączeniach pomiędzy neuronami, co decyduje o sposobach pobudzania się podsieci neuronów. WADA ENGRAMU: uszkodzenie tego konkretnego miejsca w mózgu skutkowałoby całkowitą utratą pamięci, nawet motorycznej. Taki człowiek musiałby uczyć się wszytkiego od początku.
- Jaka jest pojemność pamięci roboczej i jakie obszary mózgu są dla niej kluczowe?
Kora przedczołowa i hipokamp • Pojemność pamięci roboczej w zdaniach typu zapamiętania listy przypadkowych cyfr lub wyrazów określono średnio na 7±2. Późniejsze badania wykazały, że zależy to mocno od charakteru materiału, dla słów może to być mniej, rzędu 5, a dla obiektów wizualnych (np. znaków chińskich, jeśli ktoś ich nie zna) tylko 4±2. Pojemność pamięci roboczej dla długich słów jest mniejsza niż krótkich, np. cyfry walijskie są długie i mniej się ich zapamiętuje. Ograniczenie może wynikać z czasu potrzebnego do wypowiedzenia zapamiętanych słów czy cyfr w ciągu 2 sekund.
- Dlaczego pamięć robocza szympansa jest znacznie lepsza niż człowieka?
Z komentarza
Już wcześniej wykazano ze szympansy posiadają doskonałe zdolności pamięci krótkotrwałej i długotrwałej. Pamięć robocza, oprócz tego ze pozwala nam śledzić serie wcześniejszych wydarzeń, potrafi także manipulować informacjami i aktualizować te, skore już posiadamy. Proces ten wymaga uwagi i często kiedy się rozproszymy, zapominamy o czym pamiętaliśmy przed chwila. Informacje które przechowujemy w pamięci właśnie roboczej mogą być rownież przechowywane w pamięci długotrwałej.
Pamięć roboczą u szympansa badali naukowcy z University of St Andrews, the Max Planck Institute and the University of Veterinary Medicine Vienna. Podczas gdy małpy obserwowały badaczy, położyli oni kilka małych, nieprzezroczystych pojemników, w których znajdowało się jedzenie, przed nimi. Następnie małpy wskazywały, w skorym pojemniku jest jedzenie, jeśli odpadły dobrze, dostawały je do zjedzenia. Po każdym takim wyborze, pojemniki były ukrywane na 15 sekund. Aby uzyskać jak najwieksza ilość jedzenia, małpy musiały pamiętać które pudełka już przeszukały, co sprawdzało ich właśnie pamięć robocza. Zadanie było stopniowo utrudniane, badacze dodawali kolejne pojemniki i przenosili je miedzy kolejnymi poszukiwaniami. Najlepiej radzące sobie szympansy, były w stanie pamiętać cztery produkty żywnościowe, chodź jeden młody szympans zapamiętał ich ponad siedem. Do zapamiętania swoich poprzednich wyborów wykorzystywały zarówno wygląd pudełek, jak i ich położenie. Naukowcy nie znaleźli dowodów na to, że szympansy stosują proste strategie wyszukiwania (takie jak wyszukiwanie liniowe lub strategie szeregowego porządkowania), którym posługują się najczęściej ludzie. I właśnie to jest najwieksza różnica pomiędzy nami a szympansami, bo najbardziej oczywistą różnicą nie była pojemność pamięci roboczej - czyli zdolność do śledzenia serii zdarzeń - ale stosowane strategie wyszukiwania.
Szympansy wykazywały poziom wydajności porównywalny z ludzkimi dziećmi w wieku szkolnym w podobnych zadaniach związanych z wyszukiwaniem informacji o sobie.
- Jak przejawia się dylemat plastyczności/stabilności w odniesieniu do pamięci?
Niestabilność synaps może być wynikiem spontanicznej aktywności neuronów, wykorzystaniem tych samych synaps przez różne podsieci neuronów, częstym przypominaniem zmieniającym siłę połączeń … Może jednak są nieodwracalne zmiany w DNA i białkach? W neuronach odkryto (S. Grant, 2000) złożone kompleksy białkowe, zwane “hebosomami”, które się do tego nadają.
- Co to jest LTP i LTD i jakie są warunki powstania tych procesów?
Za powolne uczenie jest zapewne odpowiedzialne długotrwałe wzmocnienie synaptyczne(Long term Potentiation, LTP), czyli wzrost sprawności przewodnictwa synaptycznego.
Długotrwałe osłabienie synaptyczne(Long-term Depression, LTD), czyli osłabienie sprawności przewodnictwa synaptycznego, jest procesem przeciwstawnym do LTP.
Obydwa procesy, LTP i LTD, prowadzą do powolnych zmian sposobu reakcji grup neuronów na nadchodzące sygnały, a więc do zmiany skojarzeń, pozwalających wyodrębnić dany stan mózgu od innych stanów, mogą więc być biologicznymi mechanizmami odpowiedzialnymi za powolne uczenie.
- Czym różni się hipermnezja od hipertymezji?
Hipermnezja w psychologii to lepsze przypominanie pojawiające się w wyniku wielokrotnego testowania. Przypomina to reminiscencję, czyli spontaniczne lepsze przypominanie po pewnym czasie od pytania niż zaraz po zapytaniu; może to być wynikiem efektów torowania i podświadomych procesów skojarzeniowych, zachodzących w przerwie. W popularnym rozumieniu słowo reminiscencja nabrało znaczenia wspomnień. Czasami pod nazwą hipermnezja rozumie się autobiograficzną “pamięć absolutną”, ale ta nazywa się fachowo hipertymezią, od greckiego thymesis = pamięć). To bardzo rzadka zdolność do przypominania sobie w szczegółach zdarzeń z dowolnego momentu życia. Ponieważ takich przypadków znanych jest tylko kilka i trudno jest zweryfikować, czy wszystkie szczegóły naprawdę się zgadzają nie wiele o nim wiadomo.
- Co to jest reminiscencja?
W psychologii nieświadome wspomnienie, refleksja; paradoksalny efekt poprawy pamięci po upływie pewnego czasu od ostatniej próby zapamiętania. Istota tego zjawiska polega na tym, że ludzie po przekroczeniu pięćdziesiątego roku życia lepiej (w porównaniu z ogólnym przebiegiem krzywej zapominania) pamiętają zjawiska z okresu, kiedy mieli od 10 do 30 lat.
- Jak tworzy się pamięć epizodyczna i jakie struktury są tu kluczowe.
Pamięć epizodyczna, przywołana przeszłość, wraca w podobnej sytuacji, kontekście, stanie umysłu, nastroju. Pamięć ejdetyczna polega na zdolności przypominania sobie wszystkich szczegółów epizodów, obrazów i dźwięków. Pamięć epizodyczna – systempamięci długotrwałej, inaczej pamięć zdarzeń. Przechowuje epizody, czyli ślady pamięciowe na temat zdarzeń mających swoją lokalizację przestrzenną i czasową. W tym systemie pamięci przechowywane są także informacje na temat wzajemnych relacji między zdarzeniami. Płaty czołowe, skroniowe dolny, układ limbiczny
- Co powoduje, że hipokamp pełni ważną rolę w pamięci epizodycznej?
Pamięć epizodyczna przekształca się w pamięć semantyczną, to co występuje często i jest spójnym przekazem utrwala się w naszych mózgach i wywołuje skojarzenia, które są podstawą naszych decyzji. Powolne tworzenie się pamięci semantycznej z epizodów zapamiętywanych po jednokrotnej ekspozycji wymaga dwóch odrębnych systemów w mózgu, opartego na procesach w korze mózgu i hipokampie.
- Czemu hipokamp nie może przechować zbyt wiele informacji?
Dlatego, że ma on 35mln neuronów, a np. kora 16mld. A zbyt duża ilość informacji bardzo utrudnia ich konsolidację.
- Jakie informacje ulegają konsolidacji?
Pamięć epizodyczna ulega konsolidacji, grupy minikolumn kory mózgu pobudzane są przez hipokamp i w efekcie działają w sposób zsynchronizowany, a połączenia synaptyczne pomiędzy tymi grupami neuronów ulegają wzmocnieniu. Pamięć epizodyczna pozwala na odtworzenie stanu mózgu podobnego do tego, jaki był w czasie przeżywania epizodu.
Konsolidacja pamięci wymaga by te same neurony nie były zbyt aktywne w innych procesach, więc nie należy próbować zapamiętać zbyt wiele na raz i trzeba pozwolić neuronom odpocząć - ważne są częste przerwy, ruch, krótki sen lub relaks przez 20- 30 minut pomiędzy blokami o długości ponad godziny.