Zaburzenia automatyzmu i przewodzenia Flashcards

Question

Najczęstsze Typy stymulacji ze stymulatora

Answer 1

VVI – komorowa blokowana własnymi pobudzeniami komór; AAI – przedsionkowa blokowana własnymi pobudzeniami przedsionka; VDD – komorowa synchronizowana rytmem przedsionków, blokowana rytmem komór; DDD – dwujamowa sekwencyjna, z dwujamowym sterowaniem pod postacią wyzwalania lub hamowania własnymi pobudzeniami

Answer 2

Wszczepienie stymulatora jest zalecane osobom z blokiem AV II° typu 2, blokiem 2:1, blokiem zaawansowanym i blokiem III, nawet w razie braku objawów. ------------------------------------------------ Gdy objawy rozważ : W bloku AV I° stymulacja może być wskazana, jeśli wykazano związek z wystąpieniem objawów. Jeżeli nie udało się go udowodnić, implantacja stymulatora nie jest zalecana. W bloku AV II° typu 1 ze względu na ryzyko progresji do bloku wyższego stopnia stymulacja serca może być uzasadniona, zwłaszcza w bloku dystalnym, nawet jeśli nie występują objawy kliniczne.

Answer 3

Dobre: w bloku AV I° i bloku AV II° typu 1. Niekorzystne: W bloku AV II° typu 2, bloku zaawansowanym i bloku AV III° (bez wszczepienia układu stymulującego ryzyko zgonu wynosi 50-80%. Stymulacja serca poprawia rokowanie.) ------------------------------------------------------ Zgon może nastąpić w wyniku rozwoju niewydolności serca wtórnie do niskiego rzutu serca przewodzenia Zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego mogą być przyczyną ---> nagłej śmierci sercowej., która może być spowodowana ^wydłużoną asystolią ^tachyarytmią komorową, indukowaną przez bradykardię.

Answer 4

mogą mieć charakter bloku wiązki lub odnogi pęczka Hisa są następstwem znacznego zwolnienia lub przerwania przewodzenia.

Answer 5

Blok prawej / lewej odnogi Blok przedniej lub tylnej wiązki lewej odnogi; Blok prawej odnogi z blokiem przedniej lub tylnej wiązki lewej odnogi. Blok trójwiązkowy

Answer 6

Przyczyny bloku prawej odnogi: wrodzone wady serca (najczęściej ubytek przegrody międzyprzedsionkowej), ChNS lub idiopatyczne włóknienie; często jest izolowaną patologią. --------------------- Przyczyny bloku lewej odnogi: choroby organiczne serca – ChNS, kardiomiopatie (szczególnie rozstrzeniowa), zapalenie mięśnia sercowego, wady serca, choroby tkanki łącznej, choroby przebiegające z nacieczeniem mięśnia sercowego, idiopatyczne włóknienie i wapnienie. ------------------------- Bloki śródkomorowe mogą być efektem działania leków antyarytmicznych, szczególnie klasy I i amiodaronu. ---------------------------------- Blok odnogi częściej towarzyszy tachykardii, rzadziej bradykardii.

Answer 7

Bez zaawansowanego bloku AV zwykle nie powodują objawów klinicznych. Nasilają objawy innych wad ------------------------- W przypadku bloku dwuwiązkowego lub trójwiązkowego istnieje ryzyko powolnej progresji do bloku AV zaawansowanego lub zupełnego (podejrzewaj, gdy pojawią się omdlenia). Pamiętaj o możliwości wystąpienia VT.

Answer 8

1) omdlenie, blok dwuwiązkowy i dodatni wynik EPS definiowany jako HV ≥70 ms lub wywołanie bloku AV II° lub III° w układzie pęczka Hisa i włókien Purkiniego w czasie stymulacji przedsionków ze zwiększającą się częstotliwością lub po prowokacji farmakologicznej 2) naprzemienny blok odnogi niezależnie od objawów -------------------------------------------------------------------------- 3) zalecenie słabsze (możesz rozważyć) – blok dwuwiązkowy, niewyjaśnione omdlenia, nierozstrzygająca diagnostyka u wybranych chorych (w podeszłym wieku, z cechami zespołu kruchości, z omdleniem nawracającym lub związanym z dużym ryzykiem urazu), bez wykonania EPS.

Answer 9

1. Terapia resynchronizująca (CRT): polega na wprowadzeniu 2 elektrod – do stymulacji prawej komory i lewej komory, a dodatkowa elektroda w prawym przedsionku synchronizuje stymulację komór z własnym rytmem przedsionków chorego. Poprawia tolerancję wysiłku oraz zmniejsza częstość hospitalizacji z powodu zaostrzenia objawów, a u chorych z zachowanym rytmem zatokowym zmniejsza także ryzyko zgonu. Kryteria kwalifikujące do CRT (opcja CRT-P, czyli bez funkcji ICD, lub CRT-D, czyli z funkcją ICD): 1) zachowany rytm zatokowy, LVEF ≤35%, utrzymywanie się objawów PNS (NYHA II–IV) pomimo optymalnej farmakoterapii i szerokość zespołu QRS ≥130 ms przy LBBB (≥150 ms przy morfologii QRS innej niż LBBB) 2) w przypadku utrwalonego migotania przedsionków: a) LVEF ≤35%, NYHA III–IV i szerokość zespołu QRS ≥130 ms, pod warunkiem że można osiągnąć stymulację dwukomorową bliską 100%; jeśli stymulacja dwukomorowa nie jest pełna (<90–95%), rozważ dodatkową ablację łącza AV b) LVEF <40% (a także 41–49% wg wytycznych ESC dotyczących sztucznej stymulacji serca i terapii resynchronizującej [2021]) i wskazania do ablacji łącza AV w celu kontroli częstotliwości rytmu – niezależnie od szerokości zespołu QRS 3) w przypadku konwencjonalnych wskazań do stymulacji prawej komory z powodu bradyarytmii (zarówno u chorych z zachowanym rytmem zatokowym, jak i u chorych z migotaniem przedsionków) i bez innych wskazań do CRT zaleca się wszczepienie od razu urządzenia do CRT (a nie najpierw stymulatora) niezależnie od szerokości zespołu QRS oraz występowania objawów PNS przy LVEF ≤40% (do rozważenia także przy LVEF 41–49%) u chorych z przewidywanym dużym odsetkiem stymulacji komór. U chorych z wyjściowo zachowaną LVEF (≥50%) zasadna jest najpierw stymulacja konwencjonalna, a modyfikację do CRT należy wykonać później u chorych, u których wcześnie lub późno po zastosowaniu konwencjonalnej stałej stymulacji prawokomorowej wystąpiło istotne pogorszenie funkcji lewej komory (np. zmniejszenie LVEF do <35%) lub zaostrzenie PNS (NYHA III–IV), o ile odsetek stymulacji komorowej jest duży (>20%). Ogólny warunek to spodziewany czas przeżycia w stosunkowo dobrym stanie czynnościowym >1 rok. Jeśli jest to możliwe, urządzenia nie wszczepiaj w czasie hospitalizacji spowodowanej ostrą dekompensacją krążenia. Warunkiem koniecznym do działania CRT jest uzyskanie dużego odsetka stymulacji dwukomorowej (≥90–95%, a optymalnie ≥98–99%). Spodziewane korzyści z CRT są większe u kobiet, w LBBB, przy znacznym poszerzeniu zespołu QRS oraz w kardiomiopatii nie-niedokrwiennej. Uwaga: przy kwalifikacji do CRT ocenę LVEF i klasy NYHA przeprowadź po upływie ≥3 mies. optymalnej farmakoterapii, a w przypadku choroby niedokrwiennej serca dodatkowo >40 dni po zawale serca i >3 mies. po PCI.

Answer 10

1) skłaniające do rozważenia CRT-D – spodziewany okres przeżycia >1 rok, stabilna PNS w II klasie NYHA, choroba niedokrwienna serca (mały lub średni wynik współczynnika ryzyka MADIT), rozległy obszar zwłóknień w MR serca, bez chorób towarzyszących 2) skłaniające do zastosowania CRT-P – zaawansowana PNS, ciężka niewydolność nerek lub dializoterapia, poważne choroby współistniejące, wycieńczenie, wyniszczenie.

Answer 11

kryteria kwalifikujące (przy optymalnym leczeniu farmakologicznym przez ≥3 mies. i po ew. rewaskularyzacji, jeśli spodziewany czas przeżycia we względnie dobrym stanie czynnościowym przekracza 1 rok): 1) przebyte migotanie komór (VF) lub częstoskurcz komorowy (VT) powodujący utratę przytomności bądź niestabilność hemodynamiczną niezależnie od LVEF, o ile nie zostały spowodowane przez przemijającą lub odwracalną przyczynę, czyli np. nie w okresie pierwszych 48 h zawału serca (prewencja wtórna nagłego zgonu sercowego) 2) dysfunkcja skurczowa lewej komory pozawałowa (LVEF ≤35% oceniona >40 dni po zawale i >3 mies. po ewentualnej rewaskularyzacji wieńcowej) w II–III klasie NYHA, zwłaszcza u chorych z nsVT w badaniu holterowskim lub VF/sVT indukowanymi podczas badania elektrofizjologicznego (prewencja pierwotna nagłego zgonu sercowego) 3) dysfunkcja skurczowa lewej komory (LVEF ≤35%) z innych przyczyn niż choroba niedokrwienna serca, w II–III klasie NYHA (prewencja pierwotna nagłego zgonu sercowego) 4) bezobjawowa dysfunkcja skurczowa lewej komory pozawałowa (LVEF ≤30% oceniona >40 dni po zawale serca i >3 mies. po ew. rewaskularyzacji wieńcowej) lub z innych przyczyn niż choroba niedokrwienna serca (LVEF ≤30% oceniona po ≥3 mies. zoptymalizowanej farmakoterapii) – prewencja pierwotna nagłego zgonu sercowego. W wymienionych sytuacjach, jeśli istnieją jednocześnie wskazania do CRT, zamiast wszczepienia samego ICD preferuje się wszczepienie urządzenia posiadającego zarówno funkcję CRT, jak i ICD (CRT-D). U chorych ze wskazaniami do ICD można stosować amiodaron: 1) w okresie oczekiwania na zabieg 2) jeśli zabieg nie jest wykonywany pomimo istniejących wskazań 3) po wszczepieniu ICD, gdy pomimo przeprogramowania urządzenia częste wyładowania elektryczne nadal obniżają komfort życia chorych (do rozważenia próba ablacji ogniska arytmii).