KZN Flashcards
Ostre poinfekcyjne KZN przebiega pod postacią
ZESPOŁU NEFRYTYCZNEGO
z białkomoczem subnerczycowym i aktywnym osadem moczu
= rozplemowe śródwłośniczkowe KZN
Ostre poinfekcyjne KZN leczenie
1) Leczenie zakażenia paciorkowcowego- fenoksymetylopenicylina
2) Leczenie objawowe:
- ograniczenie podaży sodu do 50–100 mmol/d (3–6 g soli dziennie),
- ograniczenie podaży płynów (w przypadku skąpomoczu),
- stosowanie diuretyków,
- leczenie nadciśnienia tętniczego - CCb/ ACEI
Ostre poinfekcyjne KZN - czynniki pogarszające rokowanie
- GFR < 40 ml/min/1,73m²
- białkomoczu > 2 g/d
Gwałtownie postępujące KZN - ogolnie
= rozplemowe zewnątrzwłośniczkowe KZN z obecnymi PÓŁKSIĘŻYCAMI w ≥ 50% kłębuszków nerkowych.
- spadek GFR o ≥ 50% w ciągu kilku tygodni do 3 miesięcy
- jako zespół nefrytyczny
Gwałtownie postępujące KZN typy
typ I - anty-GBM
typ II - złogi kompleksów
typ III - ANCA
typ IV - I + III
typ V - ubogoimmunologiczny
Przeciwciała anty-GBM to
autoprzeciwciała przeciwko niekolagenowej domenie łańcucha α3 (kolagenu IV)
Możliwe obrazy kliniczne PIERWOTNEJ nefropatii IgA:
1) Najczęstszy obraz kliniczny to bezobjawowy krwiomocz z niewielkim białkomoczem (< 0,5 g/d).
2) U części chorych, głównie młodych, występuje nawracający krwiomocz makroskopowy, towarzyszący wirusowemu/bakteryjnemu zakażeniu dróg oddechowych lub przewodu pokarmowego.
3) Zespół nerczycowy.
4) Zespół nefrytyczny z szybkim pogarszaniem się czynności nerek (RPGN).
Nefropatia IgA - Leczenie
1) Gdy białkomocz wynosi ≥ 0,5 g/d, zaleca się długotrwałe stosowanie ACEI lub ARB.
2) Gdy mimo leczenia przez ≥ 3 mies. oraz GFR > 30 ml/min/1,73m² utrzymuje się białkomocz ≥ 0,75 g/d, zaleca się stosowanie GKS przez 6 miesięcy.
3) U chorych z szybkim spadkiem GFR oraz półksiężycami obejmującymi ≥ 50% kłębuszków stosuje się takie samo leczenie jak w RPGN z ANCA.
Błoniastorozplemowe KZN z czym związane
najczęściej spowodowane zakażeniem HCV, HBV
- SLE
- Chłoniaki
- IZW
Możliwe obrazy kliniczne błoniastorozplemowego KZN
1) NADCIŚNIENIE TĘTNICZE (u 50–80% chorych).
2) Krwinkomocz, białkomocz subnerczycowy, wałeczki ziarniste w osadzie moczu (35% przypadków).
3) Zespół nerczycowy z prawidłową lub nieznacznie upośledzoną czynnością nerek (35% przypadków
4) Postępująca PChN z nadciśnieniem tętniczym, krwinkomoczem i niewielkim białkomoczem - zespół nefrytyczny
5) Gwałtownie postępująca niewydolność nerek, białkomocz, krwinkomocz i wałeczki erytrocytowe
Błoniastorozplemowe KZN - leczenie
2) U chorych z białkomoczem > 3,5 g/d i spadkiem GFR:
- leczenie immunosupresyjne cyklofosfamidem lub MMF (mykofenolan mofetylu)
- w skojarzeniu z GKS w małej dawce.
Submikroskopowe KZN Przebiega pod postacią
ZESPOŁU NERCZYCOWEGO
jest najczęstszą przyczyną zespołu nerczycowego u dzieci do 16. rż.
Ogniskowe segmentowe stwardnienie kłębuszków nerkowych Obraz kliniczny
1) U większości chorych ZESPÓŁ NERCZYCOWY.
2) Krwinkomocz (u 30–50% chorych, czasami krwiomocz)
3) Nadciśnienie tętnicze.
4) Upośledzenie GFR.
Błoniaste KZN - ogólnie
- Uszkodzenie błony podstawnej kłębuszków przez KOMPLEKSY IMMUNOLOGICZNE
- jest najczęstszą przyczyną zespołu nerczycowego u osób dorosłych.
- 70–80% chorych stwierdza się krążące autoprzeciwciała przeciwko receptorom dla fosfolipazy A2.
Błoniaste KZN Przyczyny postaci wtórnych:
- nowotwory (głównie guzy lite płuca, żołądka, jelita grubego),
- SLE,
- zakażenie HBV i HCV (częściej HBV),
- leki (penicylamina, złoto, tiopronina, NLPZ, kaptopryl).