ENDOKRYNOLOGIA DZIECIĘCA Flashcards
Auksologia okresy wzrastania prenatalny
- największa szybkość wzrastania (130 cm / rok)
- wzrastanie zależy od czynników genetycznych i transportu łożyskowego
- jest niezależne od hormonu wzrostu
- IUGR = wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrastania (w10% przyp. ma charakter stały)
Auksologia okresy wzrastania niemowlęcy
- największa szybkość wzrastania po urodzeniu (30 cm/rok)
- wzrastanie zależy od prawidłowego odżywiania
Auksologia okresy wzrastania dziecięcy
- powolne, stabilne wzrastanie
- zależy od działania GH, IGF-1, hormonów tarczycy, wit. D, odżywiania, środowiska
Auksologia okresy wzrastania pokwitanie
- skok wzrostowy (9,5 cm/rok u dziewcząt, 10,5 cm/rok u chłopców)
- wzrastanie stymulują GH i androgeny
- estrogeny => zarastanie chrząstek wzrostowych (dziewczęta szybciej kończą rosnąć)
- zakończenie wzrastania: dziewczynki 14,5 rż, chłopcy 16 rż
Auksologia wzrost
prawidłowo powinien mieścić się w zakresie 3. - 97. centyla
wynik należy odnosić do MPH
Auksologia MPH
H (mid parental height)
• dla chłopców MPH = (suma wzrostów rodziców + 13cm) / 2
• dla dziewczynek MPH = (suma wzrostów rodziców – 13cm) / 2
Auksologia GV
(growth velocity) = różnica wzrostu między dwoma pomiarami w odstępie 6 miesięcy
(3 miesięcy u niemowląt)
Auksologia wiek kostny (BA)
– oceniany na podstawie zdjęcia RTG niedominującej ręki i nadgarstka (u niemowląt – kolana)
– powinien być zgodny z wiekiem wzrostowym i chronologicznym (dopuszczalna różnica do 2 lat)
– wykorzystywany w prognozowaniu wzrostu końcowego
Auksologia masa ciała
– należy odnosić ją do wzrostu, a nie wieku dziecka
– na siatkach centylowych można sprawdzić masę należną dla danego wzrostu
– stopień nadmiaru/niedoboru masy ciała jest wyrażany jako odsetek masy należnej
• < 85% niedobór masy ciała
• 85-115% norma
• 115-120% nadwaga
• > 120% otyłość
Auksologia BMI
(masa ciała w kg / wzrost w metrach do kwadratu) => u dzieci należy odnieść do siatek centylowych
ocena ilości tkanki tłuszczowej => pomiar fałdów tłuszczowych, pomiar obwodu pasa
Auksologia obwód głowy
– mierzy się za pomocą taśmy krawieckiej przez wypukłość potyliczną i guzy czołowe
– za wynik uznaje się średnią z trzech pomiarów
– wynik należy odnieść do siatek centylowych
– pomiar powinien być wykonywany na każdej wizycie do 3 rż dziecka
Auksologia fizjologiczne dojrzewanie płciowe dziewczęta
- początek w 8-13 rż (średnio 10 rż)
1) powiększenie piersi
2) skok wzrostowy
3) owłosienie łonowe
4) pierwsza miesiączka - ~2,5 roku po rozpoczęciu dojrzewania
- po jej wystąpieniu szybkość wzrastania hamuje
Auksologia fizjologiczne dojrzewanie płciowe chłopcy
- początek w 9-14 rż (średnio 12 rż)
1) powiększenie jąder (≥ 4ml)
2) owłosienie łonowe
3) skok wzrostowy - ~1,5 roku po rozpoczęciu dojrzewania
- przy objętości jąder 12-15 ml
Auksologia pomiar objętości jąder
do pomiaru objętości jąder służy orchidometr Pradera
Auksologia ocena zaawansowania dojrzewania płciowego
ocena zaawansowania dojrzewania płciowego => skala Tannera
Auksologia Thelarche
(rozwój piersi u dziewcząt)
Th1 = wygląd dziecięcy
Th2 = stadium pączka
Th3 = powiększenie piersi poza obręb otoczki, brak oddzielenia konturów otoczki i brodawki
Th4 = dalsze powiększenie piersi, oddzielenie konturów otoczki i brodawki
Th5 = stadium dojrzałe, otoczka cofa się do poziomu sutka, wystaje tylko brodawka
Auksologia Pubarche
(rozwój owłosienia łonowego)
P1 = brak
P2 = długie, pojedyncze, proste włosy wzdłuż warg sromowych lub u nasady prącia
P3 = włosy ciemniejsze, grubsze, skręcone, nad spojeniem łonowym
P4 = włosy ciemne, grube, mocno skręcone o wyglądzie typowym dla dorosłych bez przyśrodkowej pow.ud
P5 = włosy zajmują również przyśrodkową powierzchnię ud
Auksologia Gonadarche
(rozwój narządów płciowych u chłopców)
G1 = wygląd dziecięcy
G2 = początek powiększenia jąder i moszny, dyskretny wzrost pigmentacji i pomarszczenie moszny
G3 = powiększenie prącia, dalszy wzrost jąder i moszny
G4 = dalsze powiększanie prącia, rozwój żołędzi, powiększenie jąder, ścieńczenie skóry moszny
G5 = narządy płciowe typowe dla dorosłego mężczyzny
Niski wzrost
wysokość ciała < 3. centyla (lub < 1,5SD od MPH)
Niski wzrost zahamowanie wzrastania
GV < 25. centyla
– najczęstszy niespecyficzny objaw chorób przewlekłych u dzieci
– dotyczy 3% populacji
– jego najczęstszą przyczyną jest niedożywienie
– najczęstza przyczyna w krajach rozwiniętych: prawidłowe warianty niskiego wzrostu
Niski wzrost rodzinny niski wzrost
– prawidłowy wariant niskiego wzrostu
– niscy rodzice, niskie MPH
– wiek wzrostowy < wiek kostny < wiek chronologiczny
– niski wzrost końcowy
Niski wzrost konstytucjonalne opóźnienie wzrastania i dojrzewania
– prawidłowy wariant niskiego wzrostu
– częściej występuje u chłopców
– dłuższy okres wzrastania i niższe tempo wzrostu, opoźnienie pojawiania się cech płciowych
– MPH prawidłowe, wzrost końcowy prawidłowy, ale osiągany w późniejszym wieku
– wiek kostny < wiek wzrostowy < wiek chronologiczny
Niski wzrost pierwotny niedobór wzrostu
– wrodzone, nieodwracalne zmniejszenie potencjału wzrostowego
– wiek wzrostowy < wiek kostny < wiek chronologiczny
– przyczyny: zespół Turnera, zespół Downa, zespół Noonan, zespół Pradera-Willego, zespół SilveraRussela, dysplazje kostne, IUGR (10% przypadków hipotrofii wewnątrzmacicznej)
Niski wzrost wtórny niedobór wzrostu
– wrodzone lub nabyte zmniejszenie potencjału wzrostowego, zwykle odwracalne
– wybitne opóźnienie wieku kostnego (!)
– wiek kostny < wiek wzrostowy < wiek chronologiczny
– przyczyny: niedożywienie, choroby serca i płuc, celiakia, IBD, PChN, niedobór GH,
hiperkortyzolemia, niedoczynność tarczycy, niewyrównana cukrzyca, problemy emocjonalne,
leczenie GKS, leczene przeciwnowoworowe i inne
Niski wzrost postępowanie w niedoborach wzrostu:
• eliminacja czynników spowalniających wzrost (uzupełnianie niedoborów pokarmowych, leczenie
choroby podstawowej itp)
• leczenie ludzkim rekombinowanym GH
=> udowodniona skuteczność m.in. w zespole Turnera, PChN
=> korzystnie wpływa na metabolizm w zespole Pradera-Willego
Wysoki wzrost
– wysokość ciała > 97 centyla dla wieku chronologicznego
– najczęstszą przyczyną są prawidłowe warianty wysokiego wzrostu
– należy wykluczyć inne przyczyny:
Wysoki wzrost genetyczne
z. Klinefeltera, Marfana, fraX, Kallmana, Sotosa, homocystynuria
Wysoki wzrost endokrynopatie
przedwczesne dojrzewanie płciowe, gigantyzm (gruczolak somatotropinowy przysadki)
Przedwczesne dojrzewanie płciowe (PP)
< 8rż u dziewczynek => najczęściej idiopatyczne prawdziwe przedwczesne dojrzewanie (częściej!)
< 9rż u chłopców => najczęściej guzy OUN, gonad i mutacje genów!!!
każde dziecko z przedwczesnym dojrzewaniem należy skierować do ośrodka specjalistycznego
Przedwczesne dojrzewanie płciowe (PP) prawdziwe
(GnRH-zależne)
– przyczyny: genetyczne, idiopatyczne, guzy OUN (glejaki, hamartoma podwzgórza)
– prawidłowa kolejność faz dojrzewania
– w badaniach dodatkowych wyższy od przedpokwitaniowego wyrzut LH i FSH
– ewentualne zmiany można uwidocznić w MR okolicy podwzgórzowo-przysadkowej
– leczenie: triptorelina, zabieg operacyjny
Przedwczesne dojrzewanie płciowe (PP) rzekome
e (Gn-RH niezależne)
– przyczyny: autonomiczna funkcja nadnerczy (np WPN), gonad (guzy jąder i jajników), hormony
tkanki tłuszczowej, pierwotna niedoczynność tarczycy, NF1
– odwrócenie kolejności faz dojrzewania
– przedpokwitaniowe lub zahamowane LH i FSH
– znaczne podwyższenie poziomu testosteronu i/lub estradiolu
– czasem obecne markery guzów => BhCG, AFP, CEA, Ca-125, AMH
– należy wykonać badania obrazowe narządów płciowych i nadnerczy
– dojrzewanie izoseksualne = rozwój płciowy zgodny z płcią dziecka
– dojrzewanie heteroseksualne = wirylizacja u dziewcząt, feminizacja u chłopców
Przedwczesne dojrzewanie płciowe (PP) wrodzony przerost nadnerczy (WPN)
(WPN)
– cechuje się się nadmiernym wydzielaniem androgenów nadnerczowych i niedoborem kortyzolu
– przyczyną jest genetycznie uwarunkowany brak enzymów szlaku biosyntezy hormonów nadnerczy
(głównie 21-hydroksylazy i 11b-hydroksylazy)
– postać klasyczna z utratą soli => wymioty, biegunki, odwodnienie, hiponatremia, hiper/hipokaliemia,
kwasica metaboliczna
– postać klasyczna bez utraty soli => skłonność do przełomów nadnerczowych, hipoglikemia, wstrząs
– postać nieklasyczna => przedwczesne dojrzewanie, przyspieszenie wzrastania, androgenizacja u ♀
– leczenie: GKS
Hipogonadyzm
1) brak rozwoju piersi po 13 rż lub
2) brak zwiększenia objętości jąder po 14 rż lub
3) brak pełnej dojrzałości płciowej po 5 latach od rozpoczęcia dojrzewania
– częściej dotyczy mężczyzn
– przyczyną jest niedobór lub upośledzone działanie hh płciowych
– w każdym przypadku należy oznaczyć kariotyp i ocenić czynność innych osi hormonalnych
– zawsze opóźniony jest wiek kostny, częsta jest osteoporoza
Hipogonadyzm hipergonadotropowy
– pierwotne uszkodzenie gonad
– zwykle nieodwracalny
– przyczyny: zespół Klinefeltera, Turnera, wnętrostwo, aplazja jąder, RTH, CTH i inne
– należy wykonać USG miednicy (lokalizacja i ocena morfologii gonad, lokalizacja macicy)
Hipogonadyzm hipogonadotropowy
– uszkodzenie podwzgórza i/lub przysadki
– odwracalny (konstytucjonalne opóźnienie wzrastania i dojrzewania, niedożywienie, nadmierny
wysiłek, niedoczynność tarczycy, zespół Cushinga, hiperprolaktynemia)
– nieodwracalny (wielohormonalna niedoczynność przysadki, RTH, CTH, guzy i wady OUN)
– należy wykonać MR okolicy podwzgórzowo-przysadkowej
Hipogonadyzm objawy towarzyszące
łatwiają diagnostykę:
• opóźnienie wzrastania od 1rż => wielohormonalna niedoczynność przysadki
• hiperkortyzolemia => zespół Cushinga
• niski wzrost, płetwiasta szyja, wady serca => zespół Turnera
• otyłość => zespół Pradera-Willego
• mała objętość jąder, dobry rozwój prącia => zespół Klinefeltera
• zaburzenia węchu => zespół Kallmana
• otyłość i zmiany barwnikowe siatkówki => zespół Bardeta-Biedla, zespół Laurence’a-Moona
• gonady badalne w kanale pachwinowym lub fałdach wargowo-sromowych => CAIS/PAIS
Hipogonadyzm zwiększone ryzyko nowotworów
dysgenezja gonad z obecnym fragmentem chr.Y, CAIS, PAIS
– konieczne usunięcie gonad!
Hipogonadyzm postępowanie:
– każde dziecko z hipogonadyzmem skieruj do ośrodka referencyjnego
– leczenie chorób leżących u podłoża hipogonadyzmu / substytucja hormonów
Hiperandrogenizacja u dziewcząt
– najczęstsze przyczyny: zespół policystycznych jajników, nieklasyczna postać WPN
– zawsze jednak w pierwszej kolejności należy wykluczyć obecność guzów androgennych
Hiperandrogenizacja u dziewcząt zespół policystycznych jajników (PCOS)
– objawia się hirsutyzmem, zaburzeniami miesiączkowania, niepłodnością i obecnością
policystycznych jajnikow (cn 12 niedojrzałych pęcherzyków w jajniku lub jajnik > 10ml)
– policystyczne jajniki są również obecne we wrodzonym przeroście nadnerczy i 10-30% zdrowych ♀
– podwyższone stężenie DHEA-S, LH, podwyższony lub prawidłowy poziom testosteronu
– obniżone stężenie SHBG
– często współistnieje insulinooporność, DM2
– leczenie: dieta, zwiększenie aktywności fizycznej, cykliczna antykoncepcja, mtformina
Zaburzenia rozwoju płci (DSD) podział
1) DSD z nieprawidłową liczbą chromosomów płciowych => np zespół Turnera, Klinefeltera
2) DSD z kariotypem 46,XY => np zespół niewrażliwości na androgeny
3) DSD z kariotypem 46,XX => np brak aromatazy
Zaburzenia rozwoju płci (DSD) stan naglący w pediatrii
ryzyko przełomu nadnerczowego i urazu psychospołecznego
Zaburzenia rozwoju płci (DSD)
– należy wykonać badania laboratoryjne (jonogram, glikemia, kariotyp, hormony) i obrazowe (USG
miednicy, wziernikowanie pochwy, cystogenitografia)
– nie ma możliwości rozpozania typu DSD na podstawie samego wyglądu narządów zewnętrznych
– ocena wirylizacji u dziewcząt => skala Pradera
– konieczna jest wielospecjalistyczna diagnostyka w ośrodku referencyjnym
– płeć należy “wybrać” w taki sposób, by możliwa była jak najlepsza korekcja wady i pacjent mógł w
pełni funkcjonować pod względem psychoseksualnym
Moczówka prosta centralna
– zmniejszenie wydzielania ADH w podwzgórzu lub jej transportu do płata tylnego przysadki
– może być wrodzona lub nabyta (uszkodzenie podwzgórza i przysadki, choroby naciekowe OUN,
autoimmunizacyjne zapalenie przysadki, zakażenia OUN)
Moczówka prosta centralna objawy
– poliuria, polidypsja
– odwodnienie, objawy hipernatremii
– gorączka,ogniskowe objawy neurologiczne
Moczówka prosta centralna badania dodatkowe:
– hipernatremia, zwiększona osmolarność osocza, spadek poziomu ADH– zwiększona objętość, spadek osmolarności i ciężaru właściwego moczu
– test odwodnieniowo-wazopresynowy => restrykcja płynów powoduje pogłębienie
hiperosmolarności surowicy i spadek masy ciała, nie wpływa na osmolarność i objętość moczu,
dopiero podanie desmopresyny powoduje wzrost osmolarności moczu
– należy wykonać MR okolicy podwzgórzowo-przysadkowej
Moczówka prosta centralna leczenie
desmopresyna (kontroluj bilans płynów i natremię!)
Zespół nieadekwatnego wydzielania ADH (SIADH)
– wydzielanie ADH jest nieadekwatnie wysokie
– jest to stan zagrożenia życia
– przyczyny: jatrogenne (po operacji guzów OUN), przedawkowanie desmopresyny, diuretyki
tiazydowe, leki przeciwdrgawkowe, choroby nowotworowe, neurologiczne i choroby płuc
– objawy: przyrost masy ciała, nudności i wymioty, bóle głowy, zaburzenia orientacji, senność,
drgawki, śpiączka
– nigdy nie występują zmiany wolemii