Hoorcollege 11; Kellog et al, 2020 + Moser et al, 2022 Flashcards
Wat bedoelt Richard Edwards met het concept contested terrain, en hoe wordt dit toegepast in een algoritmisch werkklimaat?
Contested terrain verwijst naar de voortdurende strijd tussen controle en weerstand op de werkplek. In een algoritmisch werkklimaat betekent dit dat bedrijven technologie gebruiken om werknemers te monitoren en controleren via algoritmen. Werknemers ervaren hierdoor vaak een beperking van hun autonomie, omdat de technologie ondoorzichtig is en beslissingen neemt die hen beïnvloeden zonder dat ze er invloed op hebben(eerstev11).
Hoe verschilt algoritmische controle van traditionele vormen van controle, zoals bureaucratische regels of directe supervisie?
Algoritmische controle werkt vaak op de achtergrond en is minder zichtbaar dan traditionele controle. In plaats van regels en directe supervisie, controleren algoritmen het gedrag van werknemers door middel van gegevens en automatische beslissingen. Dit maakt het moeilijker voor werknemers om te begrijpen hoe en waarom ze worden gemonitord en beoordeeld(eerstev11).
Wat zijn de ethische uitdagingen van algoritmische controle voor werknemers, vooral in termen van autonomie en welzijn?
Een belangrijke ethische uitdaging is dat algoritmische controle de autonomie van werknemers beperkt, omdat ze geen zeggenschap hebben over de beslissingen die door de technologie worden genomen. Dit kan leiden tot gevoelens van machteloosheid en vervreemding, wat hun welzijn negatief beïnvloedt(eerstev11).
Wat is de rol van het mechanisme beoordelen in het rangschikken van werknemers, en hoe kunnen klantrecensies bijdragen aan dit proces?
Beoordelen betekent dat werknemers worden gerangschikt op basis van hun prestaties, vaak op basis van klantrecensies of verzamelde gegevens. Dit kan ertoe leiden dat werknemers continu onder druk staan om goede beoordelingen te krijgen om hoger in de ranglijst te komen, wat hun werkstress kan vergroten(eerstev11).
Wat zijn de zes mechanismen van algoritmische controle (de 6 Rs), en hoe beïnvloeden ze de manier waarop werknemers hun werk uitvoeren?
De zes mechanismen van algoritmische controle zijn:
Aanbevelen: Algoritmen doen suggesties om het werk te optimaliseren.
Beperken: Ze leggen grenzen op aan wat werknemers kunnen doen.
Registreren: De technologie houdt alles bij wat werknemers doen.
Beoordelen: Werknemers worden gerangschikt op basis van verzamelde gegevens.
Vervangen: Algoritmen nemen menselijke taken over.
Belonen: Werknemers worden gestimuleerd door beloningen via gamificatie
Hoe functioneert het mechanisme aanbevelen in platforms zoals Uber en Deliveroo, en wat is de impact hiervan op de autonomie van werknemers?
Aanbevelen gebeurt door algoritmen die suggesties doen over waar chauffeurs of bezorgers naartoe moeten om meer ritten of leveringen te krijgen. Dit beïnvloedt de autonomie van werknemers omdat ze zich vaak gedwongen voelen om deze aanbevelingen te volgen om succesvol te zijn, waardoor hun vrijheid beperkt wordt(eerstev11).
Wat is algoactivisme en welke vormen van verzet tegen algoritmische controle worden beschreven in het artikel?
Algoactivisme verwijst naar de manieren waarop werknemers zich verzetten tegen algoritmische controle. Dit kan variëren van het bewust omzeilen van het algoritme, zoals het nemen van inefficiënte routes om de technologie te misleiden, tot het organiseren van vakbonden en protesten tegen de impact van algoritmen op hun werk(eerstev11).
Hoe kunnen werknemers algoritmen manipuleren of omzeilen om hun autonomie te herwinnen, volgens de auteurs?
Werknemers kunnen inefficiënte werkwijzen gebruiken om de algoritmische controle te misleiden, zoals het nemen van langere routes of het negeren van aanbevelingen. Dit geeft hen het gevoel dat ze enige controle terugwinnen over hun werkprocessen(eerstev11).
Hoe verschilt individuele weerstand tegen algoritmische controle van collectieve vormen van verzet, zoals het organiseren van vakbonden?
Individuele weerstand omvat persoonlijke tactieken om het algoritme te manipuleren, terwijl collectieve weerstand bestaat uit vakbondsacties en georganiseerde protesten die de belangen van een grotere groep werknemers vertegenwoordigen en gericht zijn op het verbeteren van arbeidsomstandigheden als geheel(eerstev11).
Welke gevoelens van vervreemding ervaren werknemers als gevolg van de rationele controle door algoritmen?
Werknemers voelen zich vervreemd omdat algoritmische controle hun werk dehumaniseert. Ze hebben weinig controle over hun werk en kunnen vaak niet afwijken van de beslissingen die door het algoritme worden genomen, zelfs als ze andere opties beter vinden(eerstev11).
Waarom leidt algoritmische controle vaak tot machteloosheid bij werknemers, en hoe draagt dit bij aan hun weerstand?
Werknemers voelen zich machteloos omdat ze geen invloed hebben op de beslissingen van het algoritme, wat leidt tot frustratie en verzet. Ze voelen zich gereduceerd tot een onderdeel van een groter systeem zonder inspraak(eerstev11).
Wat zijn de bredere ethische implicaties van algoritmische controle in sectoren zoals de gig-economie?
In de gig-economie leidt algoritmische controle vaak tot onzeker werk, waarbij werknemers minder rechten hebben en afhankelijk zijn van technologie die hun werk bepaalt. Dit roept vragen op over uitbuiting, privacy en eerlijke behandeling van werknemers(eerstev11).
Welke zorgen brengen de auteurs naar voren over de toenemende afhankelijkheid van algoritmen in de toekomst van werk?
De auteurs maken zich zorgen dat de groeiende afhankelijkheid van algoritmen kan leiden tot meer controle over werknemers, minder autonomie en een toename van ongelijkheden. Dit kan negatieve gevolgen hebben voor het welzijn van werknemers, vooral in sectoren zoals de gig-economie(eerstev11).
Hoe kunnen beleidsmakers en vakbonden inspelen op de ethische uitdagingen van algoritmische controle om de rechten van werknemers te beschermen?
Beleidsmakers en vakbonden moeten pleiten voor transparantie rondom de werking van algoritmen, zodat werknemers beter begrijpen hoe beslissingen worden genomen. Daarnaast moeten regels worden opgesteld om ervoor te zorgen dat werknemers bezwaar kunnen maken tegen door technologie genomen beslissingen(eerstev11).
Waarom is transparantie over algoritmen belangrijk voor het beschermen van werknemersrechten, en welke mogelijkheden moeten werknemers hebben om beslissingen aan te vechten die door technologieën worden genomen?
Transparantie is cruciaal omdat het werknemers in staat stelt om te begrijpen hoe en waarom beslissingen worden genomen. Werknemers moeten de mogelijkheid hebben om beslissingen aan te vechten wanneer algoritmen fouten maken of hen onrechtvaardig behandelen(eerstev11).
Wat is het verschil tussen reckoning en judgment in de context van AI-besluitvorming, en waarom waarschuwen de auteurs voor een te grote afhankelijkheid van reckoning?
Reckoning verwijst naar data-gedreven, kwantitatieve besluitvorming door AI, zonder rekening te houden met morele of contextuele factoren. Judgment daarentegen is gebaseerd op menselijke ervaring, context, en morele overwegingen. De auteurs waarschuwen dat een te grote afhankelijkheid van reckoning kan leiden tot het verdringen van menselijke oordeelsvorming, omdat AI-systemen niet in staat zijn om morele nuances te begrijpen(tweedev11).
Hoe kan te veel vertrouwen op data-gedreven beslissingen (reckoning) de menselijke morele oordeelsvorming verdringen?
Wanneer AI-systemen alleen op data vertrouwen, kan dit ertoe leiden dat de menselijke rol in het maken van moreel complexe beslissingen wordt geminimaliseerd. Dit maakt dat we te afhankelijk worden van technologie voor beslissingen die eigenlijk morele reflectie vereisen, zoals het afwegen van ethische consequenties(tweedev11).
Waarom is judgment volgens de auteurs belangrijk voor complexe besluitvorming?
Judgment is essentieel omdat het menselijke ervaring en ethische overwegingen omvat, iets wat AI-systemen niet kunnen repliceren. Complexe besluitvorming vereist meer dan alleen cijfers en data; het vereist een diep begrip van context, menselijke waarden, en ethische gevolgen(tweedev11).
Wat zijn de drie scenario’s (dystopisch, utopisch, realistisch) die de auteurs schetsen voor de rol van AI in menselijke moraliteit, en wat zijn de kenmerken van elk scenario?
Dystopisch scenario: AI neemt de morele oordeelsvorming volledig over, waardoor menselijke autonomie en ethiek verdwijnen.
Utopisch scenario: AI wordt gebruikt om menselijke waarden te versterken en helpt mensen om betere, ethisch verantwoorde beslissingen te nemen.
Realistisch scenario: AI en menselijke oordeelsvorming werken naast elkaar, waarbij AI berekeningen uitvoert en mensen de uiteindelijke beslissingen nemen
Wat bedoelen de auteurs met het concept van ontologische assimilatie en hoe kan dit een bedreiging vormen voor menselijke oordeelsvorming?
Ontologische assimilatie verwijst naar het proces waarbij AI steeds meer menselijke oordeelsvorming vervangt door algoritmische logica. Dit vormt een bedreiging omdat AI-systemen normen en waarden kunnen overnemen die inherent zijn aan de ontwikkelaars of data, wat kan leiden tot bevooroordeelde en moreel problematische beslissingen(tweedev11).