Hoofdstuk 4 Flashcards
Wat zijn drie soorten neuronen en wat is de functie van elk?
Sensorische neuronen: verantwoordelijk voor het transporteren van
zenuwsignalen door de perifere zenuwen die ze hebben gevormd en deze doorgeven aan het centrale
zenuwstelsel. Motorneuronen: berichten van het centrale zenuwstelsel uitvoeren via de zenuwen die ze vormen om spieren en klieren te bewegen. Interneuronen:
verantwoordelijk voor het verzamelen, organiseren, integreren en uitdragen van berichten uit verschillende bronnen over het hele lichaam (bestaat alleen in czs, overtreft de andere twee).
Wat zijn de belangrijkste delen die alle of de meeste neuronen gemeen hebben, en wat is de functie van elk deel?
Cellichaam: komt in alle cellen voor. Bevat de celkern en basismachinerie die alle
lichaamscellen gemeen hebben. Dendrieten: verspreiden zich vanuit een verlengstuk
van het cellichaam, zijn verantwoordelijk voor het verzamelen van sensorische input. Axonen: buisachtige structuur afkomstig van het cellichaam die verbinding maakt met andere neuronen of spiercellen, verantwoordelijk voor de overdracht van berichten naar andere structuren.
Hoe ontstaat de rustpotentiaal door de verdeling van ionen over het celmembraan?
De rustpotentiaal is de belangrijkste bron van actiepotentiaal. Het wordt veroorzaakt door het verschil tussen hoeveelheid positief en negatief geladen ionen binnen en buiten het celmembraan. Het kalium- of natriumkanaal is open, de ionen gaan in of uit, rust- of actiepotentiaal wordt gecreëerd. De positieve kaliumionen aan uit de cel, sluiten zich aan bij de negatieve, er komt onbalans tussen positieve ladingen aan binnen- en buitenkant van de cel, er ontstaat een elektrische spanning dat rustpotentiaal heet.
Hoe zijn de twee fasen van de actiepotentiaal (depolarisatie en repolarisatie) het gevolg van het achtereenvolgens openen en sluiten van twee soorten kanalen in het celmembraan?
In ruststand in cel meer kalium en minder natrium binnen dan buiten cel. Depolarisatie: natriumporiën open om sterk geconcentreerd natrium in de cel te laten. Onbalans in cel, maakt omgeving tijdelijk positief, kalium wordt naar buiten geduwd, kaliumporiën openen. Dat is de repolarisatietoestand. De 2 fasen samen vormen het actiepotentiaal. De natrium-kalium-pomp geeft natrium af en haalt kalium binnen om de inhoud van de cel weer in evenwicht te brengen.
Hoe is de geleidingssnelheid van een axon gerelateerd aan zijn diameter en aan de aan- of afwezigheid van een myelineschede?
De geleidingssnelheid is hoger in een breder axon, want die kan minder weerstand bieden. Myelineschede (zit om axon heen) is een beschermende laag en verhoogt de geleidingssnelheid.
Hoe beïnvloeden neurotransmitters bij exciterende en remmende synapsen de snelheid
waarmee actiepotentialen worden geproduceerd in het postsynaptische neuron?
Neurotransmitters zijn verantwoordelijk voor het ontgrendelen van verschillende kanalen in het
membraan. Als dit gebeurt op het postsynaptische membraan van een exciterende synaps, openen
natriumkanalen zich en stroomt natrium in de cel. Dit vermindert de negativiteit van de binnenkant van
de cel, waardoor depolarisatie ontstaat die de snelheid van actiepotentialen in dat neuron verhoogt. Als
het een remmende synaps is, openen kaliumkanalen zich. Het kalium gaat naar
buiten waardoor de negativiteit binnenin toeneemt die ervoor zorgt dat de cel hyperpolariseert,
waardoor de snelheid waarmee actiepotentialen worden geactiveerd afneemt.
Wanneer worden de meeste neuronen “geboren” en wanneer beginnen ze synapsen te vormen?
Tijdens de 3e en 4e maand van de zwangerschap (duurt tot volwassenheid, maar dan het meeste), met een snelheid van enkele honderdduizenden per minuut (proces heet neurogenese). Rond de 5e maand van zwangerschap groeien neuronen in omvang, produceren meer dendrieten en axonen en axonterminals beginnen verbinding te maken met neuronen en vormen
synapsen.
Hoe is de metafoor van beeldhouwen van toepassing op de ontwikkeling van de hersenen?
Blok marmer dat is gebeiteld tot artistieke creatie die minder in hoeveelheid materiaal is, maar
superieur in esthetiek en functie. Tijdens het beeldhouwproces een ruw vormproces, waarbij de hele inhoud wordt vormgegeven door wat weg te beitelen. Bij hersenen een soortgelijk proces. Door de creatie en verbinding van nieuwe neuronen en hun verbindingen, evenals sommige neuronen en verbindingen die afsterven, bereikt het zijn optimale staat.
Welke rol kunnen spiegelneuronen spelen in sociaal leren?
Met spiegelneuronen kunnen we acties van een ander volgen, onthouden, leren en imiteren, en ons eigen eigen gedrag in anderen herkennen. Toepassen op sociale situaties: onze waarnemingen via spiegelneuronen dragen bij aan onze emotionele expressies, maar vormen ook een identificatie met anderen door middel van taal, uitdrukkingen, enz.
Hoe identificeren onderzoekers functies van gebieden van het menselijk brein door (a) de effecten van hersenbeschadiging te bestuderen, (b) een magnetisch veld te gebruiken om normale hersenactiviteit te onderbreken, (c) elektrische activiteit te registreren die door de schedel en hoofdhuid gaat, en (d) afbeeldingen te maken die patronen van bloedstroom weergeven?
Verschillende gebieden zijn verantwoordelijk voor verschillende acties of
mogelijkheden, en onderzoekers kunnen door de gebieden van de hersenen te vergelijken die bij verschillende patiënten zijn beschadigd en de tekorten die zijn opgetreden te beoordelen, de functie van een hersengebied schatten. Onderzoekers kunnen ook magnetisch veld gebruiken om delen van de
hersenschors te inactiveren of te activeren en de lichamelijke of cognitieve effecten van het magnetisch veld op een specifiek deel van de hersenschors te observeren. Ook is het mogelijk om EEG te gebruiken om de elektrische activiteit in de hersenen te registreren die wordt gereflecteerd op de schedel en hoofdhuid. Met de geplaatste elektroden kunnen onderzoekers de activiteiten van het hersenoppervlak op verschillende momenten
observeren. Ten slotte, omdat meer hersenactiviteit meer bloedtoevoer naar dat gebied betekent,
kunnen wetenschappers verschillende stoffen en technieken gebruiken om de stroom en accumulatie van bloed door de hersenen te bepalen en de
hoeveelheid werk te beoordelen die op een bepaald moment aan een specifiek gebied van de hersenen is besteed.
Hoe beschadigen, stimuleren en registreren onderzoekers neuronen in specifieke gebieden van
niet-menselijke dierlijke hersenen om meer te weten te komen over de functies van die
hersengebieden?
Onderzoekers kunnen de functies van verschillende delen van de hersenen bepalen door opzettelijk
enkele zenuwbundels in de hersenen te beschadigen of te vernietigen met behulp van zeer nauwkeurige
elektrische en chemische instrumenten. Ze kunnen de exacte locatie van de vernietiging van zenuwen
variëren en vervolgens de gedragsveranderingen van proefpersonen vergelijken om de locatie van de
hersenen te correleren met de functie die ze lijken te dienen. Het tegendeel kan ook; Verschillende delen van de hersenen van de dieren kunnen worden gestimuleerd door elektrische of chemische middelen om de effecten van activering van verschillende delen van de hersenen op het gedrag en de driften van het dier te bepalen. Een derde optie is om de functies van zenuwen niet te verstoren, maar om ze te observeren. Door zeer nauwkeurige hulpmiddelen in de hersenen van een rat te plaatsen, is het mogelijk
om de acties van de neuronen in verschillende omstandigheden te bepalen.
Hoe verschillen de autonome en somatische motorsystemen van elkaar in functie? Hoe verschillen de sympathische en parasympathische verdelingen van het autonome systeem van elkaar in functie?
De somatische deling werkt in op skeletspieren die verbonden zijn met botten en kan het skelet bewegen tijdens het samentrekken. De autonome verdeling controleert de viscerale spieren en klieren die
zich aan de binnenkant van ons lichaam bevinden en het skelet niet bewegen tijdens het samentrekken.
Deze viscerale spieren en klieren ontvangen twee sets neuronen; De sympathische divisie is
verantwoordelijk voor het beheren van stressvolle gebeurtenissen en het verhogen van de viscerale
spieractiviteit en bereidt de rest van het lichaam, inclusief skeletspieren, voor op een aankomende
gebeurtenis die actie vereist. De parasympathische verdeling doet het tegenovergestelde; Het is
verantwoordelijk voor energiebesparende en helende activiteiten, evenals de tegenpolen van degenen die zijn vermeld voor de sympathische divisie.
Wat zijn drie categorieën functies van het ruggenmerg
- Draagt de somatosensorische informatie en motorische controlecommando’s
door stijgende en dalende kanalen tussen het lichaam en de hersenen. 2. Regelt en bestuurt
eenvoudige reflexen die niet gebonden zijn aan de commando’s van de hersenen. 3. Genereert
het georganiseerde ritmische bewegingen zonder de betrokkenheid van de hersenen.
Hoe is de hersenstam vergelijkbaar met en verschillend van het ruggenmerg? Welke rol speelt de hersenstam bij de beheersing van gedrag?
Bevatten beiden motorische en sensorische kanalen, en ze beheren
enkele reflexen en soorttypische gedragspatronen. Maar de reflexen die door de hersenstam
worden aangestuurd, zijn veel complexer (houdingsreflexen zoals balans, en vitale reflexen zoals ademhaling). Hersenstam beheert ook soorttypisch gedrag met betrekking tot voeding, copulatie en aanvallen. En de snelheid van de voortbeweging in het ruggenmerg.
Wat zijn de functionele overeenkomsten en verschillen tussen het cerebellum en de basale
ganglia?
Werken beiden op het beheer van beweging. Cerebellum werkt op snelle, precieze en sequentiële acties. De basale ganglia beheert langzame, opzettelijke
bewegingen; en beheert de bewegingen en handelt dienovereenkomstig
zoals ze gebeuren. Het cerebellum plant vooruit voordat de actie is begonnen en initieert het als een volledig geprogrammeerde actie.
Wat zijn de belangrijkste functies van de thalamus?
Verantwoordelijk voor het verzamelen en distribueren van sensorische en motorische kanalen, en de stimulatie van de hersenen door de verdeling van de opwindingsroutes.
Waarom wordt het limbisch systeem zo genoemd en welke functie vervult het?
Komt van ‘limbus’ (=grens). Wordt beschouwd als een
grens tussen de primaire en primitieve delen van de hersenen en de nieuwe, geavanceerde hersenschors erboven. Beheert emoties en speciale coördinatie en codering van herinneringen. Heeft sterke verbindingen met zintuiglijke input en hun interpretaties, en de omzetting van emoties in acties.
Wat zijn drie manieren waarop de hypothalamus de interne omgeving van het lichaam controleert?
Het beïnvloedt de activiteit van het autonome zenuwstelsel, het regelt de afgifte van verschillende
hormonen en het beheert verschillende drijftoestanden zoals honger en dorst.
Wat zijn de vier lobben van de cortex en wat zijn drie functionele categorieën van gebieden
binnen deze lobben?
Vier lobben: occipitale, temporale, pariëtale en de frontale kwabben. Functionele categorieën: primaire sensorische gebieden (verzamelen en interpreten signalen van sensorische zenuwen en kanalen), het primaire motorische gebied (stuurt axonen naar de
motorneuronen), associatiegebieden (worden gevormd door de rest van de hersenschors, interpreteren sensorische signalen en ontvangen input van de lagere hersenen en het beheren van de processen van denken, perceptie en beslissing).
Wat betekent het om te zeggen dat corticale sensorische en motorische gebieden in de cortex topografisch georganiseerd zijn?
Het geeft aan dat aangrenzende neuronen in de hersenen sensorische signalen ontvangen en motorische commando’s van en naar aangrenzende neuronen in een ander deel van het lichaam sturen.
Wat is de rol van de prefrontale cortex bij de controle van gedrag?
Het ontvangt informatie en/of haalt informatie uit het langetermijngeheugen en plant een juiste actie in overeenstemming met de informatie.
Hoe worden de bewegingscontrolefuncties van het zenuwstelsel samengevat als een
hiërarchische, top-down informatiestroom? Hoe wordt de hiërarchie geïllustreerd door een
fantasierijke rondleiding door het zenuwstelsel van een persoon die besluit wat verse kersen te eten?
Het limbisch systeem en de associatiecortex beslissen en plannen de actie die zal worden ondernomen.
Ze sturen deze signalen naar de basale ganglia, het cerebellum en premotorische gebieden
van de cortex. De signalen en de bewegingen van het commando worden verfijnd in de motorische
kernen van de bovenste hersenstam en het primaire motorische gebied van de cortex. Vervolgens bereiken alle commando’s motorische kernen van de onderste hersenstam en het ruggenmerg om te
worden verspreid naar de skeletspieren om beweging te produceren. In het geval van het eten van een kers, stuurt het limbisch systeem een hongerbericht naar de corticale gebieden waarmee het verbonden
is. Deze gebieden analyseren de visuele input van de kersen en concluderen dat ze beschikbaar zijn voor
consumptie. De verenigingsgebieden brengen ook andere informatie over de kersen, zoals de herinnering
aan het eten van kersen, de geur en de smaak. De prefrontale gebieden besluiten een beweging te maken voor de kersen en ze op te eten. De prefrontale cortex en het limbisch systeem sturen aangewezen actieplannen naar de basale ganglia, het cerebellum en de premotorische cortex, evenals somatosensorische informatie over de locatie van de kersen en de lichaamsdelen. Deze informatie wordt
gebruikt om de bewegingen van het lichaam te verfijnen. Sommige programma’s voor meer directe
bewegingen worden verwerkt en opnieuw verfijnd in de bovenste delen van de hersenstam. De meer delicate bewegingen worden weer verwerkt in de motorische cortex, die op zijn beurt zijn output naar de hersenstam en het ruggenmerg stuurt. Ten slotte ontvangen somatische motorneuronen het signaal en brengen het over naar skeletspieren om beweging te produceren.
Wat is het verschil tussen weten waar een hersenfunctie optreedt en weten hoe deze optreedt?
Met verschillende technieken om hersenactiviteit in verschillende hersengebieden te
belemmeren, activeren of observeren, kunnen wetenschappers ontdekken waar een functie in de hersenen wordt gediend. Maar de locatie weten geeft geen informatie over de interne biologische of
chemische reactie die ervoor zou zorgen dat dit specifieke deel van de hersenen verantwoordelijk is voor de functie die het dient. Fysiek weten hoe een actie plaatsvindt is mogelijk, maar het is niet afhankelijk van de kennis over plaats.
Wat zijn enkele voorbeelden van langetermijn- en kortetermijneffecten van hormonen?
Langetermijn: differentiatie van geslacht vanaf de geboorte en in de puberteit, die onomkeerbaar zijn. Kortetermijn: kunnen variëren van enkele minuten tot enkele dagen. Bereiden het lichaam meestal voor op plotselinge gebeurtenissen (voorbereiden op geweld of vluchten bijv.).
