Atb hamujące syntezę białek, stosowane miejscowo, chemioterapia mykobakterioz, leki przeciwgrzybicze Flashcards
Tetracykliny
Tetracyklina, Oksytetracyklina, Doksycyklina, Minocyklina, Metacyklina, Demeklocyklina
- policykliczne, amfoteryczne pochodne naftacenokarboksamid
- przenikają do wnętrza bakterii przez dyfuzję bierną i transport aktywny
- wiążą się odwracalnie z 30S podj. rybosomu, blokują wiązanie z nią aminoacylo-tRNA, co hamuje elongacje łańcucha peptydowego.
- bakterioStatyczne
Oporność na tetracykliny
Zależy od:
- zmniejszonego transportu do wnętrza lub pompy wyrzucającej na zewnątrz
- syntezy białek hamujących wiązanie leku z rybosomem
- enzymatyczna inaktywacja tetracyklin
Najważniejsze - wypompowanie i ochrona rybosomów
Najrzadziej dotyczy - Minocykliny
W grupie tetracyklin - całkowita oporność krzyżowa
Zakres działania tetracyklin
Szerokie spektrum - G+, G-, beztlenowe, Borrelia burgdorferi, Treponema pallidum
Ale dużo też jest opornych
Minocyklina - najbardziej aktywna wobec S. aureus
Proteus i Pseudomonas są pierwotnie oporne wobec tetracyklin - mają pompę wyrzucającą
Tetracykliny hamują wzrost reketsji, Chlamydia, mikoplazm i działają na niektóre pierwotniaki (np. pełzak czerwonki).
Stosowanie tetracyklin
Działanie:
krótkie - Tetracyklina, Oksytetracyklina 6-8h
średnie - Demeklocyklina, Metacyklina 12h
długie - Doksycyklina, Minocyklina 16-18h
Biodostępność różna
doustnie dobrze - Doksycyklina, Minocyklina
absorpcja jest silnie hamowana przez pokarm, zwłaszcza mleko
Leki chelatują Ca2+. Mg2+, Fe2+, Al3+, co zmniejsza wchłanianie leku i kationów.
Dobrze penetrują tkanki:
- CSF = 1/4 surowicy
- przenikają przez łożysko i też do mleka matki
- wydalane są z żółcią, w drogach»_space; surowica
- wydalane też z moczem
- Minocykliny dużo w ślinie i łzach
- stosowane doustnie
- Doksycyklina też dożylnie
- miejscowe na skórę prowadzi do oporności
Na co stosujemy tetracykliny
Tetracyklina i Doksycyklina - trądzik pospolity
Doksycyklina
- borelioza z Lyme, riketsjozy, leptospirozy, choroba papuzia, tularemia, wąglik, zakażenia ran po pokąsaniu przez zwierzęta
- zakażenia miednicy mniejszej, biegunki (Yersinia, Vibrio, Campylobacter)
- atypowe zakażenia płuc, zaostrzenia przewlekłego zap. oskrzeli
- płciowe (kiła, rzeżączka, Chlamydia)
- prątki atypowe (Mycobacterium marinum)
Minocyklina
- usuwanie nosicielstwa meningokoków, ale oporne szczepy więc używamy Ryfampicyny
Demeklocyklina
- hamuje działanie ADH w nerkach, stosowane w SIADH
Niepożądane działanie tetracyklin
- Żołądkowo-jelitowe - nudności, wymioty, biegunka z podrażnienia
- Dysbakteriozy - biegunka, rzekomobłoniaste zjg., zakażenia grzybicze j. ustnej i narządów m-płc.
- Uszkodzenie kośćca u dzieci i niedorozwój/brązowe szkliwo.
- Uszkodzenie wątroby - zwł. ciężarne i osoby z pierwotnym uszk. wątroby
- Nerki - uszkodzenie cewek z kwasicą i aminoacydurią po podaniu przeterminowanych tetracyklin
- Błędnikowe - zawroty głowy, wymioty
- Fotosensytyzacja
- nie stosujemy u ciężarnych, w karmieniu piersią i dzieci poniżej 12 r.ż.
Tygecyklina
- pierwszy atb z glicylcyklin
- podobny mechanizm co tetracykliny, ale nie podlega wyrzucaniu przez pompę (szersze spektrum)
- ale nie działa na P. aeruginosę i Proteus
- bakteriostatyczne działanie
Spektrum
- gronkowce - MRSA, VRSA
- Enterobacteriaceae, Acinetobacter, bakterie beztlenowe, riketsje Chlamydia, mikoplazmy, Legionella pneumophila, Mycobacterium
- dożylne
- długie działnie 36h
- wydalany głównie żółcią
- w skomplikowanych zakażeniach skóry i tk. podsk. i zakażeń j. brzusznej oprócz trzustki
Niepożądane
- nudności i wymioty u 1/3
- skutki uboczne typowe dla tetracyklin
Makrolidy
pierścień laktamowy o
14 C - Erytromycyna, Roksytromycna, Klarytromycyna
16 C - Spiramycyna
Erytromycyna - od Streptomyces erythreus
wiążą się z 23S rRNA podjednostki 50S, co hamuje elongację łańcucha peptydowego (i też inicjację translacji)
bakteriostatyczne, ale w większych stężeniach i zasadowym pH przechodzi w bakteriobójcze wobec wrażliwych
Oporność na Makrolidy
- Zahamowanie transportu lub pompa
- Esterazy rozkładające - u Enterobacteriaceae
- Metylacja miejsca wiążącego na rybosomie
najważniejszy mechanizm u G+ : pompa i metylacja
metylaza - kodowana przez gen erm, też oporność wobec streptogramin i linkozamidów (MLS-B)
pompa - gen mef, rzadko, głównie paciorkowce
całkowita krzyżowa makrolidów, obejmuje też azalidy
w PL 20% paciorkowców jest oporne na makrolidy
Spektrum makrolidów
G+ (pneumokoki, gronkowce, paciorkowce, Corynebacterium), mykoplazmy, Chlamydia, Legionella pneumophila. H.pylori, Listeria, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium scrofulaceum
Niektóre G- (Neisseria, Bordetella pertussis, Bartonella), Borrelia, burdgdorferi, Treponema pallidum, Campylobacter
H. influenzae wykazuje ograniczoną podatność.
Klarytromycyna - aktywna wobec Toxoplasma gondii, Mycobacterium leprae
Kiedy stosowane makrolidy?
- zakażenia GDO i inne pozaszpitalne u chorych z reakcją na atb b-laktamowe
- leczenie i profilaktyka krztuśca, błonicy, terapia zakażeń odzębowych
- eradykacja H.pylori, zakażenia atypowymi prątkami (M. avium intracelulare)
- leczenie legionellozy - duże dawki
Spiramycyna - toksoplazmoza u kobiet ciąży
Makrolidy w organizmie
Inaktywowane w kwaśnym pH - dlatego doustne tabletki powlekane typu enteric coating
Kumulacja we wnętrzu komórek - zwł. makrofagi
Eliminacja
- z żółcią - Erytromcyna, Roksytromycyna
- z moczem - Klarytromycyna
silne hamowanie P450, przez co zwiększają stężenia we krwi Teofiliny, Cyklosporyny, Metyloprednizolonu
Erytromycyna polepsza wchłanianie Digoksyny z PP
Toksyczność makrolidów i działania niepożądane
stosunkowo nietoksyczne
- nudności
- wymioty
- biegunka
Erytromycyna - podobna struktura do motyliny
Sole erytromycyny (estolan):
- cholestaza
- zapalenie wątroby (alergiczne)
- zaczerwienienie skóry
- gorączka
- eozynofilia
przy podaniu dożylnym często zapalenie żyły w miejsciu iniekcji
Azalidy - Azytromycyna
Działanie i spektrum jak makrolidy
trochę bardziej aktywny wobec H. unfluenzae, aktywny też wobec Toxoplasma gondii i Mycobacterium avium intracellulare.
Chętnie stosowany w leczeniu nierzeżączkowego zap. cewki moczowej
Różni się od makrolidów właściwościami farmakokinetycznymi
- penetruje do większości tkanek oprócz CSF
- silnie kumule się w makrofagach (100x surowica)
- wolno uwalniany z tkanek
- z makrofagami wędruje do infekcji
- nie wpływa na P450
Dawkowanie raz dziennie i krótka terapia
Dobrze się wchłania z PP
Ketolidy
Telitromycyna i Cetromycyna
- niezarejestrowane w PL
Erytromycyna + dodatkowa grupa cykrowa
Działanie jak makrolidy, podobne spektrum
Nie ulegają pompie wyrzucającej
Stosowanie
- ostre zapalenie zatok
- zaostrzenie przewlekłego zap. oskrzeli
- pozaszpitalne zapalenie płuc od Streptococcus pneumoniae, H. influenzae, Moraxella catarrhalis, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae
Niepożądane
- zab. widzenia
- PP
- uszkodzenie wątroby (rzadko)
- hamowanie CYP3A4
- wydłużanie odstępu QTc
Linkozamidy
Linkomycyna - od Streptomyces lincolnesnsis
Klindamycyna
Identyczny mechanizm jak makrolidy
Aktywne wobec beztlenowych (Bacteroides) i tlenowych G+
tlenowe G- i enterokokisą pierwotnie oporne
Niepożądane
- dysbakteriozy (biegunka, grzybica j. ustnej i narządów m-płc.)
- nudności i wymioty
- wysypka
- rzadko uszkodzenie wątroby i neutropenia
Klindamycyna
chlorowcowa pochodna linkomycny
stosowanie ogólne i miejscowe w:
- zakażeniach skóry i tk. podskórnej paciorkowcami, gronkowcami, beztlenowymi, florą mieszaną (tu z aminoglikozydem)
- w nawracających zakażeniach gardła
- w terapii paciorkowcowego wstrząsu septycznego (z penicyliną)
- zakażenia kości i szpiku przez S. aureus
- w skojarzeniu z Prymachiną alternatywa dla Ko-trymoksazolu w leczeniu Pneumocystis jiroveci u pacjentów z AIDS
- z Pirymetaminą w toksoplazmozie mózgu
- dobrze penetruje tkanki (oprócz OUN), w tym do ropni i kości
Niepożądane
- typowe dla linkozamidów + rzekomobłoniaste zjg.
Oksazolidynony
Linezolid, Eperezolid
wiążą się z 23S rRNA w 50S podj., co zaburza inicjację translacji. Nie konkurują z innymi łączącymi z 50S
Bakteriostatyczne - dla paciorkowców bakteriobójcze
Oporność - mutacje w miejscach 23S rRNA
Aktywność wobec - G+ (paciorkowce, gronkowce, enterokoki, pałeczki beztlenowe, Corynecaterium, Listeria monocytogenes)
In vitro hamują wzrost Mycobacterium tuberculosis
Doustne, dożylnie w zakażeniach szpitalnych przez VRE, MRSA, Streptococcus pneumoniae oporne na penicyliny
Niepożądane
- hematologiczne - małopłytkowość, neutropenia, anemia
- nudności, wymioty
- kwasica mleczanowa
- neuropatia obwodowa i wzrokowa
- Nie stosujemy dłużej niż 4 tygodnie
Streptograminy
Chinuprystyna (streptogramina A), Dalfoprystyna (streptogramina B)
- oddziałują podobnie do wirginiamycyny i prystynamycyny
- łączą z rybosomem, destabilizują i hamują syntezę białek
- bakteriostatyczne, ale:
- w połączeniu ze sobą Str A + Str B w stosunku 30:70 są bakteriobójcze względem wiekszości bakterii (oprócz Enterococcus faecium)
- wykazują efekt postantybiotykowy
Oporność
- mutacja miejsca wiążącego (MLS-B): Dalfoprystyna
- enzymy rozkładające Dalfoprystynę
- pompa wyrzucająca
Spektrum Chinuprystyny z Dalfoprystyną i zastosowanie
Tlenowe pałeczki G+
- Enterococcu faecium, Staphylococcu aureus, Streptococcus pneumoniae,
- Enterococcus faecalis pierwotnie oporny
też
- Enterobacteriaceae, P. aureginosa, Legionella, H. influenzae, C. perfringens, Chlamydia, Chlamydia, mikoplazmy (oprócz Mycoplasma hominis)
Dożylnie w leczeniu wieloopornych zakażeń MRSA, VISA, VRSA, S.pneumoniae oporne na penicylinę i E. faecium oporne na Wankomycynę)
Działąnia niepożądane Streptogramin
ból, zakrzepica w miejscu podania
bóle mięśni i stawów
rzadziej uszkodzenie wątroby
hamuje izoformę P450 CYP3A4, która metabolizuje Warfaryny, Diazepam, Cyklosporyny i nienukleozdyowe inhibitory odwrotnej transkryptazy.
Gdy stosujemy streptograminy to redukujemy dawkę cyklosporyn
Chloramfenikol
- od streptomyces venezuelae
- obecnie syntetyk
- łączy się z 50S i hamuje syntezę białek
- bakteriostacycznie na większość
- bakteriobójczy dla H. influenzae, Neisseria meningitidis, niektóre Bacteroides
- zmniejsza aktywność leków bakteriobójczych (b-laktamy i aminoglikozydy)
Oporność
- Acetylotransferaza chloramfenikolu - na plazmidzie
- Selekcja osobników - z mutacją dla mniejszej przepuszczalności ściany bakerii dla leków - mniej istotny mechanizm
Spektrum Chloramfenikolu i zastosowanie
Szerokie spektrum - G+, G-, tlenowe, beztlenowe, riketsje
Nie jest aktywny wobec Chlamydia
Stosowany bardzo rzadko
- ZOMR od H. influenzae, Francisella tularensis, Yersinia pestis lub u pacjentów z alergią na b-laktamowe
- zakażenia VRE
- ciężkie zakażenia riketsjami (dur plamisty, gorączka plamista Gór Skalistych)
- zakażenia oczu, ucha i skóra (maść Detreomycyna)
Doustnie i pozajelitowy - jako bursztynian.
Dobrze wchłania się z PP, penetruje do tkanek (też do OUN)
Metabolizowany w wątrobie -> głównie do monoglukoronidów -> wydalane z moczem
Działania niepożądane Chloramfenikolu
Nudności, wymioty, biegunka
Grzybicze zakażenia j. ustnej i dróg moczowo-płciowych (rzadko u dzieci)
Uszkodzenie szpiku kostnego - odwracalne zab. erytropoezy lub rzadziej nieodwracalne z ciężką anemią aplastyczną i agranulocytozą (idiosynkrazja)
Duże dawki u noworodków - kumulacja chloramfeniklu i zespół szarego noworodka (wymioty, wiotkość, hipotermia, zapaść krążeniowa, szare zabarwienie skóry) - możliwe że od zahamowania mitochondrów
Chloramfenikol a inne leki
Hamuje p450 i nasila działanie wielu leków
Induktory enz. wątrobowych (Fenobarbital) zwiększają metabolizm Chloramfenikolu
Paracetamol zmniejsza zdolność wątroby do metabolizmu Chloramfenikolu
Retapamulina
przez Clitopilus passackerianus
łączy się z białkiem L3 podj. 50S rybosomu i hamuje syntezę białek
Bakteriostatyczne
Oporność - mutacja L3 lub pompa wyrzucająca
Nie wykazuje oporności krzyżowej z innymi Atb
Działa na G+ (S. aureus, S. pyogenes, S. agalactiae) także na niewrażliwe na kw. fusydowy i mupirocynę.
Nieaktywny wobec Enterobacteriaceae, P. aeuruginosa, Enterococcus faecalis
Miejscowo na skórę w leczeniu liszajca i ran zakażonych szczepami wrażliwymi.
Niepożądane - podrażnienie skóry (ból, rumień, świąd). Kontaktowe zapalenie skóry rzadziej.
Fosfomycyna
Niepodobny strukturalnie do żadnego innego Atb
Inaktywuje transferazę fosfoenolopirogronianową hamując syntezę peptydoglikanu.
BakerioBójczy
Do bakterii transportowany przez przenośnik G-6-P, a zaburzenie jego funkcji prowadzi do oporności.
Aktywne wobec wielu G+ (gronkowce, enterokoki), G- (E.coli, Proteus, Klebsiella).
Doustnie w leczeniu i profilaktyce zakażeń dróg moczowych także u ciężarnych.
Niepożądane
- nudności i wymioty, zgaga, biegunka, bóle i zawroty głowy
Kwas Fusydowy
Atb steroidowy, hamuje czynnik elongacyjny G (EF-G), przez to translokacje łańcucha peptydowego w obrębie rybosomu i syntezę białek w bakteriach.
Bakteriostatyczny
Oporność przez mutację genu EF-G, narasta szybko, dlatego używamy z Atb synergistycznymi np. Ryfampicyna, cefalosporyny, penicyliny izoksazolowe, wankomycyna
Brak oporności krzyżowej z innymi Atb
Głównie stosowany w zakażeniach S. aureus (także MRSA), Corynebacterium, Clostridium
Dobrze penetruje kości (osteomyelitis)
Miejscowo stosowany w zapaleniu spojówek
Niepożądane
- biegunka, zab. cz. wątroby (żółtaczka), wysypka
- mocz brązowy
Fuzafungina
Atb depsipeptydowy od Fusarium lateritium, zaburzający funkcje błony bakterii
Bakteriostatyczny (gronkowce, paciorkowce, Moraxella, Legionella pneumophila, Mycoplasma pneumoniae)
Grzybostatyczny (Candida albicans)
Hamuje adhezję H. influenzae do nabłonka DO
Lekko przeciwzapalny i immunostymulujący
Wyłącznie miejscowy, jako aerozol w leczeniu zakażeń GDO
Niepożądane
- pieczenie śluzówki gardła
- napady kichania
- skurcz oskrzeli (rzadko)
Polimyksyny
Peptydy od Bacillus polymyxa
Zaburzają strukturę i funkcje błon bakteryjnych - wzrost przepuszczalności dla jonów
Bakteriobójcze na G- (także Pseudomonas aureginosa)
W praktyce mix siarczanów Polimyksyny B i E (Kolistyna). Opornośc bardzo rzadko i zależy od zmniejszenia przenikania do bakterii (pojedyncze szczepy Acinetobacter).
Nie wchłaniają się z PP. Stosowane miejscowo na skórę, ucho, worka spojówkowego jako maści, krople, aerozole.
Czasem doustnie w zakażeniu PP i eliminacji bakterii przed operacjami jelit. Bardzo rzadko dożylnie w ciężkich zakażeniach G- opornymi na inne Atb (Pseudomonas auruginosa, Acinetobacter). Po dożylnym usuwane przez nerki, co wykorzystane w zakażeniach dróg moczowych G- z powikłaniami (Ps. aeruginosa).
Niepożądane działanie Polimyksyn
Brak przy miejscowym.
Po doustnym -nudności, wymioty, biegunka
Dożylne - poważne uszkodzenie nerek, zaburzenia OUN i ObUN (blok n-mm)
Pozajelitowe lub wziewne - silny skurcz oskrzeli i pokrzywka, bo uwalniają histaminę