Antybiotyki β-laktamowe, lipo/glikopeptydowe i aminoglikozydowe Flashcards
Mechanizm działania antybiotyków β-laktamowych
Hamowanie syntezy peptydoglikanu ściany bakterii na etapie transpeptydylacji
Głównym punktem uchwytu są PBP (białka wiążące penicylinę) - jeden z kompleksów enzymatycznych transpeptydylacji.
Struktura β-laktamów przypomina D-ALA-D-ALA
Działanie antybiotyków β-laktamowych na bakterie Gram-dodatnie
Bakterie Gram-dodatnie:
- wysokie ciśnienie osmotyczne we wnętrzu bakterii
- gruba warstwa peptydoglikanu pokrywa błonę
- pod wpływem β-laktamów dochodzi do lizy osmotycznej
Działanie antybiotyków β-laktamowych na bakterie Gram-ujemne
Bakterie Gram-ujemne:
- nie mają tak wysokiego p osmotycznego
- peptydoglikan jest między 2 błonami w przestrzeni periplazmatycznej
- antybiotyk musi przejść przez poryny oraz przestrzeń periplazmatyczną ( w której często są β-laktamazy inaktywujące)
Samo zahamowanie syntezy peptydoglikanu nie zabija,. β-laktamy powodują też:
- aktywacje autolizyn
- powstawanie holin (które tworzą dziury w błonie)
Każdy etap działania antybiotyku może ulec mutacji dając oporność
W większośći antybiotyki β-laktamowe są bardziej aktywne wobec Gram-dodatnich
Charakterystyka antybiotyków β-laktamowych
Bakteriobójcze ( wyj.: Benzylopenicylina - działa bakteriostatycznie na Enterococcus faecalis)
Wymagają wzrostu i rozmnażania bakterii - tylko wtedy tworzy się ściana bakteryjna, nie działają więc w obecnośći leków bakteriostatycznych.
Typowo są bakteriobójcze zależne od czasu, dlatego zwykle 2-4 dawki na dobę.
Grupy:
- Penicyliny
- Cefalosporyny
- Karbapenemy
- Monobaktamy
Oporność na antybiotyki β-laktamowe
- Wytwarzanie β-laktamaz
- najczęstszy mechanizm
- większość produkowana przez Gram-ujemne
- tworzone też wśród Gram-dodatnich przez gronkowce - Mutacja białek PBP
- typowe dla MRSA (Gronkowiec złocisty oporny na metycylinę) i opornych na penicylinę paciorkowców i enterokoków - Zaburzenie przedostawania się leku do PBP
- mutacja / zmniejszenie ekspresji poryn
- wyłącznie u Gram-ujemnych
- rzadko rozwija pełną oporność
- np. Karbapenemy na Pseudomonas aeruginosa (oprD poryna) - Aktywne wypompowanie leku z bakterii
- Inne mutacje
Penicyliny
Pochopdne kwasu 6-aminopenicylanowego
Podział:
- Naturalne
- Półsyntetyczne przeciwgronkowcowe
- Aminopenicyliny
- Karboksypenicyliny
- Ureidopenicyliny
- Połączenie penicylin z inhibitorami β-laktamaz
Krzyżowa alergia - jak ktoś uczulony na naturalne to nie wolno dać żadnego innego preparatu penicylin
Penicyliny natualne
- Benzylopenicyliny
- benzylopenicylina (penicylina G)
- benzylopenicylina prokainowa
- benzylopenicylina benzatynowa
B.penicylina prokainowa i benzatynowa są rzadko używane - w profilaktyce ch. reumatycznej dzieci
W Polsce zakaz podania ambulatoryjnego B.penicyliny prokainowej
2.Fenoksymetylopenicyliny
BENZYLOPENICYLINA (PENICYLINA G)
- sól Na+ lub sól K+
- domięśniowo / dożylnie
- przy soli K+ uważamy na pacjentów z NN i przy szybkim podaniu leku przez dojście centralne blisko serca
- duże dawki soli Na+ mogą zaostrzyć niewydolność krążenia
- wiąże się z białkami osocza i penetruje tkanki, oprócz:
a) OUN ( chyba że w czasie zapalenia opon m-rdz)
b) ciecz wodnista oka
c) płodu
d) pokarmu kobiecego
T1/2 = 30 minut
Metabolizowana w wątrobie do kwasu penicyjolowego i usuwana przez nerki.
Probenecyd - hamuje cewkowe wydzielanie penicyliny (NLPZ też ale słabiej)
In vitro - inaktywacja aminoglikozydaz
In vivo - synergistycznie z aminoglikozydami
BENZYLOPENICYLINA PROKAINOWA
- Benzylopenicylina + prokaina
- tylko domięśniowo
- próba uczuleniowa musi objąć też prokainę
- wolno rozkłada się uwalniając benzylopenicylinę
przy wstrzyknięciu do naczynia przez pomyłkę może dojść do zespołu Hoigne’a
- zaczerwienienie, wzrost BP, niepokój, splątanie, drgawki, objawy ogniskowe z OUN
- objawy są przemijające
- poprawę dają benzodiazepiny (np. diazepam)
BENZYLOPENICYLINA BENZATYNOWA
podawana domięśniowo bardzo powoli się rozkłada (stosowanie raz na 2-4 tygodnie)
profilaktyka choroby reumatycznej dzieci
FENOKSYMETYLOPENICYLINA
PENICYLINA FENOKSYMETYLOWA, PENICYLINA V
- kwasooporna sól
- doustne podanie 2-4x/d
- wchłanianie z PP nie jest całkowite, więc nie powinno zastępować innych penicylin w cięższych zakażeniach
- głownie w leczeniu płonicy i zakażeń GDO
Zakres działania penicylin naturalnych
Jest wąski i obejmuje:
- Paciorkowece - Streptococcus pygoenes, hemolizujące z grupy B,C,G, wrażliwe pneumokoki
- Actinomyces sp
- Neisseria meningitidis
- Treponema pallidum
- Bacillus anthracis
- Listeria monocytogenes
- Beztlenowe (Clostridium sp., Bacteroides sp - z wyj. Bacteroides fragilis tworzący penicylinazę)
większość N. gonorroheae, gronkowców, Gram-ujemnych jest oporna na penicyliny naturalne.
W leczeniu:
- schorzeń paciorkowców (angina, róża, ropnie, płonica)
- promienicy
- zakażeń meningokokowych
- zakażeń bakt. beztlenowymi
- wąglika
- zatrucie muchomorem stromotnikowym - duże dawki wypierają toksyny grzyba z połączeń z białkami krwi, poprawa hemofiltracji
Działania niepożądane penicylin naturalnych
- Reakcje uczuleniowe
- osutka, pokrzywka, gorączka, bóle stawów, skurcz oskrzeli, obrżek krtani, b. rzadko wstrząs anafilakt. - Niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość
- penicyliny mogą działać jak hapteny - łączą się z k. krwi i aktywują zależną od dopełniacza reakcję typu II - Drgawki
- pacjenci z padaczką lub NN; benzylopenicylina hamuje rec. GABAa i sprzyja pobudzeniu NMDA - Reckaj Jarischa-Herxheimera
- wstrząsopodobna reakcja po podaniu benzylopenicyliny w trakcie leczenie krętkowic (kiła)
- gorączka, spadek BP, dreszcze ; przejściowa i wymaga terapii podtrzymującej - Zespół Nicolau
- u dzieci przy podaniu mięśniowej formy do naczynia
- martwica skóry i tk. podskórnej z objawami zatorowymi kończyn lub krezki, leukocytoza, krwiomocz - Inne
- przeciążenie sodem lub potasem
- zespół Hoigne
Zalety penicylin naturalnych
- Niska toksyczność - można stosować u K w ciąży
- Bakteriobójcze działanie
- Dobra penetracja do tkanek - zwłaszcza w zapaleniu
Wady penicylin naturalnych
- Wrażliwość na rozkład przez β-laktamazy - wiele szczepów jest opornych
- Działanie zależne od czasu - częste podawanie
- Częste reakcje uczuleniowe
Penicyliny półsyntetyczne przeciwgronkowcowe
prekursor: METYCYLINA - tylko do oznaczania oporności bakterii, niestosowana bo powodowała ŚródmZN
w użyciu penicyliny izoksazolowe:
OKSACYLINA, KLOKSACYLINA (jedyna z dostępnych w PL), FLUKLOKSACYLINA, DIKLOKSACYLINA
Używane w infekcja gronkowców wytwarzających β-laktamazy i również przeciw wrażliwym paciorkowcom.
Listeria sp., MRSA, enterokoki są oporne
NIEPOŻĄDANE:
- rzadziej niż p/ciw benzylopenicylinie, częściej dolegliwości z PP (nudności, wymioty, biegunka, cholestaza, przejściowe uszkodzenie wątroby)
Podanie dożylne - zapalenie żyły, eozynofilia, gorączka
Aminopenicyliny
Amoksycylina i Ampicylina
- półsyntetyki o szerokim spektrum, wobec Gram-dodatnich (jak benzylopenicylina) ale też Gram-ujemne (Neisseria, Haemophilus, Enteriobacteriaecae) niewytwarzające β-laktamaz
- doustne, domięśniowe i dożylne
Amoksycylina ma większą aktywność i lepszą biodostępność po podaniu doustnym niż Ampicylina.
Mało toksyczne - można stosować w ciąży
Mogą wywołać wszystkie działania niepożądane typowe dla penicylin naturalnych, ale zazwyczaj są to reakcje uczuleniowe.
Mogą dać dysbakteriozę - biegunka, zakażenia grzybicze PP i dróg moczowo-płciowych
Zdarzało się też rzekomobłoniaste zap. jelita grubego po Ampicylinie.
Typowo występują osutki po podaniu Amoksycyliny choremu z mononukleozą zakaźną.
AMOKSYCYLINA
Dożylnie, domięśniowo, doustnie (dobrze się wchłania z PP, a posiłek nie wpływa na ten proces)
Wskazania
- Ostre zap. zatok przynosowych (lek 1 rzutu)
- Zapalenie ucha środkowego (lek 1 rzutu)
- Paciorkowcowe zap. gardła (jeśli wiemy że nie przejdzie 10-dniowe leczenie fenoksymetylopenicyliną)
- Zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (może być lekiem 1 rzutu)
- Pozaszpitalne zapalenie płuc (czasem w skojarzeniu z makrolidem) (może być lekiem 1 rzutu)
- Eradykacja H. pylori w skojarzeniu z Metronidazolem lub Klarytromycyną
Ampicylina
Dożylnie, doustnie (ale gorzej się wchłania, a pokarm hamuje)
Dożylnie - do leczenie Listeria monocytogenes i enterokoków, często w skojarzeniu z aminoglikozydem (synergia)
Może być używana w leczeniu duru brzusznego, ale użycie jej w salmonellozie jest kontrowersyjne, bo sprzyja wytworzeniu bezobjawowego nosicielstwa
Oporność wykazują - Pseudomonas, Acinetobacter, Serratia, Poteus, Enterobacter, Klebsiella
Ureidopenicyliny
MEZLOPENICYLINA
AZLOPENICYLINA
PIPERACYLINA (jedyna dostępna w Polsce)
Bardzo szerokie spektrum: jak aminopenicyliny + zwiększona aktywność p/ pałeczkom G- (Pseudomonas aeruginosa) i enterokokom (z wyj. Enterococcus faecium)
Oporne - Chlamydia i mikoplazmy
Domięśniowo, dożylnie (często z aminoglikozydami lub fluorochinolonami) w leczeniu ciężkich inf. szpitalnych od Pseudomonas aeruginosa lub Klebsiella pneumoniae (zak. układowe, inf. dróg mocz., zap. płuc, zap. otrzewnej i inne w j. brzusznej i miednicy mniejszej)
Piperacylina - profilaktyka w chirurgii (jelita i dr. żółciowe) oraz ginekologia i położnictwo (histerektomia, cesarskie cięcie)
Działanie niepożądane Ureidopenicylin
Większa toksyczność niż amionopenicyliny
Częste rakcje miejscowe - ból i zapalenie żyły z zakrzepicą - oraz nadwrażliwości - osutki, gorączka, pokrzywka (częściej u pacjentów z mukowiscydozą) i anafilaksja (rzadziej niż po penicylinach naturalnych)
Hipokaliemia - zab. transportu K+ w cewkach nerek
PP - biegunka, nudności, wymioty
Nerki - wzrost kreatyniny i mocznika we krwi, ŚródmZN
OUN - bóle i zawroty głowy, duże dawki dają drgawki
Hematologiczne - leukopenia, małopłytk., eozynofilia
Skóra - rzadko - ciężkie - zespół Stevensa - Johnsona
Karboksypenicyliny
KARBENICYLINA - niestosowana
TYKARCYLINA - aktywniejsza wobec Pseudomonas i Proteus, który się podaje z inhibitorem β-laktamaz: Kwasem Klawulanowym
Kwas Klawulanowy zwiększa aktywność Tykarcyliny wobec Xanthomonas maltophilia, H. influenzae, Klebsiella, Staphylococcus aureus i Bacteroides fragilis ale nie wobec Pseudomonas (kw. klawulanowy nie hamuje β-laktamaz typu AmpC)
Tykarcylina z kw. klawulanowym i często z aminoglikozydem stosuje się w cięzkich zakażenich szpitalnych wywołanych przez podatne bakterie (wskazania podobne co u ureoidpenicylin)
Niepożądane
- nadwrażliwość
- hematologiczne (eozynofilia, małopłytk, neutropenia)
- zaburzenia gospodarki K+ i Mg2+
- PP
- duże dawki dają drgawki
Inhibitory β-laktamaz
Kwas Klawulanowy
Sulbaktam
Tazobaktam
Nie mają same wł. p/bakteryjnych
Najsilniej hamowane są enzymy klasy A ( gronkowce, H. influenzae, Neisseria gonorrhoeae, Salmonella sp., Shigella sp., Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae)
β-laktamazy klasy C (Pseudomonas, Serratia, Enterobacter, Citrobacter) nie są silnie hamowane przez te związki
Hamują też enzymy u Bacterioides i Branhamella