antybiotyki Flashcards

Question

Pomiary stref zahamowania wzrostu i interpretacja lekowrażliwości

Answer 1

Dokonujemy pomiaru średnicy strefy zahamowania wzrostu dla każdego badanego antybiotyku/chemioterapeutyku z dokładnością do milimetra za pomocąlinijki i dokonujemy interpretacji przynaleznosci do kategorii na podstawei tabeli EUCAST Wykonujemy również badania pozwalające na wykrycie określonego mechanizmu oporności: > metycylinooporności u Staphylococcus spp. > MLS; u Staphylococcus spp., Streptococcus pyogenes, S. agalactiae, S. pneumoniaeitd. > HLAR(ang. high-level aminoglicoside resistance) u Enterococcus spp. > zdolności wytwarzania ESBL (ang. extended-spectrum B-lactamases) , karbapenemaz (KPC, MBL, OXA-48) u Gram-ujemnych pałeczek z rzędu Enterobacteriales oraz niefermentującyc

Answer 2

> Do kontroli prawidłowości wykonania badania lekowrażliwości wykorzystywane są szczepy kontrolne. > Podstawowymi szczepami kontrolnymi są typowe, wrażliwe szczepy. > Szczepy oporne wykorzystywane są do potwierdzenia, że daną metodą można wykryć oporność związanązjuż znanymi mechanizmami oporności(rozszerzona kontrola jakości)

Answer 3

MIC (ang. minimal inhibitory concentration) — określa najmniejszestężenie leku, wyrażone w mg/l, określone w warunkachin vitro, hamujące wzrost bakterii przy określonej gęstości inokulum w określonym czasie.

Answer 4

Metody rozcieńczeniowe na podłożu stałym lub płynnym określające najmniejsze stężenie chemioterapeutyku hamujące wzrost bakterii (MIC w mg/l). Ozaczenie wartości MIC przy użyciu pasków bibułowych nasyconych antybiotykiem w gradiencie stężeń(E-testy) Automatyczne systemy mikrobiologiczne (vitek 2 compact)

Answer 5

MBC (ang. minimal bactericidal concentration) — określa minimalne stężenie leku, wyrażone w mg/l, oznaczone w warunkachin vitro, przy którym ginie 99,9 % komórek bakteryjnych, przy określonej gęstości inokulum i w określonym czasie. Jedynie metoda seryjnych rozcieńczeń antybiotyku w podłożu płynnym umożliwia także oznaczenie wartości najmniejszego stężenia bakteriobójczego (MBC)

Answer 6

Za bakteriobójcze uważa się te preparaty, dla których MBC/MIC< =4

Answer 7

Drobnoustrój jest klasyfikowany jako „wrażliwy”jeśli przy zastosowaniu standardowych, rekomendowanych dawek antybiotyku istnieje wysokie prawdopodobieństwo sukcesu terapeutycznego

Answer 8

wysokie prawdopodobieństwo sukcesu terapeutycznego zachodzi tylko w przypadku zwiększonej ekspozycji drobnoustroju na antybiotyk, związanej z zastosowaniem zmienionego dawkowania (wysoka dawka lub zmieniony sposób podawania leku) lub wynikającej z wysokiego stężenia leku w miejscu zakażenia.

Answer 9

Drobnoustrój jest klasyfikowany jako „oporny”jeśli istnieje wysokie prawdopodobieństwo niepowodzenia terapeutycznego nawet w przypadku zwiększenia ekspozycji drobnoustroju na lek (wysokie dawki, inny sposób podawania leku)

Answer 10

temocylina, * polimyksyna B, * kolistyna, * kwas nalidyksowy aztreonam WYJĄTKI:  Enterokoki są naturalnie oporne na cefalosporyny, ale w leczeniu zapalenia wsierdzia powodowanego przez penicylinowrażliwe, gentamycynooporne (MIC > 500 µg/ml), streptomycynowrażliwe (MIC<1500 µg/ml ) szczepy Enterococcus faecalis oraz Enterococcus faecium stosuje się leczenie skojarzone ampicyliną z ceftriaksonem  U enterokoków występuje oporność niskiego stopnia na aminoglikozydy, dlatego w terapii zakażeń tymi bakteriami stosowane są połączenia aminoglikozydów z inhibitorami syntezy ściany komórkowej (penicyliny i glikopeptydy) z wyjątkiem szczepów opornych na wysokie stężenia aminoglikozydów (HLAR – high level aminoglycoside resistance)  Enterokoki wykazują na ogół wrażliwość in vitro na połączenie trimetoprim/sulfametoksazol, chociaż są oporne na same sulfonamidy. Zastosowanie połączenia trimetoprim /sulfametoksazol w leczeniu zakażeń wywołanych przez enterokoki wzbudza kontrowersje. Najprawdopodobniej najlepiej unikać stosowania tego leku w przypadku ciężkich zakażeń.  Obok oporności niskiego stopnia na aminoglikozydy, Enterococcus faecium wytwarza również chromosomalny enzym AAC(6'), który jest odpowiedzialny za utrate synrgizmu miedzy aminoglikozydami (oporcz amikacyny, streptomycyny i gentamycyny) a penicylinami lub glikopeptydami

Answer 11

penicylina G glikopeptydy, * kwas fusydowy, * makrolidy (z pewnymi wyjątkami, gdyż azytromycyna wykazuje skuteczność in vivo w leczeniu duru brzusznego, a erytromycyna może być stosowana do leczenia biegunki podróżnych), * linkosamidy, * streptograminy, * rifampicyna, * daptomycyna, * linezolid. * WYJĄTKI, gdy jelitowe pałeczki Gram-ujemne należy uznawać za oporne na aminoglikozydy:  Wszystkie szczepy Providencia spp. produkują chromosomalny enzym AAC(2')-la i należy uważać je za oporne na wszystkie aminoglikozydy, z wyjątkiem amikacyny i streptomycyny.  Wszystkie szczepy Serratia marcescens produkują chromosomalny enzym AAC(6')-lc, który może umiarkowanie ograniczać aktywność wszystkich aminoglikozydów, z wyjątkiem streptomycyny i gentamicyny

Answer 12

penicylina G, * Cefalosporyny I i II generacji - cefazolinę, cefoksytynę, cefamandol, cefuroksym, * glikopeptydy, * kwas fusydowy, * makrolidy, * linkosamidy, * streptograminy, * rifampicyna, * daptomycyna * linezolid WYJĄTKI:  Acinetobacter baumannii może wykazywać wrażliwość na połączenia ampicylina – sulbaktam, ze względu na aktywność sulbaktamu wobec tego gatunku.  Burkholderia cepacia oraz Stenotrophomonas maltophilia wykazują oporność naturalną na wszystkie aminoglikozydy. Oporność naturalną przypisuje się niskiej przepuszczalności osłon komórkowych oraz czynnemu usuwaniu leku z komórki. Dodatkowo większość szczepów Stenotrophomonas maltophilia wytwarza enzym chromosomalny AAC(6')-lc.  Pseudomonas aeruginosa wykazuje naturalną oporność na kanamycynę i neomycynę, związaną z niską aktywnością enzymu AAC(3')-lIb  Pseudomonas aeruginosa zazwyczaj wykazuje oporność naturalną na trimetoprim oraz umiarkowaną wrażliwość na sulfonamidy. Należy uznawać je także za oporne na trimetoprim/sulfametoksazol.  Stenotrophomonas maltophilia należy uznawać za oporne na ceftazydym.  Stenotrophomonas maltophilia zazwyczaj wykazują wrażliwość na trimetorpim/sulfametoksazol i opornosc na sam tripetoprim

Answer 13

makrolidy pozbawione jednej cząsteczki cukru – przykładowo TELITROMYCYNA

Answer 14

w przypadku fluorochinolonów stosowanych w leczeniu ostrego zapalenia zatok obocznych nosa, ostrego zapalenia oskrzeli, niepowikłanego zakażenia układu moczowego działania niepożądane przeważają nad korzyściami terapii DN: Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (wymioty, biegunka, ból brzucha, zaburzenia smakowe, anoreksja) * Nagły zgon sercowy jako konsekwencja wydłużenia odstępu QT elektrokargiogramu (po moksifloksacynie) * Uszkodzenie ścięgien (zapalenie i zerwanie ścięgien pietowych Achillesa) i chrząstki oraz degeneracja kolagenu * Maloplytkowosc * Hepatotoksyczność i uszkodzenie szpiku (są przeciwwskazane, gdy ALT lub ASP > 5x) * Nefrotoksyczność * Hipo- (po moksifloksacynie) i hiperglikemia * Fotosensytyzacja (największy potencjał fotouczulający wykazują enoksacyna i lomefloksacyna) * Wysypki skórne * Neurotoksyczność: bóle i zawroty głowy, zaburzenia snu, pobudzenie, depresja, wydłużony czas reakcji, napad padaczkowy (zwłaszcza gdy stosowane razem z NLPZ oraz teofiliną) * Obustronne zapalenie błony naczyniowej oka, odklejenie siatkówki * Biegunka o etiologii Clostridioides difficile

Answer 15

* DALBAWANCYNA (DALVANCE, XYDALBA), * ORITAWANCYNA (ORBACTIV), * TELAWANCYNA (VIBATIV) TEDIZOLID (SIVEXTRO) – antybiotyk z grupy oksazolidynonow wykazujący aktywność in vitro wobec Gram-dodatnich bakterii, łącznie ze szczepami MRSA – Methicillin Resistant Staphylococcus aureus oraz wankomycynoopornymi szczepami enterokoków (VRE – Vancomycin Resistant Enterococci) DELAFLOXACIN (BAXDELA)

Answer 16

1,kwas klawulanowy 2.sulbaktam 3.tazobaktam 4.awibaktam 5.waborbaktam

Answer 17

* β-laktamy, * aminoglikozydy, * Chinolony/fluorochinolony, * glikopeptydy

Answer 18

* β-laktamy, * aminoglikozydy, * Chinolony/fluorochinolony, * glikopeptydy metronidazol fosfomycyna

Answer 19

* Makrolidy (ale erytromycyna działa bakteriobójczo wobec Campylobacter jejuni), * Linkozamidy, * Tetracykliny, * Chloramfenikol, * Trimetoprim, * Sulfonamidy, * Oksazolidynony, * Kwas fusydowy

Answer 20

pierwszego rzutu------ Leczenie z wyboru drugiego rzutu------- Leczenie alternatywne celowana --------------Wyboru antybiotyku dokonuje się na podstawie wykonanego antybiogramu sekwencyjna ----------------Ten sam lek najpierw podawany jest pozajelitowo, a następnie drogą doustną, przy czym pierwsza dawka doustna powinna być zastosowana w szpitalu deeskalacyjna -------------- Zastosowanie początkowo, zazwyczaj w terapii skojarzonej, antybiotyków o najszerszym spektrum działania, a po uzyskaniu wyników badań mikrobiologicznych, zmiana na antybiotyk (monoterapia) o węższym spektrum aktywny wobec wyizolowanego drobnoustroju. Metoda ta jest stosowana w leczeniu najcięższych zakażeń. empiryczna -----------------Wybór antybiotyku następuje po ustaleniu najbardziej prawdopodobnego czynnika

Answer 21

* Dobra – chloramfenikol, metronidazol, kotrimoksazol, linezolid * Tylko w stanie zapalnym – β-laktamy (penicylina G, ampicylina, karbapenemy, monobaktamy, cefuroksym, cefalosporyny III i IV generacji), wankomycyna, amikacyna, gentamycyna, tobramycyna, streptomycyna * Zła – klindamycyna, linkomycyna, fluorochinolony (wyjątek pefloksacyna, która dobrze penetruje do płynu mózgowo- rdzeniowego i mózgu, a ofloksacyna osiąga 25% stężenia w surowicy, a stężenie ciprofloksacyny w płynie mózgowo-rdzeniowym wynosi 50- 20% poziomu w surowicy i nie jest wystarczające do osiągnięcia efektu terapeutycznego), makrolidy, tygecyklina, daptomycyna, amfoterycyna B, itrako

Answer 22

* Sposoby ustalania dawki antybiotyku, według: dawkowania na kilogram masy ciała (aminoglikozydy, glikopeptydy), specyfikacji produktu dla standardowej masy ciała pacjenta (ok. 70 kg)

Answer 23

lipofilne lepiej przwenikajaca przez blony komorkwe Makrolidy Fluorochinolony Tetracykliny Linezolid Rifampicyna Linkozamidy Tigecyklina Trimetoprim/sulfametoksazol

Answer 24

hydrofilne lepiej przenikaja przez zrab rogowki β-laktamy Glikopeptydy Aminoglikozydy Polimyksyny fosfomycyna

Answer 25

Oporność naturalna – stała cecha gatunku, rodzaju lub rodziny drobnoustrojów. Przeciwbakteryjne działanie leku jest niewystarczające lub lekooporność drobnoustroju jest wrodzona lub tak powszechna ze lek uznawany jest za klinicznie nieskuteczny i nie oznacza sie jego wrazliwosci

Answer 26

to nowa cecha szczepu, wynikająca ze zmian materiału genetycznego wskutek: * mutacji punktowej, * transformacji, * transdukcji, * koniugacji.

Answer 27

* ESKAPE to akronim określający grupę lekoopornych bakterii, do której zalicza się: 1. Enterococcus faecium (szczepy VRE), 2. Staphylococcus aureus (szczepy MRSA/VISA/VRSA), 3. Klebsiella pneumoniae (szczepy ESβL/CPE), 4. Acinetobacter baumannii (Gatunek ten zdolny jest do długookresowego przetrwania na sztucznych powierzchniach i w trudnych warunkach środowiska. Obecność w genomie wysp patogeniczności i plazmidów warunkuje ekspresję pomp antybiotykowych typu efflux oraz produkcję β-laktamaz i karbapenemaz.), 5. Pseudomonas aeruginosa (Częste mutacje w genie gyrazy i/lub topoizomerazy zapewniają oporność na fluorochinolony. Bakteria ta posiada szereg pomp usuwających szerokie spektrum antybiotyków oraz jest zdolna do produkcji βlaktamaz i karbapenemaz.), 6. Enterobacter spp (szczepy CPE). Są to patogeny zdolne do ucieczki przed działaniem dostępnych antybiotyków, reprezentujące nowy paradygmat w zakresie patogenezy, transmisji i oporności.

Answer 28

1. inaktywacja enzymatyczna antybiotyków (hydroliza, modyfikacje chemiczne, np. acetylacja grup aminowych lub adenylacja, fosforylacja grup hydroksylowych) 2. zmiany strukturalne miejsca działania leku (zmiany sekwencji aminokwasowej białka, modyfikacje, np. metylacja ) 3. zastąpienie oryginalnego miejsca docelowego nową cząsteczką, pozbawioną powinowactwa do leku np. PBP 2a u szczepów MRSA 4. zmniejszenie przepuszczalności osłon komórkowych dla antybiotyku (błony zewnętrznej bakterii Gram-ujemnych) 5. aktywne wypompowywanie leku z komórki

Answer 29

* Oznacza niewrażliwość na wszystkie lub niektóre antybiotyki należące do tej samej grupy chemicznej (np. antybiotyki -laktamowe, aminoglikozydy, makrolidy) lub niekiedy niespokrewnionej grupy chemicznej, gdy miejsca uchwytu dla antybiotyków znajdują się blisko siebie (np. oporność typu MLSB na makrolidy, linkozamidy i streptograminy B). * Mechanizmy oporności wynikające z braku przepuszczalności błony komórkowej lub aktywnego wypompowania leku z komórki mogą powodować oporność na więcej niż jedną grupę chemiczną; zjawisko to jest niekiedy określane jako oporność skojarzona.