8. Amerikaanse pioniers Flashcards
William James vs Wundt:
Dankzij hun werk waren Duitsland en de Verenigde
Staten wereldleiders geworden wat betreft het aantal psychologen en psychologische laboratoria. Ironisch genoeg hadden deze pioniers niet zoveel waardering voor elkaars werk. Wundt
vond James’ werk niet origineel en zijn stijl te informeel. Dat kan deels te maken hebben gehad
met de zure opmerkingen van James over Wundt. Er was een groot onderscheid in hun persoonlijkheden, dat nog steeds typerend is voor het verschil in intellectueel klimaat tussen
Amerika en het Europese vasteland. In Amerika is de psychologische discipline meer persoonlijk en praktisch dan theoretisch.
William James (1842-1910)
had moeite om roeping te vinden. ging scheikunde studeren. belangstelling verschoof naar fysiologie en ging geneeskunde studeren. vertrok in 1867 naar duitsland. kwam in aanraking met werk van de Bois-Reymond en Wundt. Onder indruk van mechanistische fysiologie.
Welke invloed had de Franse filosoof Charles Renouvier en Britse filosoof en psycholoog Alexander Bain op William James?
Renouvier essay over vrije wil
Bain essay over gewoonte, onderstreepte het belang van de herhaling van moreel wenselijke handelingen, zodat die een gewoonte en automatisme worden.
James combineerde de gedachten van Renouvier en Bain en oefende zichzelf erin om optimistischer te denken. Zijn voorzichtige aanname van de vrije
wil werd een levenslange overtuiging, die hem bevrijdde van zijn intellectuele terughoudendheid. Hij kon zich hierdoor grondiger verdiepen in de implicaties van de nieuwe mechanistische fysiologie en psychologie
pragmatisme
filosofie van William James
mechanistische ideeën op na houden en die
wetenschappelijk gezien serieus nemen, zonder die persoonlijk te accepteren. Bij gebrek aan
absolute beoordelingscriteria, besloot James ideeën te beoordelen naar hun nut of bruikbaarheid
Geef een korte beschrijving van het leven en de interesses van William James tot het moment van zijn crisis.
William James werd geboren in New York als oudste kind van een rijke, intellectuele familie. Het gezin verhuisde regelmatig van de Verenigde Staten naar Europa en terug. Daarbij werd voortdurend gezocht naar de beste scholing voor de kinderen. De enige constante factor, gedurende die tijd, was de stimulerende sfeer binnen het gezin. Hierdoor werden de kinderen stuk voor stuk werelds, meertalig en intellectueel van geest.
William James voelde als oudste voortdurend de druk om te presteren, en had tegelijkertijd enorme moeite om zijn roeping te vinden. Hij had artistieke talenten maar werd daarin niet gestimuleerd. Wat wel gestimuleerd werd, was zijn interesse in scheikunde, hoewel zijn vader vreesde dat William hierdoor een strikte materialist zou worden. Toen hij ging studeren aan Harvard stapte hij al snel over van scheikunde naar fysiologie, waar hij kennismaakte met het werk van psychofysiologen als Helmholtz. Om een beroep te leren waarmee hij zijn eigen geld zou kunnen verdienen stapte hij echter over naar geneeskunde.
Een tussentijdse expeditie naar het Amazonegebied liep uit op een fiasco en ziekte, waardoor James geplaagd door depressies en fysiek ongemak terug naar huis kwam. In de hoop dat zijn klachten zouden verbeteren, vertrok hij vervolgens naar Duitse kuuroorden, waar hij zich verder verdiepte in de psychofysiologie van Helmholtz en Wundt. Heel wat wijzer, maar nog altijd achtervolgd door zijn klachten, reisde hij uiteindelijk terug om zijn geneeskunde-opleiding te voltooien.
Waardoor werd de existentiële crisis van William James uiteindelijk uitgelokt?
De crisis van James werd natuurlijk niet door slechts één factor veroorzaakt. Er ging een opeenstapeling van zaken aan vooraf: hij had al geruime tijd diverse fysieke klachten, en leed aan gevoelens van wanhoop en depressie omdat hij zijn roeping in het leven niet kon vinden; ook de dood van een neef die hem na stond droeg bij aan deze gevoelens.
Maar het was vooral de Duitse, mechanistische psychofysiologie van wetenschappers als Helmholtz en Wundt die hem dwarszat. In een tijd waarin materialisme en mechanisme geen vanzelfsprekende uitgangspunten waren, en de menselijke geest voor de meesten nog iets was waar religieuze voorgangers voor zorgden, was het deterministische uitgangspunt van de psychofysiologie voor William James verontrustend.
Hij was intellectueel onder de indruk van de resultaten die in Duitsland geboekt werden, maar tegelijkertijd voelde hij zich zwaar bedrukt door de filosofische implicaties ervan. Het riep bij hem het gevoel op dat het voor een mens niet mogelijk was om zijn lot in eigen hand te nemen. Op een dag werd hij zich met een schok bewust van de ‘put van onzekerheid onder het oppervlak van zijn bestaan’, en hij belandde daarmee op 28-jarige leeftijd in een diepe existentiële crisis.
Gelukkig wist James zich ook weer aan deze crisis te ontworstelen. Dit lukte hem onder andere door twee inzichten die hij opdeed in de literatuur van enkele filosofen.
Welke twee inzichten bedoelen we hier, en hoe stelden deze hem in staat zijn crisis te overwinnen?
Het verhaal wil dat James zich met name wist te ontworstelen aan deze crisis, nadat hij een essay over de vrije wil van Charles Renouvier had gelezen. Dit essay liet hem namelijk zien dat het geloof in het bestaan van een vrije wil best te combineren was met een deterministische houding in de wetenschap.
Volgens Renouvier is de vrije wil het vermogen om ervoor te kiezen een specifieke gedachte aandachtig vast te houden in het bewustzijn, terwijl men op datzelfde moment in principe ook andere gedachten zou kunnen hebben. Het inzicht van James was dat de gedachte die men verkiest vast te houden ook de gedachte aan de vrije wil zou kunnen zijn. Op die manier zag hij in dat de vrije wil bestond zodra hij die uitoefende. Het was zijn keuze om erin te geloven. De volgende dag schreef hij dan ook in zijn dagboek: “my first act of free will, shall be to believe in free will”, en daarmee bracht hij de vrije wil terug in zijn leven, ondanks zijn deterministische overtuigingen.
Tegelijkertijd wist hij van de opvattingen van Alexander Bain over het leren van gewoonten. Als je ongewenst gedrag vertoonde, dan kon je daar een alternatieve gewoonte voor in de plaats zetten en deze wilskrachtig blijven herhalen. Met de wilskrachtige herhaling van het gewenste gedrag werden volgens Bain namelijk de connecties in het brein, tussen de betreffende situatie en de gewenste reactie, steeds sterker totdat de reactie onbewust optrad zonder dat deze gewild werd. Op basis van dit idee, en zijn geloof in de vrije wil, besloot James zichzelf te trainen om optimistische gedachten te hebben, totdat deze positieve reacties een automatisme geworden waren. Op deze manier lukte het hem uiteindelijk om zijn crisis te overwinnen.
Het tegenstrijdige is dat James, door zich op basis van zijn geloof in de vrije wil aan zijn crisis te ontworstelen, ruimte voor zichzelf creëerde om zich vol overgave te verdiepen in een deterministische psychologie waarin geen plaats was voor diezelfde vrije wil.
Leg uit hoe deze ogenschijnlijke tegenstrijdigheid de basis zou vormen voor het pragmatisme dat hij later in zijn leven zou ontwikkelen.
Het mooie van deze anekdote is dat James inzag dat de waarheid van ideeën afhankelijk is van de context waarin zij werkzaam zijn. In zijn persoonlijke leven was het geloof in de vrije wil uitermate nuttig. In zijn wetenschappelijke carrière was het geloof in determinisme juist nuttig. Beide ideeën waren in zeker zin ‘waar’, maar niet altijd. Ze waren dat alleen in bepaalde contexten. Exact deze opvatting, dat ideeën ‘waar’ zijn in die mate waarin ze nuttig zijn in een specifieke context, zou de basis worden voor het pragmatisme dat later de kern van zijn gedachtegoed werd.
Wat zorgde ervoor dat de carrière van James uiteindelijk op gang kwam?
In 1872 kreeg James de uitnodiging van Harvard om als docent de helft van een cursus fysiologie over te nemen. Hij deed dat zo goed dat hem vervolgens werd gevraagd om de hele cursus voor zijn rekening te nemen. Hij was als docent zeer begaan met zijn studenten, stond open voor hun ideeën en was altijd beschikbaar voor een discussie over de leerstof. Dankzij deze eigenschappen werd hij al snel een uitzonderlijk populaire docent, en kon hij zich betrekkelijk veel vrijheid permitteren bij de invulling van zijn fysiologiecursus. De inhoud daarvan verschoof dan ook niet lang daarna richting de psychologie, en nog weer wat later richting de filosofie.
The Principles of Psychology
William James
Het werd al snel het belangrijkste psychologieleerboek in het Engels. Het boek was succesvol om dezelfde reden waarom zijn colleges succes hadden: het benadrukte het persoonlijk nut van psychologische ideeën en was geschreven in een natuurlijke en eerlijke stijl. James’ boek omvatte alle belangrijke psychologische onderwerpen van die tijd.
Belangrijke onderwerpen: stream of consciousness, gewoonte, emotie, wil.
stream of consciousness
James’ beroemdste metafoor in het boek The Principles of Psychology.
stelde dat de inhoud van het bewustzijn meer een stroom is dan een verzameling afzonderlijke
elementen of ideeën – een gedachtestroom.
overtuigd dat niemand ooit precies eenzelfde sensatie, idee of ervaring twee keer kan hebben. Elke nieuwe ervaring wordt gevormd door voorgaande ervaringen.
Gewoonte
Hoofdstuk Principles of Psychology
benadrukte het enorme belang van gewoontereacties voor het in stand houden van de samenleving.
Hij merkte op, in navolging van de ideeën van Bain, dat de wetten van gewoontevorming neutraal zijn en in staat om zowel moreel goed als slecht gedrag voort te brengen. Als een goede of slechte gewoonte zich
eenmaal begint te vormen, is het moeilijk om die nog om te keren. Zijn belangrijkste raad was om, net als hijzelf, niet-deterministisch, vrij en blijmoedig te denken.
Emotie
Hoofdstuk Principles of Psychology
emotie is meer het gevolg dan de oorzaak van de fysiologische effecten die ermee samengaan. Hij ging hiermee tegen de heersende mening in
Emotie
Hoofdstuk Principles of Psychology
emotie is meer het gevolg dan de oorzaak van de fysiologische effecten die ermee samengaan. Hij ging hiermee tegen de heersende mening in
emotietheorie van James-Lange
James had soortgelijke visie als Deense fysioloog Carl Lange (1834-1900). Als emotie volgt op perceptie van lichamelijke reacties, volgt daaruit dat fysieke
beweging of activiteit tot verandering van emotionele ervaringen kan leiden. James had hier
zelf ook gebruik van gemaakt, om zijn depressie te boven te komen.
Wil
Hoofdstuk Principles of Psychology
ingaan op de vraag of vrije wil wel bestaat. Hij begon met het beschrijven van een wilsdaad als een die
samengaat met de subjectieve beleving van aandacht. Voor hem was aandacht de essentie
van wil. Vervolgens vroeg hij zich af of aandacht een mechanistisch gevolg van het gedachteproces is, of dat dit bepaalde niet-mechanistische en onvoorspelbare invloeden uitoefent. De
wetenschap gaat uit van het eerste, maar persoonlijke ervaring suggereert het tweede.
geloofde dat wetenschap gebaseerd moet zijn op volledig determinisme en dat onder
indeterminisme wetenschap niet kan bestaan.
Wetenschap en psychologie omvatten voor James niet alle antwoorden.
Dit was kenmerkend voor James’ psychologie: geen compleet systeem of vaststaande conclusies, maar een aantal levendige en persoonlijke bespiegelingen over belangrijke kwesties.
Bedenk zoveel mogelijk redenen waarom William James de grondlegger van de Amerikaanse psychologie genoemd kan worden.
Om te beginnen richtte James in 1875 een psychologisch laboratorium in aan de universiteit van Harvard. Dit was drie jaar nadat hij er begonnen was als docent fysiologie, en vier jaar voordat Wundt het zijne officieel opende.
Gelijktijdig verschoof hij de inhoud van zijn cursus van de fysiologie in de richting van de psychologie. Daarmee was hij de eerste die aan een Amerikaanse universiteit deze nieuwe academische discipline ging onderwijzen. Vervolgens speelde natuurlijk ook zijn bevlogen manier van lesgegeven en communiceren een belangrijke rol in de snelle popularisering van het vak.
Intussen werkte hij naarstig aan een tekstboek dat hij voor een groot deel baseerde op de lezingen die hij hield voor zijn studenten. Dat boek zou uiteindelijk uitkomen in 1890 onder de titel Principles of Psychology, en was het eerste serieuze tekstboek in zijn soort. In dat tweedelig boek besprak hij alle belangrijke psychologische onderwerpen van dat moment: het brein, het zelf, aandacht, waarneming, geheugen, voorstellingsvermogen, emoties, instinct, gewoontegedrag, de vrije wil enzovoort. Het was een compleet overzicht, zowel inhoudelijk als methodologisch, van een vakgebied dat voor de verschijning van dit boek in wezen nog niet bestond.