2,2 Flashcards

1
Q

Prawidłowy cykl miesiączkowy – eumenorrhoea

A
  • długość cykli 28 ± 5 dni,
  • długość krwawienia 5–7 dni,
  • utrata krwi 80–100 ml,
  • obecna owulacja.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Pierwotny brak miesiączki

A

1) brak wystąpienia miesiączki z równoczesnym brakiem rozwoju trzeciorzędowych cech płciowych u dziewczynki do 14. roku życia,
2) brak występowania miesiączki u dziewczynki do 16. roku życia przy prawidłowym rozwoju trzeciorzędowych cech płciowych.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Brak miesiączki - Pierwotny - Przyczyny

A

1) Pierwotna niewydolność jajników – 48,5% przypadków
2) Agenezja przewodów Müllera – 16,2% (zespół Mayera-Rokitansky’ego-Küstera-Hausera).
3) Niedobór gonadotropin – 8,3%

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Wtórny brak miesiączki

A

– brak krwawienia miesiączkowego przez ≥ 3 miesiące u kobiety uprzednio miesiączkującej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Brak miesiączki - Wtórny - Przyczyny

A

1) Czynnościowy podwzgórzowy brak miesiączki – najczęstsza przyczyna
2) Hiperprolaktynemia.
3) Zespół policystycznych jajników (PCOS).
4) Przedwczesna niewydolność jajników.
5) Inne endokrynopatie – zaburzenia czynności tarczycy, wrodzony przerost nadnerczy.
6) Guzy/uszkodzenie podwzgórza i/lub przysadki.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Polymenorrhoea

A

(zbyt częste miesiączkowanie) – skrócenie cyklu miesiączkowego do mniej niż 22 dni.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Oligomenorrhoea

A

(zbyt rzadkie miesiączkowanie) – wydłużone cykle miesiączkowe trwające 35-90 dni lub dłużej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Hypomenorrhoea

A

skąpe krwawienia miesiączkowe:
- krótkotrwałe, 1–2 dniowe miesiączki (plamienia),
- utrata krwi < 30 ml.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Hypermenorrhoea

A

– nadmiernie obfite krwawienia miesiączkowe:

  • utrata krwi > 100 ml.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Menorrhagia wg FIGO: heavy menstrual bleeding

A
  • bardzo obfite (krwotoczne) krwawienie (utrata krwi > 100 ml w jednym cyklu)
  • przedłużające się (> 7 dni),
  • występuje w terminie miesiączki (regularne, cykliczne).
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Metrorrhagia (wg FIGO: intermenstrual bleeding):

A
  • obfite i przedłużające się krwawienie,
  • POZA TERMINEM MIESIĘCZKI (nieregularne, acykliczne).
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Metrorrhagia juvenilis (tzw. krwawienie młodocianych)

A

acykliczne krwawienie u młodych kobiet, trwające ponad 10 dni

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Metrorrhagia climacterica

A

krwawienie występujące u kobiety 6-12 miesięcy po menopauzie.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

najczęstsza przyczyna krwawień pomenopauzalnych

A

Atrofia błony śluzowej macicy

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Menometrorrhagia

A
  • obfite i przedłużające się krwawienie,
  • w terminie miesiączek i poza nim – NIEREGULARNE.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

menorrhagia

A

→ obfite krwawienie miesiączkowe, występuje regularnie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

metrorrhagia

A

obfite krwawienie acykliczne

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

Pierwotne bolesne miesiączkowanie – etiopatogeneza

A

U podłoża pierwotnego bolesnego miesiączkowania leżą zmiany w ukrwieniu i kurczliwości mięśnia macicy związane ze zmianami aktywności prostaglandyn i leukotrienów na poziomie mięśnia macicy i endometrium. Prostaglandyna F2α jest silnym czynnikiem zwężającym naczynia i kurczącym mię­sień macicy

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

Bolesne miesiączkowanie - Pierwotne leczenie

A

1) NLPZ.

2) Antykoncepcja hormonalna (dwuskładnikowa lub oparta na gestagenach).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

PMS - Postępowanie

A

1) modyfikacja stylu życia
2) SSRI (selektywne inhibitory wychwytu serotoniny).
3) Dwuskładnikowa antykoncepcja hormonalna.
4) Analogi GnRH.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

Grupa I PRZYCZYNY

A

– niewydolność podwzgórzowo-przysadkowa (= hipogonadyzm hipogonadotropowy)
1) Przyczyny wrodzone:
- agenezja lub hipoplazja okolicy podwzgórzowo-przysadkowej,
- zespół Kallmanna (wrodzony, izolowany niedobór GnRH).
2) Przyczyny nabyte:
- czynnościowy podwzgórzowy brak miesiączki,
- poporodowa martwica przysadki (zespół Sheehana).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
22
Q

Grupa I DIAGNOSTYKA

A

1) Obniżony poziom gonadotropin i estradiolu – ↓ FSH, LH, ↓ E2.
2) Test z GnRH – niedostateczny wyrzut gonadotropin po podaniu GnRH (zmniejszona rezerwa FSH i LH).
3) Test z klomifenem – ujemny (brak / niedostateczny wzrost stężenia gonadotropin).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
23
Q

Grupa II - PRZYCZYNY

A

– dysfunkcja podwzgórzowo-przysadkowa
– czynność osi podwzgórze-przysadka-jajniki jest zachowana, ale rytm pracy jest zaburzony.
1) Zespół policystycznych jajników (wzmożone wydzielanie GnRH i LH, zaburzony stosunek LH/FSH).
2) Niewydolność ciałka żółtego (stan niedostatecznego wydzielania progesteronu przez ciałko żółte w fazie lutealnej).
3) Zaburzenia miesiączkowania w okresie pokwitania (niedojrzałość osi podwzgórze–przysadka–jajnik).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
24
Q

Grupa II DIAGNOSTYKA

A

1) Nieprawidłowy poziom gonadotropin – obniżone/podwyższone stężenie:
- ↑ LH, =/↓ FSH – PCOS,
- ↓ LH, =/↓ FSH – niedomoga lutealna.
2) Próba progesteronowa – dodatnia(obecne krwawienie z odstawienia po podaniu progesteronu).
3) Test z klomifenem – dodatni(odpowiedni wzrost stężeń gonadotropin).
4) Test z GnRH – prawidłowy wyrzut gonadotropin po podaniu GnRH;
- w PCOS nadmierny wyrzut LH, nieprawidłowy stosunek LH/FSH.

25
Q

Grupa III - PRZYCZYNY

A

– pierwotna niewydolność jajników (= hipogonadyzm hipergonadotropowy)
– uszkodzenie jajników i niedobór estrogenów prowadzące do zwiększonego wydzielania gonadotropin (↑ FSH i LH) przez przysadkę.
1) Wrodzone – zaburzenia rozwoju jajników:
- zespół Turnera,
- dysgenezje gonad,
- hipoplazja jajników.
2) Nabyte – przedwczesna niewydolność jajników.

26
Q

Grupa III DIAGNOSTYKA

A

1) Obniżony poziom estradiolu – ↓ E2.
2) Podwyższony poziom gonadotropin – ↑ FSH, ↑ LH.
3) Próba progesteronowa – ujemna (brak krwawienia z odstawienia po podaniu progesteronu).
4) Próba estrogenowo-progesteronowa – dodatnia (obecne krwawienie z odstawienia po podawaniu preparatu dwufazowego).

27
Q

Grupa IV - przyczyny

A

– wady lub nabyte uszkodzenia macicy
– brak miesiączki wynika z wrodzonych/nabytych nieprawidłowości budowy narządów płciowych, nie występują zaburzenia hormonalne.
1) Wady wrodzone narządów płciowych:
- zespół Mayera-Rokitansky’ego-Küstera-Hausera– wrodzony brak/niedorozwój macicy i górnej części pochwy,
- wady obstrukcyjne– zarośnięcie błony dziewiczej, przegrody pochwy całkowite, agenezja szyjki macicy.
2) Zespół Ashermana – powikłanie nadmiernego wyłyżeczkowania jamy macicy. W jej wnętrzu powstają bliznowate zrosty zamykające częściowo lub całkowicie światło narządu.

28
Q

Grupa IV - DIAGNOSTYKA

A

1) Estradiol, FSH, LH w normie.

2) Próba progesteronowa – ujemna (brak krwawienia z odstawienia po podaniu progesteronu).

3) Próba estrogenowo-progesteronowa – ujemna

(brak krwawienia z odstawienia po podawaniu preparatu dwufazowego).

29
Q

Grupa V - przyczyny

A

– guzy okolicy podwzgórzowo-przysadkowej wytwarzające prolaktynę
– HIPERPROLAKTYNEMIA związana z obecnością guza przysadki, prowadząca do zaburzeń pulsacyjnego wydzielania GnRH, obniżonego wydzielania gonadotropin i w konsekwencji obniżonego stężenia estradiolu (hipogonadyzm hipogonadotropowy).
1) Gruczolak przysadki wydzielający prolaktynę (prolactinoma):
- najczęstszy łagodny guz przysadki,
- w zależności od średnicy – mikrogruczolak (< 1 cm) lub makrogruczolak (≥ 1 cm).
2) Guzy mieszane – gruczolaki przysadki wydzielające inny hormon przysadkowy oraz prolaktynę (najczęściej hormon wzrostu + PRL).

30
Q

Grupa V - diagnostyka

A

1) Podwyższone stężenie PRL w surowicy rano – dla prolactinoma typowe są bardzo wysokie stężenia (> 100 ng/ml przy normie do 25 ng/ml).
2) Sztywny rytm dobowy prolaktyny – małe wahania stężenia PRL w ciągu doby.
3) Cechy hipogonadyzmu hipogonadotropowego – ↓ E2, ↓ FSH, LH.
4) Test z metoklopramidem – ujemny (brak wzrostu/niewielki wzrost stężenia PRL po podaniu metoklopramidu).
5) MR okolicy podwzgórzowo-przysadkowej – obraz gruczolaka przysadki.

31
Q

Grupa VI - przyczyny

A
  • zaburzenia czynności podwzgórza-przysadki z hiperprolaktynemią
    – hiperprolaktynemia NIEZWIĄZANA z obecnością guza przysadki, prowadząca do zaburzeń wydzielania GnRH, FSH, LH i estradiolu (hipogonadyzm hipogonadotropowy).
    1) Inne niż prolactinoma przyczyny hiperprolaktynemii patologicznej:
  • zaburzenia metabolizmu prolaktyny – niewydolność nerek, niewydolność wątroby,
  • niewyrównana niedoczynność tarczycy,
  • brak hamującego wpływu dopaminy – guzy i uszkodzenia okolicy podwzgórzowo-przysadkowej, w których dochodzi do zaburzeń syntezy lub transportu dopaminy z podwzgórza do przysadki.
    2) Hiperprolaktynemia polekowa
32
Q

Grupa VI - diagnostyka

A

1) Podwyższone stężenie PRL w surowicy rano – zwykle 50–100 ng/ml.
2) Rytm dobowy prolaktyny – wyższy niż wartości referencyjne wzrost stężenia PRL w godzinach nocnych.
3) Cechy hipogonadyzmu hipogonadotropowego – ↓ E2, ↓ FSH, LH.
4) Test z metoklopramidem – znaczny wzrost stężenia prolaktyny.

33
Q

Grupa VII - przyczyny

A

– guzy pourazowe lub pozapalne, uszkodzenie okolicy podwzgórzowo-przysadkowej
– niewydolność układu podwzgórzowo-przysadkowego (↓ GnRH → ↓ FSH, LH → ↓ E2), spowodowana obecnością innego guza niż prolactinoma.
1) Guzy nowotworowe okolicy podwzgórzowo-przysadkowej (czaszkogardlak, glejak, oponiak, potworniak, przerzut, makrogruczolak przysadki).
2) Guzy zapalne – w przebiegu sarkoidozy, histiocytozy X, gruźlicy, kiły, limfocytarnego zapalenia przysadki.

34
Q

Grupa VII - diagnostyka

A

1) Oznaczenia hormonalne typowe dla niewydolności podwzgórzowo-przysadkowej – ↓ E2, ↓ FSH i LH.

2) MR okolicy podwzgórzowo-przysadkowej – wykrycie guza.

35
Q

Kalendarz różnicowania się płci - początek

A
  • Ok. 6. tygodnia życia zarodek posiada niezróżnicowane narządy płciowe, które niezależnie od kariotypu wyglądają tak samo
    1) pierwotne gonady,
    2) przewody śródnerczowe Wolffa(zawiązki męskich wewnętrznych narządów płciowych),
    3) przewody przyśródnerczowe Müllera (zawiązki żeńskich wewnętrznych narządów płciowych).
36
Q

Kalendarz różnicowania się płci - jądra

A
  • o rozwoju gonady pierwotnej w kierunku jądra jest obecność genu SRY zlokalizowanego na ramieniu krótkim chromosomu Y.
  • ## jądro rozpoczyna czynność hormonalną i od 7. tygodnia życia zlokalizowane w jądrach komórki Leydiga rozpoczynają biosyntezę testosteronu.
37
Q

Zstępowanie jądra

A
  • rozpoczyna się w 2 miesiącu życia płodowego
  • polega na przejściu jąder z okolicy nerek do jamy brzusznej (8–15. tydzień życia płodowego)
  • następnie przez kanał pachwinowy do moszny (25–35. tydzień życia płodowego).
38
Q

Kalendarz różnicowania się płci - jajniki

A
  • W procesie tym główną rolę spełnia gen DAX-1, który zlokalizowany jest na chromosomie X.
39
Q

Kalendarz różnicowania się płci - WEWNĘTRZNE NARZĄDY PŁCIOWE

A

1) ok. 7 tygodnia komórki Leydiga zaczynają wydzielać testosteron, który wpływa na dalszy rozwój przewodów śródnerczowych Wolffa w najądrza, nasieniowody i pęcherzyki nasienne;

2) ok. 8 tygodnia komórki Sertolego zaczynają wydzielać hormon antymüllerowski (ang. Anti-Müllerian Hormone, AMH), który powoduje zanik przewodów przyśródnerczowych Müllera.

40
Q

Wewnętrzne narządy płciowe żeńskie

A
  • wykształcają się w warunkach braku męskich hormonów:
    1) brak testosteronu powoduje zanik przewodów Wolffa;
    2) brak AMH powoduje przetrwanie i dalszy rozwój przewodów Müllera, z których powstają:
  • macica,
  • jajowody,
  • górna część pochwy.
41
Q

ZEWNĘTRZNE NARZĄDY PŁCIOWE u płodu męskiego

A
  • różnicują się w kierunku męskim (penis, moszna) pod wpływem dihydrotestosteronu (DHT) powstającego z testosteronu dzięki enzymowi 5α-reduktazie
  • Na wymienionych etapach różnicowania płodu męskiego istotną rolę odgrywa współdziałanie hormonów z receptorami androgenowymi (ang. androgen receptor – AR).
42
Q

ZEWNĘTRZNE NARZĄDY PŁCIOWE u płodu żeńskiego

A

u płodu żeńskiego różnicują się w kierunku żeńskim (srom, dolna część pochwy) w warunkach braku działania androgenów.

43
Q

DSD występują z częstością

A

1:4500 urodzeń.

44
Q

Jajnikowo-jądrowe zaburzenie rozwoju płci

A

= obojnactwo prawdziwe
- 60% przypadków ma kariotyp żeński 46,XX,
- 15% – męski 46,XY,
- 15% – mozaicyzm 46,XX/46,XY lub rzadziej inne mozaiki (np. 45,X/46,XY).

45
Q

Jądrowe DSD

A

= zespół de la Chapelle’a; XX-male
- Niepłodność – brak produkcji plemników przez jądra.

46
Q

DSD=

A

(ang. disorders of sex development, DSD)

47
Q

WPN - rodzaje

A

1) postać klasyczna z utratą soli – ciężki niedobór kortyzolu i aldosteronu,
znaczny nadmiar androgenów ujawniające się w wieku noworodkowym;

2) postać klasyczna bez utraty soli – niedobór kortyzolu i nadmiar androgenów
ujawniający się u w wieku noworodkowym,

3) postać nieklasyczna – niewielki niedobór kortyzolu i nadmiar androgenów
ujawniający się w różnym wieku (10–40 lat).

48
Q

Niedobór aromatazy łożyskowej - część WPN

A
  • upośledzenie przemiany dehydroepiandrosteronu (DHEA) produkowanego w nadnerczach płodu do estrogenu przez łożysko.
  • maskulinizacja zewnętrznych narządów płciowych u żeńskich noworodków,
  • hirsutyzm i trądzik u matek, które zanikają po porodzie.
49
Q

zespół Swyera =

A

= Całkowita/czysta dysgenezja gonad z kariotypem 46,XY
– zaburzenie związane z mutacją genu SRY na chromosomie Y, który determinuje rozwój jąder u płci męskiej.

50
Q

W przypadku osób z dysgenezją gonad i chromosomem Y w kariotypie istnieje wysokie (ok. 50%) ryzyko rozwoju nowotworów wywodzących się z płodowych komórek płciowych, takich jak:

A
  • rak pęcherzyka żółtkowego;
  • nasieniaki (seminoma);
  • potworniaki (teratoma);
  • raki zarodkowe (embryonal carcinoma);
  • kosmówczaki (choriocarcinoma);
  • gonadoblastoma.
51
Q

Zespoły zaniku jąder:

A

1) wczesny zanik jąder (przed / w trakcie różnicowania płciowego) → objawy jak przy braku jąder (żeński fenotyp, rozwój żeńskich narządów płciowych),
2) późny zanik jąder (po okresie różnicowania płciowego) → fenotyp męski z brakiem jąder.

52
Q

Niedobór 5α-reduktazy

A

1) Fenotyp męski.

2) Jądra – prawidłowe lub niezstąpione.

3) Prawidłowe męskie wewnętrzne narządy płciowe.

4) Obojnacze zewnętrzne narządy płciowe.

53
Q

Zespół Smitha-Lemliego-Opitza - SLOS - patofizjologia

A

– mutacja w genie kodującym reduktazę 7-dehydrocholesterolu o dziedziczeniu autosomalnym recesywnym.
- niedobór cholesterolu – substratu do produkcji hormonów steroidowych (glikokortykosteroidów, mineralokortykosteroidów, androgenów), nadmiar 7-DHC o działaniu toksycznym.
- W celu wytworzenia hormonów płciowych wykorzystywane są alternatywne prekursory – 7-DHC i 8-DHC. Powstające w ten sposób analogi androgenów różnią się budową chemiczną od hormonów wytwarzanych z cholesterolu. Nie aktywują prawidłowo receptorów androgenowych.

54
Q

SLOS - fenotyp

A
  • jądra powstają prawidłowo – ich rozwój zależy od obecności genu SRY na chromosomie Y;
  • wewnętrzne narządy płciowe męskie zazwyczaj rozwijają się prawidłowo, nieprawidłowo lub są szczątkowe;
  • zewnętrzne narządy płciowe są nieprawidłowe:
    od typowo męskich, ale z wadami (spodziectwo, wnętrostwo);
    przez obojnacze nie do rozróżnienia
    aż do rozpoznawanych jako prawidłowe żeńskie ze ślepo zakończoną pochwą.
55
Q

zespół Morrisa =

A

zespół całkowitej niewrażliwości na androgeny (ang. complete androgen insensitivity syndrome, CAIS)

56
Q

Zespół Turnera

A
  • 45,X
  • Dysgenezja gonad u większości pacjentek – zamiast jajników w jamie brzusznej
    znajdują się łącznotkankowe pasma.
57
Q

Mieszana dysgenezja gonad

A

zaburzenie, w którym po jednej stronie stwierdza się obecność jądra,
a po drugiej łącznotkankowego pasma.

58
Q

mikropenis

A

długość rozciągniętego prącia u donoszonego noworodka < 2 cm

59
Q

Substytucja hormonalna w zaburzeniach rozwoju płci Wskazania:

A
  • BRAK GONAD
  • HIPOGONADYZM mimo obecności gonad
  • mikropenis – próba zastosowania małych dawek androgenów (np. miejscowo DHT) lub testosteronu w iniekcjach domięśniowych w wieku niemowlęcym.