Tekst 6 Flashcards

1
Q

JA obejmuje:

A
  1. własne ciało (oraz jego obraz i ocenę)
  2. wiedza o sobie (struktura ja)
  3. tożsamość (nadaje poczucie ciągłości w czasie i zmieniających się sytuacjach oraz odróżnia nas od innych)
  4. zdolność i skłonność do dokonywania wyborów oraz do działań celowych i samoregulacji
  5. zawiera także, wiele elementów, które są „cudze” – bliscy nam ludzie, odgrywane role i wartości, normy (które są zawarte w wielu innych ludziach).
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

ogólna definicja Ja

A

JA jest LUŹNĄ STRUKTURĄ różnych ról i tożsamości społecznych, przekonań na własny temat i samoocen oraz wartości i celów uznawanych za własne.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

AUTOSCHEMAT:

A

Obszar ja, w zakresie którego człowiek ma dobrze sprecyzowane poglądy i bogatą wiedzę o sobie

  • wykształca się w dziedzinach, które są dla nas ważne, ponieważ odróżniają nas od innych ludzi, definiują naszą wartość i dotyczą podejmowanych przez nas aktywności
  • autoschemat kobiecości (jeżeli definiujemy świat przez pryzmat płci), autoschemat osoby pomocnej itd.
  • wskaźnikiem wykształcenia autoschematu jest krańcowość sądów o sobie w danej dziedzinie i uważanie tej dziedziny za ważną
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

TWORZENIE JA ROBOCZEGO

A

Zaktywizowanie konkretnych autoschematów

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

JA realne

A

obszary ja dotyczące rzeczywistych informacji na własny temat

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

JA idealne

A

oznacza to jaki człowiek chciałby być, a więc formułowane pod własnym adresem pragnienia, nadzieje i aspiracje

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

JA powinnościowe

A

to jaki człowiek swoim zdaniem powinien być, czyli przekonania o własnych obowiązkach, powinnościach i obligacjach.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Złudzenie introspekcji

A

Wnioskując o sobie, bardziej opieramy się na własnych stanach wewnętrznych niż na obserwowalnych zachowaniach, natomiast wnioskując o innych postępujemy odwrotnie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

TEORIA AUTOPERCEPCJI Daryla Bema

A

ludzie formułują sądy na własny temat podobnie jak na temat innych – na podstawie swojego zachowania i warunków, w jakich ono przebiega. Szczególnie wtedy kiedy do danego wybory dochodzi w warunkach swobody, bez nacisków zewnętrznych.
Teoria ta zakłada, że wnioski z własnego zachowania wymagają świadomych przemyśleń, wiele danych dowodzi jednak, że w istocie mają one często charakter automatyczny i nieświadomy. (jak „prowokujesz uśmiech”-ołówek w zęby, to lepiej oceniasz śmieszny obrazek).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Klasyczna teoria porównań społecznych Festingera

A

ludzie mogą zorientować się jacy są albo na podstawie dowodów obiektywnych, albo przez porównywanie z innymi.
Festinger zakłada, że ludzie z reguły porównują się do ludzi porównywalnych np. studenci do studentów itp.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

JA niezależne

A

typowe dla indywidualistycznego i oznacza definiowanie siebie poprzez to, co odróżnia nas od innych, a więc w kategoriach niezależnych od kontekstu społecznego indywidualnych cech, zdolności, doświadczeń i emocji; głównym celem jest ekspresja własnej niepowtarzalności, realizacja swoich celów i maksymalizacja interesów, podstawa samooceny i szczęścia

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

JA współzależne

A

typowe dla kolektywistycznych, definiowanie siebie w kategoriach kontekstowo zmiennych relacji z innymi i odgrywanych ról społecznych; główne zadanie życiowe to przynależność do społeczności i znalezienie w niej swojego miejsca, realizacja celów grupy, dopasowanie się do innych, harmonijne relacje z innymi itp.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Aktywizacja JA niezależnego:

A
  • rośnie ważność wartości indywidualnych (sukces życiowy, szczęście, ambicje, wiedza, władza)spada kolektywistycznych
  • dobrostan psychiczny uzależniony od osobistego szczęści, samospełnienia itp.
  • rośnie rola treści sprawczych i indywidualistycznych w strukturze ja, maleje rola treści wspólnotowych i kolektywistycznych, społecznych
  • ludzie myślą o sobie w kategoriach indywidualnych cech niż w kategoriach relacji, odgrywanych ról czy przynależności do grupy społecznych
  • przetwarzanie informacji pomija kontekst, staje się analityczne, kontrastujące, różnicujące (nacisk na różnice)
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Aktywizacja ja współzależnego:

A
  • zmniejsza się ważność wartości indywidualistycznych, rośnie preferencja wartości kolektywistycznych (uczynność, uczciwość, odpowiedzialność).
  • dobrostan psychiczny uzależniony od wypełniania zobowiązań wobec grupy
  • rośnie rola treści wspólnotowych i kolektywistycznych w myśleniu o sobie, maleje rola obligacji społecznych i treści sprawczych., ludzie myślą o sobie w kategoriach relacji, odgrywanych ról oraz przynależności do grup społecznych, ludzie myślą też bardziej o sobie kategoriach publicznych niż prywatnych.
  • przetwarzania informacji uwzględnia kontekst, staje się holistyczne i asymilatywne (nacisk na podobieństwa)
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

TEORIA AUTOKATEGORYZACJI

A

stworzona przez Johna Turnera, wyrosła z teorii tożsamości społecznej i wyjaśnia jak to w ogóle jest możliwe, że grupy są w stanie funkcjonować jako oddzielne byty, choć przecież siłą rzeczy składają się z pojedynczych osób, które same są samodzielnymi bytami-> ludzie myślą o sobie nie tylko jako o jednostkach, ale tez jako o członkach grupy

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

PROJEKCJA SPOŁECZNA

A

skłonność do zakładania, że inni ludzie są podobni do nas, że mają podobne poglądy i cechy do naszych i że w różnych sytuacjach będą podejmować decyzje do tych, jakie my podejmujemy

17
Q

Samokontrola

A
  • to zamierzona i dowolna zmiana własnych reakcji
  • dzięki niej opieramy się impulsom, pragnieniom itp.
  • większa samokontrola = lepiej, słaba samokontrola= źle (załamanie samokontroli leży u podłoża większości przypadków ciężkiej agresji, prowadzi do uzależnień)
18
Q

paradoksalny efekt kontroli umysłowej

A

próby zahamowania myśli na jakiś temat skutkuje hiperdostępnością, czyli wzrostem częstości pojawiania się ich pozbyć.
Model wyjaśniający to zjawisko zakłada, że na mechanizmy kontroli umysłowej składają się dwa procesy:
1) Proces automatycznego monitorowania własnych myśl w poszukiwaniu niepożądanych treści bądź treści blisko z nią skojarzone
2) Kontrolowana interwencja czyli modyfikowanie myśli polegające na aktywnym i świadomym zastępowaniu niepożądanych treści innymi myślami (próba zaprzestania owocuje jeszcze większym)

19
Q

teoria przedmiotowej samoświadomości

A

uwaga człowieka może być w dowolnym momencie skoncentrowana albo na jakimś fragmencie świata zewnętrznego, albo na samym sobie

20
Q

samoświadomość prywatna

A

nawykowa skłonność do skupienia uwagi na swoich myślach i odczuciach

21
Q

samoświadomość publiczna

A

nawykowa skłonność do myślenia o sobie jako o obiekcie społecznym, czyli o tym jak się jest widzianym przez innych

22
Q

W jakich warunkach jesteśmy bardziej motywowani do autoprezentacji (Leary i Szmajke)

A

1) skłonność do autoprezentacji jest tym wyższa im mocniej wierzymy, że sposób postrzegania nas przez innych ludzi decyduje o osiągnięciu naszych celów (np. wtedy gdy cel ma charakter publiczny)
2) ..tym większa im bardziej zależy nam na celu kontrolowanym przez innych ludzi
3) ..tym większa im bardziej zależy nam na aprobacie innych
4) .. tym większa im większa jest rozbieżność między pożądanym a rzeczywistym obrazem naszej osoby, jaki maja inni ludzi
5) skłonność jest nasilona u osób o dużej skłonności do obserwacyjnej samokontroli zachowania i samoświadomości publicznej, czyli nawykowej skłonności do myślenia, co myślą o nas inni.

23
Q

Taktyki autoprezentacji (rodzaje)

A
  • obronne

- asertywno-zdobywcze

24
Q

Obronne taktyki autoprezentacji

A

zachowanie ukierunkowane na ochronę, utrzymanie lub obronę zaatakowanej bądź zagrożonej tożsamości i wartości naszej osoby. Zachowanie to jest motywowane pragnieniem uniknięcia porażki, charakterystyczne dla osób o niskiej samoocenie. Należą do nich: samo utrudnienie, wymówki, suplikacja, usprawiedliwiania, przeprosiny.

25
Q

Asertywno-zdobywcze taktyki autoprezentacji

A

zachowanie ukierunkowane na zbudowanie, pozyskanie i utrwalenie jakiejś nowej tożsamości naszej osoby. Motywowane osiągnięciem sukcesu autoprezentacji, charakterystyczne dla wysokiej samooceny. Należą do nich: ingracjacja, zastraszanie, autopromocja, autopromocja przez skojarzenia oraz świecenie przykładem.

26
Q

Suplikacja

A

prezentowanie własnej bezradności, w nadziei uzyskania pomocy od innych dzięki odwołaniu się do normy odpowiedzialności społecznej nakazującej pomagać tym, których losy od nas zależą. (udawanie głupka!)

27
Q

Wymówki

A

zaprzeczanie intencji wyrządzenia szkody i/lub przekonywanie że nie miało się kontroli nad przebiegiem szkodliwego zachowania, co ma na celu pomniejszenie osobistej za niego odpowiedzialności.

28
Q

Usprawiedliwienia

A

akceptowanie własnej odpowiedzialności przy jednoczesnych próbach redefinicji czynu jako mało szkodliwego lub dotyczącego w istocie czegoś innego niż szkoda. Cztery możliwe taktyki:

	- zaprzeczanie szkodliwości czynu
	- zaprzeczenie krzywdzie ofiary lub przekonywanie, że zasłużyła sobie ona na swój los
	- odwoływanie się do powszechności postępku i usprawiedliwień porównawczych
	- redefinicja czynu jako dotyczącego nie tyle szkód, ile spełniania rozkazów
29
Q

Przeprosiny

A

akceptowanie własnej odpowiedzialności za szkodę i okazanie żalu osobie, której się ją wyrządziło. Często są wymuszone normami społecznymi, jednak zawsze prowadzą do odbudowania pozytywnego wizerunku sprawcy, przynajmniej w oczach odbiorcy.

30
Q

Ingracjacja

A

wkradanie się w cudze łaski czy też pozyskiwanie sympatii poprzez:

1) prezentowanie swoich cech wzbudzających sympatię
2) schlebianie innym
3) konformizm
4) wyświadczanie przysług
31
Q

Autopromocja

A

przedstawienie siebie jako osoby kompetentnej, podkreślenie, że nasze dokonania są większe niż się wydaje

32
Q

Dylemat skromności

A

Więcej sympatii w cudzych oczach przydaje raczej pomniejszenie znaczenia własnych sukcesów niż chwalenie się nimi: z drugiej strony ludzie mogą potraktować skromną autoprezentacje dosłownie np. ze mamy niską samoocenę.

Leary wskazuje: skromność jest skuteczniejsze po fakcie niż przed faktem, umiera kowana skłonność bardziej pożądana od krańcowej, skromność jest skuteczna wtedy kiedy audytorium wie że dobrze wypadliśmy, pomniejszenie sukcesu może często zostać odebrana zupełnie odwrotnie

33
Q

Dylemat autentyczności

A

im bardziej pożądany jest w oczach innych obraz naszej osoby, tym bardziej odbiera on od przekonań, jakie mamy na swój temat. 3 sposóby rozwiązania:

1) przedstawienie siebie w sposób autentyczny
2) przedstawienie siebie omijając niebezpieczne tematu
3) przedstawienie siebie w sposób kłamliwy, zgodny z pożądanym.

34
Q

Autopromocja przez skojarzenie

A

kojarzenie własnej osoby z pozytywnymi zdarzeniami lub osobami.

35
Q

Świecenie przykładem

A

przedstawienie siebie jako osoby moralnej.

36
Q

Zastraszanie

A

przedstawienie siebie jako „twardego faceta”, osoby agresywne itp. osoby która może narobić kłopotów i od której niczego nie można uzyskać.

37
Q

Skutki autoprezentacji:

A
  • pomagają wykształcać taki wizerunek na którym nam zależy
  • wzrost lubienia prowadzi do większej skuteczności prób wpływu społecznego
  • autoprezentacja to bardziej mina niż maska – Szmajke; bo robimy minę z własnej twarzy – prezentacja wyselekcjonowanego fragmentu ja, ale rzeczywistego
  • zmiana treści własnego ja-> większość aktów autoprezentacji podnosi samoocenę sprawcy; człowiek też może stać się takim jakim przedstawia się innym