Stasie I Flashcards

1
Q

Częstość aberracji liczbowych

A
45, X - 1: 10000
47, XXX; 47, XXY; 47, XYY   1:1000
trisomia 13 - 1:5000
trisomia 18 - 1:3000
trisomia 21 - 1:700
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Podejrzewamy zespół mikrodelecji

A
  • > kariotyp, a jeśli wyszedł prawidłowo to

- > FISH

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Utrata całego chromosomu autosomalnego

A

to cecha letalna (zazwyczaj też płciowe, niewielka część -> zespół Turnera)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Aneuploidia

A

gdy liczba chromosomów nie wynosi 23n

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Translokacja chromosomowa wzajemna

A

wymiana materiału między dwoma niehomologicznymi chromosamami

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Translokacja zrównoważona

A
  • nie zmienia się ilość materiału, ale zmiana rozmieszczenia w genomie
  • liczba chromosomów prawidłowa lub nie
  • może być nieprzejawiana fenotypowo
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Translokacja niezrównoważona

A
  • u osobnika, który miał translokację zrównoważoną powstają gamety, których połowa ma ma niezrównoważony materiał genetyczny
  • zazwyczaj poronienia
  • ilość materiału większa
  • ilość chromosomów prawidłowa
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Translokacja Robertsonowska

A

Chromosomy akrocentryczne

a) duże - 13, 14, 15
b) małe - 21, 22

krókie ramiona są zwykle eliminowane z komórki (zbalansowany kariotyp ilością 45 chromosomów)

  • najczęściej fuzja centryczna chromosomów 13 i 14 oraz 14 i 21 (14,21 - wiążą się z ryzykiem zespołu Downa u potomstwa), u żeńskich 10%, męskich 5%
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Translokacja Robertsonowska dwóch chromosomów 21 pary

A
  • wytwarzane 2 rodzaje gamet:

1. Monosomiczne 2. Trisomiczne (21)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Translokacja Robertsonowska 14 i 21, rodzaje produkowanych gamet

A
  1. Trisomia 14
  2. Monosomia 14
  3. Monosomia 21
  4. Trisomia 21
  5. Translokacja zrównoważona
  6. Kariotyp prawidłowy
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Insercja

A
  • pęknięcię chromosomu w 2 miejscach i wstawienie wydzielonego fragmentu w inny chromosom, pęknięty w jednym miejscu
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Inwersje

A

odwrócenie fragmentu chromosomu o 180 stopni

  1. Paracentryczna - ograniczona do 1 ramienia
  2. Pericentryczna - zamiera centromer
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Delecja interstycjalna

A

w 2 miejscach pęknięcie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Delecja terminalna

A

w jednym miejscu pęknięcie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Monosmia 5p

A
  • zespół 5p
  • zespół delecyjny, utrata końca ramion krótki chromosomu 5
  • chore niemowlęta z krzykiem kota
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Wykrywanie mikrodelecji

A
  • delecje <4MBp
  • mogą być wykryte przez FISH (fluorescencyjna hybrydyzacja in situ), CGH, aCGH
  • jeśli nie widać w zwykłym kariotypie, zastosować FISH, jak tam też nic to CGH (porównawcza hybrydyzacja genomowi) na mikromacierzach lub przeszukać cały genom z rozdzielczością do kilkunastu par zasad
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

Choroby o podłożu mikrodelecji

A

zespóły genów sąsiadujących

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

Zespół diGeorge’a

A
  • delecja 22q11
  • przebiega z pierwotnym niedoborem odporności (aplazja grasicy)
C = wady serca (cardiac defects)
A = dysmorfia twarzy (abnormal facies)
T = hipoplazja grasicy (thymic hypoplasia)
C = rozszczep podniebienia (cleft palate)
H = hipokalcemia wtórna do aplazji przytarczyc (hypocalcemia from parathyroid aplasia)
22 = mikrodelecje 22 chromosomu.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

Zespół Pradera i Williego

A
  • delecja 15q11-13 (PWCR) ojcowskiego lub disomia jednorodzicielska matczyna
  • niedorozwój umysłowy, otyłość
  • imprinting
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

Zespół Angelmana

A
  • zaburzenia matczynej kopii 15q11-13 (PWCR)

- happy puppet syndrome

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

Duplikacje

A
  • obecnosć dodatkowej kopii tego samego fragmentu chromosomu mogąca wynikać z nierównej wymiany między chromosomami homologicznymi - crossing-over. Drugi zawiera wtedy delecję.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
22
Q

Izochromosomy

A
  • chromosomy zbudowane z 2 długich / krótkich ramion
  • w wyniku duplikacji jednego i delecji drugiego ramienia
  • ich przyczyną poprzeczny podział w centromerze
  • najczęściej w zespole Turnera - izochromosom długich ramion X
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
23
Q

Chromosomy pierścieniowe

A
  • utrata terminalnych fragmentów obu ramion chromosomu i ich sklejanie
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
24
Q

Chromosomy dicentryczne

A
  • powstają przez translokacji i obecne są 2 centromery
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
25
Chromosomyu markerowe (fragmenty centryczne)
- kiedy pochodzenie chromosomu nieznane - zwykle małe, bez znaczenia klinicznego, z heterochromatyny, silnie się barwi - jeśli z euchromatyny to mogą być przyczyną nieprawidłowości genotypowych - są niestabilne, część komórek traci je podczas mitozy (=> mozaikowatość)
26
choroba AD
- hipercholesterolemia rodzinna - torbielowatość N u dorosłych - ch. Huntigtona - NF - DM - zespół Marfana
27
choroba AR
- mukowiscydoza (CF) - fenyloketonuria - niedokrwistość sierpowatokrwinkowa - talasemia
28
Dziedziczenie autosomalne kodominujące
- oba allele tego samego genu są równoważne i ujawniają się w fenotypie - główne grupy krwi - AB, MN - antygeny zgodności tkankowej
29
Dziedziczenie XR
- daltonizm (czerwono-zielony) - zespół łamliwego chromosomu X - dystrofie mięśniowe Duchenne'a i Beckera - hemofilia A i B - niedobór G6PD - zespół Hunter - mukopolisacharydoza typu II - rybia łuska - agammaglobulinemia sprzężona z chromosomem X (ch. Brutona)
30
Mutacje dynamiczne
- ekspansje trinukleotydowych sekwencji powtarzalnych, dziedziczonych zgodnie z prawami Mendla - w mejozie - mogą powodować TREDy Premutacja - bezobjawowy, ale predysponuje do wystąpienia pełnej mutacji w kolejnym pokoleniu a) AD - pląsawica Huntingtona - dystrofia miotoniczna - ataksja rdzeniowo módżkowa - zanik jader mózgu b) XR - zespól łamliwego chromosomu X
31
Genomowe piętno rodzicielskie, imprinting
- niektóre geny ulegają ekspresji tylko wtedy, gdy zostały odziedziczone po rodzicu określonej płci - brak informacji genetycznej w określonym loki pochodzenia ojcowskiego, rpowadzi do zespłu: 1. Prader-Willego - 15q 2. Koci krzyk - 5p Brak info w loki pochodzenia matczynego: 1. Angelmana - 15q 2. DiGeorge'a 22q czasem w: - neo - DM - Huntington dziecięcy
32
Dziedziczenie mitochondrialne
- choroby często dotyczą np. mięśni, oun, siatkówki | - mtDNA dziedziczony tylko od matki
33
Mozaikowatość somatyczna
- u 1 osoby dwie lub więcej linie komórkowe wywodzące się z 1 zygoty, które różnią się kariotypem lub genotypem - błąd postzygotyczny - np. zespół Downa, Turnera - objawy łagodniejsze
34
Disomia rodzicielska
- oba chromosomy danej pary od jednego rodzica - może być w wyniku utraty chromosomu u trisomika lub przez nieprawidłowy podział mitotyczny Heterodisomia rodzicielska - I podział mejotyczny (różne chromosomy od 1 rodzica) Homodisomia rodzicielska - II podział mejotyczny - ten sam chromosom od 1 rodzica zwiększa prawdopodobieństwa choroby przez - imprinting - dziedziczenie AR 1. Mozaikowatość łożyska 2. Karłowatość 3. Prader-Willi i Angelman
35
Kariotyp
- liczba i struktura chromosomów - z limfocytów krwi obwodowej - metafaza - wybarwienie techniką GTG (prążki G, trypsyna, Giemsa) - wady: mała rozdzielczość
36
FISH
fluoryzacja specyficznych sond hybrydyzacja sond z chromosomami oglądanie materiału pod mikroskopem fluorescencyjnym Prawidłowo - widoczne dwie sondy komplementarne do badanych fragmentów chromosomowych (np. trisomia - więcej, np. monosomia - mniej) - wykrycie dużych i drobnych nieprawidłowości Podejrzenie 1. Zespołju mikrodelecyjnego 2. Rearanżacje subtelomerowe u pacjentów z dysmorfią i niepełnosprawnością intelektualną
37
CGH - porównawacza hybrydyzacja genomowa
- umożliwia identyfikację zmian liczby kopii sekwencji DNA w genomie bez uprzedniej wiedzy o ich istnieniu czy też znajomości ich lokalizacji - brak możloiwości wykrywania zrównoważonych translokacji i mozaikowatości chromosomowej HR-CGH - high resolution - identyfikacja niewielkich delecji/duplikacji niewidocznych podczas analizy konwencjonalnej
38
array CGH
CGH z wykorzystaniem mikromacierzy - możliwość wykrywania mozaikowatości niezidentyfikowanych w klasycznym badaniu cytogenetycznym, identyfikacja mikroduplikacji chromosomowych oraz niezrównoważeń interstycjalnych w regionach subtelomerowych - największa dostępna rozdzielczość - mikromacierz to szklana/plastikowa płytka z naniesionymi w regularnych pozycjach fragmentami kwasów nukleinowych - fragmenty są sondami łączącymi się z komplementarnymni cząsteczkami DNA (znakowanymi fluorescencyjnie), odczytanie przez skaner mikromacierzy i komputerowo przedstawienie mapy chromosomów
39
Mikrodysekcja
- mechaniczne wycinanie fragmentów chromosomu z płytki metafazalnej trwalonej na preparacie mikroskopowym
40
Badania molekularne - analiza DNA
1. PCR-RFPL - łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR) - analiza długości fragmentów restrykcyjnych - RFLP 2. SSCP - analiza konformacji pojedynczych nici 3. DHPLC - wysokosprawna denaturująca chromatografia cieczowa 4. Sekwencjonowanie DNA 5. MLPA
41
PCR - łańcuchowa reakcja polimerazy
- zwielokrotnienie liczby kopii fragmentu kwasu nukleinowego danego organizmu przy niezwykle małej ilości powielonego wzorca 1. Denaturacja termiczna DNA matrycowego 2. Przyłączenie starterów do matrycy 3. Wydłużanie - polimeryzacja - produkt jednej reakcji to matryca drugiej - każdy cykl podwaja liczbę fragmentów kwasu nukleinowego
42
RFLP - analiza długości fragmentów restrykcyjnych
- zmiany sekwencji kw. nukleinowych (podłoże mutacji) mogą być stwierdzone przy użyciu en. restrykcyjnych - przecinają łańcuch DNA tam, gdzie posiada on ściśle określoną sekwencję - można np. uzyskać dwa krótsze fragmenty (mutacja) lub nie zaobserwować cięcia (brak mutacji) - identyfikacja możliwa przez elektroforezę żelową, która rozdziela fragmenty DNA o różnych długościach (szybsze przesuwanie do anody mały fragmentów, wolniejsze ciężkich)
43
Sekwencjonowanie DNA -
- metoda identyfikacji kolejnych nukleotydów w łańcuchu DNA | - najczęściej metoda terminatorów dideoksynukleotydowych
44
Badania biochemiczne
1. Analiza enzymów 2. Badanie metabolitów 3. Analiza białek
45
Amniopunkcja
- amniocenteza - pobranie płynu owodniowego, w którym zawieszone złuszczone komórki nabłonka płodu - amniocyty - ocena płci dziecka - kariotyp - oznaczenie poziomu enzymów - wyizolowanie DNA dziecka i badania molekularne w poszukiwaniu pojedynczych genów
46
Biopsja kosmówki (trofoblastu)
CVS - kariotyp - analiza DNA - część badań biochemicznych - wcześniej niż amniopunkcja, ale wyższe ryzyko poronienia
47
Kordocenteza
- krew pępowinowa płodu | - szczególne przypadki
48
Fetoskopia
- biopsja tkanek płodu - skóry / wątroby - bardzo rzadkie
49
USG genetyczne
- podstawowe badanie nieinwazyjne - gdy fałd skórny na karku płodu pogrubiony > 5mm, to może oznaczać aneuploidię - objaw fałdu może minąć po 14 tygodniu INNE nieinwazyjne - badanie komórek płodu z krwiobiegu matki - oznaczanie AFP w surowicy matki lub test potrójny
50
PAPP-A
białko PAPP-A - osoczowe białko ciążowe A oraz wolna podjednostka beta-hCG (gonadotropiny kosmówkowej) - Down i zespół Edwardsa
51
Test potrójny
1. Wolny estriol - uE3 2. AFP - wzrost w otwartych wadach CSN 3. beta-HCG Down - płodowe - wolny estriol i AFP niższe, a łożyskowe - beta-HCG - wyższe - oszacowanie ryzyka Downa, Edwardsa, wad cewy nerwowej
52
Sekwencje
- niektóre małe wady szczególnie często towarzyszą specyficznym zaburzeniom - kaskada nieprawidłowości, z których każda wynika bezpośrednio z pojedynczego defektu pierwotnego
53
Asocjacje
- przypadek wystąpienia dwóch lub więcej indywidualnych albo wielorakich anomalii, dla których nie jest znana prezentacja w postaci sekwencji bądź zespołu np. VATER, CHARGE
54
VATER
Wady mezodermy ``` V - wady kręgosłupa - Vertebrae A - niedrożność odbytu - Anus T - przetoka tchawiczo-przełykowa - Tracheoesophag. E - zrośnięcie przełyku - Esophagus R - dysplaza nerek - Renal ```
55
CHARGE
C - CSN H - wady serca - Heart A - atrezja nozdrzy tylnych - Atresia R - obniżony wzrostu i rozwój psychoruchowy - Retard G - wady ukł. moczowo-płciowego - Genitourinary E - wady uszu/głuchota - Ear
56
Zespół = syndrom
- zespół wad występujących unikatowo, powiązane patogenetycznie
57
Wrodzona niedoczynność tarczycy
TSH <15mIU/l - norma >15mIU/l - podejrzenie 15-35 - powtórna bibuła - <15 - norma - >35 - wezwanie >15mIU/l - wezwanie
58
Fenyloketonuria
Fenyloketonuria <2,5mg% - norma >2,5mg% - powtórka z tej samej bibuły: 1. <3mg% - norma 2. 3-8mg% -> powtórka z innej bibuły <3mg% - norma >3mg% - wezwanie 3. >8 mg% - wezwanie
59
Mukowiscydoza
- oznacza się ummunoreaktywny trypsynogen (IRT) - oznaczanie IRT w wysuszonych plamach krwi 1. Test z bibułu - : zdrowe 2. Test z bibuły +: dalsza diagnostyka przez badanie DNA i test potowy
60
Protoonkogen
gen stymulujący wzrost jest obecny w prawidłowej komórce ! kodują też czynniki kontrolujące apoptozę mutacja protoonkogenu -> onkogen -> neo onkogen to też gen
61
Co protoonkogen -> onkogen?
1. Wirusowa transdukcja/insercja 2. Mutacje punktowe 3. Amplifikacja genu 4. Translokacje chromosomowe np. a) translokacja c-mys z chr. 8 -> chłoniak Burkitta b) chromosom Philadelphia u 90% chorych z przewlekłą białaczką szpikową - proces nazywa się ontogenezą - produkt onkogenu jest stale aktywny
62
Onkogeny
1. Kinazy białkowe - np. produktem kin. białk. tyrozyny 2. Czynniki wzrostu - łańcuch beta płytkowego czynnika wzrostu (PDGF), czynnik wzrostu fibroblastów (FGF) 3. Przekaźniki sygnału - produktem GTP-azy 4. Cz. transkrypcyjne - aktywator białka 1, białko wiążące DNA, cykliny D
63
Różnice onkogenów z genami supresorowymi
1. Onkogeny są dominujące 2. Mutacja genów supresorowych - utrata funkcji, mutacja onkogenów - nadmierna funkcja 3. Większość genów supresorowych ulega mutacji w komórkach rozrodczych -> dziedziczne mutacje, a większość onkogenów w komórkach somatycznych -> sporadyczne neo
64
Onkogeny
1. K-RAS -m. punktowa - rak j. grubego , białaczka 2. EGFR - amplifikacja - glejaki, raki 3. MYC - translokacja-amplifikacja - Burkitt 4. N-MYC - amplifikacja - Neuroblastoma 5. BCR-ABL- translokacja - CML, ALL 6. E2A-PBX1 - translokacja - Pre-B ALL 7. RET - przestawienie - rak tarczycy
65
Mutacje genów supresorowych
1. Germinalne - dominująco | 2. Komórkowe - recesywnie
66
Gen supresorowy
1. VHL - zespół von Hippel-Lindaua 2. WT1 - guz Whilmsa 3. Rb1 - retinoblastoma 4. BRCA1,2 - rak piersi - wczesny początek 5. p53 - zespół Li-Fraumeni 6. Neurofibromina - NF1 7. Schwannomina - NF2
67
Mutacje gate keeperów
1. NF1 - komórki Schwanna 2. Retinoblastoma - siatkówka 3. Zespół von Hippel-Lindaua - nerka 4. Polipowatość jelit
68
Mutacje care-takerów
1. Xeroderma pigmentosum - system naprawy DNA przez wycinanie 2. Rodzinny rak j. grubego bez polipowatości - system naprawy błędnie sparowanych zasad 3. Ataxia-telangiectasia - kontrola cyklu komórkowego 4. BRCA1/A2 - naprawa złamań DNA
69
Antyonkogen p53
- napowszechniejsze mutacje ludzki neo - mózg, pierś, żółądek, wątroba, płuca, jajnuik prostata, kości, CML - mutacje głównie sporadyczne - k. somatycznych Mutacje linii germinalnej -> zespół Li-Fraumeni - AD - zwiększona podatność przed 45 r.ż. na ch. neo, zwłaszcza: - > mięsaki tkanek miękkich - > osteosarcoma - > rak sutka - > ostra białaczka - > guzy mózgu - > rak kory nadnerczy
70
Geny kodujące naprawę DNA
- wzrost liczby mutacji protoonkogenów i antyonkogenów | - do genów MMR (mismatch repair) zaliczamy MLH1, MSH2, MSH6, PMS2
71
Geny regulujące apoptozę
1. Geny hamujące apoptozę (antagonistyczne) - bcl 2, bcl xL | 2. Geny proapoptyczne - bax, bad, bide, bcl xS
72
Interakcje lekowe
1. Ostre objawy toksyczności teofiliny po podaniu inhibitorów CYP1A2 np. ciprofloksacyna czy fluwoksamina