Mechanizmy bakteryjnej patogenezy Flashcards
Patogeny emerging
nowe czynniki etiologiczne, wyizolowane po 1976 roku o Legionella pneumophila o Campylobacter jejuni o Bartonella hensalae o Helicobacter pyroli o Borrelia burgdorferi
• Patogeny reemerging
– patogeny pojawiające się na nowo, szczepy zyskujące nowe geny zwiększające ich wirulencje
o Mycobacterium tuberculosis
o Staphylococcus aureus
o Escherichia coli EHEC - enterokrwotoczna
patogen New-new
Wyizolowane po raz pierwszy w historii ludzkości
Legionella
Borrelia
patogen new-old
Znane od dawna i wywołujące choroby wcześniej, ale dopiero od niedawna istnieją metody diagnostyczne do ich identyfikacji
Campylobacter
Bartonella
Helicobacter pyroli
patogen old-new
Patogeny znane od dawna, ale powracające w nowej postaci
Mycobacterium
Vibrio cholerae
patogen old-old
Dawne patogeny stanowiące obecnie istotny czynnik etiologiczny Chlamydia trachomatis
Neisseria gonorhoeae
Patogeny oportunistyczne
- Powodują choroby u pacjentów z osłabionym układem odpornościowym lub w nowym miejscu ze sprzyjającymi warunkami wzrostu, gdzie wcześniej nie występowały
- Naturalna flora fizjologiczna człowieka
- Drobnoustroje powszechnie występujące w środowisku naturalnym – np. bakterie glebowe produkujące antybiotyki
Współczesne zagrożenia związane z patogenami
• Zakażenia związane z żywnością i wodą
o Zakażenia związane z osłabieniem układu odpornościowego
Transplantologia
Chemioterapia w leczeniu raka
AIDS (limfocyty T helperowe)
o Zakażenia związane z pokonaniem barier ochronnych przez bakterie
Zabiegi chirurgiczne
Aparatura podtrzymująca życie, np. rurki intubacyjne
o Patogeny oportunistyczne
o Zakażenia wynikające z wydłużonego życia ludzi
• Zakażenia pooperacyjne
• Bioterroryzm
Mikroflora ludzkiego organizmu
• Bakterie wyraźnie zaznaczają swoją obecność
• Szereg korzyści ze współistnienia
o Udział w trawieniu – produkcja enzymów
o Produkcja witamin (K, z grupy B)
o Wykorzystywanie związków odżywczych
o Blokowanie miejsc do adhezji
o Decydująca rola w rozwoju wyściółki jelit
o Rozwój i dojrzewanie układu immunologicznego
o Rola probiotyków i prebiotyków
• Organizm człowieka to złożony ekosystem w którym znajduje się bogata i niezwykle zróżnicowana flora bakteryjna
• Człowiek w życiu płodowym jest pozbawiony drobnoustrojów
• Kolonizacja rozpoczyna się podczas porodu – mikroflora pionierska
• Dominującą florą człowieka są bakterie gram-dodatnie
• W przypadku chorób typu shift następuje przesunięcie tej równowagi na korzyść drobnoustrojów gram-ujemnych
Jakie drobnoustroje są obecne (skład gatunkowy)?
sekwencjonowanie genów 16S rRNA i poszukiwanie pokrewieństw w bazach danych
Jakie jest pokrewieństwo pomiędzy różnymi izolatami tego samego gatunku?
porównanie genomów poprzez profile map restrykcyjnych lub profile otrzymane metodą PCR
aki jest potencjał fizjologiczny populacji bakteryjnej?
izolacja DNA z mieszaniny populacji bakteryjnych trawienie, klonowanie, sekwencjonowanie poszukiwanie genów w bazach danych
Miazmatyczna teoria chorób
- Przyczyny chorób epidemicznych są w szkodliwym i zanieczyszczonym powietrzu, brudzie i odrażających zapach
- Zakażenia były wywoływane przez miazmaty, czyli wyziewy gnilnego powietrza pochodzące z wnętrzności ziemi i wdzierające się do ciała (tzw. morowe powietrze)
Klasyczne postulaty Kocha
I Drobnoustrój musi być izolowany od wszystkich chorych osobników wykazujących identyczne objawy chorobowe
II powinien być otrzymywany w czystej hodowli in vitro
III Po celowym zakażeniu gospodarza powinien wywołać objawy chorobowe identyczne z poprzednio obserwowanymi
IV Od intencjonalnie zakażonego gospodarza powinien być wyizolowany ten sam drobnoustrój
Izolacja patogenu in vitro w czystej kulturze
• Bakterie różnią się pod względem wymagań metabolicznych
• Brak jest uniwersalnego medium do hodowli wszystkich drobnoustrojów
• Ogromny wpływ mają też warunki hodowli
• Nie wszystkie bakterie mogą być hodowane na podłożach (Chlamydophila pneumoniae – hodowle tkankowe)
• Bakterie, które nie zostały wyhodowane w postaci czystych kolonii
o Treponema pallidium (jądra królika)
o Mycobacterium leprae
• Zastosowanie metod molekularnych w celu identyfikacji czynnika etiologicznego choroby
Nowoczesne metody Umożliwiające potwierdzenie postulatów Kocha
o identyfikacja drobnoustrojów z tkanek gospodarza z zastosowaniem metody PCR
odnalezienie charakterystycznego genu i starterów
o identyfikacja drobnoustrojów z tkanek gospodarza z zastosowaniem metod immunohistochemicznych
znakowanie przeciwciałami określonych struktur
• doprowadziło to do:
o zastosowania antybiotyków w leczeniu chorób
o profilaktyka szczepienna
o higiena, dezynfekcja, zdrowa praktyka
5 postulat Kocha
powstały po nowoczesnych metodach potwierdzających postulaty
• eliminacja drobnoustroju lub ochrona przed ekspozycją na jego działanie powinny eliminować chorobę lub jej zapobiegać
• szczepienia ochronne również jako metoda potwierdzająca związek patogenu z chorobą (wirus HPV –> związek z rakiem szyjki macicy)
Choroby typu „SHIFT”
- brak określonego gatunku odpowiedzialnego za chorobę
- w wyniku zmian środowiskowych powoduje zwiększenie niektórych liczebności populacji bakterii, co prowadzi do powstania choroby
- parodontoza
- waginozy
Molekularne postulaty Kocha
• Dotyczą cechy genu, którego produkt zaklasyfikowano jako czynnik wirulencji:
o 1) odnajdywany jedynie w szczepach chorobotwórczych
o 2) powinien ulegać ekspresji na pewnym etapie infekcji, a kodowany przez niego produkt powinien indukować pewien typ odpowiedzi immunologicznej
o 3) unieczynnienie genu kodującego czynnik wirulencji powinno prowadzić do obniżenia poziomu wirulencji
o 4) wprowadzenie genu (również operonu, wysp patogenności) do szczepu niewirulentnego może przekształcić go w szczep chorobotwórczy
o 5) możliwość klonowania genu – do badań
Infekcja
• proces wniknięcia drobnoustroju do organizmu gospodarza, połączony z jego namnażaniem i kolonizacją
o infekcja nie jest równoznaczna z wystąpieniem objawów chorobowych
o może dojść do eradykacji mikroorganizmu – układ immunologiczny poradzi sobie z mikroorganizmem
o działalność układu immunologicznego eliminuje patogen ale nie objawy chorobowe (choroby autoimmunizacyjne)
• infekcje chroniczne (przewlekłe) - poziom indukowanej odpowiedzi immunologicznej jest zbyt niski do eliminacji patogenu
o zbyt niska odpowiedź immunologiczna powoduje wytworzenie równowagi z patogenem
o Helicobacter pylori –wrzody żołądka, objaw: bóle żołądka -> nowotwór żołądka
• choroba to
kliniczna manifestacja uszkodzeń tkanek gospodarza, zainicjowana oddziaływaniem pomiędzy nim a drobnoustrojem
• mikroorganizm patogenny to
mikroorganizm zdolny do wywołania uszkodzeń organizmu gospodarza
• kolonizacja to
zdolność mikroorganizmu do namnażania się w konkretnej niszy ekologicznej (nie jest równoznaczna z chorobą ani z infekcją)
o Dotyczy głównie środowiska życia mikroorganizmu
Czynniki wpływające na ewolucję patogenów
• Dostosowanie do warunków środowiska o Ofensywne Toksyny Inwazyny o Defensywne Maskowanie antygenów Proteazy IgA Koagulacja o Nie specyficzne siderofory • Walka o nisze – w jakiś sposób trzeba eliminować inne organizmy, konkurencji (np. antybiotyki, obniżenie pH przez produkcję metabolitów wtórnych) • Dostępność czynników odżywczych • Zmiany struktury populacji żywicieli o doprowadzają do powstania chorób, które wcześniej nie występowały • Koewolucja patogenów i żywicieli o Im dłuższe oddziaływanie między patogenem i żywicielem, tym te odziaływanie jest delikatniejsze i subtelniejsze, przez co nie prowadzą od razu do śmierci żywiciela
• Plastyczność genomów (genom stale dostosowuje się do środowiska) bakteryjnych zależy od
o Rearanżacji DNA - insercje, delecje, inwersje wewnątrz genomu bakteryjnego
o Nagromadzenia mutacji punktowych – przy każdym powielaniu materiału genetycznego polimerazy „mylą się” prowadząc do powstania mutacji w tym również mutacji korzystnych
o Horyzontalnego transferu genów (HGT) - główna siła napędowa ewolucji bakteryjnej
• Usuwanie z komórki informacji genetycznej
o Pseudogenizacja – powstają pseudogeny, czyli obszary zawierające niekodujące geny
o Redukcja genomu – usuwanie fragmentu genomu
o Działają tak patogeny wewnątrzkomórkowe
Np. wyewoluowanie Shigella spp., z Escherichia coli, która pozbyła się bardzo dużego fragmentu genomu
Mobilne elementy sprzyjające horyzontalnemu transferu genów
- Bakteriofagi integrowane do chromosomu
- Transpozony
- Plazmidy – przenoszone pomiędzy bakteriami
Mechanizmy warunkujące plastyczność genomów bakteryjnych
- Mutacje punktowe - Zmiany ekspresji genów
- Rekombinacja homologiczna - Rearanżacje DNA, inwersje, duplikacje, delecje, integracja DNA nabytego na drodze HGT
- Transformacja - Zyskiwanie nowej informacji genetycznej
- Sekwencje insercyjne -
Insercje, delecje, inwersje DNA, zmiany ekspresji genów - Transpozony - koniugacyjne Koniugacja
- Plazmidy -
Mobilizacja innych plazmidów, HGT - Bakteriofagi - Transdukcja, HGT
- Wyspy patogeniczności (PAIs) - HGT, integracja lub utrata dużych fragmentów DNA
9.Mutacje punktowe -
Zmiany ekspresji genów, utrata funkcji
- Rekombinacja homologiczna -
Rearanżacje DNA, delecja DNA, integracja DNA nabytego na drodze HGT - Transpozycja - Zmiany ekspresji genów, utrata funkcji
• Cykle w których funkcjonują bakteriofagi
o Cykl lityczny – bakteriofag namnaża się w bakterii, a następnie ją niszczy
o Cykl lizogenny – bakteriofag wbudowuje się w materiał genetyczny komórki, jest powielany wraz z rozwojem komórki, komórki potomne gospodarza posiadają również tego bakteriofaga
Cały wirus wnika do komórek zwierzęcych, w przypadku komórek roślinnych niekoniecznie
Transdukcja uogólniona (ogólna)
• Każdy z licznych genów faga litycznego może być przeniesiony z jednej komórki bakterii do drugiej
• Podczas łączenia się części składowych faga, do główki pakowany jest DNA chromosomowy lub plazmidowy bakterii zamiast DNA fagowego
• W komórce biorcy (transduktanta) transdukowany DNA może:
o Być degradowany przez restrykcyjne endonukleazy
o Rekombinować z chromosomem (lub plazmidem), czego wynikiem jest stabilne dziedziczenie niektórych cech dawcy (transdukcja pełna)
o Trwać jako ustabilizowana, ale niereplikująca się cząsteczka (transdukcja poronna)
Transdukcja wyspecjalizowana (ograniczona)
- Udział biorą jedynie fagi lizogenne w których zachodzi faza integracji z chromosomem gospodarza
- Podczas wycięcia profag może zabrać część otaczającego chromosomu
- Fag transdukcji ograniczonej (wyspecjalizowana cząstka transdukcyjna, STP, ang. Specialized transducing particle) może utracić zdolność do replikacji
- Jednak zachowuje zdolność do wstrzyknięcia DNA do komórki biorcy – wycięty fragment zostanie wprowadzony do komórki biorcy, a co za tym idzie zwielokrotnienie lub zyskanie nowych funkcji przez komórki biorcy
Genom bakteryjny składa się z
• Sekwencje rdzeniowe o o homogennej zawartości par G+C o Niewielka podatność na mutacje o Kodowanie czynników kluczowych dla komórki bakteryjnej o Geny typu house keeping • Wyspy genomowe (GEI, genomic Island) o Odcinki DNA różniące się od reszty chromosomu niosące pulę unikalnych informacji genetycznych, zakodowanych w zwartych blokach DNA o Kodujące cechy fenotypowe
Wyspy genomowe
• W zależności od funkcji (cech kodujących w obrębie wysp genomowych) wyspy genomowe dzieli się na:
o Wyspy symbiotyczne (jak tworzyć symbiozę) – elementy metabolizmu, które są odpowiedzialne za cechy pozwalające na życie w symbiozie
o Wyspy metaboliczne – kodowane cechy metabolizmu
o Wyspy opornościowe – kodowane cechy związane z mechanizmami oporności
o Wyspy patogenności (PAI, pathogenicity Island)
Zgrupowane w geny kodujące białka biorące udział w patogenezie (uzyskiwane najczęściej na drodze HGT)
Integracja z chromosomem, upodabnianie się do genomu gospodarza,
Im dłuższa integracja z chromosomem tym wyspy patogenności tracą swoją mobilność – utrata sekwencji insercyjnych po bokach wyspy patogenności (odpowiedzialne za integrację z genomem gospodarza)
Kodują wiele czynników wirulencji
• Wyspy młode na końcach posiadają sekwencje insercyjne, które umożliwiają im poruszanie się, wyspy stare tracą te sekwencje co skutkuje utratą mobilności
Cechy charakterystyczne wysp patogenności
• Duże jednostki genetyczne na chromosomie bakteryjnym
• Noszą jeden lub więcej genów wirulencji
• Obecne w szczepach patogennych, brak w szczepach niepatogennych
• Często są genetycznie niestabilne
• Obecność elementów genetycznych zaangażowanych w mobilność DNA
o Sekwencje powtórzone, integrazy, transpozazy, geny bakteriofagowe
• Skład sekwencji nukleotydowej ich DNA zwykle różni się od średniej dla całego chromosomu
• Miejsce insercji wysp patogenności często znajduje się w sąsiedztwie genów kodujących t-RNA
o Regiony t-RNA są regionami konserwatywnymi i niezmiennymi, które łatwo rozpoznać
Wirulencja (zjadliwość)
produkcja określonych czynników wirulencji oraz procesy prowadzące do szkodliwości organizmu wyższego
Wirotyp to
w obrębie danego gatunku, to takie grupy drobnoustrojów posiadające dane czynniki wirulencji – różne wyspy patogenności
Serotyp to
odmiana w obrębie gatunku drobnoustroju (bakterii, wirusa) wyłoniona za pomocą metod serologicznych, wykazujących różnice w budowie antygenowej
Szczep to
populacja drobnoustrojów w obrębie gatunku lub odmiany, wyróżniająca się określonymi cechami
Izolat to
kultura patogena uzyskana z określonego miejsca, w określonym czasie i prowadzona lub przechowywana w laboratorium w celach doświadczalnych
Rybotyp to
odmiana w obrębie gatunku wyłoniona za pomocą rybotypowania, wykorzystującego informacje z analiz filogenetycznych opartych na rRNA
Genotyp to
zespół genów danego osobnika warunkujących jego właściwości dziedziczne
poza genami wysp patogenności, za indukcję objawów chorobowych odpowiedzialne są również
o Geny plazmidowe
o Geny w obrębie wysepek patogenności (pathogenicity islet)
o Pojedyncze geny chromosomowe tzw. wysepki jednogenowe (singlet od single gene islet), które stanowią niezależne jednostki transkrypcyjne lub geny profagowe
Ewolucja przez redukcję
Ewolucja genomów bakteryjnych poprzez utratę fragmentów chromosomu lub inaktywację niektórych genów
• Proces adaptacji do nowego środowiska lub selekcja korzystnej cechy
• Mechanizmy odpowiedzialne za powstawanie pseudogenów (rozprzestrzenianie sekwencji IS)
Pangenomy bakteryjne
• Pangenom to cała pula genów danego gatunku
• Pangenom otwarty jest złożony z dwóch rodzajów genów
o Core genes (geny rdzeniowe) są to geny obecne we wszystkich szczepach danego gatunku (E. coli, S. pneumoniae)
o Dispensable genes- geny, które nie są niezbędne dla przeżycia danego gatunku i nie występują we wszystkich szczepach
• Pangenom zamknięty- charakteryzuje gatunki bakterii cechujące się dużą konserwatywnością genomów poszczególnych szczepów (B. anthracis, M. tuberculosis, Chlamydophila tracheomatis
Cechy zwierzęcego modelu – aby można było na nim dobrze badać cechy wirulencji
- wrażliwość na działanie patogenu
- symptomy choroby u zwierzęcia modelowego powinny odzwierciedlać, te występujące u pierwotnego gospodarza (człowieka)
- powinna istnieć możliwość pomiaru wirulencji – trzeba sprawdzać czy zwierzę choruje, czy pojawiają się symptomy wskazujące na chorobę które można zbadać
np. • Helicobacter pyroli – fretki • gruźlica – świnki morskie • Haemophilus influenzae – szynszyle • trąd – pancernik
Trzy zasady etyczne w badaniach na ludziach
• szacunek wobec obiektu badań
o informowanie o wszelkich podejmowanych działaniach, tak aby dana osoba wiedziała o efektach ubocznych i pożądanych
• badania wnoszą dużo do posiadanej wiedzy
o maksymalny zysk, minimalne szkody dla obiektu badanego
• sprawiedliwość
o rzetelne – losowo wybierana grupa placebo i grupa leczona
Typy badań klinicznych
• badania prospektywne
o zakażenie/leczenie pacjenta następuje w czasie rzeczywistym
o mamy pacjenta który jest już zakażony i badamy to jak rozwija się infekcja, lub jak oddziałuje na zastosowane leczenie
• badania retrospektywne
o badania nad chorobami, które pojawiły się w przeszłości przypadkowo lub w sposób naturalny w celu uzyskania informacji na temat transmisji i postępów choroby u ludzi
o informacje z opisów kronikarzy, lekarzy, kart medycznych itp.
Idealny model zwierzęcy do badań
- rozwój choroby o identycznych symptomach
- ta sama droga zakażenia
- tanie modele zwierzęce
- łatwe do hodowli
- łatwość modyfikacji genetycznych – w łatwy sposób można wprowadzać lub usuwać dane geny
- modyfikacje badań w zależności od cech organizmu modelowego
zwierzęta gnotobiotyczne „GERM-FREE”
o wzrost w sterylnym środowisku - hodowla
o mają specyficzny układ immunologiczny – nie posiadają naturalnej mikroflory
o poród przez cesarskie cięcie – brak nadkażenia przez drobnoustroje z dróg rodnych matki
o bardzo drogie
o badania nad rozwojem odpowiedzi immunologicznej
o problem z komensalizmem – nie są w stanie przyswajać pokarmu
• zwierzęta pozbawione specyficznych patogenów
o środowisko pozbawione specyficznych patogenów
o eliminacja odporności względem specyficznych patogenów
Krzywa przeżywalności
• określa medianę czasu przeżywalności zwierząt po infekcji szczepem dzikim oraz mutantami o określonych cechach wirulencji
• wyniki są istotne statystycznie przy relatywnie małej liczbie zwierząt testowych – nawet poniżej 10 zwięrząt
• metoda ta może być łączona z obrazowaniem biofotonicznym
o szczepy bakteryjne używane do infekcji są modyfikowane operonem lucyferazy (luxABCDE) wprowadzonym do chromosomu
Obrazowanie biofotoniczne
- bakterie świecą w ciemności
- na bieżąco sprawdza się postęp infekcji – w czasie rzeczywistym
- myszy są usypiane i prześwietlane bardzo czułą kamerą
- specjalne programy oszacowują ilość światła emitowanego przez bakterie
• Dawka letalna (LD50) to
dawka powodująca śmierć (terminalną ostrą fazę infekcji) 50% badanych zwierząt
• Dawka infekcyjna (ID50) to
dawka powodująca zakażenie 50% badanych zwierząt
o określa zdolność patogenu do kolonizacji organizmu gospodarza, ustalenia fazy infekcji i wywołania objawów chorobowych
o cfu w organach lub krwi, obrazowanie biofotoniczne, pocenie się, utrata motoryki
Test kompetytywności - Competition assay
• pozwala określić indeks CI (competitive index)
• zwierzę jest infekowane mieszaniną szczepu zmutowanego i dzikiego
• CI to stosunek szczepu zmutowanego do dzikiego
• jeżeli CI=1 to mutacja nie ma wpływu na wirulencję badanego szczepu
• jeżeli CI˂1 to mutacja ma negatywny wpływ na poziom wirulencji szczepu
o szczepu dzikiego jest znacznie więcej niż mutantu
• jeżeli CI˃1 to mutacja zwiększyła poziom wirulencji szczepu
o mutanta jest znacznie więcej niż szczepu dzikiego
• mutant musi współzawodniczyć o nisze ze szczepem dzikim
• wady:
o słabo rosnące szczepy
o różnice są trudne do interpretacji
o wykluczenie biofotoniki – określanie stosunek jednej bakterii do drugiej, a nie sposób rozpowszechniania jej
Hodowle tkankowe w analizie procesów wirulencji
- analog organizmu gospodarza – korzystna cecha, badamy konkretny organizm, który chcemy
- uzyskano wiele istotnych informacji dotyczących oddziaływania patogenów z komórkami eukariotycznymi
zalety:
• nie ma konieczności przeprowadzania testów na zwierzętach (aspekt etyczny)
• łatwość prowadzenia badań
• można prowadzić badania w warunkach ściśle zdefiniowanych
• łatwość badania np.: różnych etapów patogenezy bakteryjnej
• duża powtarzalność wyników – ale w przypadku gdy robi to jedna osoba (ten sam rodzaj pipetowania, popełniania błędów itp.)
• aspekty finansowe
wady:
• pochodne komórek nowotworowych mogą podlegać mutacjom – możliwe ciągłe zmiany cech
• uproszczony układ
• ekspresja genów w innym środowisku – trzeba dokładnie odwzorować medium w którym rosną komórki
• trudność w korelacji wyników
• problemy z wyborem linii komórkowej
Test gentamycynowy
- hodowle tkankowe są bardzo często używane w celu identyfikacji czynników wirulencji zaangażowanych w adhezję i wnikanie do organizmu gospodarza przez patogeny wewnątrzkomórkowe
- test gentamycynowy (gentamicin protection assay) pozwala wykryć różnice pomiędzy szczepami dzikimi a mutantami defektywnymi w procesie adhezji lub wnikania
- gentamycyna – antybiotyk, nie przenika przez błony komórkowe
• W przypadku bakterii opornych na gentamycynę stosuje się inny antybiotyk lub bardzo duże stężenie gentamycyny
Operony/regulony bakteryjne
- gdy występuje tylko jeden gen odpowiedzialny za cechę wirulencji (bardzo rzadkie zjawisko) – gen ten znajduje się pod regulacją określonych komórkowych regulatorów, które są sterowane przez określone białka regulatorowe, bądź enzymy
- gdy występuje operon (zbiór wspólnie transkrybowanych i regulowanych genów, położonych obok siebie w genomie; bardzo częste zjawisko) – operon jest regulowany przez sekwencje promotora (miejsce wiązania polimerazy RNA, katalizującej transkrypcję) oraz operatora (krótka sekwencja nukleotydów, znajdująca się tuż przed pierwszym genem struktury)
- gdy występuje regulon (najczęściej; zestaw operonów lub genów) - regulowane przez wspólny czynnik transkrypcyjny
Geny reporterowe w analizie procesów wirulencji
• gen reporterowy służy badaniu innego genu np. badanie aktywności promotora przez poziom ekspresji genu kodującego β-galaktozydazę (lacZ u E. coli)
• mogą być też użyte do rozróżniania kolonii
• gen reporterowy jest łączony z sekwencją która ma być badana (potencjalne miejsca promotorowe, otwarte ramki odczytu)
o wzmacnianie lub inhibicja sekwencji badanej
• koduje białko, które może być wykryte bezpośrednio (np. emisja światła), lub jego aktywność jest rozpoznawana w wyniku reakcji enzymatycznej prowadzącej do powstania łatwo wykrywalnego produktu ( np. zmiana koloru)
Białko GFP w badaniu patogenów
• wykazano, że ulega ekspresji i produkuje białko zielonej fluorescencji, teraz niekoniecznie zielonej – w zależności od długości białka można uzyskać barwę od zielonej poprzez żółtą do czerwonej
• jest najczęściej stosowanym genem reporterowym ze względu na bogatą paletę barw, stabilność i znikomą toksyczność
badanie poziomu aktywności promotorów in vivo – przyłączenie białka do promotora i sprawdzenie, czy zwiększyła się czy też nie intensywność produkcji białka
• monitorowanie losów bakterii patogennych na modelach zwierzęcych
• badanie w jakich przedziałach komórkowych komórek eukariotycznych znajduje się patogen
• badanie losów poszczególnych białek patogenu w komórkach eukariotycznych
• analiza czasu ekspresji genów wirulencji – czy od samego początku infekcji?
• analiza sekwencyjnej ekspresji genów wirulencji – w jakiej kolejności następuje ekspresja
Metody w określaniu wirulencji patogenów
- Mutageneza transpozonowa
- Fuzje transkrypcyjne
- Identyfikacja genów bakterii patogennych ulegających ekspresji in vivo
- STM (Signature-tagged mutagenesis)
- IVET (In vivo expresion technology)
- RIVET (Recombinase- based IVET)
- DFI (Differential fluorescence induction)
Mutageneza transpozonowa
• Mutageneza to zarówno spontaniczny jak i wywołany przez mutageny proces powstawania zmian – mutacji w DNA
• elementy transpozycyjne (TE, ang. transposable elements) należą do grupy ruchomych elementów genetycznych
1. są zdolne do zmiany miejsca w genomie w wyniku transpozycji (typ rekombinacji nieuprawnionej, która nie wymaga homologii sekwencji nukleotydowych cząsteczek DNA uczestniczących w procesie i zależy od transpozazy kodowanej przez TE) – proces losowy
2. transpozony niosą geny warunkujące cechy fenotypowe
• mutageneza transpozonowa
1. losowa insercja transpozonów do genomu bakterii i poszukiwanie mutantów, które utraciły wirulencję
2. transpozony zawierają markery:
geny repoterowe LacZ
geny oporności na antybiotyki
geny lux kodujące lucyferazę
3. otrzymuje się dużą pulę mutantów
4. transpozon jest jednocześnie markerem uszkodzonego genu - ułatwione klonowanie
5. ograniczenia metody:
uszkodzenie sekwencje kończące transkrypcję
uszkodzenie genów warunkujących wzrost – house keeping genes