hoorcollege 8 Flashcards
Recapitulatie
Recapitulatie
Traditionele vraag: wat is de bron van kennis? (Kennisleer = epistemologie)
Antwoord sinds de logisch positivisten: De bron van kennis is de wetenschap.
En dus volgt de vraag: Wat is dat dan – wetenschap?
HD: Het antwoord werd gezocht in één demarcatiecriterium (verifieerbaarheid,
confirmeerbaarheid, falsifieerbaarheid – alle drie problematisch).
Lakatos & Feyerabend
Lakatos & Feyerabend
In 1970 Imre Lakatos, one of the best friends I ever had, cornered me at a party. „Paul,‟ he
said, „you have such strange ideas. Why don‟t you write them down? I shall write a reply, we
publish the whole thing and I promise you – we shall have lots of fun.‟
Feyerabend
Kuhn is de voorloper van Feyerabend. Feyerabend spreekt niet in termen van paradigma‟s,
maar in termen van tradities.Tradities ≈ paradigma‟s.
In de geschiedenis van de wetenschap volgen tradities elkaar op: de ene is niet beter dan de
andere. Hierin lijken Feyerabend en Kuhn op elkaar. De huidige westerse wetenschap is één
van de vele tradities (en kan dus ingewisseld worden). Er zijn nog meer tradities dan alleen
wetenschap.
Bij Kuhn geldt dat de theorie die je hebt, bepaalt wat je ziet en wat de feiten zijn. De feiten
zijn subjectief en de waarheid van die feiten zijn dus ook subjectief.
Kuhn: paradigmawisseling is een gestaltswitch: je kan niet meer terug. Je kan niet
tegelijkertijd een konijn en eend zien. Je kunt maar een keer wisselen van paradigma.
Feyerabend: je kan gewoon een ander paradigma / traditie kiezen. Als je relativist of
constructivist bent, kan dit prima.
Feyerabend samengevat in zijn eigen slogans welke zijn dit
against method, anything goes
Against Method
Feyerabend samengevat in zijn eigen slogans
1. Against Method
Feyerabend‟s boek heet Against Method & gaat over de wetenschappelijke methode.
Is hij dan tegen het gebruiken van die methode? Nee dat is hij niet.
Feyerabend is in principe pro wetenschap: dat is inderdaad een methode om kennis te
verwerven (epistemologie). De wetenschappelijke methode levert ons kennis op.
Waar is hij dan tegen en waarom? (against method)
Waar is hij dan tegen en waarom?
We beginnen met het waarom. Hét argument voor relativisme en constructivisme is de
theoriegeladenheid van de waarneming. Als de waarneming altijd theoriegeladen is,
dan kennen we nooit de objectieve feiten. Als er objectieve feiten zijn, kunnen wij die
niet kennen. De feiten die we hebben zijn gebaseerd op onze theorieeen. Wat je
observeert is bepaald door een theorie en je hebt geen idee of dat de werkelijkheid is
(relativisme). Bij elke waarneming zit een theorie achter. Je kunt een andere theorie
hebben en een andere wereld construeren met andere waarheden.
(against method) geen objectieve feiten
Geen objectieve feiten
“On closer analysis we even find that science knows no ‘bare facts’ at all but that the
‘facts’ that enter our knowledge are already viewed in a certain way and are,
therefore, essential, ideational.” (Feyerabend 1975: 11)
Tegen het monopolie op kennisverwerving (against method)
Tegen het monopolie op kennisverwerving
De westerse wetenschappelijke methode heeft het monopolie op het verwerven van
kennis over de feiten en het construeren van die feiten. De wetenschap heeft de facto
het monopolie op kennisverwerving. Als de waarneming niet theoriegeladen zou zijn,
dan was dit misschien nog wel terecht. Je zou dan toegang hebben tot de objectieve
feiten. Maar dat hebben we niet. Als de waarneming theoriegeladen is, zijn deze feiten
er niet.
En dus moeten we ook andere methoden als bronnen van kennis erkennen. Niet alleen
de wetenschappelijke methode verwerft kennis over de wereld.
“Het is dus mogelijk een traditie te creëren, die bijeengehouden wordt door strikte
regels en die ook nog in een bepaalde mate succes heeft. Maar is het wenselijk om een
dergelijke traditie te steunen met uitsluiting van andere mogelijkheden? Zullen we
haar het monopolie geven voor het verhandelen van kennis, met het gevolg, dat elk
resultaat dat men volgens andere methoden verkrijgt onmiddellijk wordt uitgebannen?
Dié vraag wil ik in dit essay stellen en mijn antwoord erop zal een vastberaden en
klinkend NEE zijn.” (p.20)
Is het ook wenselijk om je te beperken op een methode om de objectieve feiten te
achterhalen? Nee dit is niet wenselijk. Je komt automatisch bij anything goes. Je mag
elke methode gebruiken, ook de niet-wetenschappelijke methodes.
- Anything Goes
- Anything Goes
Wat zet Feyerabend dan tegenover die ene westerse methode van de wetenschap?
Hij zet daar een methodologisch anarchisme tegenover. Voor Feyerabend kunnen
alle methoden bronnen van kennis zijn: anything goes. Ook Voodoo en toveren
bijvoorbeeld.
Als je constructivisme en relativisme serieus neemt (objectieve feiten zijn niet
kenbaar) dan kom je hier uit: anything goes.
Methodologisch anarchisme:
Methodologisch anarchisme:
1. Epistemologisch en geen politiek anarchisme. Hij wilt een radicale variatie in methoden
om kennis te verwerven. Het is geen politiek anarchisme. Hij is voor radicale democratie;
radicale vrijheid.
2. Eigenlijk prefereert Feyerabend de term Dadaïsme:
Dadaïsme was een West-Europese kunstzinnige en literaire beweging (1916-1923) die de
authenticiteit van de werkelijkheid zocht te ontdekken door de afschaffing van traditionele
culturele en esthetische vormen.
“Een Dadaïst is er van overtuigd dat het leven pas de moeite waard wordt wanneer we, om te
beginnen, de dingen eens wat luchtiger gaan zien en als we onze taal zuiveren van de
diepzinnige, maar veelal verworden betekenissen die er in de loop der eeuwen zijn
ingeslopen[.]” (1975, p. 22).
Wie wil er nou naar de maan? Je moet alles niet zo serieus nemen. Maar in hoeverre moet je
Feyerabend dan serieus nemen? En al helemaal als hij serieus beweerd dat er geen objectieve
feiten zijn.
Terug bij de kennisvraag
Terug bij de kennisvraag
We zijn weer terug bij de epistemologie. Het wordt interessant om na te denken wat
wetenschap van pseudo-wetenschap onderscheid. Het verschil tussen wat wetenschap en
pseudo-wetenschap is, is alleen interessant omdat wetenschap ons kennis oplevert. Maar er
zijn meer methodes die kennis opleveren. Maakt het dan nog uit of we een goed antwoord
hebben op de vraag over wat wetenschap is en wat niet?
Alle gedachten zijn vruchtbaar: verschil wetenschap en pseudo-wetenschap is dan ook
kunstmatig. De bron van kennis is helemaal niet enkel en alleen de wetenschap.
Je moet wel anarchist zijn (1)
Je moet wel anarchist zijn (1)
Als je de wereld wil begrijpen (het doel van de wetenschap), dan is het vreemd om van
tevoren restricties op te leggen (je loopt het risico van alles te missen). De wereld begrijpen
doe je met een methode, maar als je jezelf van te voren beperkt tot een methode (restricties
opleggen) dan doe je jezelf onrecht aan. De theorieen die bij de westerse wetenschap horen is
misschien maar een deel van het verhaal. Als je van te voren een methode selecteert dan ga je
kennis missen die door andere methoden gegeneert kunnen worden. Alle methoden hebben
wel hun beperkingen. “[Ik ben] van plan de lezer te overtuigen dat alle methodologieën, zelfs
de meest voor de hand liggende, hun beperkingen hebben.” (p. 24). Aan de andere kant is er
voor elke methode weer iets te zeggen. Hier zie je dat Feyerabend niet per se tegen de
wetenschappelijke methode is. Je mag zelf bepalen welke methode je wilt gebruiken; dus ook
de wetenschappelijke methode.
Je moet wel anarchist zijn (2)
Je moet wel anarchist zijn (2)
Als je dogmatisch bent (of je nu wetenschapper bent of wat anders), is altijd onwenselijk en
gaat in tegen een humanitaire houding. M.a.w.: je moet mensen dus vrijlaten in hun denken.
Als je een methode aanrijkt als onderwijs, dan beperk je wetenschappers in hun denken. Als
je mensen vrij laat in hun denken, moet je het ook toelaten dat ze Voodoo en Astrologie
kunnen gebruiken.
Consequenties van Feyerabends anarchisme
Feyerabend denkt het constructivisme en relativisme goed door. Hij trekt dan consequenties
die logisch zijn als je het constructivisme en relativisme serieus doorneemt.. consequentie 1 kennis is een zee van alternatieven 2 consequentie 2 er zou vrijheid van methode in het onderwijs moeten zijn
- Consequentie 1: Kennis is een zee van alternatieven.
- Consequentie 1: Kennis is een zee van alternatieven.
Als je in een bepaalde traditie zit, gelden daar bepaalde regels. Volgens Feyerabend
moet je soms radicaal tegen een traditie ingaan:
Tegenregel = regel die in tegenspraak is met de geaccepteerde regels van een
bepaalde traditie.
Binnen het empiristisch paradigma is de regel: theorie moet corresponderen met de
ervaring. De tegenregel is dan de regel die stelt dat de theorie helemaal niet met de
ervaringen overeen hoeft te komen. Dit is – in termen van Kuhn – het innemen van
een ander incommensurabel paradigma. Je kunt zelf kiezen welk paradigma je inneemt
en gaat dus in tegen de regels van een ander paradigma. Dit kan, omdat geen enkele
traditie de waarheid kan claimen. De waarheid houdt namelijk in dat je weet wat de
objectieve feiten zijn, maar dit kan je nooit weten. Je zult dus ook nooit weten of jij
het beter weet dan anderen.
Voorbeeld: gegeven de neo-darwiniaanse evolutieleer ga je vanuit het creationisme
of een heel andere traditie naar het leven op aarde kijken. Als je in verschillende
traditie staat, heb je dus verschillende opvattingen. Als je zegt dat de tradities de feiten
creeeren (constructivist), dan heb je verschillende soorten kennis in de verschillende
tradities. Kennis is dan niet iets dat consistent is.
Met andere woorden: je bekijkt iets vanuit zoveel mogelijk standpunten - de
pluralistische methode: “Volgens deze opvatting bestaat kennis niet uit een reeks
theorieën die innerlijk consistent zijn en uitlopen op een ideale visie; kennis is geen
langzame maar zekere benadering van de waarheid. Kennis is veeleer een eeuwig
toenemende zee van onverenigbare (of misschien zelfs onvergelijkbare)
alternatieven[.]” (p. 37)
Dus niet alle methoden zijn wetenschappelijk, maar naast de wetenschap zijn er
meerdere methoden om kennis te verwerven, zoals Voodoo.
Feyerabend is hier terug bij de epistemologie. Hij zegt niet dat Voodoo en Astrologie
wetenschap zijn, maar het zijn andere methoden, naast de wetenschap, om kennis te
verwerven.
- Consequentie 2: Er zou vrijheid van methode in het onderwijs moeten zijn.
In zekere zin is dit begrijpelijk:
- Consequentie 2: Er zou vrijheid van methode in het onderwijs moeten zijn.
In zekere zin is dit begrijpelijk: het komt waarschijnlijk voort uit een verzet tegen /
angst voor totalitaire regimes. De wetenschap is totalitair.
Volgens PF is de wetenschap niet democratisch – er is nooit een volksraadpleging
geweest over de hantering van bepaalde theorieën. Volgens PF is de wetenschap dan
ook een ideologie & moet die zich niet bemoeien met de staat: PF stelt een scheiding
van staat en wetenschap voor. De staat moet zich niet bemoeien met de wetenschap
en dus ook niet met het onderwijs. De staat zou hier juist de vrijheid voor moeten
scheppen.
“Elke Amerikaan heeft tegenwoordig de vrijheid om zijn eigen godsdienst te kiezen,
maar hij kan nog steeds niet eisen dat zijn kinderen op school onderricht krijgen in
magie in plaats van wetenschap. Er is een scheiding tussen staat en kerk, maar er is
geen scheiding tussen staat en wetenschap.” (1975: 299)
Op de Universiteit moet je onderwijs kunnen krijgen in toveren. Men mag natuurlijk wel uit vrije wil voor een ideologie kiezen, maar een ander mag
het mij niet opleggen. Wetenschap mag niet dogmatisch aan je opgelegd worden. Je
kunt er echter wel zelf voor kiezen.
Nu eerst een aantal korte overwegingen m.b.t. relativisme en constructivisme.
Evaluatie van het relativisme en constructivisme zijn er drie
Evaluatie van het relativisme en constructivisme
1e overweging
Vooral gericht tegen Kuhns opvattingen. Kuhn moet uitleggen hoe je kunt weten dat je twee
paradigma‟s niet met elkaar kan vergelijken, als hij dit wel rationeel met elkaar vergelijkt. Het
probleem van het interpreteren: hoe kan je een andere traditie / een ander paradigma
begrijpen? Dat gaat niet zonder je dat paradigma eigen te maken. Als paradigma’s radicaal
verschillend zijn, hoe kan dat dan? Hier komen we in college 9 nog op terug.
2e overweging
De beweringen “alles is relatief” (algemeen relativisme) en “waarheid is afhankelijk van het
paradigma” (Kuhns versie) of “waarheid is afhankelijk van de traditie” (Feyerabends versie),
bevatten een contradictie:
Als alles relatief is, dan zijn deze uitspraken dat ook, maar dat kan niet, want ze moeten
gelden voor alle paradigma‟s of tradities. “Alles is relatief”, is een absolute uitspraak.
3e overweging
Moeten we wel kunnen kiezen voor les in regendansen op school? Je moet andere methode
aanbieden om kennis te kunnen verwerven. Als feiten subjectief zijn, moet je hiervoor kunnen
kiezen.