HC4 Flashcards
Leefstijl
is alles wat jij doet in jouw leven, waarop jij je leven inricht (hobby, werk, sport, kleding etc.). Het kan positief en negatief zijn bij verkeerde/ ongezonde keuzes, zoals ongezond eten, alcohol drinken en roken. Hierdoor gaat je leefstijl achteruit en kun bijbehorende klachten gaan ontwikkelen. Het probleem met deze ongezonde gedragingen is dat ze vaak clusteren, vaak gaan ze samen, waardoor het lastig is om deze gedragingen te veranderen. De relatie tussen stress en leefstijl is nog onduidelijk, het is nog niet bekend wat als eerst ontstaat.
Voorbeeld: heel veel werken kan voor stress zorgen; maar wanneer je stress ervaart kun je ook een sigaret opsteken om dit te verminderen. De relatie zou dus beide kanten op kunnen gaan.
Fysieke leefstijl
is een van de meest bekende leefstijlfactoren, waar veel onderzoek naar gedaan in relatie met onze gezondheid. Waar we tegenwoordig veel mee te maken hebben in de sedentary lifestyle. We hebben een maatschappij ingericht zodat er weinig fysieke activiteit nodig is, zoals dat werken vooral zittend achter een kantoor gebeurd. Vroeger was er veel fysiek arbeid, maar dit is allemaal vervangen door machines. Echter, is een zittende levensstijl geen reflectie van een lage fysieke activiteit, want je kunt natuurlijk nog
steeds dagelijks gaan sporten. Al met al, brengen we merendeel van de dag zittend door, waardoor we nog steeds een sedentary lifestyle hebben.
Sendetary lifestyle
oftewel dat mensen minder fysieke activiteit nodig hebben om te overleven of werken
Nederlandse vorm fysieke leefstijl
zien we dat geen een
leeftijdscategorie de norm bereikt.
Voornamelijk de groep van 55-65 jaar bereikt de norm het vaakst (73%). Het is erg zorgwekkend dat in de jongere groep (12-16 jaar), maar een klein deel de norm behaald. Dit zou veranderd moeten worden, omdat fysieke activiteit en gezondheid positief aan elkaar gerelateerd staan.
Fysieke inactiviteit is namelijk gelinkt aan vroegtijdige dood, door bijv. obesitas, cholesterol, diabetes en ontsteking.
Fysieke inactiviteit —>
• Hart- en vaatziekten.
• Kanker.
• Ouderdom: hoog risico op vallen door verminderde spierspanning, en de tijd
van herstel is langer.
• Verminderde stemming.
Fysieke activiteit is stress
֍ Beweging/ sporten activeert de fysiologische korte-termijn stress
respons (acute stress). Het is gunstig om de stress response klaar te houden voor fight of flight. Het verbetert anti-tumor immuniteit (3x per week sporten/ bewegen).
Fysieke activiteit kan stressvol zijn
֍ Als je niet houdt van bewegen kan het erg stressvol zijn om aan fysieke
activiteiten mee te doen.
֍ Intense/ langdurige beweging kan leiden tot chronische blootstelling aan
stress, omdat het lichaam overbelast wordt. Het lichaam heeft tijd nodig
om te herstellen
Fysieke activiteit kan je stress laten afnemen
֍ Als je van bewegen houdt kan het stress laten afnemen.
֍ De psychosociale stressstatus moet worden afgestemd op het type lichaamsbeweging; fysieke beweging moet worden afgestemd op wat de
persoon zelf prettig vindt.
Stress heeft effect op fysieke activiteit
Systematische review van 55 studies concludeerde:
֍ Zowel korte termijn als chronische stress zijn geassocieerd met lagere
fysieke activiteit; over het algemeen heeft stress een negatief effect op
fysieke activiteit in de mate dat de kwaliteit ervan minder wordt.
֍ Voor mensen die van sporten houden zijn de effecten positief.
֍ Voormensendienetbeginnenmetsportenofernietvanhoudenzijnde
effecten negatief.
֍ Onderliggende mechanismen hebben nog meer onderzoek nodig.
Stress en voeding
De relatie tussen stress en voedsel kan van alles zijn, zoals obesitas, diabetes, boulimia, anorexia etc. 2/3 van de mensen eet meer vanwege stress (= hyperfagie). Over het algemeen verhoogt stress de eetlust, waardoor stress dus een grote invloed heeft op eetgerelateerde aandoeningen.
Hyperfagie
Te veel eten
Energie opslag Parasympatisch zenuwstelsel
actief in rust): zorgt voor opslag van voeding/
energie. Wanneer je hebt gegeten worden door het PNS de voedingsstoffen opgeslagen in de spieren en vetcellen, zodat ze later gemobiliseerd kunnen worden in de bloedstroom om gebruikt te worden als energie.
Energie opslag sympathisvh zenuwstelsel
l (actief in actieve fase): zorgt voor vrijlating van energie, zodat het uit de vetcellen en/ of spieren wordt gehaald.
Energievrijlating
Bij het vrijlaten van energie wordt het sympathisch zenuwstelsel geactiveerd door de ervaring van een stressor.
• Insuline afscheiding gaat omlaag, waardoor glucose in het bloed blijft.
• Glucocorticoïden gaan omhoog, waardoor de opname van voedingsstoffen in
vetcellen wordt gestopt; het effect van insuline wordt tegengegaan.
• Hormonen (glucocorticoïden, glucagon, epinephrine en norepinephrine) gaan omhoog, waardoor ze triglyceriden afbreken, en vetzuren en glycerol laten
vrijkomen in het circulatoire systeem.
• Dezelfde hormonen triggeren degradatie/ vermindering van glycogeen naar
glucose wat in bloedbaan komt. Proteïne die de spieren niet nodig hebben,
worden omgezet in aminozuren.
• Aminozuren → lever → glucose → meer energie; lever kan ook zelf glucose
genereren (= gluconeogenese).
• Energie die op dat moment aanwezig is, is voornamelijk voor spieren die het op
dat moment nodig hebben, zoals de benen die moeten vechten of vluchten. Deze spieren hebben de mogelijkheid om energie te pakken terwijl eigenlijk de energie-opname nog bezig is.
• Energie van vet en niet-sportende spieren
Addison’s disease
vermoeidheid, verlies lichaamshaar, prikkelbaarheid, gewichtsverlies, lage bloeddruk, verlangen naar zout etc.
֍ Tekort aan glucocorticoïden.
Sky-drager syndrome
bloeddruk, hart ritme, blaas, motorisch systeem.
֍ Inadequate werking van adrenaline en noradrenaline.
Chronisch vermoeidheidssysteen
stressrespons kan niet geactiveerd worden, waardoor het mobiliseren van energie is niet mogelijk, en mensen chronisch vermoeid raken. Een verklaring kan zijn dat in onze fijne maatschappij het niet nodig is om een stressrespons op te activeren, waardoor het na lange tijd niet meer werkt. Het lichaam weet niet meer hoe het lichaam energie moet mobiliseren, en wanneer men vrijwillig energie wil mobiliseren, gaat dit niet, omdat het stressrespons niet meer werkt.
Het mobiliseren van energie kost energie
Wanneer je veel stress ervaart, moet je telkens energie mobiliseren, en dat proces zelf kost energie. Elke keer dat het lichaam in een verdedigingsmodus schiet en energie nodig heeft, ben je al energie kwijt. Wanneer dit vaak gebeurd, en het lichaam geen kans krijgt om te herstellen, raakt het uitgeput/ vermoeid.
Spieratrofie
Doordat het lichaam geen kans krijgt om te herstellen, kan spieratrofie optreden, waarbij er geen kans is voor nieuwe opbouw. Echter, dit is puur theoretisch, want in de praktijk gebeurd dit niet. Spieren zitten vol met proteïnen, maar deze worden constant afgebroken, waardoor er geen voedingsstoffen zijn voor spierherstel. Om het op te wekken moeten er hoge levels glucocorticoïdes aanwezig zijn (natuurlijk of synthetisch).