Fotodermatozy i Łuszczyca Flashcards
Odczyny posłoneczne u osób zdrowych
UVB - działanie rumieniotwórcze -> oparzenia słoneczne
UVA - nasila melanogenezę -> intensywne i długotrwałe przebarwienia
Próg rumieniowy - minimalna dawka promieniowania powodująca wystąpienie rumienia, określana w próbach świetlnych.
Zjawisko fotonasilenia - wzmocnienie reakcji na UVA i UVB, kiedy naświetlanie UVB stosuje się przed lub po naświetlaniu UVA.
Starzenie się słoneczne skóry
Grubsze zmarszczki i pobruzdowania niż w normalnym starzeniu oraz BRAK ścieńczenia skóry (może pojawić się hiperkeratoza).
Występują teleangiektazje.
Histologia: spłaszczenie granicy skórno-naskórkowej, zmniejszona liczba naczyń (są kręte i poszerzone), wzmożona proliferacja naskórka.
Leczenie: retinoidy, kwasy alfa-hydroksylowe (AHA), przeciwutleniacze
Wielopostaciowe osutki świetlne
Zmiany rumieniowe, grudkowe i pęcherzykowe w okolicach odsłoniętych wywołane przez promieniowanie słoneczne (UVA lub UVB lub oba). Mechanizm polega na nadwrażliwości typu IV na Ag powstałe pod wpływem UVR.
Zaostrzenia w okresie wiosennym i letnim.
Leczenie: beta-karoten, PUVA, środki chroniące przed promieniowaniem
Pokrzywka świetlna
Po naświetlaniu powstają bąble zajmujące również skórę osłoniętą.
Leczenie: leki przeciwhistaminowe
Przewlekłe zmiany posłoneczne
Przetrwałe odczyny świetlne - przewlekłe zmiany wypryskowe, także na skórze osłoniętej. Przebieg jest przewlekły -> erytrodermia
Wyprysk słoneczny - ostry lub podostry; ograniczony do skóry eksponowanej na światło. Czynnikiem wywołującym jest UVB, jednak próby świetlne są ujemne.
Actinic reticuloid - zmiany głębsze, naciekowe. We krwi występują komórki Sezary’ego (w wyjątkowych przypadkach rozwijają się chłoniaki).
Leczenie: beta-karoten, PUVA
Odczyny fototoksyczne
Zwykle pod wpływem substancji fotoczulających
Berloque dermatitis - smugowate przebarwienia pojawiające się po zadziałaniu promieni UV w miejscach, które miały kontakt z substancjami fotouczulającymi.
Etiopatogeneza łuszczycy
Autoimmunizacja - aktywacja LFC T i wydzielanie cytokin prozapalnych. Proces ten jest skierowany przeciw własnym antygenom keratyny.
Ropnie Munro - gromadzenie się polimorfonuklearów w warstwie rogowej
Wzmożona angiogeneza - kręte, rozszerzone naczynia z pogrubionym śródbłonkiem i wzmożonym przepływem krwi.
Proliferacja naskórka - 8-krotne skrócenie czasu trwania cyklu komórkowego. Występuje parakeratoza spowodowana przyspieszonym i niepełnym rogowaceniem. Dochodzi do zaniku warstwy ziarnistej
UN - stres powoduje wysiewy. Obserwuje się zwiększoną liczbę receptorów dla substancji P, która pobudza degranulację mastocytów, proliferację leukocytów i zwiększa chemotaksję polimorfonuklearów.
Typy łuszczycy
I - AD, rozpoczyna się przed 30 rż. i jest sprzężony z HLA-Cw6. Występują rozległe, często wysiewne zmiany z częstymi nawrotami. BRAK łuszczycy krostkowej
II - zaczyna się między 50 a 70 rż, w mniejszym stopniu związany z antygenem Cw6. Okresy bezobjawowe trwają miesiące lub lata. Zmiany są mniej rozległe. Zwykle występuje poprawa lub remisja pod wpływem nasłonecznienia (czasem dochodzi do wysiewu zmian).
Przebieg łuszczycy
Wykwit pierwotny: grudka barwy czerwonobrunatnej, wyraźnie odgraniczona od otoczenia, o drobnopłatowym złuszczaniu.
Wczesne zmiany mają charakter drobnych grudek, a te w pełni rozwinięte są większe z mocno przylegającymi, srebrzystymi łuskami (blaszki łuszczycowe). Ogniska szerzą się obwodowo, często z ustępowaniem w części środkowej (obrączki). Zmiany długo utrzymujące się są zgrubiałe, o nierównej hiperkeratotycznej powierzchni.
Często zmiany są symetryczne, ustępują bez pozostawienia blizny.
Objawy łuszczycy
Po zdrapaniu łusek uwidacznia się błyszcząca powierzchnia (Objaw świecy stearynowej) oraz kropelkowate krwawienie (Objaw Auspitza) - uszkodzenie naczyń wydłużonych brodawek skórnych.
Objaw Koebnera - charakterystyczny dla aktywnej łuszczycy. Nie daje się go wywołać w zmianach ustępujących
Lokalizacja zmian łuszczycowych
kolana
łokcie
owłosiona skóra głowy - zlewne ogniska pokryte grubymi nawarstwionymi łuskami. Czasem przechodzą na czoło. Same włosy NIE są zmienione i NIE dochodzi do wyłysienia.
okolica narządów płciowych i odbytu - skłonność do zlewania się i objawów wysiękowych
paznokcie - naparstkowe wgłębienia, pobruzdowania, podpaznokciowe rogowacenie, zgrubienie, zmatowienie, kruchość, żółtawe zabarwienie płytek
Wysiękowa odmiana łuszczycy
Najczęściej w okolicy fałdów
Może towarzyszyć łuszczycy stawowej
Jeśli strupy są przerosłe i uwarstwione, nosi nazwę odmiany brudźcowej
Odmiana krostkowa łuszczycy
Jedna z najcięższych, powikłaniem może być amyloidoza z zajęciem nerek i zejściem śmiertelnym.
Wysiewy spowodowane zakażeniami lub lekami. Towarzyszy im wysoka temperatura.
Wykwity zlewają się, występuje objaw Nikolskiego.
W okresie remisji zmiany mają charakter łuszczycy zwykłej.
Odmiana krostkowa dłoni i stóp
Wykwity krostkowe na podłożu rumieniowym i złuszczającym. Ogniska wyraźnie odgraniczone, przechodzą na boczne powierzchnie rąk i stóp.
Odmiana uogólniona łuszczycy
Może pojawić się w przebiegu odmian krostkowej i stawowej.
Bardzo ciężki przebieg
Może być sprowokowana leczeniem zewnętrznym
