Choroby pęcherzowe o podłożu AI Flashcards
Pęcherzyca
Akantoliza (utrata łączności między komórkami kolczystymi) i p/c anty- struktury desmosomalne i anty- Ag powierzchniowe keratynocytów
Objaw Nikolskiego w okresie aktywnym choroby.
W surowicy występują autoprzeciwciała klasy IgG (p/c pemphigus) wiążące się z antygenami powierzchniowymi keratynocytów co prowadzi do tworzenia się szczelin akantolitycznych.
Może wystąpić bierne przeniesienie pęcherzycy z matki na płód.
Dwie odmiany: zwykła, bujająca i liściasta
Penicylamina i jej pochodne mogą wywołać pęcherzyce rozbijając mostki sulfhydrylowe w naskórku (akantoliza chemiczna).
Test Tzancka
Wykrywa akantolizę w wymazie z dna pęcherza.
Pęcherzyca brazylijska
Odmiana pęcherzycy liściastej występująca endemicznie. Jest przenoszona przez ukąszenia owadów (źródłem zakażenia są szczury)
Pęcherzyca zwykła
Nadżerka na błonie śluzowej jamy ustnej, potem pęcherze akantolityczne na skórze niezmienionej (czasem także na spojówkach, w jamie nosowo-gardłowej, przełyku).
Po pęknięciu pęcherza tworzy się nadżerka, mające tendencję do szerzenia się ze spełzaniem naskórka na obwodzie.
Czasem obok pęcherzy tworzą się zmiany rumieniowe z pęcherzykami i pęcherzami o kolistym lub obrączkowatym kształcie.
Występują p/c przeciwko desmogleinie 3
Pęcherzyca bujająca
Obok wykwitów typowych dla pęcherzycy na skórze i błonach śluzowych występują brodawkujące, przerosłe ogniska w okolicach otworów naturalnych, zgięć stawowych i fałdów.
Dno pęcherza ulega brodawkowemu przerostowi w miejscach drażnionych.
Wykwity brodawkowate mogą czasem same ustępować.
Pęcherzyca liściasta
Rumieniowata lub łojotokowa lub opryszczkowata
Zmiany na początku mają postać wiotkich, łatwo pękających pęcherzy, które przekształcają się w nadżerki. Występuje złuszczanie. Zmiany zlokalizowane są na tułowiu.
W erytrodermii stwierdza się zmiany troficzne paznokci i włosów.
Błony śluzowe NIE są zajęte!
Pęcherzyca rumieniowata, pęcherzyca łojotokowa
Wiotkie, powierzchowne pęcherze pękają tworząc nadżerki, ogniska rumieniowo-złuszczające i żółtobrunatne, hiperkeratotyczne strupy.
Zajęte: twarz, plecy, okolica mostka
Może współistnieć z rozmaitymi chorobami AI (miastenia, grasiczak, SLE i inne)
Występują złogi Ig na granicy skórno-naskórkowej głównie na twarzy oraz p/c pemphigus w naskórku. Czasem w surowicy występują ANA.
Pęcherzyca opryszczkowata
Zmiany rumieniowo-pęcherzykowe o układzie opryszczkowym.
Zjawiska immunologiczne i akantoliza takie same jak w innych postaciach pęcherzycy.
Leczenie pęcherzyc
GKS w skojarzeniu z lekami immunosupresyjnymi (cyklofosfamid)
W terapii pulsowej (dawka uderzeniowa cyklofosfamidu 1x na miesiąc, w międzyczasie GKS i cyklofosfamid doustnie) następuje rebound phenomenon - wzmożona synteza przeciwciał po ich początkowym spadku.
Dermatozy pęcherzowe z p/c przeciwko antygenom powierzchniowym keratynocytów w klasie IgA
Powierzchowna akantoliza lub śródnaskórkowe pęcherze z leukocytami (mikroropnie) z niewielką akantolizą na obwodzie.
Śródnaskórkowa neutrofilowa dermatoza - IgA typu pemphigus w całym naskórku oraz skupienia neutrofilów.
Występuje także odmiana powierzchowna ze skupieniami poniżej warstwy rogowej. IgA tylko w otoczeniu mikroropnia
P/c anty- desmokolinie I jak i desmokolinie II
Subcorneal pustular dermatosis - rumieniowe ogniska z drobnymi ropnymi pęcherzykami na obwodzie. Zajmują okolice pachwinowe, tułów i kończyny.
Mogą towarzyszyć zmianom rozrostowym.
Akantolityczna dermatoza typu erythema annulare
W obrębie koliście ułożonych rumieni znajdują się poronne, akantolityczne pęcherzyki (górne warstwy naskórka)
Nasilony świąd.
IgG wykrywane na skórze ludzkiej (nie reagują z przełykiem małpy i świnki morskiej, jak te w pęcherzycy)
Błony śluzowe NIE są zajęte.
Leczenie: GKS + sulfony
Pęcherzyca paraneoplastyczna
Różnorodne zmiany pęcherzykowe, pęcherzowe, rumieniowo-złuszczające. Na błonach śluzowych występują rozległe, bolesne nadżerki.
Paznokcie wykazują różnego rodzaju zniekształcenia.
Zmiany oczne dot. spojówek i rogówki mogą prowadzić do upośledzenia wzroku i ślepoty.
Towarzyszy złośliwym rozrostom limforetikularnym.
Akantoliza, p/c przeciwko desmoplakinie 1 i 2, enwoplakinie, periplakinie, desmogleinie 3 i antygenowi pemfigoidu. P/c te reagują z wszystkimi typami nabłonków (pp, pęcherz moczowy itd)
Pemfigoid
Duże, dobrze napięte, czasem krwotoczne, pęcherze w obrębie wykwitów rumieniowo-obrzękowych i w skórze pozornie niezmienionej (całe ciało).
Czasem występują twarde pęcherze o dobrze napiętej pokrywie na błonach śluzowych jamy ustnej.
Pęcherze są podnaskórkowe BEZ akantolizy.
Może wystąpić świąd i pieczenie skóry.
Czasem współistnieją nowotwory narządów wewnętrznych.
Częściej u starszych.
Może być wywołany przez leki.
Przeciwciała w Pemfigoidzie
IgG i IgE przeciw Ag strefy błony podstawnej (BMZ).
Przeciwciała IgG4 aktywują wtórnie dopełniacz, co powoduje oddzielanie się naskórka przy udziale leukocytów wielojądrzastych. IgE odpowiadają za obecność licznych eozynofili i bazofili w nacieku zapalnym (IL-5 w płynie pęcherzowym)
Split skórny - po inkubacji skóry w 1M NaCl dochodzi do rozdziału naskórka od skóry właściwej. BMZ z pemfigoidzie reagują z pokrywą pęcherza, a w EBA z jego dnem.
Nietypowe odmiany pemfigoidu
łojotokowy
pęcherzykowy
guzkowy
ograniczony do podudzi