Choroby zakaźne Flashcards
kryteria zakończenia leczenia AN w PZW B
- u chorych HBeAg(+):
serokonwersja w układzie „e” utrzymująca się przez 12 mies nieprzerwanego leczenia z normalizacją ALT i wiremią <2000 - u chorych HBeAg(-):
jedynym serologicznym kryterium skuteczności leczenia jest serokonwersja w układzie „s” - zanik HBsAg i pojawienie się anty-HBs
leczenie I. rzutu u chorych na PZW B dotychczas nieleczonych
monoterapia Peg-IFN-alfa 2A
leczenie II. rzutu w PZW B
analogi nukleozydów/nukleotydów (AN)
(entekawir, tenofowir)
kontrola aktywności PZW B u chorych HBeAg(-) leczonych w sposób ciągły
oznaczanie HBsAg i DNA HBV co 3-6 mies
neo, których czynnikiem ryzyka jest zachorowanie na AIDS
HCC (poprzez upośledzenie odpowiedzi organizmu na zakażenie HBV/HCV)
rak odbytu
jamy ustnej
gardła
płuca
HL
+ oczywiście choroby wskaźnikowe AIDS: mięsak Kaposiego, NHL, rak szyjki macicy
o czym świadczy Ig anty-HBs
o odporności w następstwie wcześniejszej infekcji lub szczepienia
s jak szczepienie
-> świadczy o przebyciu zakażenia lub o szczepieniu
o czym świadczy status anty-HBc IgA i IgG
o kontakcie z wirusem (świeżym: anty-HBc IgM, dawnym: anty-HBc IgG), ale NIE w postaci szczepienia !
c jak contact non vacc
IgM
- świadczy o niedawnej infekcji wirusem HBV i ostrej fazie zapalenia, jest jednym z I-szych wykrywalnych markerów, pojawia się wraz z objawami choroby
IgG
- nawet po wyzdrowieniu obecne jest przez całe życie
o czym świadczy status HBs Ag
o aktualnej zakaźności (aktywności zakażenia)
- jego obecność we krwi świadczy o ostrym lub przewlekłym zakażeniu HBV
jak obecnie leczymy WZW C
Początkowo bezpośrednio działające leki antyretrowirusowe - DAA były dodawane do terapii opartej na interferonie i rybawirynie.
Ostatnio natomiast coraz częściej stosuje się je w skojarzeniu w ramach terapii bezinterferonowych. Maksymalizuje to skuteczność leczenia poprzez bezpośrednie hamowanie replikacji na wielu etapach cyklu życiowego wirusa bez narażania pacjenta na skutki uboczne związane z podawaniem IFN-alfa.
Większość stosowana w postaci preparatów złożonych.
Aktualnie leczenie polega na łączeniu 2–4 inhibitorów NS3, NS5A i NS5B, ew. z dodaniem RBV.
Monoterapia DAA jest niedopuszczalna z powodu ryzyka selekcji szczepów opornych.
W razie niepowodzenia terapii złożonej z 2 DAA można rozpocząć ponowną terapię z użyciem 3 DAA o różnych mechanizmach działania w połączeniu z rybawiryną.
jakie połączenie leków działa na wszystkie genotypy HCV
sofosbuwiru z welpataswirem
Przeciwwskazania do stosowania IFN-alfa w leczeniu WZW C
- choroby autoimmunologiczne (w tym - nieleczona nadczynność tarczycy)
- duża depresja (niepoddająca się leczeniu),
- zaawansowana NS
- niewyrównana marskość wątroby
- stan po przeszczepieniu narządu
- małopłytkowość (<100 000/µl)
- ciąża
preparaty do leczenia WZW C dostępne w Polsce
Glekaprewir + Pibrentaswir (nazwa handlowa Maviret)
Sofosbuwir + Welpataswir (nazwa handlowa Epclusa)
Vel świr na sofie
PiGle
skale ilościowe oceniające włóknienie wątroby , w tym między innymi: 4-stopniowa skala Sceuera, skala METAVIR, 6-stopniowa skala Ishaka
4-stopniowa skala Sceuera,
skala METAVIR,
6-stopniowa skala Ishaka.
Niepowikłane rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, szyjki macicy, odbytnicy - leczenie preferowane
Neisseria gonorrhoeae :
I. ceftriakson 1 g IM 1x + azytromycyną 2 g PO 1x
II. ceftriakson sam, cefiksym
III. spektynomycyna, cyprofloksacyna, gentamycyna
najczęstsze czynniki ropnego ZOMR u dorosłych
Neisseria meningitidis
Streptococcus pneumoniae
Haemophilus influenzae typu b
Listeria monocytogenes
