9. Αιμοσυγκόλληση Flashcards
Τι ονομάζουμε αιμοσυγκόλληση;
Οι δοκιμασίες συγκόλλησης συνήθως χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση
αντισωμάτων, αντιγόνων ή ορμονών σε βιολογικά δείγματα. Η αιμοσυγκόλληση με τη
χρήση ερυθρών αιμοσφαιρίων προβάτου (SRBs) είναι η πιο απλή και γρήγορη μέθοδος.
Σκοπός της Άσκησης είναι ο προσδιορισμός του τίτλου των αντι-SRBs χρησιμοποιώντας
ερυθρά αιμοσφαίρια προβάτου.
Γιατί δημιουργείται τρισδιάστατο πλέγμα στις αντιδράσεις συγκόλλησης;
Εξαιτίας της πολυδύναμης φύσης τόσο των
αντιγόνων (περισσότεροι του ενός αντιγονικοί επίτοποι), όσο και των αντισωμάτων
(τουλάχιστον δύο θέσεις πρόσδεσης, IgG αντισώματα)
Γιατί τα ερυθροκύτταρα είναι άριστοι παθητικοί φορείς αντιγόνων;
α) είναι δυνατόν να προσκολληθεί στην επιφάνειά τους σχεδόν κάθε αντιγόνο και
β) τα σημασμένα ερυθροκύτταρα-φορείς αντιγόνων είναι από τους πιο ευαίσθητους δείκτες
αντισωμάτων. Ορισμένα αντιγόνα, όπως οι πολυσακχαρίτες, προσκολλώνται ισχυρά στην
επιφάνεια των ερυθροκυττάρων με ετεροπολικούς δεσμούς μετά από απλή επώαση.
Αντίθετα, αντιγόνα πρωτεϊνικής φύσης προσκολλώνται «χαλαρά», γεγονός που μπορεί να
βελτιωθεί μετά από επεξεργασία των ερυθροκυττάρων με ταννικό οξύ. Μία επίσης ισχυρή προσκόλληση μπορεί να επιτευχθεί με την ανάπτυξη ομοιοπολικού δεσμού ανάμεσα στο
αντιγόνο και την επιφάνεια των ερυθροκυττάρων.
Που χρησιμοποιούνται οι δοκιμασίες συγκόλλησης;
μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ποιοτικό και για ημιποσοτικό προσδιορισμό αντισωμάτων. Στη δεύτερη περίπτωση προσδιορίζεται ο τίτλος
των αντισωμάτων, ο οποίος αντιστοιχεί στη μέγιστη αραίωση με θετικό αποτέλεσμα
(ορατή συγκόλληση). Ο προσδιορισμός του τίτλου των αντισωμάτων αποτελεί κριτήριο της
ικανότητας ενός αντιορού να συνδέεται με ομόλογο αντιγόνο και μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για τη σύγκριση αντιορών (όταν αυτοί ελέγχονται με το ίδιο αντιγόνο).
Πως καθιζάνουν τα ερυθροκύτταρα ανάλογα με το αν είναι συγκολλημένα ή όχι;
Τα
ευαισθητοποιημένα ερυθροκύτταρα όταν συγκολλούνται παρουσία του ομολόγου
αντιορού, καθιζάνουν σταδιακά στον πυθμένα των φρεατίων της πλάκας
μικροτιτλοποίησης με τρόπο διαφορετικό από αυτόν με τον οποίο καθιζάνουν τα μη
συγκολλημένα ερυθροκύτταρα: στην πρώτη περίπτωση σχηματίζεται ένα αδιόρατο
πλέγμα ερυθροκυττάρων, ενώ στη δεύτερη, εμφανίζεται στον πυθμένα ένα πήγμα
Ποια η εικόνα θετικού αποτελέσματος σε αντικειμενοφόρους πλάκες και ποια σε πλάκες μικροτιτλοποίησης;
Κατά την αντίδραση συγκόλλησης σε αντικειμενοφόρες πλάκες, το θετικό αποτέλεσμα αντιστοιχεί στην παρουσία ορατών συσσωματωμάτων (κροκίδωση), ενώ στα φρεάτια των πλακών μικροτιτλοποίησης ελέγχεται ο τρόπος καθίζησης των ερυθροκυττάρων.
Που χρησιμεύει η προσθήκη μερκαπτοαιθανόλης;
Η μερκαπτοαιθανόλη συντελεί στη διάσπαση των δισουλφιδικών δεσμών οι οποίοι
συγκρατούν τις υπομονάδες της πενταμερούς IgM με αποτέλεσμα το φαινόμενο
συγκόλλησης, που παραμένει, να οφείλεται αποκλειστικά σε μονομερή ανοσοσφαιρίνη.
Που μπορεί να οφείλονται ψευδή φαινόμενα συγκόλλησης;
Όταν τα ερυθροκύτταρα είναι πολύ φρέσκα υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης ψευδούς
φαινομένου συγκόλλησης στα φρεάτια μάρτυρες εξαιτίας του υψηλού αρνητικού
δυναμικού J των μεμβρανών τους.
Που χρησιμεύουν φρεάτια σχήματος U;
Μεγαλύτερη ευαισθησία επιτυγχάνεται με φρεάτια σχήματος U αν τα κύτταρα
αφεθούν να καθιζάνουν και κατόπιν η πλάκα να τοποθετηθεί με κλίση 45ο. Τα μη
συγκολλημένα κύτταρα κυλούν στο χαμηλότερο μέρος, ενώ τα συγκολλημένα
κύτταρα δεν μετατοπίζονται.
Ποια αντίδραση χαρακτηρίζεται ως συγκόλληση;
Ως συγκόλληση χαρακτηρίζεται η ορατή αντίδραση κατά την οποία σχηματίζεται τρισδιάστατο πλέγμα μετά την ανάμιξη σωματιδιακών αντιγόνων (ολόκληρα κύτταρα όπως ερυθροκύτταρα και βακτήρια) και αντιορών με ομόλογα αντισώματα. Ο σχηματισμός του τρισδιάστατου αυτού πλέγματος οφείλεται στους περισσότερους του ενός επιτόπους που έχει ένα αντιγόνο, και στις τουλάχιστον δύο θέσεις πρόσδεσης (IgG) των ανοσοσφαιρινών.
Τι είναι ο τίτλος αντισωμάτων και σε τι αποσκοπεί ο προσδιορισμός του;
Ο τίτλος των αντισωμάτων αντιστοιχεί στη μέγιστη αραίωση με θετικό αποτέλεσμα (ορατή συγκόλληση) και είναι ίσος με το αντίστροφο αυτής. Ο προσδιορισμός του αποτελεί κριτήριο της ικανότητας ενός αντιορού να συνδέεται με ομόλογο αντιγόνο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη σύγκριση αντιορών (όταν αυτοί ελέγχονται με το ίδιο αντιγόνο).
Αν οι αντιοροί, πριν την χρήση τους, δεν είχαν επωαστεί στους 56 °C για 30 λεπτά, τι θα μπορούσε να συμβεί ;
Οι αντιοροί επωάζονται πριν την χρήση τους στους 56°C για 30 min προκειμένου να αδρανοποιηθούν οι πρωτεΐνες του συμπληρώματος που βρίσκονται σε αυτούς. Σε περίπτωση που παραληφθεί αυτό το βήμα, μπορεί να παρατηρηθεί λύση ερυθροκυττάρων στα φρεάτια, η οποία θα οφείλεται στη δράση του συμπληρώματος.
Τι ονομάζεται φαινόμενο «προζώνης» ;
Σε αντιορούς που παρατηρείται έντονη συγκόλληση είναι δυνατό να εμφανισθεί στις χαμηλές αραιώσεις το φαινόμενο της «προζώνης». Αυτό προκαλεί ψευδείς αρνητικές αντιδράσεις συγκόλλησης και σχηματισμό πλέγματος μεταξύ των μορίων των αντισωμάτων εξαιτίας περίσσειάς τους. Συνεπώς, σε μία τέτοια περίπτωση υψηλών συγκεντρώσεων αντιορών λαμβάνεται ένα ψευδώς αρνητικό αποτέλεσμα
Γιατί είναι ενδεχόμενο να παρατηρηθεί συγκόλληση στα φρεάτια που περιέχουν SRBCs και φυσιολογικό ορό αρουραίου και πώς μπορεί να αποφευχθεί ;
Σε φρεάτια που περιέχουν SRBCs και φυσιολογικό ορό υπάρχει περίπτωση να παρατηρηθεί συγκόλληση, παρόλο που αυτή δεν αναμένεται. Ο αντιορός του αρουραίου, αλλά και άλλοι αντιοροί μπορούν να εμφανίσουν αυθόρμητη συγκόλλησης με SRBCs εξαιτίας της παρουσίας φυσικών ετερόφιλων αντισωμάτων. Τα ετερόφιλα αντισώματα αναγνωρίζουν κοινούς επιτόπους σε ετερόλογο ζωικό είδος. Τα συγκεκριμένα αντισώματα θα πρέπει είτε να απομακρυνθούν πριν από την εκτέλεση της κύριας δοκιμασίας, είτε να χρησιμοποιηθούν αραιώσεις ορών από 1:10. Για τον λόγο αυτό, κατά την πειραματική διαδικασία στο φρεάτιο Α1 χρησιμοποιήθηκε αντιορός με αραίωση 1:20.
