4.1.4 Η ΓΛΩΣΣΑ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΛΕΤΗΣ

Question 1

4.1.4 Η ΓΛΩΣΣΑ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΛΕΤΗΣ

Answer 1

16ος – 17ος περίοδος πνευματικής κρίσης: αναχαίτιση ουμανιστικού πνεύματος (Ανέφικτο το ιδανικό του παντογνώστη λόγιου)
Επιστημονική γνώση+ιδέα γενικής παιδείας:
17

Νέο πρότυπο έντιμου και καλλιεργημένου ανθρώπου (honnete homme): έμφαση σε κοσμιότητα συμπεριφοράς-χρηστό ήθος.
Ανάγνωση λογοτεχνίας: όχι αυστηρή μελέτη, αλλά καλλιεργημένη ψυχαγωγία. (Συνεχίζονται δραστηριότητες Αναγέννησης: έκδοση, μετάφραση, σχολιασμός κειμένων, λατινική γλώσσα.)

Question 2

Λόγιος εποχής:

Answer 2

• προβληματισμός για εθνική/ανθρώπινη γλώσσα, σχέση γλώσσας-νόησης,
  γλώσσας-πραγμάτων = διερεύνηση λειτουργίας γλώσσας ως μηχανισμός
  αναπαράστασης (νοητικές λειτουργίες+κοινωνικές συμβάσεις).
• Κατανόηση κ ταξινόμηση διαφορών γλωσσών, γραφής – μελέτη εθνικών
  γλωσσών (λεξιλόγιο, γραμματική, ρητορική)
• παραγωγή εγχειριδίων γραμματικής, λεξικογραφία, θεσμός Ακαδημιών.
• Στοχασμός γύρω από λογοτεχνία = απαρχές λογοτεχνικής θεωρίας
• Αυτονομία λογοτέχνη (υποστήριξη από μοναρχική αυλή/κρατική εξουσία
  υποστήριξη: πχ Σαίξπηρ, Μολιέρος, έλλειψη υποστήριξης: πχ Θερβάντες,
  δίωξη: πχ τσέχος Κομένιος)
• Ανάπτυξη αστικών κέντρων (πόλοι επιρροής)