درختان و درختچه هاي زينتي ٢ Flashcards
الف- چرا باید درختان و درختچه های زینتی را هرس نمود؟
١- سلامت گیاه:
یکی از اهداف اصلی هرس حفظ سلامت گیاه است که به زیبایی و عمر گیاه رابطه مستقیم دارد. اول چیزی که توجه هر فرد هرس کار را جلب میکند، شاخه های مریض، آفت زده و شکسته هست که اول آنها را از گیاه جدا میکند. طبیعی است در صورت حضور مداوم یک شاخه آلوده در یک گیاه میتواند درخت و حتی منطقه ای را آلوده و درختان آنرا نابود کند. شاخه هایی که باید هرس کرد:
الف- شاخه هایی با زاویه خیلی تند و به هم چسبیده:
وجود شاخه هایی با زاویه خیلی تند و به هم چسبیده ، به هر صورتی که باشد (از قبیل تماس دائم، تماس در مواقعی که باد میوزد و یا شاخه های پیچیده به شاخه های دیگر که میتواند با رشد خود تماس شاخه ای ایجاد کند و ..) را باید هرس کرد. در این موارد یا باید شاخه را به طرف مناسب هدایت کرده و آن را مهار نمود و یا باید آنرا حذف کرد.
ب- شاخه های خشکیده:
این شاخه ها از شاخه های سؤال برانگیز هستند که باید به علل خشکیدگی هم توجه شود. گاهی شاخه بر اثر شکستن خشک میشود که عادی است. ولی گاهی عوامل درونی و یا بیرونی گیاه از عوامل خشکیدگی میباشند. برای مثال، ضعف خاک، تشنگی، گرمای شدید، پیری و یا نامناسب بودن گیاه برای آن شرایط آب و هوایی همه میتوانند شاخه خشکی را باعث شوند که عوارض هرکدام متفاوت است.
٢- حفظ شکل واقعی:
در درختان و درختچه های زینتی حفظ شکل واقعی و طبیعی گیاه هست که میتواند در مجموعه و یا در کنار گیاهان و صحنه های دیگر زیبا باشد. از این رو، حفظ ریخت گیاه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
٣-فرم جدید برای گیاه:
در این روش هرس فرم گیاه، بنا به دلایل محیطی و یا نوع گیاه، عوض میشود که با هرس فرم در طی چند سال انجام میشود.
٤- رساندن نور و هوادهی داخل تاج:
در درختان و درختچه ها، بویژه انواع پهن برگ و سوزنی برگان متراکم، هوادهی و رسیدن نور به داخل تاج مانع ریزش برگهای درنی تاج شده و بیماریهای متعددی و بد فرمی گیاه را کاهش دهد. با هرس منظم و درست می توان تعداد هرس شاخه را کاهش داد.
٥- حفظ قرینه تاج:
در مواردی که قرینه تاج عامل اصلی زیبایی است، از قبیل فرم تاج در سرو خمره ای و درختچه های شکل داده شده (توپیاری)، قرینه تاج بسیار مهم است و با یک برش نابجا برای چند سال زیبایی گیاه را از بین میبرد.
٦- بهبود کیفیت و میزان گل، میوه، شاخ و برگ و یا تنه:
اغلب هرس شاخه موجب کاهش گل و میوه ای میشود که در فصل پس از هرس باید ظاهر شوند. ولی انجام هرس مناسب میتواند در درختان ودرختچه هایی که رشد زیاد دارند را تعدیل کند.
٧-جوان سازی مجدد اغلب درختچه های پهن برگ خزان دار
٨- حفظ اندازه درخت از نظر طول
ابزار هرس و نگهداری آنها
اصولاً ابزار هرس از قبیل انواع قیچی‌ها، اره ها باید دائماً تیز نگه داشت و باید محل تماس و برش آنها را با الکل صنعتی و یا ماده سفید کننده لباس یا همان وایتکس 10% ضد عفونی نمود، پس از اتمام کار روزانه، باید ابزار را تمیز و بخشهای متحرک و سطوح تیز را چرب کرد و یا آن قسمتها را تا زمان استفاده مجدد در گازوئل قرار داد. اگر قیچی با روغن چرب میشود باید آن را در پارچه ای پیچید و تا زمان استفاده مجدد، نگهداری نمود. هرگز تیغه اره نپیجانید و یا خم نکنید ویا لبه برش قیچی را تحت فشار قرار ندهید. از ابزار هرس فقط برای هرس استفاده کنید.
پوشیدن محل برش با چسب یا رنگ
اگرچه گیاه میتواند محل بریدگی شاخه را ترمیم نماید و طبیعتاً هیچ ضرورتی برای پوشش محل زخم یا برش نیست ولی در مواردی که آلودگیهای قارچی محیط زیاد است، پو شیدن محل زخمهای نسبتاً بزرگ بالای 1سانتیمتر را با چسبی که دارای قارچکش مسی مثل زینب، مانب و مشابه آنها توصیه شده است. اصولاً در مناطق خشک و گرم این پوشش به ترمیم گیاه کمک نمیکند و آنرا به تعویق می‌اندازد. در مناطق مرطوب به علت احتمال آلودگیهای قارچی محیط بهتر است این توصیه جدی تر گرفته شود.
پوشیدن سطوح برش، ترمیم محل برش را به تعویق می‌اندازد و همانند گذشته جدی گرفته نمیشود.
چه زمانی درختان و درختچه های زینتی را هرس کنیم؟
در هر زمانی از سال را میتوان اغلب گیاهان زینتی را هرس کرد ولی زمان درست هرس برای گیاهان مختلف متفاوت است و بر خلاف عقیده بسیاری از کشاورزان، هرسهای بی موقع موجب مرگ گیاه نمیشود ولی تکرار هرس بی موقع و نامناسب موجب ضعف گیاه و یا اگر شدید باشد خسارت آن به مرگ گیاه منجر شود. به طور کلی، بهترین زمان برای هرس اغلب درختان و درختچه های زینتی به شرایط محیطی بستگی زیاد دارد ولی در مناطق معتدله، فصل پاییز و مناطق سرد اواخر زمستان تا حداکثر اوایل بهار، تا زمانی که رشد سالانه شروع نشده است، میباشد. هرس در زمانی که تازه رشد سالانه در بهار شروع شده است کمترین سود و بیشترین ضرر را دارد و از آنجایی که با شروع رشد سالانه در بهار مواد غذایی ذخیره در بافتها از قبیل تنه و ریشه ها حرکت میکند، تا صرف رشد اولیه گیاه شود، میتواند اثرات سوء زیادی به گیاه وارد کند و موجب مرگ تدریجی گیاه (به اصطلاح کشاورزان، پس رفتگی گیاه) شود. در عین حال در قانون هرس استثناعاتی نیز باید پذیرفت.
اصولاً همه گیاهان برای حفظ سلامت خود نوعی هرس طبیعی (self pruning) دارند. این هرس شامل خشکیدگی شاخه های متراکم که نور کم دریافت میکنند ضمناً شاخه هایی که بی‌جهت رشد میکنند، شاخه های آلوده، شکسته و ضعیف و یا شاخه هایی که به مدت زیاد در سایه قرار میگیرند، خشک شده و ریزش میکنند.
درختان و درختچه ها را باید سالانه بررسی کرد و در صورت نیاز اقدام به هرس نمود. شدت و میزان هرس نیز در این بازدیدها مشخص میشود.
انواع هرسها به شرح ذیل میباشند.
١- سربرداري:
در درختان و درختچه های زینتی، سربرداری و هرس مختصر نهال در زمان کاشت به فعال شدن گیاه و رشد جهت دار شاخه های اولیه کمک کند. ولی نمیتوان آنرا به عنوان هرس فرم تلقی نمود و فقط برای برقراری تعادل بین تاج و ریشه نهال مفید است. هرس ریشه در زمان غرس نهال ضروری تر از هرس تاج آن است.
2- هرس تابستانه
هرس تابستانه در برخی گیاهان پر رشد از قبیل تاکهای زینتی رایج است. ولی هرس در اواخر تابستان، به علت شروع مجدد رشد برخی گیاهان زینتی، بر اثر هرس، میتواند مضر باشد. زیرا شاخه های نرم تازه رشد کرده نمیتوانند در پاییز به حد کافی سخت شوند تا در مقابل سرمای زمستان دوام بیاورند.
در گیاهان پر رشد و انبوه حذف نرکها و برخی شاخه های اضافی و انبوه کننده تاج ، به منظور نفوذ نور به داخل تاج حتی در تابستان ایرادی ندارد.
3- هرس پاییزه
در اغلب درختان و درختچه های زینتی، هرس را باید در زمان رکود درخت انجام داد تا به فیزیولوژی درخت صدمه ای وارد نشود. تغییرات فرم و شکل درخت، حذف اجزا و اندامهای خشک، مریض، شکسته و نابجا در این هرس صورت میگیرد.
هرس درختان، درختچه ها و رونده های خشبی که در فصل بهار گل میدهند
در این گونه درختان انجام هرس سبز تابستانه و هرس پاییزه تقریباً ممنوع است. بهترین زمان برای هرس این گیاهان درست پس از اتمام گلدهی و ریزش گلها است. زیرا flower evocation، flower induction و flower initiation در این گیاهان در فصول تابستان و پاییز اتفاق میافتد و یا حداقل یکی از مراحل فوق در این فصول اتفاق می افتد. از این رو، در این زمانها هرس کردن باعث حذف جوانههای گل سال بعد میشود. این گونه گیاهان بیشتر از خانواده گل سرخیان، از قبیل: رزها، هسته دارها و دانه دارهای زینتی، هستند.
{مراحل گلنشینی (fi) در انتهای شاخه (جوانه اولیه گل) به دو بخش تحریک گلنشینی (fe) که به مرحله برگشت پذیر و مرحله تمایز گلنشینی (fd) که به مرحله برگشت ناپذیری مشهور است، تقسیم میشود. عوامل مؤثر در این مراحل شدت و مدت نور (طول روز)، هورمونهای گیاهی بویژه جیبرلین و سیتوکنینها و دمای محیط گزارش شده است
هرس درختان و درختچه هایی که در تابستان گل میدهند
از آنجایی که گل اینگونه درختان، درختچه ها و پیچهای زینتی بر روی چوب سالهای قبل بوجود می‌آید و پدیده گل نشینی این گیاهان نیز در همان فصل اتفاق می افتد، هرس در پاییز، آخر تابستان و یا اوایل بهار بلامانع است. این گیاهان عبارتند از آزالیا (glossy abelia)، دم موشی (butterfly bush) هورتانسیا (hydrangea)، شاهپسند (Lantana camara) و ختمی درختی (rosa-sinensis) و …
هرس درختان، درختچه ها و پیچهای دائم سبز
اصولاً ریزش برگ این نوع گیاهان در زمستان نیست و در طول فصول مختلف است. از این رو، در زمستان بی برگ و لخت نمی شوند. هرس این نوع گیاهان به منظور حفظ شکل و اندازه گیاه و حذف شاخه های مریض، صدمه دیده، مرده و درهم پیچیده و … صورت میگیرد. شاخه های پیر صرفاً به منظور تجدید و جوان سازی گیاه و یا ایجاد شاخه جدید صورت میگیرد. بهترين زمان أواخر پاييز يا اوايل زمستان است. گیاهان همیشه سبز به دو گروه اصلی تقسیم میشوند:
همیشه سبزهای پهن برگ
برخی از اینگونه درختان عبارتند از: ماگنولیا زمستانه، زیتون، اکالیپتوس، ازگیل ژاپنی، انواع مرکبات، کافور، خرزهره (Nerium oleander)، کاملیا، شمشاد، کنار، انجیر معابد (انجیر بنگالی)، ختمی چینی
(hibiscus rosa-sinensis) کانوکارپوس، ماهونیا، و…که در کشور تولید و کشت و کار میشوند.
هرس ريشه چه زمان انجام ميشود:
١- در زمان رشد بيش از اندازه گياه
٢- در زمان بيمار شدن ريشه
٣- در زمان جابه جا كردن درخت هاي بزرگ :(در سال اول ريشه هاي فرعي درجه ١ و ريشه أصلي را قطع ميكنيم (٨٠سامتي متر تا ١ متر نگهميدارم ) در محل قطع ماسه ميريزيم و ابياري ميكنيم سال بعد ميتوانيم جابه جا كنيم مشروط به اينكه هرس شاخه (تاج) را شديد انجام دهيم .
تعريف بن ساي
تعریف:
درخت یا درختچه ای که در یک سینی یا یک ظرف کوچک پرورش داده شود
ويژگي بن ساي (خلاصه)
ویژگیها:
ارتفاع کم، عمر نرمال و یا بیشتر از گیاهان همان خانواده و یا مشابه، حجم کم تاج
انواع بن ساي از نظر ارتفاع(خلاصه)
مینیاتور 15 تا 30 سانتیمتر ارتفاع
متوسط 30 تا 60 سانتیمتر ارتفاع
بزرگ 60< سانتیمتر ارتفاع
معمولا ارتفاع از ٨٠-٢٠ است أالبته گاهي به يك متر هم ميرسد .
اندازه یک بنسای باید با اندازه یک درخت روییده شده در طبیعت متناسب باشد. برای مثال بوته هایی مانند رزهای پا کوتاه یا شاه پسند درختی وقتی به رشد کامل می رسند نیم تا 2 متر ارتفاع دارند. بنابراین، برای بنساهای مینیاتوری یا خیلی کوچک متناسب هستند. درختانی که در طبیعت ارتفاع آنها به 2 تا 4 متر میرسد، از قبیل ختمی درختی برای بنساهای متوسط مناسب هستند. درختانی که تا ارتفاع زیادی رشد می کنند مثل چنار، کاج ها و … برای بنساهای بزرگ مناسب هستند .
معيار هاي انتخاب گياه براي بن ساي (خلاصه)
-١خزان کننده فرمهای مختلف اهداف مختلف محلهای مختلف ٢-دائم سبز
برای انتخاب گونهی مناسب باید علاوه بر زیبایی گیاه، موارد دیگری را هم در نظر گرفت. میزان تابش مسقیم آفتاب، شدت نور و دمای محل نگهداری در انتخاب گونه تعیین کننده هستند. بسته به اینکه محل نگهداری فضای بسته (اتاق) است یا فضای آزاد، گونهی گیاه باید تفاوت داشته باشد. البته در فضای بسته هم در صورت وجود تابش مستقیم یا استفاده از لامپهای فلورسنت، میتوان از گونههای فضای آزاد با رعایت برخی شرایط استفاده نمود. گیاهان سایه پسند مثل فیکوسها برای اتاقهای کم نور و درختانی مثل نارون، انار و زیتون برای اتاقهایی که روزانه چند ساعتی از تابش خورشید بهرهمند میشوند، مناسب هستند. درختان زیبایی چون انواع افرا، بلوط، آزاد، ممرز و انواع سوزنی برگها برای بن سای فضای آزاد بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند.
- بن سایهای همیشه سبز، خزاندار، مثمر و غیر مثمر
زیباترین بن سایها معمولاً گونه های خزان دار هستند. این گیاهان در فضای باز به راحتی رشد میکنند و در برابر تغییرات فصول عکس العمل نشان میدهند. مشاهدهی گونههای خزان دار و تغییر رنگ برگها در پاییز و زمستان و جوانه زنی مجدد آنها در بهار بسیار مورد توجه علاقمندان است. از جمله گونههای خزان دار میتوان چنار، ممرز، بلوط، افرا و … را نام برد.
سوزنی برگها، مرکبات، فیکوسها و … از جمله بنسایهای همیشه سبز هستند. جذابیت این گونهها به سبز بودن آنها در پاییز و زمستان بر میگردد. بیشتر گونههای فضای بسته همیشه سبز هستند.
نگهداری از بن سایهای غیر مثمر مانند: فیکوس، برگ نو، افرا، راش، بلوط، بید، چنار، مورد، شمشاد و … قدری راحتتر است. پرورش گونههای مثمر مثل سیب، انار، گوجه، به، خاس و … در صورتی که از آنها میوه بخواهیم قدری دشوار است. در این موارد میزان، نوع و زمان تغذیهی مصنوعی بسیار مهم است.
اجزاي مورد توجه گياه (خلاصه)
ریشه تنه فرم تاج گل میوه برگ به صورت ساده ومنفرد به صورت مجتمع
روش هاي تكثير براي بن ساي (خلاصه)
آراکی یا برداشت نهالی از طبیعت خوابانیدن شاخه تقسیم بوته یا انتخاب پاجوش قلمه زدن پیوند زدن کاشت بذر تهیه نهال و نشاء نشاء آماده از یک خزانه
مواظبت هاي بن ساي (خلاصه)
١-هرس هرس اولیه هرس فرم هرس نگهداری هرس ریشه هرس برگ هرس جوانه هرس دایبک ٢-آبیاری ٣-کود دهی ٤-حفظ سلامت گیاه
فرم هاي هرس بن ساي (خلاصه)
هرس ایستاده متقارن هرس ایستاده نامتقارن هرس خمیده هرس بادزده هرس آبشاری هرس دایبک یا سرخشکیده
تعويض گلدان بن ساي (خلاصه)
خاک مناسب مقوی، سبک و با pH مناسب برای گیاه حجم مناسب گلدان بیرون آوردن بنسای از گلدان یا ظرف اولیه (تمیز کردن ریشه هرس کردن ریشه ضد عفونی ریشه کاشت مجدد در ظرف جدید)
ابزارهاي هرس(خلاصه)
قیچی های مختلف و مخصوص سیم و نخ پنس اسکالپل اره باغبانی ریز اره مویی وازلین یا چسب پیوند
- تفاوت و هماهنگی بن سای با گیاهان معمولیش
بن سای به علت رشد در یک محیط محدود، از نظر تبادلات غذایی، اندکی با گیاهی که در باغچه یا جنگل رشد می کنند متفاوت است. ١-یک درخت ریشهی خود را برای جذب مواد غذایی در خاک گسترش میدهد و شاخسارهی آن با توجه به میزان مواد غذایی و نور و … که از محیط میرسد، رشد میکند. درخت تا جایی که ریشه توانایی ارسال مواد غذایی به بالا را دارد، قد میکشد. بعد از آن درخت کم کم رو به پیری رفته و سرانجام خواهد مرد. اما در بن سای اینطور نیست. میزان تبادلات ریشه و اندام هوایی در بن سای، به پرورش دهنده آن بستگی دارد. این میزان هرچه بیشتر باشد، بن سای بلندتر میشود و بر عکس.
٢-تفاوت دیگر بنسای با گیاه معمولی عمر بیشتر آن است. چون ریشه و شاخسارهی بن سای دائم در حال هرس شدن هستند، همواره تولید اندامهای جوان میکنند. ریشه هم به علت کوتاه بودن قد درخت برای ارسال مواد غذایی زیاد برای رفع نیازهای گیاه دچار مشکل نمیشود.
٣-درختان در طبیعت در شرایط و موقعیت مختلفی رشد میکنند. بعضی از آنها عوامل رشد مناسب در اختیار دارند. در حالی که برخی از گیاهان در کوهستانها و مناطق شیبدار یا در کنار دریا و بادهای تند با شرایط شاق رشد و نمو، رشد میکنند. به همین دلیل مجبورند در برابر این عوامل نامساعد مقاومت کنند. این مقاومت نیاز به صرف انرژی زیاد دارد و از طرفی باعث تغییر شکل در گیاه میشود و شکلهای گوناگونی که غیر قابل شمارش هستند، پدید می آید. در یک بنسای خوب، سعی میشودکه از اشکال اصلی که در طبیعت وجود دارد تقلید شود. برای انتخاب شیوه بنسای آگاهی از طبقه بندی آنها ضروری است.
٤-گیاه بنسای تحمل حمله قارچها و حشراتی مانند شتهها را ندارد و همانند درختان بزرگ نمیتواند از خود مقاومت نشان دهد و یا قدرت ریشههای آن در آب یابی از ذرات خاک و جذب آن در حد اندام خودش کم و کوچک است و نمی تواند غذای خود را مانند درختان بزرگ از تجزیه کودهای حیوانی به دست آورد. نگهداری گیاه بنسای خیلی مشکل تر از داشتن یک گیاه معمولی آپارتمانی نیست.
نکته ی مهم در بن سای… است.
تعادل میان اندامها (زمینی و هوایی)- زمانی که این تعادل در محیط یک گلدان ایجاد شود، میتوان گفت که گیاه به بنسای تبدیل شده است.
ويژگي ريشه در بن ساي
ریشهها
ریشههای گیاه بنسای، در عین استحکام، سلامت و گستردگی، باید ظاهری کهن به درخت ببخشند. درروشهای متقارن، نامتقارن و اریب، ریشه ها در تمام جهات گسترده میشوند. اما در روشهای بادزده، صخرهای، رویشی و …. ریشه ها غالباً در جهت خلاف انحنای تنه گسترده میشوند تا بدین ترتیب به گیاه ظاهری متقارن ببخشند. تعدادی ازریشه ها روی خاک قرار داده میشوند تا قدمت درخت را از نظر ظاهری افزایش دهند و تصور فرسایش خاک را در سالهای گذشته در ذهن القا کنند. برای تحقق این مهم، در زمان انتقال گیاه به گلدان بزرگتر، تعدادی از ریشه ها را روی خاک قرار میدهند و روی آنها را با خزه اسفاگنوم و مقدار کمی خاک می پوشانند. در طی آبیاری های مکرر، این پوشش نازک، از بین میرود و پوست ریشه در معرض نور خورشید، سخت میشود و بدین ترتیب هدف ما در القای تصور پیر بودن گیاه تحقق مییابد. برای تشکیل ریشه های جدید در جهت مناسب، می توان ریشه را تا لایه کامبیوم خراش داد و روی آن را با خاک و خزه پوشاند. بعد از چند هفته، در محل زخم ریشه های جدیدی ایجاد میشود.
ويژگي تنه در بن ساي
تنه
گرچه همه قسمتهای گیاه بنسای شده مهم است، اما تنه گیاه اولین قسمتی است که توجه ناظر را به خود جلب میکند. تنه بنسای باید پوستی ضخیم، یک پارچه و تودرتو و پیر داشته باشد. تنه باید به گونهای باشد که هرچه به راس نزدیک میشود ضخامت آن کمتر شود. روی یک تنه خوب نباید آثار زخم ناشی از سیم پیچی دیده شود .
ويژگي شاخه ها در بن ساي
شاخه ها
گیاهان در طبیعت ممکن است شاخه های در هم پیچیده داشته باشند. ولی در بنسای با سیم و نخ، شاخه ها را به گونه ای تربیت میکنند که گیاه زیبا جلوه کند. معمولاً شاخهها از نظر قطر و طول تفاوت دارند. شاخههای پایین تر ضخیم تر و بلندتر هستند و بخوبی در همه جهات گسترده میشوند. شکل هر شاخه به تنهایی نیز مد نظر است . در هنر بنسای بسیاری از شاخههای گیاه مطلوب به نظر نمیرسند. از این رو، این شاخهها را قطع و یا هدایت میکنند .
ويژگي برگها در بن ساي
در یک بنسای خوب برگها سبز، متراکم و کوچک ولی دارای فرم و ریخت طبیعی خود هستند. گیاهانی که برگهای بزرگ دارند یا تعداد برگ آنها کم است برای بنسای مناسب نیستند. درختانی که کم برک هستند دارند، درختی خزان کرده تداعی میکنند. برگهای بزرگ نیز نسبت به اندازه کلی درخت بنسای شده، نامتناسب به نظر میرسند، برای آن که اندازه برگها کوچک شود ، از روش بیبرگی یا هرس برگ استفاده می کنند. این روش در کاهش اندازه برگ موثر است ولی در تغییر اندازه گلها و میوه ها زیاد مورد توجه نیست.
ويژگي نوک تنه اصلی و شاخه های فرعی در بن ساي
تنه به تدریج باریک میشود تا در انتها به راس منتهی شود. هرگاه گیاه با ارتفاع خیلی کم نیاز باشد، میتوان شاخه اصلی را سر برداری نمود. در این حالت شاخه فرعی پایینتر و با زاویه کم در امتداد تنه اصلی شروع به رشد میکند که به عنوان رأس جدید انتخاب و با سیم یا نخ هدایت میشود. در هر حال درخت بنسای شده باید دارای رأس مشخص باشد.
- ویژگی ظاهری و عمق در بنسای
بنسای را نباید به صورت یک گیاه طبیعی در گلدان رها کرد. بلکه باید آن را طبق طرح مورد نظر کاشت و تربیت کرد. بنسای باید در نظر یک ناظر به خوبی جلوه گری کرده و قسمت بیرونی و یا سطح خارجی آن با فضای درونی تاج با هم فرق کند. کاملترین قسمت، قسمت جلو است. برآمدگی تنه نباید در جلو قرار گیرد. انتهای تنه باید قابل رویت بوده و تنه در یک طرف انحنا داشته باشد. نوک ساقه یا رأس قسمت جلو گر گیاه باید به طرف ناظر باشد. در قسمت جلو شاخهها نباید درهم پیچیده باشند و یا بیش از حد رشد کنند. تمام شاخهها باید به وضوح قابل دید باشند. قسمت پشت، عمق مشخص و دیدگاه سه بعدی به گیاه می دهد، لذا یک یا دو شاخه در این قسمت ایجاد می گردد.
