Zapalenie Flashcards
Z czego powstają autakoidy lipidowe?
- z lipidów błon komórkowych (otoczki jądrowej i siateczki śródplazmatycznej gładkiej)
- z lipidów lipoprotein krwi (w mniejszym stopniu)
PAF - powstawanie
- konstytutywny szlak de novo (głównie w OUN i nerkach) → małe ilości PAF
- indukowalny szlak w czasie reakcji zapalnej z udziałem PLA₂ → duże ilości PAF
Synteza PAF z udziałem PLA₂
acylo-PAF → lizo-PAF → PAF
enzym 1: PLA₂ (fosfolipaza A₂)
enzym 2: acetylotransferaza
Receptor dla PAF
- sprzężony z białkiem Gq
- lokalizacja: błona komórkowa komórek układu immunologicznego, na płytkach krwi, na komórkach mięśni gładkich, śródbłonka naczyń, nabłonkowych oskrzeli, przewodu pokarmowego i komórkach nerwowych
- PAF jest bardzo silnym autakoidem
PAF - działanie
- aktywacja i nasilenie agregacji płytek krwi
- pobudzenie i nasilenie chemotaksji komórek zapalnych
- rozszerzenie i wzrost przepuszczalności naczyń
- pobudzenie zapalne komórek śródbłonka
- skurcz oskrzeli, aktywacja zapalna nabłonka oskrzeli
- skurcz przewodu pokarmowego, aktywacja zapalna nabłonka jelit
- skurcz macicy
- wzmacnianie działania neuromediatorów pobudzających w OUN
Antagoniści receptorów dla PAF - przedstawiciele
- apafant
- bepafant
- leksypafant
- gingkolidy
- rupatadyna
Glikokortykosteroidy a PAF
- glikokortykosteroidy indukują białko lipokortynę
- lipokortyna hamuje PLA₂
- zablokowana PLA₂ nie może rozbić acylo-PAF na lizo-PAF i kwas tłuszczowy
- hamowana jest synteza PAF i eikozanoidów
Antagoniści receptorów dla PAF - wskazania
- astma
- zapalna choroba jelita grubego
- badania kliniczne nad stosowaniem leksypafantu w: zapobieganiu uszkodzeniu wielonarządowemu u pacjentów poddawanych pomostowaniu aortalno-wieńcowemu, neuroprotekcji u chorych po udarze niedokrwiennym mózgu, terapii zaburzeń poznawczych i ruchowych u pacjentów z AIDS i w OZT
Rupatadyna
- blokuje receptory dla PAF i H₁
* nowy lek antyalergiczny
Inhibitory PLA₂ - przedstawiciele
- glikokortykosteroidy
- darapladib
- monoalid
Darapladib
- inhibitor PLA₂ związanej z lipoproteinami osocza
* w trakcie prób klinicznych jako lek przeciwmiażdżycowy i stabilizujący blaszkę miażdżycową
Monoalid
- inhibitor PLA₂
* w trakcie prób klinicznych jako lek przeciw łuszczycy
Eikozanoidy
produkty przemian dwudziestowęglowego kwasu arachidonowego
Przemiany kwasu arachidonowego
- syntazy prostaglandyny H (“cyklooksygenazy”) → prostanoidy (prostaglandyny, prostacyklina, tromboksany), lipoksyny
- lipooksygenazy → leukotrieny, lipoksyny (lipoksyny mogą powstawać przy udziale cyklooksygenazy), hepoksyliny, HETEs
- hydroksylazy → HETEs
- epoksygenazy cytochromu P450 → EETs
• nieenzymatycznie → izoprostany
Uwalnianie kwasu arachidonowego
kwas arachidonowy jest uwalniany z fosfolipidów błonowych przez aktywowaną PLA₂
Transcellularny metabolizm eikozanoidów
komórka, która nie dysponuje enzymem wytwarzającym konkretny związek końcowy, przekazuje prekursor do “sąsiada”, który dany enzym posiada
Enzym odpowiedzialny za powstawanie prostaglandyn i tromboksanów
syntaza prostaglandyny H (cyklooksygenaza)
Izoformy syntazy prostaglandyny H
- PGHS-1 = COX-1
* PGHS-2 = COX-2
COX-1 - ekspresja
- enzym konstytutywny
* cytokiny i endotoksyny wzmagają ekspresję
COX-2 - ekspresja
- enzym indukowalny
- ekspresję indukują cytokiny, endotoksyny i czynniki prozapalne
- w niektórych tkankach może być obecny konstytutywnie (nerki, śródbłonek naczyń)
COX-1 - aktywność
- wytwarza małe, ściśle regulowane porcje eikozanoidów
- aktywność zależy od [Ca²⁺]i
- wymaga obecności nadtlenków lipidów (“peroxide tone”)
- aktywacja przez NO
- hamowanie przez CO i niedobór hemu
COX-2 - aktywność
- wytwarza stale duże ilości eikozanoidów
- aktywność nie zależy od [Ca²⁺]i
- w niewielkim stopniu wymaga obecności nadtlenków lipidów
- aktywacja przez NO
- hamowanie przez CO i niedobór hemu
COX-1 - hamowanie przez glikokortykosteroidy
pośrednio, przez hamowanie PLA₂
COX-2 - hamowanie przez glikokortykosteroidy
bezpośrednio
COX-1 - lokalizacja tkankowa
- większość tkanek
* szczególnie istotny w śluzówce żołądka i płytkach krwi
Indukowalna COX-2 - lokalizacja tkankowa
- wszystkie komórki jądrzaste stanu zapalnego
* jajniki
Konstytutywna COX-2 - lokalizacja tkankowa
- nerki
- śródbłonek naczyniowy
- nabłonek oskrzeli
- mózg
- jądra
Źródło prostaglandyn w warunkach fizjologicznych
COX-1
Hamowanie COX-1
jej zahamowanie w błonie śluzowej żołądka i płytkach krwi powoduje typowe działania niepożądane NLZP = owrzodzenia pp i upośledzenie czynności płytek krwi
Hamowanie COX-2
jej zahamowanie w czasie reakcji zapalnej odpowiada za efekt p-zapalny NLPZ
COX w nerkach - funkcje
• w nerkach konstytutywnie obecne obie izoformy COX
• produkcja PGE₂, PGI₂, TXA₂:
∙ regulacja przepływu krwi
∙ regulacja filtracji kłębuszkowej
∙ regulacja cewkowego transportu Na⁺ i K⁺
Działania niepożądane selektywnych inhibitorów COX-2
- zmniejszona filtracja kłębuszkowa
- retencja sodu i wody
- nadciśnienie tętnicze
- zakrzepica
Enzym odpowiedzialny za powstawanie leukotrienów
5-lipooksygenaza (5-LOX)
Leukotieny - gdzie powstają?
- przede wszystkim w komórkach biorących udział w zapaleniu
* leukotrieny = silne mediatory zapalenia
Białko FLAP
- Five-LOX Activating Protein
- aktywuje 5-LOX
- aktywowane jest przez wzrost stężenia jonów wapnia w cytoplazmie komórek
Leukotrieny cysteinylowe
- LTC₄
- LTD₄
- LTE₄
LTC₄ - częsty produkt końcowy w:
- eozynofile
* mastocyty
LTB₄ - częsty produkt końcowy w:
- neutrofile
- monocyty
- makrofagi
Lipoksyny
- LTA₄ → lipoksyny A₄ i B₄ (LXA₄, LXB₄) pod wpływem 12-LOX
- związki o silnym działaniu przeciwzapalnym i immunomodulującym
- mogą brać udział w mechanizmach ustępowania reakcji zapalnej
- głównie w płytkach krwi
EETs i DHETs
- kwasy epodsyeikozatienowe (EETs) i dihydrokseikozatrienowe (DHETs)
- powstają przy udziale monooksygenazy cytochromu P450 w większości komórek
- odgrywają role w regulacji funkcji nerek
- EETs ma działanie przeciwzapalne
- ich rozkład zachodzi przy udziale hydrolaz epoksydowych → ich inhibitory mogą być nowymi lekami p-zapalnymi
Izoprostany
- stereoizomery prostaglandyn
- tworzą się nieenzymatycznie (NLPZ nie wpływają na ich wytwarzanie)
- ich powstawanie jest związane z peroksydacją kwasu arachidonowego przez wolne rodniki i nasila się w obecności stresu oksydacyjnego
- silnie kurczą naczynia i nasilają tworzenie się zmian miażdżycowych (mogą pobudzać rec. dla TXA₂
PGI₂ vs. TXA₂ - produkcja
- PGI₂: COX-2 w śródbłonku naczyniowym
* TXA₂: COX-1 w płytkach krwi
PGI₂ vs. TXA₂ - działanie na płytki krwi
- PGI₂: hamowanie agregacji
* TXA₂: pobudzanie agregacji
PGI₂ vs. TXA₂ - działanie na mięśniówkę naczyń
- PGI₂: rozkurcz
* TXA₂: skurcz
PGI₂ vs. TXA₂ - wpływ aspiryny
- PGI₂: nieznaczne i przejściowe zahamowanie produkcji
* TXA₂: silne i trwałe zahamowanie produkcji
PGI₂ vs. TXA₂ - procesy miażdżycowe
- PGI₂: hamowanie
* TXA₂: nasilanie
PGI₂ vs. TXA₂ - inne działania
- PGI₂: stymulacja fibrynolizy i wydzielania NO w śródbłonku
* TXA₂: skurcz oskrzeli
PGE₁ i analogi - przedstawiciele
- alprostadyl
* analogi: mizoprostol, ornoprostyl, enizoprost, gameprost, limaprost
PGE₂ i analogi - przedstawiciele
- dinoproston
* analogi: arbaprostyl, enprostyl, metenoprost, sulproston, trymoprostyl
PGF₂α i analogi - przedstawiciele
- dinoprost
* analogi: latanoprost, bimatoprost, trawoprost, karboprost, kloprostenol, fluprostenol
PGI₂ i analogi - przedstawiciele
- epoprostenol
* analogi: treprostynil, beraprost, iloprost, cyprosten