Wykład 9 Flashcards
Pielęgnacja soczewek kontaktowych
● Każda soczewka kontaktowa, zarówno miękka, jak i sztywna, musi być czyszczona i
dezynfekowana zaraz po zdjęciu z oka, jeśli ma być ponownie użyta.
● Wybór systemu pielęgnacji dla określonego pacjenta zależy od rodzaju soczewki,
materiału, schematu wymiany, trybu noszenia oraz profilu pacjenta.
● Procedury pocierania i spłukiwania skutecznie usuwają osady lipidowe z powierzchni
soczewek silikonowo-hydrożelowych, a także maksymalizują skuteczność
dezynfekcji wszystkich rodzajów soczewek.
● Edukacja pacjenta w zakresie właściwego sposobu czyszczenia i dezynfekcji
soczewek razem z regularną oceną stanu oczu i soczewek podczas wizyt
kontrolnych jest kluczem do przestrzegania przez pacjenta zaleceń specjalisty.
● Należy zaprezentować pacjentom zasady właściwej pielęgnacji soczewek. W trakcie
wizyt kontrolnych należy poprosić o zademonstrowanie czynności, jakie wykonuje
podczas pielęgnacji swoich soczewek w domu.
● Trzeba się zapoznać z ogólnymi własnościami płynów oraz możliwymi interakcjami z
różnymi rodzajami soczewek kontaktowych, aby móc polecić pacjentom alternatywne
produkty w przypadku pojawienia się określonych problemów.
Składniki płynów do pielęgnacji soczewek kontaktowych
- Woda destylowana 99 %
- Bufory
(Bufory wprowadzane są żeby utrzymać pH w wąskich granicach niezbędnych do noszenia
soczewek kontaktowych (pH 6-8).
Najczęściej bufory fosforanowe) - Środki tonizujące
(W celu dostosowania stężenia soli (osmolarności) i zapewnia kompatybilności z łzami w tym
zakresie.
Chlorek potasu lub sodu.) - Konserwanty
(Konserwanty ograniczają rozrost mikroorganizmów oraz utrzymują sterylność płynu
pozostającego w butelce i w pojemniku do przechowywania soczewek.) - Nadtlenek wodoru
(Systemu oksydacyjne nie zawierają konserwantów i wykorzystują właściwości
dezynfekcyjne nadtlenku wodoru zazwyczaj w stężeniu 3%.) - Środki chelatujące
(Najczęściej kwas etylenodiaminotetraoctowy (EDTA) – występuje w stężeniach 0,01-0,2%
Stosowane do wzmacniania działania konserwantów) - Środki maskujące jony (np. cytryniany, hydranate)
(Środki o ujemnym ładunku zapewniające działanie czyszczące w drugiej generacji płynów
wielofunkcyjnych przeznaczonych do soczewek miękkich. Poprzez przyciąganie jonów
usuwają białka o dodatnim ładunku) - Środki powierzchniowo czynne - surfaktanty
(Najczęściej stosowanymi, ze względu na ich działanie czyszczące, w wielofunkcyjnych
płynach przeznaczonych do soczewek miękkich surfaktantami są poloksamina oraz
tyloksapol) - Środki nawilżające i zapewniające wzrost lepkości
(W celu poprawy czasu zwilżania oraz komfortu użytkowania płynu. Zwiększenie gęstości
roztworu zapewnia uczucie gładkości)
Test typu ,,Stand alone”
● Standard podstawowy wskazuje na redukcje o 99,9% (3 jednostki log) bakterii
testowych oraz 90% (1 jednostka log) redukuje dla grzybów w minimalnym
zalecanym czasie dezynfekcji (minimum recommended disinfection time - MRDT).
● Standard wtórny dla produktów, które mogą być stosowane jako składnik płynów do
pielęgnacji soczewek, jeśli spełnią kryteria wspólnej redukcji logarytmicznej
przeciwko trzem bakteriom co najmniej o 5 log i redukcji co najmniej o 1 log w
przypadku każdej pojedynczej bakterii oraz zahamują wzrost grzybów testowych w
zalecanym czasie dezynfekcji.
Test typu ,,Regimen”
● Płyn użyty zgodnie z instrukcją (z higieną) nie powinien pozostawać więcej niż 10
żywotnych organizmów na soczewkę.
● Standard ten nie zawiera obecnie Acanthamoeba, ponieważ nie istnieje żaden
specyficznie zidentyfikowany rodzaj gatunku, żadna standardowa metoda
postępowania ani kwantyfikacja pozostałych przy życiu oraz żadne standardowe
metody testowe.
Sterylizacja
Sterylizacja definiowana jest jako całkowite usunięcie wszystkich żyjących
mikroorganizmów, łącznie z zarodnikami. Sterylizacje miękkich soczewek kontaktowych
najczęściej przeprowadza się w autoklawach, w których produkt poddawany jest działaniu określonej temperatury w przewidzianym czasie. Zwykle sterylizacja odbywa się w
115-118°C przez 30 min.
Systemy oksydacyjne
Systemy oksydacyjne nie zawierają konserwantów i wykorzystują jako środki dezynfekujące
nadtlenek wodoru lub składniki oparte na chlorze.
Zalety i wady nadtlenku wodoru
Zalety nadtlenku wodoru:
● brak reakcji na środki konserwujące
● skuteczna metoda dezynfekcji, zwłaszcza gdy stosowana jest w nocy
● usprawnia czyszczenie
● wydłuża żywotność soczewki
Wady nadtlenku wodoru:
● nadtlenek musi zostać zneutralizowany
● czas neutralizacji jest czasem wydłużonym
● skomplikowany w użyciu oraz do zrozumienia
● systemy jednostopniowe nie oferują bieżącej dezynfekcji osobom noszącym
soczewki okazjonalnie
● niektóre systemy jednostopniowe nie zapewniają ochrony przed Acanthamoeba ze
względu na szybki czas neutralizacji.
● Możliwość popełnienia błędu przez pacjenta.
