Wykład 1 Flashcards
Nieustanna aktywność metaboliczna rogówki jest niezbędna w celu
● Utrzymania przejrzystości
● Odpowiedniego poziomu uwodnienia
● Odpowiedniej temperatury
● Proliferacji i wymiany komórek
● Utrzymanie czucia rogówkowego
● Utrzymania transportu w obrębie tkanki
rogówka otrzymuje związki odżywcze z czterech źródeł
● Cieczy wodnistej komory przedniej
● Warstwy przedrogówkowego płynu łzowego
● Naczyń okołorąbkowych
● Spojówka powiekowa (przy zamkniętych powiekach)
Z jakiej przemiany jest energia rogówki
energia potrzebna rogówce dostarczana jest głównie z przemiany węglowodanowej
(przemiany glukozy/glikogenu) i gromadzona w postaci kwasu adenozynotrójfosforowego
(ATP)
Najwieksza aktywność metaboliczna
Miejscem największej aktywności metabolicznej, mierzonej aktywnością systemu
oksyredukcyjnego, jest nabłonek (96%), zawierający 15-20 razy więcej komórek niż istota
właściwa i śródbłonek. Aktywność oksydoredukcyjna śródbłonka wynosi 3% a istoty
właściwej tylko 1%
Główne produkty
W warunkach prawidłowych głównymi produktami metabolizmu glukozy w rogówce są
dwutlenek węgla i woda
Co to neowaskularyzacja
Polega na powstawaniu nowych naczyń w rogówce. Proces ten powodowany jest hiperglikemią i jest charakterystyczny dla retinopatii cukrzycowej proliferacyjnej
Obniżenie stężenia tlenu co powoduje
Obniżone stężenie tlenu w obrębie rogówki prowadzi do przesunięcie metabolizmu glukozy
w kierunku procesów beztlenowych, co skutkuje zmniejszeniem ilości dostępnej energii
(ATP) i zwiększeniem stężenia kwasu mlekowego
Kwas mlekowy, produkowany głównie przez nabłonek, nie przechodzi ku przodowi, ale ku
tyłowi do zrębu. Stąd wolno dyfunduje przez śródbłonek do komory przedniej.
Dochodzi do
jego kumulacji w obrębie zrębu
Obniżone stężenie tlenu (hipoksja) w obrębie rogówki prowadzi do
● Wzrost stężenia kwasu mlekowego powoduje spadek pH rogówki – zlokalizowana
kwasica
● Kwasicę nasila podwyższony poziom dwutlenku węgla (hiperkapnia)
● Wtórnie wzrasta ciśnienie osmotyczne w zrębie rogówki
● Zmniejszenie poziomu ATP powoduje spowolnienie szeregu procesów, w tym
zmniejszenie aktywności pompy śródbłonkowej, osłabienie bariery śródbłonkowej
● W rezultacie dochodzi do gromadzenia się wody w zrębie rogówki i obrzęku
powodującego zwiększenie grubości i pofałdowanie błony Descemata
Obrzęk rogówki powoduje zmniejszenie jej przejrzystości w wyniku zaburzenia regularnej
struktury kolagenu, co powoduje u pacjenta następujące objawy
● Zamglenie widzenia
● Efektem „halo”, znane jako efekt Sattlera – tęczowe pierścienie wokół źródeł światła,
pojawia się przy uszkodzeniu śródbłonka, wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego,
jaskrze
● W skrajnych przypadkach również gromadzeniem płynu w nabłonku i
dolegliwościami bólowymi
objawy spowodowane niedotlenieniem
● Przekrwienie okolicy rąbka
● Tworzenie nowych patologicznych naczyń – wrastanie naczyń w obrębie rogówki
● Mikrotorbiele w obrębie nabłonka
● Polimegatyzm śródbłonka rogówki
● Zmiany krzywizny – głownie tylna powierzchnia rogówki się zmienia
Jak mierzymy obrzęk rogówki
Obiektywnym wskaźnikiem obrzęku rogówki jest pomiar jej grubości w centrum
Wpływ soczewek na hipoksję rogówki zależy od
● Współczynnika przepuszczalności dla tlenu danego materiału (im wyższy tym lepiej)
● Profilu grubości soczewki (im cieńsza tym lepiej)
● Średnicy soczewki (im mniejsza tym lepiej)
● Konstrukcji soczewki (im lepsza wymiana łez tym lepiej)
● Dopasowania (im większa ruchomość tym lepiej)
Tlenotransmisyjność wzór
𝑡𝑙𝑒𝑛𝑜𝑡𝑟𝑎𝑛𝑠𝑚𝑖𝑠𝑦𝑗𝑛𝑜ść =
𝑝𝑟𝑧𝑒𝑝𝑢𝑠𝑧𝑐𝑧𝑎𝑙𝑛𝑜ść 𝑡𝑙𝑒𝑛𝑢
/ 𝑔𝑟𝑢𝑏𝑜ść 𝑠𝑜𝑐𝑧𝑒𝑤𝑘𝑖 =
𝐷𝑘
/ 𝑡
(producenci podają Dk/t dla soczewki -3,00D w centrum)
Dk – współczynnik przepuszczalności dla tlenu
Gazoprzepuszczalność (przepuszczalność dla tlenu) kryteria
● Dla dziennego noszenia Dk = 24-35
● Dla przedłużonego noszenia wg. Holdena i Mertza Dk/t >87
● Dla przedłużonego noszenia wg. Harvitta i Bonanno Dk/t >125
tak by uniknąć niedotlenienia zrębu
Warstwy rogówki
- Nabłonek przedni
- Warstwa Bowmana (blona graniczna przednia)
- Zrąb rogówki (istota właściwa)
- Błona Descemeta (blaszka graniczna tylna)
- Śródbłonek
