psychiatria cvs Flashcards
Nr 1. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące kryteriów wybranych zaburzeń jedzenia i odżywiania
się:
A. pica to utrwalone spożywanie niejadalnych substancji przez okres co najmniej pół roku,
zarówno u dzieci jak i u dorosłych.
B. zwracanie pokarmu w zaburzeniach przeżuwania jest spowodowane stanem
ogólnomedycznym, np. przerostem odźwiernika.
C. zaburzenie polegające na ograniczaniu/unikaniu przyjmowania pokarmu, wynika m.in. z
charakterystyki organoleptycznej pokarmu, obaw o niepożądane konsekwencje jedzenia.
D. jadłowstręt psychiczny jest obarczony niskim ryzykiem śmierci w stosunku do innych zaburzeń
psychicznych.
E. zaburzenia z napadami objadania się i żarłoczność psychiczna to są te same rozpoznania w
DSM5.
C. zaburzenie polegające na ograniczaniu/unikaniu przyjmowania pokarmu, wynika m.in. z
charakterystyki organoleptycznej pokarmu, obaw o niepożądane konsekwencje jedzenia.
xxx-
A) Błąd. Pica to utrwalone spożywanie niejadalnych substancji przez okres co najmniej 1 miesiąca, zarówno u dzieci jak i u dorosłych.
B) Fałsz – do kryteriów zaburzeń przeżuwania należy “Powtarzające się zwracanie pokarmu nie jest spowodowane chorobą układu pokarmowego lub innym stanem ogólnomedycznym (np. refluksem żołądkowo-jelitowym, przerostem odźwiernika).”
C) Zgadza się – jest to kryterium rozpoznania zaburzeń polegających na ograniczaniu/unikaniu przyjmowania pokarmów.
D) Fałsz – jadłowstręt psychiczny jest obarczony wysokim ryzykiem śmierci w stosunku do innych zaburzeń psychicznych. Od 10 do 20% chorych umiera z powodu powikłań sómatycznych lub samobójstwa.
E) Nie – zaburzenia z napadami objadania się i żarłoczność psychiczna – bulimia, to dwa różne rozpoznania w DSM5.
Nr 2. Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące lęku przed separacją w dzieciństwie:
1) lęk separacyjny współistnieje często z zaburzeniami rozwoju i funkcjonowania
społecznego;
2) problemy ze snem są ważnym kryterium diagnostycznym lęku separacyjnego;
3) lęk separacyjny rozpoznaje się powyżej 6. r.ż.;
4) kryterium czasu lęku separacyjnego – minimum 4 tygodnie;
5) lękowi separacyjnemu nie towarzyszą objawy somatyczne.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. tylko 1.
B. 2,4.
C. tylko 5. D. 1,3,5. E. wszystkie wymienione.
D. 1,3,5.
xxx–
1) Fałsz – rozpoznanie lęku separacyjnego wymaga stwierdzenia niewystępowania zaburzeń rozwoju i funkcjonowania społecznego.
2) Zgadza się – problemy te obejmują niechęć lub odmowę, aby samemu zasypiać, budzenie się, żeby sprawdzić, czy jest opiekun,
niechęć spania poza domem, sny o rozdzieleniu.
3) Fałsz – lęk separacyjny ma początek do 6 roku życia.
4) Prawda czas trwania zaburzeń niezbędny do rozpoznania lęku separacyjnego to minimum 4 tygodnie.
5) To stwierdzenie jest nieprawdziwe – lękowi separacyjnemu towarzyszą objawy somatyczne w postaci nudności, bólu żołądka, bólu głowy, wymiotów w sytuacjach związanych z oddzieleniem od opiekuna.
Nr 3. Wskaż parasomnię, w której zgodnie z ICD 10 spełnione są następujące kryteria: „Najczęściej
występuje u dzieci, jako stan zaburzeń świadomości, w którym występuje połączenie cech snu i
czuwania, chodzenie, zazwyczaj podczas pierwszej z trzech części snu nocnego, w stadium
czwartym snu NREM; po przebudzeniu epizod pokryty jest zazwyczaj niepamięcią; leczenie polega
na podawaniu m.in. imipraminy”:
A. zaburzenia zachowania podczas snu.
B. somnambulizm.
C. koszmary nocne.
D. porażenie przysenne.
E. jaktacje.
B. somnambulizm.
Nr 4. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia ADHD:
A. w Polsce zarejestrowane są 2 leki w terapii ADHD.
B. skuteczny lek w terapii ADHD ma działanie psychostymulujące.
C. metodą pierwszego wyboru w leczenia ADHD jest farmakoterapia.
D. atomoksetyna ma zastosowanie w leczeniu ADHD z towarzyszącymi tikami.
E. zaleca się odstawianie metylofenidatu co najmniej raz w roku.
C. metodą pierwszego wyboru w leczenia ADHD jest farmakoterapia.
xxx
Jest to zdanie fałszywe – w przypadku ADHD najpierw należy zacząć od terapii poznawczo-behawioralnej oraz od treningów behawioralnych. Dopiero w przypadku braku ich skuteczności, czy też nasilonych objawów, zaleca się włączenie farmakoterapii.
Nr 5. W diagnozie różnicowej, u dzieci w wieku szkolnym, z podejrzeniem choroby afektywnej
dwubiegunowej problemem jest pokrywanie się niektórych objawów manii i ADHD. Wskaż objawy,
które występują w obu tych zaburzeniach:
1) angażowanie się w działania związane z przyjemnością, np. zakupy;
2) zachowania niedostosowane do okoliczności;
3) potrzeba mówienia, rozmowność;
4) nastawienie wielkościowe;
5) problemy z utrzymaniem uwagi.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. tylko 1.
B. tylko 4.
C. 1,4.
D. 2,3,5.
E. wszystkie wymienione.
D. 2,3,5.
Zarówno dla ADHD jak i dla objawów manii w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej wspólne jest występowanie:
2) zachowań niedostosowanych do okoliczności
3) potrzeby mówienia, rozmowności
5) problemów z utrzymaniem uwagi
Pozostałe zachowania jak 1) angażowanie się w działania związane z przyjemnością, np. zakupy oraz 4) nastawienie wielkościowe typowe są dla manii.
Prawidłową odpowiedzią w zadaniu jest więc D.
Nr 6. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące niepełnosprawności intelektualnej w stopniu lżejszym
(IQ=69-50) w odniesieniu do różnicowania ze stopniami głębszymi:
A. korelacja sprawności umysłowej rodziców i dzieci w populacji IQ=69-50 jest bliska zeru.
B. w populacji IQ=69-50 objawy organicznego uszkodzenia OUN są rzadkie.
C. w populacji IQ=69-50 etiologia jest wieloczynnikowa.
D. w 95% przypadków w populacji IQ=69-50 dotyczy zaniedbanych warstw społecznych.
E. największą grupę stanowią osoby niepełnosprawne w stopniu lżejszym.
A. korelacja sprawności umysłowej rodziców i dzieci w populacji IQ=69-50 jest bliska zeru.
Nr 7. 35-letni mężczyzna, leczony psychiatrycznie od 7 roku życia. W 1. klasie przystawiał dzieciom
drewniany pistolet, mówiąc zabijam. Lekceważył uwagi. Czas spędzał głównie robiąc liczne makiety
broni. Cytował z pamięci długie teksty książki. Niezgrabny w poruszaniu, często podskakiwał, machał
rękami, wydając dźwięki jak kaczka, także w miejscach publicznych. Nie przyjmował uwag, na
studiach wykładowcom wytykał błędy. W grupie terapeutycznej wyśmiewał się ze słabości
uczestników, nie reagował na ich emocje. Wskaż rozpoznanie według ICD 10 i
DSM 5:
A. zespół Retta.
B. zaburzenia ze spektrum autyzmu wymagające wsparcia (zespół Aspergera).
C. autyzm wczesnodziecięcy.
D. zaburzenia zachowania.
E. dziecięce zaburzenia dezintegracyjne.
B. zaburzenia ze spektrum autyzmu wymagające wsparcia (zespół Aspergera).
xxx-
Przemawiają za tym występujące u niego, typowe dla tego zespołu cechy:
– sprawne posługiwanie się intelektem (pacjent uczęszczał na studia) przy jednoczesnym słabym rozumieniu stanów psychicznych innych osób (nie reagował na ich emocje)
– zainteresowanie bardzo wąską tematyką, niska ekspresja emocji
– brak modulacji zachowania odpowiedniej do społecznego kontekstu (wyśmiewał się ze słabości uczestników)
– Stereotypowe i powtarzające się manieryzmy ruchowe (niezgrabny w poruszaniu, często podskakiwał, machał rękami, wydając dźwięki jak kaczka)
Nr 8. Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące epidemiologii zachowań samobójczych:
A. około ¾ wszystkich samobójstw na świecie ma miejsce w krajach nisko i średnio rozwiniętych.
B. w perspektywie ogólnoświatowej mężczyźni średnio około dwa razy częściej giną z powodu
samobójstw niż kobiety, w Polsce – około 6 razy częściej.
C. około 90% osób, które podejmują samobójstwo, cierpi z powodu zaburzeń psychicznych.
D. w badaniach autopsyjnych nie wykazano związku pomiędzy występowaniem zachowań
samobójczych a depresją.
E. próby samobójcze niezakończone zgonem częściej podejmują kobiety niż mężczyźni,
szczególnie w populacji osób młodych.
D. w badaniach autopsyjnych nie wykazano związku pomiędzy występowaniem zachowań
samobójczych a depresją.
xx–
A) Zgadza się – 78% wszystkich zgonów miało miejsce w krajach nisko i średnio rozwiniętych.
B) Prawda mężczyźni częściej odbierają sobie życie niż kobiety (choć to kobiety częściej chorują na depresję).
C) Tak, z badań autopsyjnych wynika, że ponad 90% osób, które próbowały odebrać sobie życie ujawniało cechy depresji.
D) Jak wyżej – ponad 90% osób, które próbowały odebrać sobie życie ujawniało cechy depresji. Pośmiertne badania mózgu oraz badania genetyczne i neuroobrazowe wskazują na biologiczne podłoże tej predyspozycji do czynności samobójczych.
E) Prawda – próby samobójcze mężczyzn częściej niż u kobiet są skuteczne.
Nr 9. Lekarz POZ powinien mieć wiedzę nt. znaczenia w ocenie ryzyka samobójczego zachowań
przygotowawczych do samobójstwa. Spośród wymienionych zachowań wskaż to, które się do nich
nie zalicza:
A. gromadzenie leków.
B. nadużywanie substancji psychoaktywnych.
C. czytanie o sposobach odebrania sobie życia, wyszukiwanie w Internecie.
D. pisanie listu pożegnalnego.
E. oddawanie kosztowności, regulowanie zobowiązań finansowych.
B. nadużywanie substancji psychoaktywnych.
xxx—
Nr 10. „Ma charakter jawny, jej treści mogą zostać uświadomione, odnosi się do obiektów, ich
właściwości lub zdarzeń”. Jest to opis pamięci:
A. niedeklaratywnej.
B. krótkotrwałej.
C. deklaratywnej.
D. proceduralnej.
E. operacyjnej.
C. deklaratywnej.
xx
A) Pamięć niedeklaratywna ma charakter utajony, niejawny (np. pamięć operacyjna).
B) Pamięć krótkotrwała to pamięć, która umożliwia przechowywanie danych od kilkunastu sekund do kilku lub kilkunastu minut.
D) Pamięć proceduralna – operacyjna, to rodzaj pamięci niedeklaratywnej.
E) Pamięć operacyjna to inaczej pamięć proceduralna.
Nr 11. 50-letnia kobieta, która z powodu ciężkiej depresji przez niecałe dwa lata była leczona
sertraliną. Zgłasza skargi na obecne od około sześciu miesięcy poczucie osłabienia, nietolerancji
zimna, obecność zaparć i przyrost masy ciała. W badaniu przedmiotowym stwierdzono suchą,
szorstką skórę, bradykardię, hipotermię oraz obrzęk dłoni i stóp. Wskaż badanie laboratoryjne,
które będzie najbardziej pomocne przy ustaleniu diagnozy:
A. badanie czynności wątroby.
B. pomiar poziomu elektrolitów w surowicy.
C. pomiar poziomu estrogenu w surowicy.
D. pomiar poziomu sertraliny w surowicy.
E. pomiar poziomu hormonu tyreotropowego w surowicy.
E. pomiar poziomu hormonu tyreotropowego w surowicy.
xxx–
Nr 12. 35-letni mężczyzna z rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej, ostatnio epizod
mieszany, zgłasza się na rutynowe badanie kontrolne. W związku z tym, że stan psychiczny
pacjenta był trudny do wyrównania, w ciągu ostatnich dwóch lat wymagał on terapii wieloma lekami.
Pacjent podaje, że chociaż przy obecnym schemacie leczenia jego nastrój pozostaje stabilny, to w
ciągu ostatnich trzech miesięcy skarży się na obecność drżenia (głównie) rąk. Który z leków jest
najbardziej prawdopodobną przyczyną obecności drżenia u tego pacjenta?
A. karbamazepina.
B. gabapentyna.
C. lamotrygina.
D. węglan litu.
E. topiramat.
D. węglan litu.
Nr 13. 19-letnia studentka zostaje przyprowadzona do kliniki przez swoją współlokatorkę, którą od 6
miesięcy niepokoi jej dziwne zachowanie. W ciągu ostatniego miesiąca pacjentka opisywała, w jaki
sposób myśli innej osoby wkradały się do jej umysłu. Dodatkowo, pogorszeniu uległy jej oceny, a ona
sama nie mówi tak dużo, jak wcześniej. Jej współlokatorka podaje, że podczas rozmowy pacjentka
często zbacza z tematu, a innym osobom trudno zrozumieć co ma na myśli. Podczas badania
pacjentka twierdzi, że reporter telewizyjny powiedział jej, że rząd ma dla niej specjalne zadanie i
powinna posłuchać radia w celu uzyskania dalszych instrukcji. Który ze stanów jest najbardziej
prawdopodobną przyczyną objawów u tej pacjentki?
A. ostre zaburzenia stresowe.
B. zaburzenia urojeniowe.
C. zaburzenia schizoafektywne.
D. schizofrenia.
E. zaburzenie typu schizofrenii.
D. schizofrenia.
xx
Obraz kliniczny pacjentki przedstawionej w treści pytania, skłania ku rozpoznaniu schizofrenii.
Wskazują na to obecne u pacjentki:
– objawy pozytywne/wytwórcze (urojenia odziaływania - “myśli innej osoby wkradały się do jej umysłu” oraz ksobne - “reporter telewizyjny powiedział jej, że rząd ma dla niej specjalne zadanie”)
– objawy negatywne (zubożenie mowy, zaburzenia asocjacji)
Powyższe objawy utrzymują się od 6 miesięcy, dlatego spełniają kryteria rozpoznania schizofrenii (minimum 1 miesiąc).
Nr 14. 37-letni mężczyzna przychodzi do lekarza po tym, jak doznał załamania nerwowego. Pacjent
podaje, że po niedawnym ogłoszeniu bankructwa, utracie domu i firmy, popadł w głęboką depresję.
W tym czasie zaczął słyszeć głosy mówiące mu, że jest bezużyteczny i powinien się zabić. Pacjent
twierdzi, że objawy te ustąpiły po około tygodniu. Wcześniej nie miał podobnych epizodów. W
wywiadzie nie podaje obecności zaburzeń psychicznych. Badanie fizykalne nie wskazuje na
obecność nieprawidłowości, a wyniki badań laboratoryjnych mieszczą się w granicach normy. Wskaż
prawidłową diagnozę:
A. zaburzenie osobowości typu borderline.
B. ostre i przemijające zaburzenie psychotyczne.
C. epizod depresji ciężki, z objawami psychotycznymi.
D. schizofrenia.
E. zaburzenie schizofreniczne.
B. ostre i przemijające zaburzenie psychotyczne.
xx—
ostrego i przemijającego zaburzenia psychotycznego.
“Ostre wystąpienie urojeń, halucynacji, niezrozumiałych albo rozkojarzonych wypowiedzi albo ich kombinacji. Okres od pierwszego pojawienia się jakiegokolwiek z objawów psychotycznych do pełnego rozwinięcia się zaburzenia nie powinien przekraczać dwóch tygodni.”
Dla tego typu zaburzenia charakterystyczne jest poprzedzające je wystąpienie bodźca w postaci ostrego stresu, silnie traumatyzującego wydarzenia – w tym przypadku pacjent ogłosił bankructwo, stracił dom i firmę, co niewątpliwie było silnym stresorem.
Zarówno więc typowe objawy jak i ramy czasowe tego schorzenia pokrywają się z objawami pacjenta.
C) Epizod depresji ciężki, z objawami psychotycznymi charakteryzuje się występowaniem urojeń o treści depresyjnej (obecne u pacjenta) jednak do rozpoznania tego zaburzenia konieczne jest utrzymywanie się objawów minimum 2 tygodnie (u pacjenty minęły po tygodniu).
Nr 15. 28-letni mężczyzna przychodzi do lekarza z powodu obecności silnego niepokoju, lęku i
uogólnionego bólu mięśni, które odczuwa od trzech dni. Pacjent podaje też, że od dwóch dni nie
śpi. W badaniu przedmiotowym obserwowane rozszerzenie źrenic, łzawienie, wzmożona potliwość i
piloerekcja. Odstawienie której z poniższych substancji stanowi najbardziej prawdopodobną
przyczynę tego stanu?
A. kokaina.
B. środki wziewne.
C. metamfetamina.
D. modafinil.
E. opioidy.
E. opioidy.
xx—
“Do objawów odstawiennych w przebiegu uzależnienia od opioidów należą tachykardia, nadmierne pocenie się, dreszcze, niepokój, lęk, agitacja, drażliwość, podniecenie, rozszerzone źrenice, bóle kości i stawów, objawy podobne do kataru, biegunka, wymioty, drżenie rąk, ziewanie, „gęsia skórka”.”
Prawidłową odpowiedzią w zadaniu jest więc E.
Nr 16. 48-letni mężczyzna przychodzi do lekarza na coroczne badanie fizykalne. Pacjent od 20 lat
wypala jedną paczkę papierosów dziennie i twierdzi, że chce rzucić palenie. Kilka razy tego
próbował, jednak za każdym razem cierpiał z powodu obniżenia nastroju, trudności ze snem, lęku,
niepokoju i zwiększonego apetytu. Pacjent podaje, że opisywane objawy były tak silne, że
uniemożliwiały mu dobre funkcjonowanie w pracy. Wskaż opcję terapeutyczną, która jest najbardziej
odpowiednia jako pomoc w zaprzestaniu palenia:
A. alprazolam.
B. diazepam.
C. plastry nikotynowe.
D. kwas nikotynowy.
E. wareniklina.
E. wareniklina.
xx-
putanie konrowersyjne
wareniklina (champix) jest wycofana od 2021 roku (działanie rakotwórcze) , plastry działąją gorzej ale są na rynku XD
Nr 17. 55-letnia kobieta przychodzi do lekarza, ponieważ od 20 lat cierpi z powodu przymusu
powtarzania różnych czynności i jest już zmęczona marnowaniem czasu. Pacjentka podaje, że
wielokrotnie w ciągu dnia sprawdza czy zamknęła drzwi w swoim domu, kilka razy na godzinę myje
ręce i każdego ranka przed wyjściem do pracy trzy razy sprawdza czy wyłączyła różne urządzenia
elektryczne. W wywiadzie obecny blok przedsionkowo-komorowy II stopnia. Który z poniższych
leków będzie stanowił najlepszą opcję terapeutyczną dla tej pacjentki?
A. sertralina.
B. klomipramina.
C. klonazepam.
D. metylofenidat.
E. kwetiapina.
A. sertralina.
xx-
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (obsessive-compulsive disorder, OCD).
W terapii tego schorzenia stosuje się leki z grupy SSRI, ale też SNRI, a nawet leki trójpierścieniowe starszej generacji, w dużych dawkach.
U opisanej pacjentki możliwe jest więc zastosowanie sertraliny oraz klomipraminy, jednak ze względu na obecny w wywiadzie obecny blok przedsionkowo-komorowy II stopnia należy wybrać sertralinę (klomipramina może mieć negatywny wpływ na pracę serca, możliwe zaburzenia rytmu i zmiany niedokrwienne).
Nr 18. 20-letnia studentka zgłasza się do ośrodka zdrowia, ponieważ od trzech miesięcy, tj. odkąd
padła ofiarą gwałtu na randce podczas imprezy, ma objawy depresji. Pacjentka podaje, że kiedy
doszło do incydentu była pod wpływem alkoholu i niewiele pamięta. Była jednak bardzo
zawstydzona, kiedy obudziła się na miejscu zdarzenia i zdała sobie sprawę z tego, co się stało. Nie
szukała wówczas opieki medycznej. Pacjentka twierdzi, że nie powiedziała o tym zdarzeniu swoim
przyjaciołom, nadal uczęszczała na zajęcia i pracowała. Mówi jednak, że ciągle czuje się smutna i
niespokojna, stała się płaczliwa i wycofana, ma także trudności ze snem z powodu przerażających
koszmarów. Wskaż najbardziej prawdopodobne rozpoznanie w przypadku tej pacjentki:
A. ostre zaburzenie stresowe.
B. zaburzenie adaptacyjne, nieokreślone.
C. uogólnione zaburzenie lękowe.
D. duże zaburzenie depresyjne.
E. PTSD.
E. PTSD.
xxx–
zaburzenie to opisano jako reakcję na obiektywnie (!) ciężką sytuację stresową, związaną z zagrożeniem życia lub integralności cielesnej. Osoba cierpiąca na to zaburzenie może być bezpośrednio dotknięta opisywaną sytuacją lub też być jej bezpośrednim świadkiem.”
Nr 19. 42-letni mężczyzna zostaje skierowany do lekarza celem oceny stanu psychicznego. Pacjent
podaje, że od dawna obawia się krytyki i odrzucenia. Ma również poczucie nieadekwatności i
odmawia podejmowania nowych zajęć z powodu strachu przed poczuciem zakłopotania. Pomimo
kilku możliwości awansu, pacjent od 14 lat zajmuje to samo stanowisko w swoim miejscu pracy. Jest
kawalerem, a w swoim życiu był tylko w jednym intymnym związku, który trwał zaledwie kilka tygodni.
Poza tymi, których poznał w klubie modelarskim, pacjent ma też niewielu przyjaciół. Wskaż
zaburzenie osobowości, które jest najbardziej prawdopodobne:
A. osobowość unikająca.
B. osobowość zależna.
C. osobowość paranoiczna.
D. osobowość schizoidalna.
E. osobowość schizotypowa.
A. osobowość unikająca.
xxx
Mężczyzna posiada wiele typowych dla tego zaburzenia cech:
– poczucie społecznego nieprzystosowania, indywidualnej nieatrakcyjności lub niższości w stosunku do innych osób (ma poczucie nieadekwatności)
– nadmierna koncentracja na byciu krytykowanym lub odrzucanym w sytuacjach społecznych (odmawia podejmowania nowych zajęć z powodu strachu przed poczuciem zakłopotania)
– unikanie kontaktów społecznych lub zawodowych, które pociągają za sobą istotny kontakt z ludźmi, z obawy przed krytyką, nieakceptacją lub odrzuceniem (jest kawalerem, ma mało przyjaciół)
Nr 20. 23-letni mężczyzna przychodzi do lekarza, ponieważ odczuwa dolegliwości bólowe prawej
ręki. Obecna przy badaniu pielęgniarka podaje, że pacjent był rozdrażniony i niechętnie odpowiadał
na wiele pytań wstępnych, a także odmówił przebrania w podaną mu przed badaniem odzież
szpitalną. Podczas badania pacjent jest początkowo czarujący i wygadany, ale po zapewnieniu, że
informacje, które podaje, nie zostaną przekazane jego kuratorowi, przyznaje, że brał udział w walce
na pięści. Z dumą podaje, że „ten drugi jest w dużo gorszym stanie”. Wskaż zaburzenie psychiczne,
na które najprawdopodobniej cierpi ten pacjent?
A. osobowość antyspołeczna.
B. zaburzenie afektywne dwubiegunowe, ostatni epizod hipomaniakalny.
C. zaburzenie zachowania.
D. zaburzenie opozycyjno-buntownicze.
E. osobowość paranoiczna.
A. osobowość antyspołeczna.
xx–
To pytanie jest kontrowersyjne, ciężko jest znaleźć jednoznaczną odpowiedź.
Opis zachowania pacjenta z największym prawdopodobieństwem wskazuje na zaburzenia osobowości – osobowość antyspołeczna / dyssocjalna
Osoby z tym zaburzeniem, wykazują typowe cechy i zachowania:
– nieprzestrzeganie zasad zgodnych z prawem oraz normami społecznymi
– impulsywność, lekceważenie zasad bezpieczeństwa
– brak poczucia żalu, chłód, obojętność emocjonalna
– nadmierna drażliwość
– bardzo niska tolerancja frustracji i niski próg wyzwalania agresji
Nr 21. 46-letni mężczyzna zostaje przywieziony na oddział ratunkowy karetką pogotowia, ponieważ
od czterech godzin ma halucynacje wzrokowe. Żona pacjenta podaje, że przez ostatnie dwa dni miał
on biegunkę, był pobudzony i zdezorientowany. Dwa tygodnie temu z powodu częstych
nieobecności został zwolniony z pracy. Nie może znaleźć nowego miejsca zatrudnienia i od kilku dni
prosi znajomych o pieniądze. Pacjent od 25 lat wypija pół litra whisky na dobę. Jego temperatura
ciała wynosi 38,5°C, tętno 126/min, a ciśnienie krwi 162/102 mm Hg. Wskaż najwłaściwszy sposób
postępowania w przypadku tego pacjenta?
A. przyjęcie do szpitala w celu monitorowania jego stanu objęcia
opieką społeczną.
B. wypis i skierowanie do ambulatoryjnego ośrodka leczenia
uzależnień.
C. domięśniowe podanie haloperidolu i wypis.
D. dożylny wlew alkoholu etylowego i wypis.
E. doustne podanie diazepamu i przyjęcie do szpitala.
E. doustne podanie diazepamu i przyjęcie do szpitala.
xxx
Objawy, które prezentuje pacjent opisany w treści pytania, wskazują na majaczenie alkoholowe.
Jest to stan zagrażający życiu, wynikający z odstawienia alkoholu w przypadku długotrwałego jego nadużywania.
Charakterystyczne dla majaczenia alkoholowego są omamy wzrokowe, silny niepokój, lęk, objawy psychotyczne. Właściwym postępowaniem będzie więc doustne podanie diazepamu i przyjęcie do szpitala.
Nr 22. 35-letnia kobieta zostaje przewieziona na oddział ratunkowy karetką po tym, jak policja
została wezwana do jej domu przez sąsiada, który był świadkiem gwałtu i napadu na nią
dokonanego przez dwóch włamywaczy. Pacjentka jest w pełni przytomna i zorientowana co do
własnej osoby, miejsca i czasu. Sam incydent jak i jego szczegóły są jednak pokryte całkowitą
niepamięcią. Wskaż najbardziej prawdopodobną przyczynę:
A. depersonalizacja/derealizacja.
B. amnezja dysocjacyjna.
C. fuga dysocjacyjna.
D. urazowe uszkodzenie mózgu.
E. utrata pamięci wolicjonalnej.
B. amnezja dysocjacyjna.
xxx-
Amnezja dysocjacyjna – “Zaburzenia pamięci, niepamięć, pokrywająca najczęściej jakieś przykre wydarzenie, niezwiązana z żadnymi zmianami organicznymi w ośrodkowym układzie nerwowym ani z przy|mowaniem substancji psychoaktywnych czy ogólnym stanem zdrowia somatycznego, nie stwierdza się także objawów innych zaburzeń psychicznych .
*Depersonalizacja / derealizacja to subiektywne poczucie oddzielenia się od własnej osoby / wyobcowanie otaczającego świata.
Nr 23. 26-letni mężczyzna, z historią tików w postaci mimowolnego mrugania oczami i parskania,
przychodzi do lekarza, ponieważ jest zaniepokojony ich rosnącą częstotliwością w ciągu ostatnich
sześciu miesięcy. Początek obecności objawów sięga wieku 12 (mruganie) i 16 lat (parskanie).
Psychoterapia i ćwiczenia początkowo zmniejszyły częstotliwość ich występowania. Pacjent podaje
jednak, że aktualnie epizody tików występują wiele razy w ciągu dnia, ponieważ odczuwa z tego
powodu silne zakłopotanie, zmniejszeniu uległy jego wydajność w pracy, a także chęć udziału w
spotkaniach towarzyskich. Który z poniższych leków jest najodpowiedniejszą formą farmakoterapii
dla tego pacjenta?
A. karbamazepina.
B. fluwoksamina.
C. metylofenidat.
D. risperidon.
E. wenlafaksyna.
D. risperidon.
xxx
w przypadku uciążliwych tików (zaleca się małe dawki leków przeciwpsychotycznych I generacji, np. risperidon)/”
Prawidłową odpowiedzią w zadaniu jest więc D.
Nr 24. 19-letnia studentka przychodzi na badania, ponieważ w ciągu ostatniego semestru
intensywnie się przeczyszczała. Pacjentka wygląda na dobrze rozwiniętą i dobrze odżywioną.
Badanie fizykalne wykazuje łagodne powiększenie ślinianek przyusznych. Wskaż badanie, jakie
należy wykonać u tej pacjentki:
A. poziomu glukozy we krwi na czczo.
B. poziomu amylazy w surowicy.
C. poziomu elektrolitów w surowicy.
D. poziomu enzymów wątrobowych w surowicy.
E. poziomu TSH w surowicy.
C. poziomu elektrolitów w surowicy.
x—
Jednym z najczęstszych powikłań bulimii są zaburzenia elektrolitowe– zwłaszcza hipokaliemia.
Właściwym postępowaniem w takim przypadku klinicznym będzie więc badanie poziomu elektrolitów w surowicy.
