Određenje, istorijat i razvoj i osnovni pojmovi Psihologije u zajednici Flashcards
kad je psihologija u zajednici prvi put promovisana?
- godine je prvi put promovisana u Bostonu, jedna nova, posebna oblast primenjene kliničke psihologije pod nazivom Psihologija u zajednici (Community Psychology)
alternativni nazivi?
- Komunalna psihologija
- Socijalno-klinička psihologija
- Preventivna psihologija
- Mentalno zdravlje u zajednici
šta označava zajednica (Oford)?
geografsku, teritorijalnu oblast i mrežu socijalnih interakcija i podrške
kako je rođena psihologija u zajednici (Vlajković)?
Individualno centrirana, okrenuta medicinskoj doktrini i svojim tradicionalnim zadacima (dijagnostika, terapija, istraživanje), klinička psihologija je pojavu socijalne psihijatrije doživela kao šansu da izađe iz tijesnih okova medicinskih institucija i oproba svoju moć samostalno, u široj zajednici. Tako je rođena psihologija u zajednici.
kako Orford određuje psihologiju u zajednici?
Psihologija u zajednici je, istovremeno, akademska specijalnost, ali i pomagačka profesija. Ona je most koji povezuje psihičko i socijalno, privatno i javno
Psihologija u zajednici je specijalizovana grana psihologije usmerena na razumevanje i pružanje pomoći ljudima u njihovom prirodnom okruženju i u okviru njihovog socijalnog sistema
uloga društva i zajednice u nastanku i liječenju problema mentalnog zdravlja?
Bazalja: Bolest igra sekundarnu ulogu u ishodu, ishod zavisi od stepena do koga je pojedinac očuvao socijalne uloge
Funkcionisanje osoba sa problemima mentalnog zdravlja nije otežano samo primarnim već i sekundarnim oštećenjima do kojih dolazi zbog neadekvatnog odgovora društva
Hendikep je socijalna kategorija, posledica odgovora društva na stvarnu ili pretpostavljenu nesposobnost, izazvanu mentalnim poremećajima
Ako ne postoji plan brige u zajednici, daleko je veći rizik od maladaptivnog funkcionisanja i recidiva i relapsa, zbog toga što su pacijenti nakon otpusta prepušteni sami sebi
Razlike između tradicionalne kliničke psihologije i psihologije u zajednici (prema Berger)?
Za razliku od kliničke psihologije koja je individuocentrirana (primarni predmet kliničke psihologije je pojedinac), psihologija u zajednici je sociocentrirana
Tradicionalna klinička psihologija i Psihologija u zajednici deluju:
- „na drugom mestu“
- „na drugi način“
- „sa drugim ljudima“
šta se podrazumijeva pod „na drugom mestu“?
Praksa tradicionalne kliničke psihologije odvija se u medicinskim ustanovama (psihijatrijske bolnice, ambulante, dispanzeri)
Praksa psihologije u zajednici odvija se „na terenu“, na mestima gde su problemi nastali (preduzeća, škole, vrtići) ili u posebnim institucijama koje ne funkcionišu po pravilima medicinske doktrine (Centri za mentalno zdravlje, Centri za intervencije u krizi, Centri lokalne zajednice)
šta se podrazumijeva pod „na drugi način“?
Praksu tradicionalne kliničke psihologije čine psihodijagnostika i psihoterapija (one su na čelu, a prevencija na začelju)
Praksa psihologije u zajednici odvija se kroz primarnu prevenciju i psihološke intervencije (dijagnostika i terapija su važni drugorazredni zadaci)
šta se podrazumijeva pod „sa drugim ljudima“
U fokusu tradiocinalne kliničke psihologije je osoba sa problemom i sa dijagnozom
U fokusu Psihologije u zajednici su:
- Osobe koje žive pod određenim rizikom (homoseksaulci, beskućnici, ljudi sa društvene margine, izbeglice, migranti)
- Osobe u krizi
- Osobe koje žele da postignu viši kvalitet života
Pomoć i podršku ovim osobama pružaju kako profesionalci tako i obučeni neprofesionalci. Psihologija u zajednici odbacuje svaku vrstu profesionalnog elitizma
nivoi analize problema u tradicionalnoj kliničkoj psihologiji vs u psihologiji u zajednici?
klinička: individualni nivo, mikrosistemski (porodica
vs
psih. u zajednici: holistički pristup razumijevanju ponašanja od mikrosistema do razmatranja makro-sociopolitičkih struktura
fokus intervencija u tradicionalnoj kliničkoj psihologiji vs u psihologiji u zajednici?
klinička: fokus na deficitima i problemima
vs
psih. u zajednici: fokus na kompetencama i snagama
vrijeme sprovođenja intervencija u tradicionalnoj kliničkoj psihologiji vs u psihologiji u zajednici?
klinička: intervencije se sprovode nakon što su se problemi već javili
vs
psih. u zajednici: ističe se važnost prevencije i ranih intervencija
cilj intervenisanja i tipovi intervencija u tradicionalnoj kliničkoj psihologiji vs u psihologiji u zajednici?
klinička: liječenje maladaptivnog ponašanja, prevazilaženje deficita kroz liječenje i rehabilitaciju
vs
psih. u zajednici: promovisanje kompetentnosti i blagostanja (samo-pomoć, razvijanje zajednica, socijalne i političke akcije)
uloga klijenta u tradicionalnoj kliničkoj psihologiji vs u psihologiji u zajednici?
klinička: klijent (pacijent) je pasivan, u hijerarhijski podređenom položaju
vs
psih. u zajednici: klijent aktino učestvuje (participira) - ljudi najbolje znaju šta im je potrebno
uloga profesionalca u tradicionalnoj kliničkoj psihologiji vs u psihologiji u zajednici?
klinička: ekspertska pozicija
vs
psih. u zajednici: pozicija saradnika
šta je rekao Berger o tradicionalnoj psihijatriji/kliničkoj psihologiji i socijalnoj psihijatriji i psihologiji u zajednici?
Tradicionalna psihijatrija i psihologija nisu dovele do smanjenja duševnih poremećaja
“Previše moći na strani medicine, nikakva moć i odgovornost na strani pacijenta i potpuna isključenost društva su rešenja koja održavaju status quo. Rešenje se mora tražiti u preraspodeli. Psihijatrija ne sme da monopolizira ulogu zaštitnika duševnog bolesnika. Društvo ne sme da ostane po strani i da čeka da mu stručni ljudi, pod zaštitom autoriteta medicine i nauke (i industrije), vrate obolele i poremećene kao da se radi o servisnim popravkama. Šarena kategorija psihijatrijskih pacijenata ne sme da se tretira kao neodgovorna, nemoćna i za društvo neupotrebljiva negativna masa.”
“Bez većeg i boljeg angažovanja društva i društvenih institucija, ali i podrške običnih ljudi, mogućnost izlečenja duševnih bolesnika ostaje ograničena.”
koji su principi psihologije u zajednici?
Granica zaštite mentalnog zdravlja se pomera van zdravstvenih istitucija
Ciljnu grupu ne čine samo oni koji traže pomoć već i “populacija pod rizikom”
Delimična deprofesionalizacija struke
Neprofesionalci se masovno uključuju u aktivnosti neophodne korisnicima
Različiti vidovi samopomoći i rad neprofesionalaca ima veliku ulogu u oblasti zaštite i unapređenja mentalnog zdravlja u zajednici
Teži se normalizaciji i poboljšanju položaja korisnika i njihovoj integraciji u društvo
Aktivna participacija korisnika usluga (ljudi najbolje sami znaju šta im je potrebno)
Verovanje da se ljudi se ne mogu razumeti odvojeno od konteksta njihovog življenja. Osoba o kojoj psihologija u zajednici vodi brigu je uvek “osoba u kontekstu” (porodični, školski, radni, komšijski, šire društveni)
Etiologija problema i poremećaja se razumeju kroz interakciju individue i socijalnog okruženja
Sistemski pristup problemima nastanka, tretmana i rehabilitacije mentalnih poremećaja
Uverenje da je prevencija delotvornija od tretmana
Opredeljenje da se delovanje psihologije u zajednici što više približi relevantnom socijalnom kontekstu osobe
Zahtev da psiholog koji radi u zajednici ne čeka pasivno da mu se neko obrati za pomoć, već aktivno traga za onima kojima je pomoć potrebna
Multiperspektivnost, sistemski pristup problemu, holizam