Hoofdstuk 7 Flashcards
Side note: Wij zijn visuele wezens. Onze ogen zijn onze primaire toegangspoort tot het waarnemen en begrijpen van de fysieke wereld waarin we overleven. We zeggen ‘ik begrijp’ om ‘ik begrijp het’ te bedoelen, en als we aan een bewering twijfelen, zeggen we: ‘ik zou het moeten zien om het te geloven’. Ons visuele systeem geeft ons zulke rijke, heldere, solide ogende en over het algemeen bruikbare waarnemingen van de fysieke wereld dat het gemakkelijk voor ons is om te vergeten dat de fysieke wereld en ons zicht erop niet hetzelfde zijn.
In werkelijkheid zijn onze visuele waarnemingen subjectieve, psychologische ervaringen die onze hersenen creëren op basis van aanwijzingen in de lichtpatronen die door objecten worden gereflecteerd. De machinerie die ten grondslag ligt aan ons vermogen om dergelijke percepties te produceren, is ongelooflijk complex. Hersenwetenschappers hebben geschat dat ergens tussen de 25 en 40% van het menselijk brein uitsluitend of voornamelijk is gewijd aan de analyse van input van de ogen (Gross, 1998; Sereno et al., 1995). Het is geen wonder dat visie de zin is waaraan psychologen de meeste aandacht hebben besteed.
Hoe helpen het hoornvlies om beelden op het netvlies te vormen?
- De hoornvlies helpt om het licht dat er doorheen gaat te focussen
Hoe helpt de lens om beelden op het netvlies te vormen
Achter de iris bevindt zich de lens, die bijdraagt aan het focusproces dat door het hoornvlies is begonnen. In tegenstelling tot het hoornvlies is de lens verstelbaar; het wordt bolvormiger wanneer wordt scherpgesteld op objecten dicht bij het oog en vlakker wanneer wordt scherpgesteld op objecten die verder weg zijn.
Hoe helpt de iris om beelden op het netvlies te vormen?
De iris is ondoorzichtig, dus het enige licht dat het binnenste van het oog binnenkomt, is het licht dat door een gat gaat dat de pupil wordt genoemd, het zwart lijkende centrum in de iris. Spiervezels in de iris maken het mogelijk om de diameter van de pupil te vergroten of te verkleinen om meer of minder licht binnen te laten.
In visie (zicht) is transductie de functie van?
de fotoreceptorcellen
In elk oog zijn miljoenen fotoreceptorcellen gerangschikt, mozaïekachtig, in een dunne laag van het meerlagige netvlies. Deze cellen zijn van twee soorten:
- kegels
2. staafjes
Wat doen kegels in fotoreceptorcellen? (fotoreceptor)
die scherp gefocust kleurenzicht mogelijk maken bij fel licht
zijn het meest geconcentreerd in de fovea (centrale focus), het gebied ter grootte van een speldenknop van het netvlies dat zich in de meest directe gezichtslijn bevindt, dat gespecialiseerd is voor hoge gezichtsscherpte (het vermogen om kleine details te onderscheiden). De concentratie van kegeltjes neemt sterk af met toenemende afstand tot de fovea
6 miljoen kegeltjes
Wat zijn staafjes in fotoreceptorcellen?
die zicht mogelijk maken bij weinig licht.
Staafjes daarentegen komen overal in het netvlies voor, behalve in de fovea, en zijn het meest geconcentreerd in een ring op ongeveer 20 graden van de fovea
120 miljoen
Het transductieproces; Het buitenste segment van elke fotoreceptor bevat een fotochemische stof - een chemische stof die reageert op licht. De fotochemische stof van de staafjes wordt, genoemd?
rodopsine
Wat gebeurd er (het transductieproces) bij fotochemische stof van de staafjes, rodopsine?
Wanneer ze door licht worden geraakt, ondergaan rodopsinemoleculen een structurele verandering die een reeks chemische reacties in het membraan van de staaf veroorzaakt, wat op zijn beurt een verandering in de elektrische lading over het membraan veroorzaak
Het transductieproces voor kegeltjes is vergelijkbaar met dat voor staafjes, maar het verschil is dat er drie soorten kegeltjes bestaan, die elk een andere fotochemische stof bevatten
Hoe verschillen kegelzicht en staafzicht?
Kegelzicht, ook wel fotopisch zicht of helder lichtzicht genoemd, is gespecialiseerd voor hoge scherpte (het vermogen om fijne details te zien) en voor kleurwaarneming.
Staafzich, ook wel scotopisch zicht of dimlichtzicht genoemd, is gespecialiseerd voor gevoeligheid (het vermogen om te zien bij zeer weinig licht).
Side note: Kegels en staafjes vormen de uitgangspunten voor wat kan worden beschouwd als twee afzonderlijke maar op elkaar inwerkende visuele systemen in het menselijk oog.
Hoe kwam Kegelvisie tot stand door natuurlijke selectie?
, om ons in staat te stellen fijne details te zien bij daglicht
Hoe kwam staafvisie tot stand door natuurlijke selectie?
om ons in staat te stellen op zijn minst de vage contouren van objecten ‘s nachts te zien.
Side note: Bij zeer weinig licht kun je objecten het beste zien als je er niet direct naar kijkt - omdat, zoals eerder opgemerkt, de fovea (het deel van het netvlies in de directe gezichtslijn) geen staafjes bevat. Je kunt dit in een donkere kamer of op een donkere nacht demonstreren door een object te identificeren om naar te kijken. Het object verdwijnt als je er recht naar kijkt, maar verschijnt weer als je je blik een beetje opzij richt.
Wat is de chemische basis voor donkeradaptatie?
De geleidelijke toename in gevoeligheid die optreedt nadat u een verduisterde kamer binnengaat
Wat is de chemische basis voor lichtadaptatie?
de snellere afname in gevoeligheid die optreedt nadat u een felle lamp aandoet of in zonlicht stapt
Side note: De iris draagt bij aan deze adaptieve processen door de pupil te verwijden (verwijden) bij weinig licht en te vernauwen bij fel licht. Een volledig verwijde pupil laat ongeveer 16 keer zoveel licht door als een volledig vernauwde pupil.
De belangrijkste bijdrage aan de aanpassing aan donker en licht komt echter van de verschillende gevoeligheden van staafjes en kegeltjes.
Wanneer zie je in kegeltjes?
In zonlicht zie je dus volledig met je kegels, en zelfs in een typische kunstmatig verlichte kamer zie je meestal met je kegels.
Hoelang duurt het ongeveer voordat rodopsine (staafjes) volledig zijn geregenereerd.
Het duurt ongeveer 25 minuten (lichte kamer naar donker)
Hoelang duurt het ongeveer voordat rodopsine (staafjes) volledig zijn afgebroken
Binnen ongeveer 5 (Donkere kamer naar licht)
Welke van de klassieke theorieën over kleurenzicht stelt dat het zien van kleuren veroorzaakt wordt door de gecombineerde activiteit van drie verschillende typen receptoren die elk gevoelig zijn voor een verschillende verzameling golflengtes?
De trichromatische theorie (trichromatic theory)
Er zijn drie receptoren in het netvlies die verantwoordelijk zijn voor de waarneming van kleur. Eén receptor is gevoelig voor de kleur groen, een andere voor de kleur blauw en een derde voor de kleur rood. Deze drie kleuren kunnen vervolgens worden gecombineerd om elke zichtbare kleur in het spectrum te vormen
Wat bevatten de kortere golven van elektromagnetische energie, onder ons zichtbare bereik? (3 dingen)
ultraviolette stralen, röntgenstralen en gammastralen
Wat bevatten langere golven, boven ons zichtbare bereik? (3 dingen)
infraroodstralen, radarstralen en radiogolven