Histologia - zwierzeta def. Flashcards
istota biała
jeden z dwóch (obok substancji szarej) podstawowych składników ośrodkowego układu nerwowego kręgowców. Składa się głównie z włókien nerwowych i komórek glejowych (oligodendrocytów). Jest dobrze unaczyniona. Biała barwa wynika przede wszystkim z obecności fosfolipidów w osłonkach mielinowych. Istota szara leży pod korą mózgu. W rdzeniu przedłużonym i rdzeniu kręgowym przyjmuje położenie odwrotne (otacza centralnie położoną istotę szarą).
istota szara
w ośrodkowym układzie nerwowym kręgowców skupisko ciał neuronów, a także włókien nerwowych rdzennych i bezrdzennych oraz tkanki glejowej. Między innymi ze względu na obecność ciałek Nissla (tigroidów), przybiera na nieutrwalonych preparatach barwę szaroróżową. Istota szara tworzy: korę mózgową, korę móżdżku, wewnętrzną część rdzenia kręgowego oraz jądra podkorowe.
Częścią składową istoty szarej są komórki nerwowe, a także włókna nerwowe rdzenne i bezrdzenne, tkanka glejowa i naczynia krwionośne wraz z paskami tkanki łącznej. Skład istoty białej to tkanka glejowa, naczynia włókien nerwowych niemających osłonki Schwanna.
Krótko: skupienie ciał neuronów w ośrodkowym układzie nerwowym. Jeden z dwóch (obok substancji białej) podstawowych składników ośrodkowego układu nerwowego.
jednostka motoryczna
pojedynczy neuron ruchowy i wszystkie włókna mięśniowe, które unerwiane są przez jego akson.
Uwaga: w jednym mięśniu szkieletowym funkcjonuje wiele jednostek motorycznych.
komórki tłuszczowe
podstawowy rodzaj komórek, z których zbudowana jest tkanka tłuszczowa. Komórki tłuszczowe syntezują i magazynują energię pod postacią triglicerydów.
kora mózgowa
wierzchnia, cienka część mózgu niektórych kręgowców. Jest najlepiej rozwinięta i najbardziej zróżnicowana u ssaków. Anatomicznie kora mózgowa stanowi część tzw. istoty szarej mózgu (zawiera ciała ogromnej liczby komórek nerwowych mózgu). W obrębie kory mózgowej zachodzą: analiza wrażeń zmysłowych, sterowanie ruchami spontanicznymi, zapamiętywanie, a u człowieka także procesy związane z myśleniem abstrakcyjnym i umiejętnościami językowymi.
Bardzo ogólnie: powierzchnia mózgu.
kości pneumatyczne
kości zawierające przestrzenie wypełnione powietrzem, co zmniejsza ich masę. Występują głownie u ptaków, ale także u ssaków/człowieka.
kutykula
warstewka kutyny pokrywająca cały pęd. Ma grubość od ułamka do nawet 100 mikrometrów i wytwarzana jest przez komórki epidermy. Główny składnik: kutyna to hydrofobowa, niejednorodna substancja organiczna powstająca z kwasów tłuszczowych. Składnikiem kutykuli mogą być też woski. Kutykula chroni rośliny lądowe przed utratą wody (przed wysychaniem), przed patogenami, stanowi też dodatkowe wzmocnienie zewnętrznych ścian komórkowych.
– sztywny szkielet zewnętrzny stawonogów składający się z warstw białek i chityny, który jest różnorodnie zmodyfikowany, tak by mógł pełnić różne funkcje. Synonim: oskórek;
(zool.)– “otoczka”, która chroni ciało nicienia.
kora
w komórce eukariotycznej zewnętrzny region cytoplazmy, leżący tuż pod błoną komórkową, który ma bardziej żelową konsystencję niż inne rejony cytoplazmy ze względu na obecność wielu mikrofilamentów,
u roślin tkanka miękiszowa, która znajduje się między tkanką przewodzącą a okrywającą w korzeniu lub łodydze,
wszystkie tkanki znajdujące się na zewnątrz walca osiowego i miazgi, składające się głównie z łyka wtórnego i warstw perydermy,
u zwierząt zewnętrzna warstwa narządu, np. kora nadnerczy, kora nerki.
kość
tkanka łączna składająca się z żywych komórek zanurzona w sztywnej macierzy włókien kolagenowych wzmocniona solami wapnia.
krew
tkanka łączna z płynną macierzą zwaną osoczem, w której zawieszone są czerwone krwinki, białe krwinki i fragmenty komórek nazywane płytkami krwi.
lecytyna
fosfolipid, w którym grupa fosforanowa zestryfikowana jest choliną. Występuje w każdej komórce ciała zwierząt (w tym człowieka), głównie jako składnik błon komórkowych. Jest bardzo ważnym składnikiem tkanki nerwowej (współtworzy i chroni osłonkę mielinową). Jej obecność stwierdzono także w żółtku jaj, w rzepaku, słoneczniku i ziarnach soi.
limfa
bezbarwny płyn powstający z płynu tkankowego w układzie limfatycznym kręgowców. Składnikami chłonki, poza płynem tkankowym, są komórki układu odpornościowego (głownie limfocyty).
Synonimy:
chłonka
limfocyty B
– limfocyty, które powstają w szpiku kostnym, a następnie różnicują się w obwodowych narządach limfatycznych w komórki plazmatyczne i komórki pamięci. Komórki plazmatyczne są efektorami odpornościowej odpowiedzi humoralnej – wytwarzają przeciwciała.
Synonimy:
limfocyty szpikozależne
leukocyty
elementy morfotyczne krwi, mniej liczne od erytrocytów, część ma zdolność ruchu i daipedezy. Chronią organizm przed patogenami/zakażeniami.
Nazywane są również białymi krwinkami, chociaż są bezbarwne!
Wyróżnia się: agranulocyty i granulocyty
Synonimy:
krwinki białe
limfocyt
rodzaj białej krwinki, która przekazuje odpowiedź immunologiczną nabytą. Występują dwie główne klasy limfocytów: B oraz T.
limfocyty T
rodzaj limfocytów, których komórki prekursorowe, niemające jeszcze ich cech, wytwarzane są w czerwonym szpiku kostnym. Dojrzewanie tych komórek następuje później, głównie w grasicy i jest uzależnione od jej selekcjonującego oraz hormonalnego wpływu. Uformowane limfocyty T migrują do krwi obwodowej oraz narządów limfatycznych. Są odpowiedzialne za odpowiedź odpornościową komórkową. Wyróżnia się, m.in. limfocyty T pomocnicze (limfocyty Th) i limfocyty T cytotoksyczne (limfocyty Tc). Pierwsze wspomagają odpowiedź humoralną i komórkową poprzez bezpośredni kontakt z antygenami oraz wydzielanie cytokin. Drugie są odpowiedzialne za niszczenie komórek zakażonych przez drobnoustroje oraz za niszczenie komórek nowotworowych.
mielina
złożona substancja organiczna wytwarzana przez komórki otaczające aksony komórek nerwowych. Właściwie kompleks substancji takich, jak glikolipdy (połączenia galaktozy i ceramidu) oraz fosfolipidy (lecytyna). Jest ważnym składnikiem osłonki mielinowej.
miofibryle
włókienka kurczliwe mające postać długich minipałeczek występujące w komórkach/włóknach mięśniowych. Zbudowane są z filamentów cienkich (ogólnie – aktynowych) i filamentów grubych (ogólnie – miozynowych).
We włóknach mięśniowych poprzecznie prążkowanych filamenty ułożone są bardzo regularnie, zachodzą na siebie w układzie sześciokątnym (heksagonalnym).
mikrokosmki
delikatne, palcowate wypustki komórek nabłonka w świetle jelita cienkiego. Powiększają powierzchnię wchłaniania.
naczynia włosowate
– bardzo drobne naczynia krwionośne, które penetrują tkanki i składają się z pojedynczej warstwy śródbłonka, który pozwala na wymianę substancji między krwią i płynami międzykomórkowymi.
Synonimy:
włośniczki, naczynia kapilarne