Endokryno Flashcards
wrodzona nadczynność tarczycy
noworodek czuwający, hiperaktywny ze wzmożonym apetytem, mimo to nie przybiera na wadze
- tachykardia i tachypnoe
- biegunka
- rumień
- gorączka
- niewydolność serca, NT
- hepato i splenomegalia
- żółtaczka
- trombocytopenia
- zaawansowany wiek kostny
- zmniejszenie obwodu głowy wtórne do kraniosynostozy
prewencja wrodzonej nadczynności tarczycy
gdy w III trymestrze dziecko ma tachykardię spowodowaną symulacją tarczycy przez TRAB od matki i stwierdzimy IGUR to należy rozważyć propylotiouracyl nawet gdy matka ma eutyreozę
wrodzona nadczynność tarczycy leczenie
kluczowe jest wczesne rozpoznanie i leczenie, wtedy prawidłowy rozwój i brak powikłań, częściej jest to stan przejściowy
Skala Tannera
jest 5 stopniowa
- ocenia gonadarche (genitalia u chłopców)
- ocenia thelarche (piersi u dziewcząt)
- ocenia pubarche
wrodzony przerost nadnerczy
niedobór enzymów steroidogenezy (90% to 21-OH)
nie może powstać kortyzol -> powoduje to nadmierne pobudzenie podwzgórza (nadmiar CRH i ADH) -> przysadki (nadmiar ACTH) -> powoduje to wzrost i przerost kory nadnerczy i nadmierną produkcję hormonów, których produkcja nie jest zaburzona (najczęściej androgenów)
blok 21-OH i 11-beta-OH
nadmiar androgenów ->
wirylizacja narządów płciowych u dziewczynek
szybki wzrost i szybkie zamknięcie nasad kości
zespół utraty soli
gdy niedoborowi kortyzolu towarzyszy niedobór aldosteronu, najczęściej w niedoborze 21-OH
- odwodnienie, kwasica metaboliczna
- hipo Na, hiper K
- hipoglikemia
- gorączka
- hipotensja, wstrząs
kiedy rozwinie się nadciśnienie tętnicze niskoreninowe
gdy niedobór 11-beta-OH, gromadzi się 11-deoksykortykosteron,który jest aktywnym prekursorem aldosteronu
SIADH
początkowo nieznaczny wzrost wydalania Na z moczem, póżniej ok,
hipoNa, spadek osmolalności osocza ➔ przewodnienie
przewodnienie ale bez obrzęków,
bez objawów odwodnienia lub przewodnienia
hipoglikemia przedszpitalnie
glukagon i.m.
co odróżnia otyłość prostą od zespołu Cushinga i zesp. genetycznych?
przyspieszenie wzrastania spowodowane wzrostem IGF-1
w pozostałych zahamowanie wzrostu
kwasica ketonowa zasady płynoterapii, potasu i insuliny
1) najpierw 10-20 ml/kg m.c./godzinę 0,9%NaCl (gdy dziecko we wstrząsie to taka ilość w 15-20 min. - można powtórzyć dwukrotnie)
- w pierwszej dobie trzeba podać zapotrzebowanie podstawowe + połowę deficytu
- gdy glikemia spadnie do 14-17 mmol/l należy podać kroplówkę 5-10% glukozy
2) wyrównanie deficytu płynów przez 36-48h
- potas: 20-40 mmol K+/litr płynów
- insulina krótkodziałająca w ciągłym wlewie: po 1-2h nawadniania, początkowa prędkość to 0,05-0,1 j./kg m.c./godzinę
- dawkę należy modyfikować - docelowy spadek to o 4-5 mmol/l/godzinę
winkrystyna - co może spowodować?
SIADH
to lek p-neo
inne stany zwiększające ryzyko to
- wentylacja mechaniczna wcześniaków
- zabiegi neurochirurgiczne
- ciężkie infekcje OUN lub płuc
izolowanym przedwczesnym powiększeniem gruczołów piersiowych (thelarche praecox - TP)
do ThIII
i jest uważane za łagodny objaw kliniczny, który nie wymaga leczenia
- częściowego przedwczesnego pobudzenia osi przysadkowo-podwzgórzowej, manifestującego się izolowanym wzrostem stężenia FSH
- nieznacznego wzrostu stężenia estradiolu w surowicy
- nadwrażliwości tkanki gruczołowej na estradiol.
Dla thelarche praecox, w odróżnieniu od prawdziwego przedwczesnego dojrzewania, charakterystyczne są:
1) brak przyspieszenia tempa wzrastania,
2) brak owłosienia płciowego,
3) brak przyspieszenia wieku kostnego,
4) przedpokwitaniowe wymiary macicy i jajników w badaniu ultrasonograficznym miednicy małej
5) przedpokwitaniowe stężenie gonadotropin i estradiolu w surowicy.
potencjału wzrostowego rodziców
dla dziewczynek:
MPH = (suma wzrostów rodziców [cm] -13)/2,
dla chłopców
MPH = (suma wzrostów rodziców [cm] +13)/2.
Pozycja centylowa aktualnego wzrostu dziecka nie powinna się różnić o więcej niż ±1,5 SD od pozycji centylowej obliczonego MPH. Dokładniejszą ocenę potencjału wzrostowego umożliwia badanie wieku kostnego i obliczenie na jego podstawie tzw. przewidywanego wzrostu ostatecznego (predicted adult height – PAH).
niski wzrost z zachowanym potencjałem wzrostowym
zgodnym z MPH
(wiek kostny
niski wzrost ze zmniejszonym potencjałem wzrostowym
(wiek kostny >wiek wzrostowy)
rozpoznaje się pierwotne zaburzenie wzrastania, które najczęściej jest uwarunkowane genetycznie. Dzieci z takim rozpoznaniem należy skierować na badanie kariotypu, a w razie potrzeby także bardziej szczegółową diagnostykę genetyczną.
Wiek wzrostowy
jest to wiek, w którym mediana wzrostu dzieci w populacji (na siatce centylowej) odpowiada aktualnemu wzrostowi badanego dziecka. Zatem, jeśli dziecko ma niedobór wzrostu, to jego wiek wzrostowy jest mniejszy niż wiek kalendarzowy. Przykładowo, wysokość ciała 7-letniego chłopca wynosi 110 cm (<3. centyla dla wieku). 110 cm to mediana (50. centyl) wysokości ciała dla chłopców 5-letnich. Oznacz to, że wiek wzrostowy tego chłopca to 5 lat.
cukrzyca
OGTT w 120min >11,1 mmol/l
>200 mg/dl
cukrzyca docelowe wartości
glikemia na czczo i przed posiłkami: 80-110mg/dl (4,4-6,1) po posiłku do 140 (7,8) LDL <100 mg/dl HDL >40 mg/dl Tg <100 mg/dl CTK <90 percentyla BMI <85 percentyla aktywność fizyczna >1h/dzień
wskazania do leczenia hormonem wzrostu
- Leczenie niskorosłych dzieci z somatotropinową niedoczynnością przysadki (substytucyjne dawki)
- PChN
- zespół Turnera (dawki większe niż substytucyjne)
- zespół Pradera-Williego
- Leczenie rhGH niskorosłych dzieci urodzonych jako zbyt małe w stosunku do wieku ciążowego (SGA - dziecko za małe do wieku ciążowego lub IUGR - wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrastania) - od 4 r.ż.
leczenie hormonem wzrostu - powikłania
- oporność na insulinę, hiperglikemia
- nasilenie obwodowej konwersji hormonów tarczycy, wynikiem czego może być zmniejszenie stężenia T4 z równoczesnym zwiększeniem stężenia T3 w surowicy
- wtórny niedobór hormonu wzrostu spowodowany chorobą nowotworową
- dysplazja bliższej nasady kości udowej - z tego względu dzieci kulejące podczas leczenia somatropiną są szczegółowo badane
- silne lub nawracające bóle głowy, zaburzenia widzenia, nudności i/lub wymioty
- przemijające miejscowe odczyny skórne w miejscu wstrzyknięcia preparatu,
- skolioza nasilenie
Hipogonadyzm hipogonadotropowy
(wtórny, podwzgórzowo-przysadkowy)
Spowodowany jest trwałym uszkodzeniem układu podwzgórze–przysadka (defekt pulsacyjnego wydzielania GnRH i/lub brak odpowiedzi komórek gonadotropowych przysadki na GnRH). Upośledzenie funkcji gonad jest spowodowane brakiem ich stymulacji przez gonadotropiny przysadkowe.
Hipogonadyzm hipogonadotropowy przyczyny
1) przyczyny nabyte
a) nowotwory OUN (np. czaszkogardlak)
b) radioterapia OUN
c) uraz OUN
d) choroby infekcyjne OUN
e) zabiegi operacyjne na OUN
f) udary spowodowane np. wrodzonymi anomaliami unaczynienia
2) przyczyny wrodzone
a) zespół Kallmanna
b) zespół Pradera i Williego
c) wrodzona wielohormonalna niedoczynność przysadki
d) izolowany niedobór LH (zespół Pasqualiniego)
e) dysplazja przegrodowo-wzrokowa (zespół de Morsiera)
f) zespół Bardeta i Biedla
Czynnościowy hipogonadyzm hipogonadotropowy
1) przewlekłe choroby układowe
2) przewlekłe choroby ogólnoustrojowe
3) przewlekłe stresy
4) zaburzenia odżywiania (niedożywienie, otyłość) anoreksja
Hipogonadyzm hipergonadotropowy - przyczyny
- przyczyny wrodzone
a) zespół Klinefeltera u płci męskiej, Turnera u płci żeńskiej
b) dysgenezja lub zanik gonad w okresie płodowym
c) mutacje genu dla receptora LH - *przyczyny nabyte
a) zanik gonad po zapaleniu
b) zanik gonad po niedokrwieniu np. jąder po skręcie powrózków nasiennych
c) chirurgiczna lub powypadkowa kastracja
d) chemioterapia np. cyklofosfamidem, prokarbazyną
e) radioterapia gonad (zwykle przy dawce >20 Gy)
** idiopatyczne przedwczesne wygasanie funkcji gonad