5/6. De voorbereiding van een onderhandeling / Het verloop van een onderhandeling Flashcards
Noem de zes stappen van de voorbereiding van een onderhandeling.
- Verzamelen van relevante markt-, product- en leveranciersinformatie
- Schatten van de eigen machtspositie
- Bepalen van de onderhandelingsdoelen
- Kiezen van een onderhandelingsstijl
- Maken van een communicatieplan
- Plannen van de onderhandeling
Tijdens de voorbereiding van een onderhandeling wordt de product-, markt- en leveranciersinformatie verzameld, geordend en verwerkt. Deze activiteiten zijn een voorwaarde om doelgericht en planmatig te werk te gaan tijdens de onderhandeling.
Op basis van de beschikbare informatie kunnen de onderhandelaars van de inkopende partij conclusies trekken over:
- Het hebben van (on)voldoende markt- en materiekennis.
- Het wel of niet beschikken over een BAZO (Beste Alternatief Zonder Overeenkomst).
- De hoogte van de omschakelkosten
Voorafgaand aan de onderhandeling moet duidelijk zijn hoe de voorwaarden van de leverancier, met wie je het gesprek hebt, zich verhouden tot die van zijn concurrenten. Wat zijn sterke punten van deze leverancier? En wat zijn zwakke punten?
Hoe bepaal je dit bij een nieuwe leverancier en hoe bepaal je dit bij een bestaande leverancier?
Bij een nieuwe leverancier is het verstandig om het jaarverslag op te vragen. Ook kun je referenties inwinnen.
Bij een bestaande leverancier kun je zijn leveringen analyseren, kwaliteitsdefecten en onverwachte prijsverhogingen.
Wat heb je als inkoper nodig om vraagtekens te kunnen zetten bij de kostenopbouw en eventueel oneigenlijk doorberekende kosten te identificeren?
Markt- en materiekennis kun je gebruiken om de geoffreerde prijs te beoordelen op marktconformiteit of, bij complexere aankopen, om de kostenopbouw kritisch te analyseren.
Wat betekent de afkorting BAZO?
Beste Alternatief Zonder Overeenkomst
Wat is het voordeel aan het ontwikkelen van een BAZO?
Het voordeel van het ontwikkelen van een BAZO is tweeledig:
- Het beschermt je tegen het akkoord gaan met iest dat je zou moeten verwerpen
- En het helpt je je eigen mogelijkheden uit te buiten (het hebben van een BAZO kan gebruikt worden om de wederpartij in de onderhandeling onzeker te maken)
Waarom is het verstandig om ook na te denken over het BAZO van de ander partij?
Als je weet welke alternatieven de andere partij heeft, dan kun je beter inschatten wat de andere partij wel of niet zal accepteren
Wanneer is de machtspositie van een inkoper sterk?
Het hebben van relevante kennis en het beschikken over alternatieven is zeer belangrijk voor het opbouwen van een sterke onderhandelingspositie.
Heb je voldoende alternatieven en kennis, dan is je onderhandelingspositie in principe sterk. (Bij geen of weinig alternatieven en/of hoge omschakelkosten, is de onderhandelingspositie beduidend zwakker)
Bij stap 3: het bepalen van de concrete onderhandelingsdoelen is het belangrijk om doelstellingen te kwantificeren op basis van markt- of interne informatie. Je moet je doelstellingen zo nauwkeurig mogelijk afbakenen.
Hiervoor zijn twee manieren in het leven geroepen, noem deze twee.
- Een barometer tekenen (zie afbeelding)
- Een andere methode is het onderverdelen van onderhandelingsdoelen in:
- Musts (eisen): de absoluut te bereiken resultaten en/of doelen. Het niet bereiken van deze doelen betekent het afbreken van de onderhandeling.
- Wants (wensen): de resultaten die je graag wilt bereiken. Het niet bereiken van deze wants is geen breekpunt voor de onderhandeling
- Jokers: elementen die interessant kunnen zijn voor de leverancier, maar die jou niets of weinig kosten. Hierbij kun je bijv. denken aan jouw bereidheid om als referentie te dienen.
Op basis van de informatie die je hebt van de andere partij, kun je proberen een inschatting te maken van haar doelen.
Wat zijn haar belangen en onderhandelingsdoelen? Een confrontatie tussen de doelen van de eigen organisatie en die van de leverancier wordt dan mogelijk. Hiervoor teken je een confrontatiematrix.
Leg uit hoe een confrontatiematrix in elkaar steekt.
Zie afbeelding.
Waar de musts elkaar ontmoeten, ligt duidelijk de zone van potentiele tegenstellingen en conflict. Waar musts en wants tegenover elkaar staan, kunnen we proberen creatieve oplossingen te vinden.
Waarvoor kan een confrontatiematrix nog meer voor gebruikt worden anders dan het in kaart brengen van de musts, wants en jokers?
De confrontatiematrix kan gebruikt worden bij het plannen van de volgorde van de gespreksonderwerpen. Het is niet gebruikelijk om met de moeilijkste punten (daar waar de musts met elkaar conflicteren) te beginnen.
Het wordt dan ook aangeraden om met een eenvoudigere kwestie te starten.
Geef enkele voorbeelden van gedrag en houding bij een distributieve onderhandeling.
- minimale concessiebereidheid
- gebruik maken van concurrentie
- stellend
- met tijdslimieten werken
- distributieve opstelling legitimeren met objectieve criteria
- stiltes laten vallen
- af en toe bluffen en doordrukken
- indien nodig impasses creëren
Geef enkele voorbeelden van gedrag en houding bij een integratieve onderhandeling.
- compromisbereidheid
- voorzichtig schermen met alternatieven
- zoeken naar gemeenschappelijke belangen en voordelen
- niet werken met tijdsdruk
- gebruik maken van eigen deskundigheid om voorstellen te analyseren
- initiatief nemen
- open communicatie bevorderen
- als ik…, dan u…..
Noem de vijf onderhandelingsfasen (ook wel genoemd de globale gespreksstructuur voor het verloop van een onderhandeling).
- verkenning
- reces
- beweging
- transactie
- evaluatie
Wat zijn de vijf doelen tijdens de eerste onderhandelingsfase: de verkenningsfase
- welkom heten en constructief openen van het gesprek
- checken van de beslissingsbevoegdheid van de wederpartij
- krijgen van aanvullende informatie
- beantwoorden van vragen
- krijgen van een globaal inzicht in de belangen en onderhandelingsruimte van de wederpartij