Γενικά και Τοπικά Αναισθητικά Flashcards

1
Q

Προαναισθητικά Φάρμακα

A

• H2 αποκλειστές (φαμοτιδίνη, ρανιτιδίνη) για τη μείωση της γαστρικής οξύτητας.
• Βενζοδιαζεπίνες (μιδαζολάμη, διαζεπάμη) για μετρίαση του άγχους και διευκόλυνση της αμνησίας.
• Μη οπιοειδή (ακεταμινοφαίνη, σελεκοξίμπη) ή οπιοειδή (φαιντανύλη) για αναλγησία.
• Αντιισταμινικά (διφαινυδραμίνη) για την πρόληψη αλλεργικών αντιδράσεων.
• Αντιεμετικά (ονδανσετρόνη) για την πρόληψη της ναυτίας.
• Αντιχολινεργικά (γλυκοπυρρολικό) για την πρόληψη της βραδυκαρδίας και της έκκρισης υγρών στην
αναπνευστική οδό.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Βάθος αναισθησίας

A

Στάδιο Ι: Αναλγησία
• Απώλεια αίσθησης του πόνου
• Διατήρηση της συνείδησης

Στάδιο ΙΙ: Διέγερση
• Απευαισθητοποίηση σε οδυνηρά ερεθίσματα
• Βίαιη και επιθετική συμπεριφορά του ασθενούς
• Αύξηση της πίεσης αίματος
• Επιτάχυνση εισπνοής

Στάδιο ΙΙΙ: Χειρουργική αναισθησία
Σε αυτό το στάδιο μπορεί να γίνει η εγχείρηση
• Φυσιολογική αναπνοή
• Χάλαση σκελετικών μυών
• Μείωση οφθαλμικών αντανακλαστικών/Διακοπή οφθαλμικής κίνησης

Στάδιο ΙV: Μυελώδης (προμηκική) παράλυση
• Βαριά καταστολή αναπνευστικού και αγγειοκινητικού κέντρου
• Θάνατος επέρχεται μέσα σε λίγα λεπτά
Οι φάσεις είναι πιο διακριτές με βραδέως δρώντα αναισθητικά όπως ο
αιθέρας και λιγότερο έως και καθόλου διακριτά με ταχέως δρώντα
αναισθητικά όπως το αλοθάνιο

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΙΙ

A

Χορήγηση ενδοφλεβίως βαρβιτουρικού βραχείας δράσης προς
ελαχιστοποίηση της χρονικής διάρκειας του σταδίου πριν την
έναρξη της αναισθησίας.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Ενδοφλέβια αναισθητικά

A

Χρησιμοποιούνται για τη γρήγορη έλευση της
αναισθησίας. Δρουν μέσα σε δευτερόλεπτα από τη στιγμή
της χορήγησης και δεν επάγουν την περίοδο διέγερσης
(στάδιο ΙΙ) όπως τα εισπνεόμενα αναισθητικά.

Η αναισθησία
διατηρείται κατόπιν, μέσω εισπνεόμενων αναισθητικών.

Τα ελεύθερα, λιποδιαλυτά, μη ιοντισμένα μόρια
εισέρχονται στον εγκέφαλο πιο γρήγορα

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Ενδοφλέβια αναισθητικά ΑΝΑΚΑΜΨΗ

A

• Η ανάκαμψη από ενδοφλέβια αναισθητικά οφείλεται στην ανακατανομή από τον εγκέφαλο σε άλλους ιστούς.
• Με τη δευτερογενή πρόσληψη από τους ιστούς, κυρίως από τους σκελετικούς μυς, η συγκέντρωση του φαρμάκου
στο πλάσμα μειώνεται. Αυτό επιτρέπει στο φάρμακο, για να διαχυθεί έξω από το ΚΝΣ.
• Αυτή η αρχική ανακατανομή του φαρμάκου σε άλλους ιστούς οδηγεί στην ταχεία ανάκαμψη που παρατηρείται μετά
από μία εφάπαξ δόση ενδοφλέβιου αναισθητικού.
• Ο μεταβολισμός και η κάθαρση του πλάσματος είναι σημαντικά μόνο μετά από εγχύσεις και επαναλαμβανόμενες
δόσεις ενός φαρμάκου.
• Ο λιπώδης ιστός συμβάλει μόνο μερικώς στην πρώιμη ανακατανομή του ελέυθερου φαρμάκου μετά από μία ταχεία
ενδοφλέβια χορήγηση (bolus), λόγω της φτωχής του αιμάτωσης.
• Μετά από επαναλαμβανόμενες δόσεις ή εγχύσεις, η κατανομή στον λιπώδη ιστό οδηγεί σε καθυστερημένη
ανάκαμψη, λόγω σχηματισμού δεξαμενής του φαρμάκου

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q
είναι τα μόνα γενικά
αναισθητικά που δεν έχουν ιδιαίτερη δράση στους υποδοχείς GABAA
και γλυκίνης και δρουν μέσω των NMDA
και των διαύλων Κ+
.
A
  1. ΚΕΤΑΜΙΝΗ
  2. ΥΠΟΞΕΙΔΙΟ ΑΖΩΤΟΥ
  3. ΞΕΝΟΝ
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΑ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ 6

A
  1. ΠΡΟΠΟΦΟΛΗ
  2. ΒΑΡΒΙΤΟΥΡΙΚΑ - ΘΕΙΟΠΕΝΤΑΛΗ, ΜΕΘΟΕΞΙΤΑΛΗ-
  3. ΕΤΟΜΙΔΑΤΗ
  4. ΚΕΤΑΜΙΝΗ
  5. ΒΕΝΖΟΔΙΑΖΕΠΙΝΕΣ
  6. ΟΠΙΟΕΙΔΗ- ΦΑΙΝΤΑΝΑΛ
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

ΠΡΟΠΟΦΟΛΗ

A
  • ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΩΣ ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ
  • ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΗ ΤΗΝ ΘΕΙΟΠΕΝΤΟΛΑΤΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ
  • ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΥΔΑΤΟΔΙΑΛΥΤΗ
  • 30-40 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ
  • ΔΕΝ ΕΠΕΙΡΕΑΖΕΤΑΙ Ο ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΜΕΤΡΙΑ ΗΠΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

ΔΡΑΣΕΙΣ
-ΕΝΩ ΚΑΤΑΣΤΕΛΕΙ ΤΟ ΚΝΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΟΥΝ ΔΙΕΓΕΡΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
- ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΡΗΤΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ
- ΜΕΙΩΣΗ ΕΝΔΟΚΡΑΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ- ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΑΓΓΕΙΟΔΙΑΣΤΟΛΗ
χρήσιμη
για χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες παρακολουθείται η λειτουργία του νωτιαίου μυελού.
• Δεν παρέχει αναλγησία, απαιτείται συμπλήρωση με ναρκωτικά.
-ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΕΜΕΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

ΒΑΡΒΙΤΟΥΡΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΘΕΙΟΠΕΝΤΟΛΑΤΗ, ΜΕΘΟΕΞΙΤΑΛΗ

A

ΧΑΡΚ

  • ΠΟΛΥ ΛΙΠΟΔΙΑΛΥΤΗ
  • ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΤΑΧΕΑΣ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗΣ
  • ΑΣΘΕΝΗ ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΑ
  • ΠΟΛΥ ΑΡΓΟΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ

ΔΡΑΣΕΙΣ

  • ΔΕΝ ΔΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΣΟΒΑΡΗ ΥΠΟΤΑΣΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΥΠΟΒΟΛΑΙΜΙΑ Η ΣΟΚ
  • ΟΛΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΒΡΟΓΧΟΣΠΑΣΜΟ ΑΠΝΟΙΑ ΒΗΧΑ ΣΠΑΣΜΟ ΣΤΟ ΘΩΡΑΚΙΚΟ ΤΟΙΧΩΜΑ , ΒΡΟΓΧΟΣΠΑΣΜΟ ΛΑΡΥΓΓΟΣΠΑΣΜΟ
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

ΠΟΙΟ ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΥΝΔΙΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΘΜΑΤΙΚΟΥΣ

A

ΤΑ ΒΑΡΒΥΤΟΥΡΙΚΑ - ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΒΡΟΓΧΟΣΠΑΣΜΟ ΑΠΝΟΙΑ ΒΗΧΑ ΣΠΑΣΜΟ ΣΤΟ ΘΩΡΑΚΙΚΟ ΤΟΙΧΩΜΑ , ΒΡΟΓΧΟΣΠΑΣΜΟ ΛΑΡΥΓΓΟΣΠΑΣΜΟ

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

ΕΤΟΜΙΔΑΤΗ

A
  • ΒΡΑΧΕΙΑ ΔΡΑΣΗΣ ΜΕ ΓΡΗΓΟΡΗ ΕΠΑΓΩΓΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
    -ΛΙΓΟ ΕΩΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ
    • Στις ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνονται τα μειωμένα επίπεδα κορτιζόλης και
    αλδοστερόνης στο πλάσμα που μπορεί να διαρκέσουν έως και 8 ώρες.
    • Δεν πρέπει να εγχέεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή η παρατεταμένη καταστολή αυτών
    των ορμονών είναι επικίνδυνη.
    • Χορήγηση βενζοδιαζεπινών και οπιοειδών για αποφυγή ακούσιων κινήσεων των σκελετικών
    μυών.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

ΠΟΙΟ ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ Χρησιμοποιείται συνήθως μόνο σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο ή καρδιαγγειακή
δυσλειτουργία.

A

Η ΕΤΟΜΙΔΑΤΗ

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

ΠΟΙΟ ΕΙΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ Είναι κατάλληλη για ασθενείς με υποβολαιμικό ή καρδιογενές σοκ και για ασθματικούς.

A

Η ΚΕΤΑΜΙΝΗ

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

ΠΟΙΟ ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΑΝΤΕΝΔΕΙΚΝΕΤΑΙ σε ασθενείς με υπερτασικά ή εγκεφαλικά επεισόδια.

A

Η ΚΕΤΑΜΙΝΗ

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

ΚΕΤΑΜΙΝΗ

A

-ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ
-ό βραχείας δράσης που προκαλεί μια αποσυνδεμένη κατάσταση στην οποία ο ασθενής
είναι αναίσθητος (αλλά μπορεί να φαίνεται ξύπνιος) και δεν αισθάνεται πόνο.
• Αυτή η αναισθησία παρέχει καταστολή, αμνησία και ακινησία.
• Διεγείρει την κεντρική συμπαθητική εκροή, προκαλώντας διέγερση της καρδιάς με αυξημένη
αρτηριακή πίεση και καρδιακή παροχή και δρα και ως βρογχοδιασταλτικό

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

• Χρησιμοποιείται κυρίως σε παιδιά και ηλικιωμένους για σύντομες διαδικασίες

A

ΚΕΤΑΜΙΝΗ

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

ΒΕΝΖΟΔΙΑΝΖΕΠΙΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ

A

-ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΖΜΟ ΜΕ ΤΑ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
1. ΜΙΔΑΖΟΛΑΜΗ
2. ΔΙΑΖΕΠΑΜΗ
3.ΛΕΡΑΖΕΠΑΜΗ
Και οι τρεις διευκολύνουν την αμνησία ενώ προκαλούν καταστολή, ενισχύοντας τις ανασταλτικές
επιδράσεις διαφόρων νευροδιαβιβαστών, ιδιαίτερα των GABA.
• Είναι πιθανό να προκαλέσουν καρδιακή και αναπνευστική καταστολή.
• Μεταβολίζονται από το ήπαρ με μεταβλητό χρόνο ημιζωής ενώ η ερυθρομυκίνη μπορεί να
παρατείνει τα αποτελέσματά του
-ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΠΡΟΣΟΡΙΝΗ Η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

Οπιοειδή ΣΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ

A

• Συνδυάζονται συνήθως με άλλα αναισθητικά, λόγω της αναλγητικής τους
ιδιότητας.
• Η επιλογή τους βασίζεται κυρίως στη διάρκεια της δράσης που απαιτείται.
1. ΦΑΙΝΤΑΝΥΛΗ
2.ΣΟΥΦΕΝΤΑΝΥΛΗ
3. ΡΕΜΙΦΑΙΝΤΕΝΥΛΗ
• Μπορούν να χορηγηθούν ενδοφλεβίως, επισκληρίδια ή ενδορραχιαία (στο
εγκεφαλονωτιαίο υγρό).
• Δεν προκαλούν καλή αμνησία, και όλα μπορούν να προκαλέσουν υπόταση,
αναπνευστική καταστολή και μυϊκή δυσκαμψία, καθώς και μεταναισθητική
ναυτία και εμετό.
• Η ναλοξόνη μπορεί να ανταγωνιστεί τα αποτελέσματα των οπιοειδών.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

Εισπνεόμενα αναισθητικά

A

• Χρησιμοποιούνται κυρίως για τη διατήρηση της αναισθησίας μετά από χορήγηση ενδοφλέβιου
αναισθητικού.
• Το βάθος της αναισθησίας μπορεί να τροποποιηθεί γρήγορα αλλάζοντας την συγκέντρωση του φαρμάκου
(όχι στα ενδοφλέβια).
• Έχουν πολύ απότομες καμπύλες δόσης-απόκρισης και πολύ περιορισμένες θεραπευτικές ενδείξεις.
• Η διαφορά στις συγκεντρώσεις που προκαλούν χειρουργική αναισθησία και σοβαρή καρδιακή και
αναπνευστική καταστολή είναι μικρή. Δεν υπάρχουν ανταγωνιστές.
• Μειώνουν την αγγειακή αντίσταση στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα την αυξημένη εγκεφαλική αιμάτωση.
• Προκαλούν βρογχοδιαστολή και μειώνουν τόσο τον αυθόρμητο αερισμό όσο και την υποξική πνευμονική
αγγειοσυστολή.
• Η μετακίνησή τους από τους πνεύμονες σε διάφορα μέρη του σώματος εξαρτάται από τη διαλυτότητά τους
στο αίμα και στους ιστούς, καθώς και από τη ροή του αίματος και την καρδιακή παροχή.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

❖ Παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τη MAC (κάνουν τον ασθενή λιγότερο ευαίσθητο):

A

▪ Υπερθερμία
▪ Φάρμακα που αυξάνουν τις κατεχολαμίνες του ΚΝΣ
▪ Χρόνια κατάχρηση αιθανόλης

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

❖ Παράγοντες που μπορούν να μειώσουν τη MAC (κάνουν τον ασθενή πιο ευαίσθητο):

A
▪ Αυξημένη ηλικία
▪ Υποθερμία
▪ Εγκυμοσύνη
▪ Σήψη
▪ Οξεία δηλητηρίαση
▪ Ταυτόχρονη ενδοφλέβια αναισθησία
▪ α2 - αγωνιστές αδρενεργικών υποδοχέων (π.χ. κλονιδίνη, δεξμεδετομιδίνη).
22
Q

Ο χρόνος που απαιτείται για την εξίσωση των μερικών πιέσεων ΣΤΑ ΕΙΣΠΝΕΟΜΕΝΑ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ εξαρτάται από

A

a. Κυψελιδική πλύση: Αντικατάσταση των φυσιολογικών πνευμονικών αεριών από το εισπνεόμενο μίγμα.
b. Πρόσληψη του αναισθητικού: Εξαρτάται από τη διαλυτότητά του στο αίμα, την καρδιακή παροχή, και την
κυψελιδική προς φλεβική βαθμίδωση μερικής πίεσης του εισπνεόμενου αναισθητικού.

23
Q

ι ο κύριος παράγοντας που καθορίζει
το ρυθμό πρόκλησης αναισθησίας καθώς και της ανάκαμψης. ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΕΠΕΙΡΕΑΖΕΤΑΙ Η ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥ ΣΤΟ ΑΙΜΑ Εισπνεόμενα αναισθητικά

A

Συντελεστής κατανομής =

Cαερίου στο αίμα/Cαερίου στην αέρια φάση

24
Q

. Πρόσληψη του αναισθητικού: Εξαρτάται

A

ι από τη διαλυτότητα στο αίμα, την καρδιακή παροχή,

και την κυψελιδική προς φλεβική βαθμίδωση μερικής πίεσης του εισπνεόμενου αναισθητικού.

25
Q

ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΑΝΑΙΣΘΙΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ ΕΙΣΠΝΕΟΜΕΝΟΥ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥ

A
Όσο πιο διαλυτό στο αίμα είναι ένα
αναισθητικό (πχ. αλοθάνιο), τόσο
περισσότερο χρόνο χρειάζεται να
επιτευχθεί η ισορροπία μερικών πιέσεων
μεταξύ κυψελίδων/αίματος και να
επιτευχθεί με την σειρά της η ισορροπία
αίματος/εγκεφάλου άρα και περισσότερος
χρόνος για εισαγωγή στην αναισθησία.
26
Q

Πρόσληψη του αναισθητικού ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΑΡΟΧΗ

A

Η καρδιακή παροχή επηρεάζει την απομάκρυνση του αναισθητικού στους περιφερικούς ιστούς, οι οποίοι δεν
αποτελούν το σημείο δράσης.
• Η υψηλότερη καρδιακή παροχή απομακρύνει τα αναισθητικά από τις κυψελίδες πιο γρήγορα (λόγω της
αυξημένης ροής του αίματος μέσω των πνευμόνων) και έτσι επιβραδύνει το ρυθμό αύξησης της κυψελιδικής
συγκέντρωσης αερίου. Επομένως, χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να φτάσει το αέριο σε ισορροπία μεταξύ
των κυψελίδων και του εγκέφαλου.
• Η υψηλότερη καρδιακή παροχή ισοδυναμεί με βραδύτερη επαγωγή.
• Η χαμηλή καρδιακή παροχή (σοκ) επιταχύνει το ρυθμό αύξησης της κυψελιδικής συγκέντρωσης αερίου,
καθώς υπάρχει λιγότερη μεταφορά στους περιφερικούς ιστούς.

27
Q

Εισπνεόμενα αναισθητικά

Μηχανισμός Δράσης

A

• Δεν έχει βρεθεί ειδικός υποδοχέας ως θέση δράσης της γενικής
αναισθησίας.
• Σε κλινικά αποτελεσματικές συγκεντρώσεις, τα γενικά αναισθητικά
αυξάνουν την ευαισθησία των GABAA υποδοχέων στους ανασταλτικούς
νευροδιαβιβαστές GABA.
• Αυτό αυξάνει την εισροή ιόντων χλωρίου (Cl-
) και την υπερπόλωση των
νευρώνων.
• Η μετασυναπτική νευρωνική διέγερση και, επομένως, η δραστηριότητα
του ΚΝΣ μειώνεται.
-Επιπλέον, τα εισπνεόμενα αναισθητικά εμποδίζουν τα διεγερτικά μετασυναπτικά ρεύματα των νικοτινικών
υποδοχέων

28
Q

ΕΙΣΠΝΕΟΜΕΝΑ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ 6

A
  1. ΑΛΟΘΑΝΙΟ
  2. ΙΣΟΦΛΟΥΡΑΝΙΟ
  3. ΕΝΦΛΟΥΡΑΝΙΟ
  4. ΣΕΒΟΦΛΟΥΡΑΝΙΟ
  5. ΔΕΣΦΛΟΥΡΑΝΙΟ
  6. ΥΠΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΖΩΤΟΥ
29
Q

ΑΛΟΘΑΝΙΟ

A

-ΠΡΩΤΥΠΟ
-Είναι ισχυρό αναισθητικό αλλά σχετικά ασθενές αναλγητικό
-Συνήθως συγχορηγείται με υποξείδιο του αζώτου, οπιοειδή ή τοπικά αναισθητικά.
- Είναι ισχυρό βρογχοδιασταλτικό.
-Χαλαρώνει τόσο τους σκελετικούς όσο και τους μυς της μήτρας και μπορεί να
χρησιμοποιείται στη μαιευτική όταν ενδείκνυται η χαλάρωση της μήτρας
-Δεν είναι ηπατοτοξικό σε παιδιά (σε αντίθεση με την πιθανή επίδρασή του σε ενήλικες).

30
Q

μεταβολίζεται οξειδωτικά στο σώμα σε τοξικούς για τους ιστούς υδρογονάνθρακες (για
παράδειγμα, τριφθοροαιθανόλη) και ιόντα βρωμιδίου.
Η αντίδραση ξεκινά ως πυρετός, ακολουθούμενος από ανορεξία, ναυτία και έμετο και πιθανώς
σημάδια ηπατίτιδας.
• Αν και η επίπτωση είναι χαμηλή (περίπου 1 στους 10.000), οι μισοί από τους προσβεβλημένους
ασθενείς μπορεί να πεθάνουν από ηπατική νέκρωση.

A

ΑΛΟΘΑΝΙΟ

31
Q

Αλοθάνιο ΑΕ

A

Καρδιακές επιδράσεις:
• Μπορεί να προκαλέσει βραδυκαρδία ευαίσθητη στην ατροπίνη.
• Μπορεί να προκαλέσει καρδιακή αρρυθμία.
• Προκαλεί υπόταση εξαρτώμενη από τη συγκέντρωση, που αντιμετωπίζεται καλύτερα με
αγγειοσυσταλτικό άμεσης δράσης, όπως η φαινυλεφρίνη.
Κακοήθης υπερθερμία (ΜΗ)

32
Q

ΚΑΚΟΗΘΗΣ ΥΠΕΡΘΕΡΜΙΑ ΠΟΤΕ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΔΟΤΟ;

A

Σε ένα πολύ μικρό ποσοστό ευπαθών ασθενών, η έκθεση σε αλογονωμένα αναισθητικά
υδρογονανθράκων ή στο νευρομυϊκό αποκλειστή σουκινυλοχολίνη μπορεί να προκαλέσει κακοήθη
υπερθερμία, μια σπάνια απειλητική για τη ζωή κατάσταση.
-• Η κακοήθης υπερθερμία προκαλεί μια δραστική και ανεξέλεγκτη αύξηση του σκελετικού οξειδωτικού
μεταβολισμού, κατακλύζοντας την ικανότητα του σώματος να παρέχει οξυγόνο, να απομακρύνει το
διοξείδιο του άνθρακα και να ρυθμίσει τη θερμοκρασία, οδηγώντας τελικά σε κατάρρευση του
κυκλοφορικού συστήματος και θάνατο εάν δεν αντιμετωπιστεί αμέσως
-Άτομα με εγκαύματα και άτομα με μυϊκή δυστροφία, μυοπάθεια, μυοτονία και ατελή οστεογένεση
είναι ευαίσθητα σε κακοήθη υπερθερμία.
• Σε περίπτωση που ένας ασθενής εμφανίσει συμπτώματα, χορηγείται δαντρολένη καθώς το
αναισθητικό μείγμα αποσύρεται, και λαμβάνονται μέτρα για γρήγορη ψύξη του ασθενούς.

33
Q

ΙΣΟΦΛΟΥΡΑΝΙΟ

A

-Υφίσταται λίγο μεταβολισμό και δεν είναι τοξικό για το ήπαρ ή τα νεφρά.
-Δεν προκαλεί καρδιακές αρρυθμίες ούτε ευαισθητοποιεί την καρδιά στις κατεχολαμίνες.
-Μπορεί να επισπέυσει την ισχαιμία του μυοκαρδίου σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο.
-προκαλεί εξαρτώμενη από τη δόση υπόταση
-Έχει έντονη οσμή και διεγείρει αναπνευστικά αντανακλαστικά (για παράδειγμα, αναστολή
αναπνοής, σιελόρροια, βήχας, λαρυγγόσπασμος) και επομένως δεν χρησιμοποιείται για
επαγωγή εισπνοής
-• Με υψηλότερη διαλυτότητα στο αίμα από το δεσφλουράνιο και το σεβοφλουράνιο,
χρησιμοποιείται συνήθως μόνο λόγω κόστους

34
Q

ΕΝΦΛΟΥΡΑΝΙΟ

A

-Έχει σχετικά υψηλό συντελεστή κατανομής αίματος:αερίου και ταχύτερη επαγωγή αλλά και
ανάκαμψη από το αλοθάνιο, λόγω μικρότερης συσσώρευσης στο λίπος
• Μεταβολίζεται σε μικρότερο βαθμό από το αλοθάνιο άρα έχει μικρότερο κίνδυνο τοξικότητας
• Τα ιόντα φθορίου αποτελούν παραπροϊόν του μεταβολισμού του αλλά τα επίπεδα είναι
χαμηλά στο πλάσμα και μη τοξικά.
• Χρησιμοποιείται κυρίως για την διατήρηση παρά για την επαγωγή της αναισθησίας.
• Μικρός κίνδυνος εμφάνισης κρίσεων επιληψίας.

35
Q

Σεβοφλουράνιο

A

• Το σεβοφλουράνιο προκαλεί ταχεία επαγωγή χωρίς να ερεθίζει τους αεραγωγούς.
• Είναι κατάλληλο για επαγωγή εισπνοής σε παιδιατρικούς ασθενείς.
• Έχει ταχεία επαγωγή και ανάκαμψη, λόγω της χαμηλής διαλυτότητας στο αίμα.
• Μεταβολίζεται από το ήπαρ και οι ενώσεις που σχηματίζονται μπορεί να είναι
νεφροτοξικές εάν η ροή φρέσκου αερίου είναι πολύ χαμηλή.

36
Q

ΕΠΑΓΩΓΗ ΕΙΣΠΝΟΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

A

ΣΕΒΟΦΛΟΥΡΑΝΙΟ

37
Q

ΔΕΣΟΦΛΟΥΡΑΝΙΟ

A

• Προκαλεί πολύ γρήγορη επαγωγή και ανάκαμψη, λόγω της χαμηλής διαλυτότητας
στο αίμα.
• Κατάλληλο για εξωνοσοκομειακή χρήση.
• Έχει χαμηλή πτητικότητα, που απαιτεί χορήγηση μέσω ειδικού θερμαινόμενου
ψεκαστήρα.
• Όπως το ισοφλουράνιο, μειώνει την αγγειακή αντίσταση και διαχέεται σε όλους
τους κύριους ιστούς πολύ καλά.
• Επειδή διεγείρει αναπνευστικά αντανακλαστικά δεν χρησιμοποιείται για επαγωγή
εισπνοής.
• Είναι σχετικά ακριβό και ως εκ τούτου σπάνια χρησιμοποιείται για συντήρηση κατά
τη διάρκεια εκτεταμένης αναισθησίας.
• Η αποδόμησή του είναι ελάχιστη και η τοξικότητα στους ιστούς είναι σπάνια.

38
Q

Κατάλληλο για εξωνοσοκομειακή χρήση. ΕΙΣΠΝΕΟΜΕΝΑ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ

A

ΔΕΣΟΦΛΟΥΡΑΝΙΟ

39
Q

Υποξείδιο του αζώτου (Ν2Ο) - Αέριο του γέλιου

A

• Χρησιμοποιείται συχνά σε συγκεντρώσεις 30 έως 50% σε συνδυασμό με οξυγόνο για αναλγησία,
ιδιαίτερα στην οδοντιατρική.
• Μόνο του δεν μπορεί να προκαλέσει χειρουργική αναισθησία και συνήθως συνδυάζεται με άλλους
πιο ισχυρούς παράγοντες.
• Είναι ελάχιστα διαλυτό στο αίμα και σε άλλους ιστούς, επιτρέποντάς του να κινείται πολύ γρήγορα
μέσα και έξω από το σώμα.
• Η ταχύτητα κίνησής του του επιτρέπει να επιβραδύνει την πρόσληψη οξυγόνου κατά την ανάκαμψη,
προκαλώντας έτσι «υποξία διάχυσης», η οποία μπορεί να ξεπεραστεί με μεγάλες δόσεις οξυγόνου
κατά την ανάκαμψη.
• Δεν καταστέλλει την αναπνοή και δεν προκαλεί χαλάρωση των μυών.
• Όταν συγχορηγείται με άλλα αναισθητικά, έχει μέτρια έως καμία επίδραση στο καρδιαγγειακό
σύστημα ή στην αύξηση της εγκεφαλικής ροής αίματος, και είναι το λιγότερο ηπατοτοξικό των
παραγόντων εισπνοής.
• Είναι πιθανώς το ασφαλέστερο από τα εισπνεόμενα αναισθητικά, υπό την προϋπόθεση ότι επαρκές
οξυγόνο χορηγείται ταυτόχρονα.
• Σε κλειστά διαμερίσματα σώματος μπορεί να αυξήσει τον όγκο (πχ. προκαλώντας πνευμοθώρακα) ή
την πίεση επειδή αντικαθιστά το άζωτο.
• Κίνδυνος καταστολής του μυελού των οστών σε παρατεταμένη χορήγηση.

40
Q

Είναι πιθανώς το ασφαλέστερο από τα εισπνεόμενα αναισθητικά, υπό την προϋπόθεση ότι επαρκές
οξυγόνο χορηγείται ταυτόχρονα.

A

Υποξείδιο του αζώτου (Ν2Ο) - Αέριο του γέλιου

41
Q

Νευρομυϊκοί

αποκλειστές ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΗ

A
  1. ΣΙΖΑΤΡΑΚΟΥΡΙΟΥ
  2. ΠΑΝΚΟΥΡΟΝΙΟ
  3. ΡΟΚΟΥΡΟΝΙΟ
  4. ΒΕΚΟΥΡΟΝΙΟ
  5. ΣΟΥΚΙΛΟΧΟΛΙΝΗ
    • Οι νευρομυϊκοί αποκλειστές χρησιμοποιούνται για την
    καταστολή των αντανακλαστικών για τη διευκόλυνση της
    διασωλήνωσης και την χαλάρωση των μυών όπως απαιτείται για
    τη χειρουργική επέμβαση.
    • Ο μηχανισμός δράσης τους είναι ο αποκλεισμός των νικοτινικών
    υποδοχέων ακετυλοχολίνης στη νευρομυϊκή σύναψη.
42
Q

ΤΟΠΙΚΑ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ

A
Μηχανισμός δράσης
• Τα τοπικά αναισθητικά παρεμβαίνουν στην
ηλεκτρική διεγερσιμότητα των διαύλων Να+
.
• Για να δράσουν πρέπει να μπορούν να περάσουν το
στρώμα μυελίνης των νευρικών κυττάρων καθώς και
την κυτταρική μεμβράνη.
• Το τοπικό αναισθητικό διαχέεται μέσα
στη μεμβράνη (μη ιονισμένη μορφή).
• Στο κυτταρόπλασμα η ιονισμένη μορφή
του φαρμάκου αλληλεπιδρά με το
δίαυλο Na+
.
• Τα ιόντα Na+ δεν είναι σε θέση να
περάσουν από τον δίαυλο όταν το
φάρμακο δεσμεύεται στον υποδοχέα.
• Μπλοκάρεται η μεταγωγή των σημάτων
προς το ΚΝΣ.
43
Q

ΓΙΑΤΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΦΛΕΓΜΟΝΗΣ

A

Σε ορισμένες περιπτώσεις φλεγμονής που το pH του τραύματος είναι όξινο, ενδέχεται η δράση τους
να είναι περιορισμένη καθώς τα τοπικά αναισθητικά αποκτούν θετικό φορτίο.
Ασθενείς βάσεις με pKa μεταξύ 8-9.
• Σε φυσιολογικό pH είναι μερικώς ιοντισμένες ενώσεις, γεγονός που τους επιτρέπει να διαπερνούν
την μεμβράνη των νευρικών και μυϊκών κυττάρων.
Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΧΑ

44
Q

ΤΟΠΙΚΑ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ

A
  1. ΛΙΔΟΚΑΪΝΗ
  2. ΠΡΟΚΑΪΝΗ
  3. ΤΕΤΡΑΚΑΪΝΗ
  4. ΒΟΥΠΙΒΑΚΑΪΝΗ
  5. ΜΕΠΙΒΑΚΑΪΝΗ
  6. ΡΟΠΙΒΑΚΑΪΝΗ
  7. ΒΕΝΖΟΚΑΪΝΗ
  8. ΔΙΒΟΥΚΑΪΝΗ
  9. ΚΟΚΑΪΝΗ
  10. ΠΡΙΛΟΚΑΪΝΗ
45
Q

Τοπικά αναισθητικά METABOLISMOS

A

• Η βιομετατροπή των αμιδίων γίνεται κυρίως στο ήπαρ.
• Η πριλοκαΐνη μεταβολίζεται επίσης στο πλάσμα και στα νεφρά και ένας από τους μεταβολίτες της μπορεί
να οδηγήσει σε μεθαιμοσφαιριναιμία.
• Οι εστέρες μεταβολίζονται από τη χολινεστεράση του πλάσματος (ψευδοχολινεστεράση).
• Ασθενείς με ανεπάρκεια ψευδοχολινεστεράσης μεταβολίζουν πιο αργά τα τοπικά αναισθητικά εστέρα.
• Η μειωμένη ηπατική λειτουργία μπορεί να προκαλέσει τοξικές επιδράσεις, αλλά δεν αυξάνει τη διάρκεια
δράσης των τοπικών αναισθητικών.
• Η ηπατική λειτουργία δεν επηρεάζει τη διάρκεια δράσης της τοπικής αναισθησίας, η οποία καθορίζεται
από την ανακατανομή και όχι από τη βιομετατροπή.

46
Q

Έναρξη και διάρκεια δράσης Τοπικά αναισθητικά

A

• Από αυτά, το pH του ιστού και η pKa του φαρμάκου είναι τα πιο σημαντικά καθώς καθορίζουν
τον ιονισμό και τη λιποδιαλυτότητα του φαρμάκου.
• Η υψηλότερη συγκέντρωση και η μεγαλύτερη λιποδιαλυτότητα βελτιώνουν την έναρξη.
• Η διάρκεια της δράσης εξαρτάται από το χρονικό διάστημα που το φάρμακο μπορεί να
παραμείνει κοντά στο νεύρο για να εμποδίσει τους διαύλους Na+

47
Q

Τοπικά αναισθητικά ΔΡΑΣΕΙΣ

A

• Προκαλούν αγγειοδιαστολή, οδηγώντας σε γρήγορη διάχυση μακριά από τη θέση δράσης και
μικρότερη διάρκεια όταν αυτά τα φάρμακα χορηγούνται μόνα τους.
• Με την προσθήκη της αγγειοσυσταλτικής επινεφρίνης, μειώνεται ο ρυθμός της απορρόφησης του
τοπικού αναισθητικού και η διάχυση.
• Έτσι ελαχιστοποιείται τη συστημική τοξικότητα και αυξάνεται η διάρκεια δράσης.
• Η αντιμετώπιση της συστημικής τοξικότητας περιλαμβάνει διαχείριση των αεραγωγών, υποστήριξη
αναπνοής και κυκλοφορίας, καταστολή των κρίσεων και, εάν χρειαστεί, καρδιοπνευμονική ανάνηψη.
• Σημαντική είναι επίσης η χορήγηση 20% λιπώδους γαλακτώματος (θεραπεία διάσωσης λιπιδίων)
• Επιδράσεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα: ανησυχία, σύγχυση, τρόμο, περιστασιακά σπασμοί
ακολουθούμενοι από αναπνευστική καταστολή.
• Καρδιαγγειακές επιδράσεις: καταστολή του μυοκαρδίου, αποκλεισμός αγωγιμότητας (αρρυθμίες)
και αγγειοδιαστολή (αιφνίδια πτώση πίεσης).

48
Q

μπορεί να προκαλέσει καρδιοτοξικότητα εάν χορηγηθεί κατά λάθος ενδοφλεβίως ΤΟΠΙΚΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ

A

βουπιβακαΐνη

49
Q

δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στη μαιευτική αναισθησία λόγω της αυξημένης
τοξικότητάς της στο νεογνό. ΤΟΠΙΚΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ

A

μεπιβακαΐνη

50
Q

Τοπικά αναισθητικά

Αλλεργικές αντιδράσεις

A

• Παρενέργειες από την επινεφρίνη που προστίθενται στο τοπικό αναισθητικό.
• Οι ψυχογενείς αντιδράσεις στις ενέσεις μπορεί να διαγνωστούν λανθασμένα ως αλλεργικές αντιδράσεις και
μπορεί επίσης να μιμηθούν συμπτώματα όπως κνίδωση, οίδημα και βρογχόσπασμο.
• Η πραγματική αλλεργία σε ένα τοπικό αναισθητικό αμιδίου είναι εξαιρετικά σπάνια, ενώ ο εστέρας της
προκαΐνης είναι πιο αλλεργιογόνος.
• Η αλλεργία σε έναν εστέρα αποκλείει τη χρήση ενός άλλου εστέρα, επειδή το αλλεργιογόνο συστατικό είναι
ο μεταβολίτης παρα-αμινοβενζοϊκό οξύ, που παράγεται από όλους τους εστέρες.
• Αντιθέτως, η αλλεργία σε ένα αμίδιο δεν αποκλείει τη χρήση άλλου αμιδίου.
• Ένας ασθενής μπορεί να είναι αλλεργικός σε άλλες ενώσεις του τοπικού αναισθητικού, όπως συντηρητικά σε
φιαλίδια πολλαπλών δόσεων.