Γενικά και Τοπικά Αναισθητικά Flashcards
Προαναισθητικά Φάρμακα
• H2 αποκλειστές (φαμοτιδίνη, ρανιτιδίνη) για τη μείωση της γαστρικής οξύτητας.
• Βενζοδιαζεπίνες (μιδαζολάμη, διαζεπάμη) για μετρίαση του άγχους και διευκόλυνση της αμνησίας.
• Μη οπιοειδή (ακεταμινοφαίνη, σελεκοξίμπη) ή οπιοειδή (φαιντανύλη) για αναλγησία.
• Αντιισταμινικά (διφαινυδραμίνη) για την πρόληψη αλλεργικών αντιδράσεων.
• Αντιεμετικά (ονδανσετρόνη) για την πρόληψη της ναυτίας.
• Αντιχολινεργικά (γλυκοπυρρολικό) για την πρόληψη της βραδυκαρδίας και της έκκρισης υγρών στην
αναπνευστική οδό.
Βάθος αναισθησίας
Στάδιο Ι: Αναλγησία
• Απώλεια αίσθησης του πόνου
• Διατήρηση της συνείδησης
Στάδιο ΙΙ: Διέγερση
• Απευαισθητοποίηση σε οδυνηρά ερεθίσματα
• Βίαιη και επιθετική συμπεριφορά του ασθενούς
• Αύξηση της πίεσης αίματος
• Επιτάχυνση εισπνοής
Στάδιο ΙΙΙ: Χειρουργική αναισθησία
Σε αυτό το στάδιο μπορεί να γίνει η εγχείρηση
• Φυσιολογική αναπνοή
• Χάλαση σκελετικών μυών
• Μείωση οφθαλμικών αντανακλαστικών/Διακοπή οφθαλμικής κίνησης
Στάδιο ΙV: Μυελώδης (προμηκική) παράλυση
• Βαριά καταστολή αναπνευστικού και αγγειοκινητικού κέντρου
• Θάνατος επέρχεται μέσα σε λίγα λεπτά
Οι φάσεις είναι πιο διακριτές με βραδέως δρώντα αναισθητικά όπως ο
αιθέρας και λιγότερο έως και καθόλου διακριτά με ταχέως δρώντα
αναισθητικά όπως το αλοθάνιο
ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΙΙ
Χορήγηση ενδοφλεβίως βαρβιτουρικού βραχείας δράσης προς
ελαχιστοποίηση της χρονικής διάρκειας του σταδίου πριν την
έναρξη της αναισθησίας.
Ενδοφλέβια αναισθητικά
Χρησιμοποιούνται για τη γρήγορη έλευση της
αναισθησίας. Δρουν μέσα σε δευτερόλεπτα από τη στιγμή
της χορήγησης και δεν επάγουν την περίοδο διέγερσης
(στάδιο ΙΙ) όπως τα εισπνεόμενα αναισθητικά.
Η αναισθησία
διατηρείται κατόπιν, μέσω εισπνεόμενων αναισθητικών.
Τα ελεύθερα, λιποδιαλυτά, μη ιοντισμένα μόρια
εισέρχονται στον εγκέφαλο πιο γρήγορα
Ενδοφλέβια αναισθητικά ΑΝΑΚΑΜΨΗ
• Η ανάκαμψη από ενδοφλέβια αναισθητικά οφείλεται στην ανακατανομή από τον εγκέφαλο σε άλλους ιστούς.
• Με τη δευτερογενή πρόσληψη από τους ιστούς, κυρίως από τους σκελετικούς μυς, η συγκέντρωση του φαρμάκου
στο πλάσμα μειώνεται. Αυτό επιτρέπει στο φάρμακο, για να διαχυθεί έξω από το ΚΝΣ.
• Αυτή η αρχική ανακατανομή του φαρμάκου σε άλλους ιστούς οδηγεί στην ταχεία ανάκαμψη που παρατηρείται μετά
από μία εφάπαξ δόση ενδοφλέβιου αναισθητικού.
• Ο μεταβολισμός και η κάθαρση του πλάσματος είναι σημαντικά μόνο μετά από εγχύσεις και επαναλαμβανόμενες
δόσεις ενός φαρμάκου.
• Ο λιπώδης ιστός συμβάλει μόνο μερικώς στην πρώιμη ανακατανομή του ελέυθερου φαρμάκου μετά από μία ταχεία
ενδοφλέβια χορήγηση (bolus), λόγω της φτωχής του αιμάτωσης.
• Μετά από επαναλαμβανόμενες δόσεις ή εγχύσεις, η κατανομή στον λιπώδη ιστό οδηγεί σε καθυστερημένη
ανάκαμψη, λόγω σχηματισμού δεξαμενής του φαρμάκου
είναι τα μόνα γενικά αναισθητικά που δεν έχουν ιδιαίτερη δράση στους υποδοχείς GABAA και γλυκίνης και δρουν μέσω των NMDA και των διαύλων Κ+ .
- ΚΕΤΑΜΙΝΗ
- ΥΠΟΞΕΙΔΙΟ ΑΖΩΤΟΥ
- ΞΕΝΟΝ
ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΑ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ 6
- ΠΡΟΠΟΦΟΛΗ
- ΒΑΡΒΙΤΟΥΡΙΚΑ - ΘΕΙΟΠΕΝΤΑΛΗ, ΜΕΘΟΕΞΙΤΑΛΗ-
- ΕΤΟΜΙΔΑΤΗ
- ΚΕΤΑΜΙΝΗ
- ΒΕΝΖΟΔΙΑΖΕΠΙΝΕΣ
- ΟΠΙΟΕΙΔΗ- ΦΑΙΝΤΑΝΑΛ
ΠΡΟΠΟΦΟΛΗ
- ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΩΣ ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ
- ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΗ ΤΗΝ ΘΕΙΟΠΕΝΤΟΛΑΤΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ
- ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΥΔΑΤΟΔΙΑΛΥΤΗ
- 30-40 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ
- ΔΕΝ ΕΠΕΙΡΕΑΖΕΤΑΙ Ο ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΜΕΤΡΙΑ ΗΠΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ
ΔΡΑΣΕΙΣ
-ΕΝΩ ΚΑΤΑΣΤΕΛΕΙ ΤΟ ΚΝΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΟΥΝ ΔΙΕΓΕΡΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
- ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΡΗΤΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ
- ΜΕΙΩΣΗ ΕΝΔΟΚΡΑΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ- ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΑΓΓΕΙΟΔΙΑΣΤΟΛΗ
χρήσιμη
για χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες παρακολουθείται η λειτουργία του νωτιαίου μυελού.
• Δεν παρέχει αναλγησία, απαιτείται συμπλήρωση με ναρκωτικά.
-ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΕΜΕΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
ΒΑΡΒΙΤΟΥΡΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΘΕΙΟΠΕΝΤΟΛΑΤΗ, ΜΕΘΟΕΞΙΤΑΛΗ
ΧΑΡΚ
- ΠΟΛΥ ΛΙΠΟΔΙΑΛΥΤΗ
- ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΤΑΧΕΑΣ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗΣ
- ΑΣΘΕΝΗ ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΑ
- ΠΟΛΥ ΑΡΓΟΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ
ΔΡΑΣΕΙΣ
- ΔΕΝ ΔΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΣΟΒΑΡΗ ΥΠΟΤΑΣΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΥΠΟΒΟΛΑΙΜΙΑ Η ΣΟΚ
- ΟΛΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΒΡΟΓΧΟΣΠΑΣΜΟ ΑΠΝΟΙΑ ΒΗΧΑ ΣΠΑΣΜΟ ΣΤΟ ΘΩΡΑΚΙΚΟ ΤΟΙΧΩΜΑ , ΒΡΟΓΧΟΣΠΑΣΜΟ ΛΑΡΥΓΓΟΣΠΑΣΜΟ
ΠΟΙΟ ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΥΝΔΙΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΘΜΑΤΙΚΟΥΣ
ΤΑ ΒΑΡΒΥΤΟΥΡΙΚΑ - ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΒΡΟΓΧΟΣΠΑΣΜΟ ΑΠΝΟΙΑ ΒΗΧΑ ΣΠΑΣΜΟ ΣΤΟ ΘΩΡΑΚΙΚΟ ΤΟΙΧΩΜΑ , ΒΡΟΓΧΟΣΠΑΣΜΟ ΛΑΡΥΓΓΟΣΠΑΣΜΟ
ΕΤΟΜΙΔΑΤΗ
- ΒΡΑΧΕΙΑ ΔΡΑΣΗΣ ΜΕ ΓΡΗΓΟΡΗ ΕΠΑΓΩΓΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
-ΛΙΓΟ ΕΩΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ
• Στις ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνονται τα μειωμένα επίπεδα κορτιζόλης και
αλδοστερόνης στο πλάσμα που μπορεί να διαρκέσουν έως και 8 ώρες.
• Δεν πρέπει να εγχέεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή η παρατεταμένη καταστολή αυτών
των ορμονών είναι επικίνδυνη.
• Χορήγηση βενζοδιαζεπινών και οπιοειδών για αποφυγή ακούσιων κινήσεων των σκελετικών
μυών.
ΠΟΙΟ ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ Χρησιμοποιείται συνήθως μόνο σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο ή καρδιαγγειακή
δυσλειτουργία.
Η ΕΤΟΜΙΔΑΤΗ
ΠΟΙΟ ΕΙΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ Είναι κατάλληλη για ασθενείς με υποβολαιμικό ή καρδιογενές σοκ και για ασθματικούς.
Η ΚΕΤΑΜΙΝΗ
ΠΟΙΟ ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΑΝΤΕΝΔΕΙΚΝΕΤΑΙ σε ασθενείς με υπερτασικά ή εγκεφαλικά επεισόδια.
Η ΚΕΤΑΜΙΝΗ
ΚΕΤΑΜΙΝΗ
-ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ
-ό βραχείας δράσης που προκαλεί μια αποσυνδεμένη κατάσταση στην οποία ο ασθενής
είναι αναίσθητος (αλλά μπορεί να φαίνεται ξύπνιος) και δεν αισθάνεται πόνο.
• Αυτή η αναισθησία παρέχει καταστολή, αμνησία και ακινησία.
• Διεγείρει την κεντρική συμπαθητική εκροή, προκαλώντας διέγερση της καρδιάς με αυξημένη
αρτηριακή πίεση και καρδιακή παροχή και δρα και ως βρογχοδιασταλτικό
• Χρησιμοποιείται κυρίως σε παιδιά και ηλικιωμένους για σύντομες διαδικασίες
ΚΕΤΑΜΙΝΗ
ΒΕΝΖΟΔΙΑΝΖΕΠΙΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ
-ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΖΜΟ ΜΕ ΤΑ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
1. ΜΙΔΑΖΟΛΑΜΗ
2. ΔΙΑΖΕΠΑΜΗ
3.ΛΕΡΑΖΕΠΑΜΗ
Και οι τρεις διευκολύνουν την αμνησία ενώ προκαλούν καταστολή, ενισχύοντας τις ανασταλτικές
επιδράσεις διαφόρων νευροδιαβιβαστών, ιδιαίτερα των GABA.
• Είναι πιθανό να προκαλέσουν καρδιακή και αναπνευστική καταστολή.
• Μεταβολίζονται από το ήπαρ με μεταβλητό χρόνο ημιζωής ενώ η ερυθρομυκίνη μπορεί να
παρατείνει τα αποτελέσματά του
-ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΠΡΟΣΟΡΙΝΗ Η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ
Οπιοειδή ΣΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ
• Συνδυάζονται συνήθως με άλλα αναισθητικά, λόγω της αναλγητικής τους
ιδιότητας.
• Η επιλογή τους βασίζεται κυρίως στη διάρκεια της δράσης που απαιτείται.
1. ΦΑΙΝΤΑΝΥΛΗ
2.ΣΟΥΦΕΝΤΑΝΥΛΗ
3. ΡΕΜΙΦΑΙΝΤΕΝΥΛΗ
• Μπορούν να χορηγηθούν ενδοφλεβίως, επισκληρίδια ή ενδορραχιαία (στο
εγκεφαλονωτιαίο υγρό).
• Δεν προκαλούν καλή αμνησία, και όλα μπορούν να προκαλέσουν υπόταση,
αναπνευστική καταστολή και μυϊκή δυσκαμψία, καθώς και μεταναισθητική
ναυτία και εμετό.
• Η ναλοξόνη μπορεί να ανταγωνιστεί τα αποτελέσματα των οπιοειδών.
Εισπνεόμενα αναισθητικά
• Χρησιμοποιούνται κυρίως για τη διατήρηση της αναισθησίας μετά από χορήγηση ενδοφλέβιου
αναισθητικού.
• Το βάθος της αναισθησίας μπορεί να τροποποιηθεί γρήγορα αλλάζοντας την συγκέντρωση του φαρμάκου
(όχι στα ενδοφλέβια).
• Έχουν πολύ απότομες καμπύλες δόσης-απόκρισης και πολύ περιορισμένες θεραπευτικές ενδείξεις.
• Η διαφορά στις συγκεντρώσεις που προκαλούν χειρουργική αναισθησία και σοβαρή καρδιακή και
αναπνευστική καταστολή είναι μικρή. Δεν υπάρχουν ανταγωνιστές.
• Μειώνουν την αγγειακή αντίσταση στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα την αυξημένη εγκεφαλική αιμάτωση.
• Προκαλούν βρογχοδιαστολή και μειώνουν τόσο τον αυθόρμητο αερισμό όσο και την υποξική πνευμονική
αγγειοσυστολή.
• Η μετακίνησή τους από τους πνεύμονες σε διάφορα μέρη του σώματος εξαρτάται από τη διαλυτότητά τους
στο αίμα και στους ιστούς, καθώς και από τη ροή του αίματος και την καρδιακή παροχή.
❖ Παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τη MAC (κάνουν τον ασθενή λιγότερο ευαίσθητο):
▪ Υπερθερμία
▪ Φάρμακα που αυξάνουν τις κατεχολαμίνες του ΚΝΣ
▪ Χρόνια κατάχρηση αιθανόλης