Week 3 vragen Flashcards
Licht aan de hand van de kennisclip en het Letale longembolie-arrest toe wat de leer
van de redelijke toerekening inhoudt.
leer van de redelijke toerekening:
‘verband baseren op redelijke, op de realiteit van het maatschappelijk verkeer gefundeerde motieven’
CSQN (minimaal vereiste maar hoeft niet in de weg te staan als die er niet 100% is)
Causa proxima
adequiatieleer
relevantietheorie
Licht aan de hand van HR 27 maart 2012, ECLI:NL:HR:2012:BT6362 (Groninger-
HIV), gemotiveerd en in de vorm van een betoog toe, hoe de leer van de redelijke
toerekening het normatieve, juridische karakter van de strafrechtelijke causaliteit
benadrukt.
De leer van de redelijke toerekening speelt een essentiële rol in het strafrecht bij het vaststellen van causaliteit tussen een gedraging en een gevolg. Deze leer benadrukt het normatieve, juridische karakter van strafrechtelijke causaliteit door niet uitsluitend te kijken naar de feitelijke of natuurwetenschappelijke verbanden, maar vooral naar wat redelijkerwijs aan de verdachte kan worden toegerekend. Het arrest van de Hoge Raad van 27 maart 2012, ECLI:NL:HR:2012:BT6362, bekend als het Groninger-HIV-arrest, illustreert dit principe duidelijk.
In het Groninger-HIV-arrest stonden verdachten terecht die opzettelijk anderen hadden geïnfecteerd met het hiv-virus tijdens seksfeesten, zonder dat de slachtoffers hiervan op de hoogte waren. De centrale vraag was of er een causaal verband bestond tussen de handelingen van de verdachten en de hiv-infecties van de slachtoffers, en of deze gevolgen redelijkerwijs aan de verdachten konden worden toegerekend.
De Hoge Raad bevestigde dat voor strafrechtelijke aansprakelijkheid niet voldoende is dat er een feitelijk causaal verband bestaat; er moet ook een normatieve beoordeling plaatsvinden. Dit betekent dat men moet beoordelen of het gevolg in redelijkheid aan de dader kan worden toegerekend, gezien de aard van zijn gedraging en de context. In dit arrest werd gesteld dat de opzettelijke en risicovolle handelingen van de verdachten, namelijk het injecteren van besmet bloed, zodanig waren dat de daaruit voortvloeiende infecties aan hen konden worden toegerekend.
Door de leer van de redelijke toerekening toe te passen, legt de Hoge Raad de nadruk op het normatieve karakter van causaliteit in het strafrecht. Het gaat niet alleen om een oorzaak-gevolgrelatie in feitelijke zin, maar om een juridische beoordeling van verantwoordelijkheid. Dit normatieve oordeel houdt rekening met maatschappelijke normen en waarden, en met de mate waarin het redelijk is om de gevolgen aan de dader toe te rekenen.
Het arrest toont aan dat de strafrechtelijke causaliteit niet louter een technisch of wetenschappelijk vraagstuk is, maar vooral een juridische kwestie die vraagt om een redelijke en billijke toerekening. De redelijke toerekening zorgt ervoor dat de strafrechtelijke aansprakelijkheid wordt gebaseerd op wat maatschappelijk en juridisch aanvaardbaar is, in plaats van op strikt causale ketens die mogelijk te ver afstaan van de handelingen van de verdachte.
Concluderend benadrukt de leer van de redelijke toerekening het normatieve, juridische karakter van strafrechtelijke causaliteit door te bepalen dat het bij causaliteit niet alleen gaat om feitelijke verbanden, maar vooral om de redelijkheid en billijkheid van het toerekenen van gevolgen aan een verdachte. Het Groninger-HIV-arrest is een duidelijk voorbeeld van hoe deze leer wordt toegepast om tot een rechtvaardig oordeel te komen over strafrechtelijke aansprakelijkheid.
Hoe kan het criterium van de redelijke toerekening juist in het geval van een ten laste
gelegd omissiedelict een oplossing bieden voor het beoordelen van de strafrechtelijke
causaliteit? Ga in uw antwoord ook in op HR 30 september 2003,
ECLI:NL:HR:2003:AF9666 (Causaliteit bij nalaten).
bij de leer van de redelijke toerekening is de casuïstiek belangrijk, door het nalaten van het op tijd verzorgen van baby is er een juridisch gezien relevante relevante verhoging van het gevaar.
