VOW's en CGO's Week 7 Flashcards
onderdelen urinewegstelsel
nieren, ureteren, blaas en urethra
uit welke structuur ontwikkelen de nieren en ureteren
differentiatie van intermediare mesoderm tot mesonephros (oernier, tijdelijke nier)
wat ontstaat uit de oernieren (mesonephros)
links en rechts de gangen van Wolff
hoe ontstaat de definitieve nier
het metanephros (definitieve nier) ontstaat uit d ureterknopjes (uretric buds) en het daar omheen liggende mesenchyme (metanephric mesoderm)
waaruit ontstaat de blaas en urethra, en wat ontwikkeld uit dit nog meer?
vanuit de urogenitale sinus, die is ontstaan uit de allantois. Uit de urogenitale sinus ontstaan bij de mannelijke ontwikkeling ook de prostaat en bij vrouwelijke ontwikkeling, in plaats van de prostaat, de para-urethrale
klieren.
welke structuur ontstaan op/naast de mesonephros
De ductus mesonephricus (buis van Wolff): Deze buis is de afvoergang van de mesonephros en speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van de mannelijke geslachtsorganen (zoals de epididymis, ductus deferens en vesiculae seminales).
De metanephros (definitieve nier): Dit is de structuur die uiteindelijk de volwassen nieren vormt. De metanephros ontwikkelt zich uit het ureterknopje (ureteric bud) en het metanefrisch mesenchym, en begint te functioneren in de foetale periode.
De gang van Müller (ductus paramesonephricus): Dit is een structuur die ontstaat naast de mesonephros en bij vrouwen de basis vormt voor de ontwikkeling van de eileiders, baarmoeder en het bovenste deel van de vagina.
juist/onjuist: De metanephros ontstaat uit de mesonephros.
Onjuist.
De metanephros ontstaat niet uit de mesonephros, maar uit een aparte structuur: het ureterknopje (ureteric bud) dat ingroeit in het metanefrisch mesenchym. De mesonephros verdwijnt grotendeels na zijn tijdelijke functie als embryonale nier.
juist/onjuist: De buis van Wolff is de afvoergang van de mesonephros.
De ductus mesonephricus (buis van Wolff) voert de urine van de mesonephros af naar de cloaca
juist/onjusit: De gang van Wolff heeft al een functie voordat de geslachtsdifferentiatie start.
De ductus mesonephricus speelt al een rol als afvoergang van de mesonephros voordat de geslachtsdifferentiatie begint. Later speelt deze structuur een rol in de ontwikkeling van de mannelijke geslachtsorganen.
Tijdens de late ontwikkeling van de nieren, lijken ze “op te stijgen”. hoe komt dit
groei en veranderingen in positie van het lichaam
Beginpositie: De metanephros (definitieve nier) ontstaat in het bekkengebied, dicht bij de sacrale regio.
Differentiële groei: Tijdens de embryonale ontwikkeling groeit het lichaam, en met name de lumbale regio, sneller dan de sacrale regio. Hierdoor lijkt het alsof de nieren omhoog bewegen, maar eigenlijk blijven ze op hun plaats terwijl het omliggende weefsel zich anders ontwikkelt.
Vorming van nieuwe bloedvaten: Terwijl de nieren “opstijgen”, verplaatsen ze zich van de oorspronkelijke sacrale bloedtoevoer naar een lumbale bloedtoevoer. Ze worden opnieuw gevasculariseerd door successief hogere takken van de aorta totdat ze hun definitieve positie bereiken.
waar ontstaan de primordiale geslachtcellen?
(germ cells) ontstaan in het dooierzakepitheel rond de allontois. de geslachtcellen migreren dan naar de gonaden
beschrijf de migratieroute van de primordiale esclachtcellen naar de genitale plooi
- oorsprong in de dooierzak (extra-embryonale mesoderm vd dooierzak, dichtbij allantois)
- migratie via de dorsale darmwand
- invasie van intermediare mesoderm (hier ontstaan de genitale plooien, aan mediale zijde van mesonephros)
- genitale plooi (opgenomen in de gonadale anlage, voorlopers van de testes of ovaria)
waarom worden de gnangen van wolf de mesonephric ducts genoemd
Deze structuren ontstaan direct uit het mesonephros, de tweede en tijdelijke nierstructuur van het embryo. De buizen functioneren aanvankelijk als de afvoergang voor de mesonephros, vandaar de naam mesonephric ducts. Later spelen deze buizen een cruciale rol in de vorming van de mannelijke geslachtsorganen (zoals epididymis, vas deferens en zaadblaasjes).
waarom worden de gangen van Müller paramesonephric ducts genoemd?
Deze ontstaan als een nieuwe structuur naast (para) de mesonephros, onafhankelijk van de mesonephric ducts. Deze buizen ontwikkelen zich later tot de vrouwelijke geslachtsorganen (eileiders, baarmoeder, en bovenste deel van de vagina) indien het embryo vrouwelijk is.
wat zijn de eerste testis-specifieke cellen en wat beïnvloed dit
Sertoli cellen zijn de eerste testis-specifieke cellen die ontstaan onder
invloed van de activatie van SRY, zij vormen de buisvorminge structuren.
wat vormt zich tussen de sertoli cellen en wat doen ze
De Leydig cellen vormen zich kort na de Sertoli cellen, tussen de testisbuisjes. Dit zijn de steroidproducerende cellen
van de testis
waarin ontwikkelen de gang van Wolff in
ductuli efferentes
(Epidydimides), ductus deferens (zaadleider), en vesica seminalis (zaadblaas).
hoe worden de gangen van Wolff met de testes verbonden? waar dient dit voor?
Verbinden met de testis: De epitheliale koorden in de gonaden (die zich ontwikkelen tot de testisstrengen en later tot tubuli seminiferi) staan in verbinding met kleine kanaaltjes, de tubuli mesonephrici (mesonefrische kanaaltjes). Deze kanaaltjes verbinden de gangen van Wolff met de testis onder invloed van testosteron
Definitieve functie: Door deze verbinding worden de zaadcellen, die in de testis worden geproduceerd, via de epididymis en vas deferens naar de urethra getransporteerd voor uitstoot tijdens ejaculatie.
rudimentaire overblijvselen van de ganger van Müller bij testisdeterminantie + functie
Appendix testis: Dit is een klein, rudimentair restant van de bovenkant van de Müllerbuis, dat zich bevindt op de bovenpool van de testis.
Functie: Het is niet-functioneel, maar kan in zeldzame gevallen klinische betekenis hebben als het bijvoorbeeld aanleiding geeft tot een torsie (appendix torsion), wat pijnklachten kan veroorzaken.
Utriculus prostaticus: Dit is een kleine uitstulping in de prostaat, die het overblijfsel is van de caudale delen van de Müllerbuis.
Functie: Ook dit is niet-functioneel en speelt geen actieve rol in het volwassen mannelijk lichaam.
De restanten van de gangen van Müller blijven dus wel bestaan, maar hun functies zijn verloren gegaan tijdens de ontwikkeling, omdat het mannelijke geslachtshormoon anti-Müller hormoon (AMH), geproduceerd door de Sertolicellen, de Müllerbuizen grotendeels doet degenereren.
wat ontstaat uit de gangen van muller
Uit de gangen van Müller ontstaan de tuba uterina (eileiders), de uterus
(baarmoeder) en een deel van de vagina.
wat gebeurt er met de gangen van Wolff na ovariumontwikkeling?
Bij ovariumontwikkeling (vrouwelijke geslachtsdifferentiatie) degenereren de gangen van Wolff grotendeels omdat er geen testosteron wordt geproduceerd. Zonder testosteron krijgen de gangen van Wolff geen signalen om verder te ontwikkelen.
welk proces is verstoord bij uterus bicornis? kan deze afwijking in de 12e week na conceptie ontstaan?
Een uterus bicornis ontstaat wanneer de twee gangen van Müller (paramesonephric ducts) niet volledig fuseren tijdens de ontwikkeling. Normaal gesproken fuseren de gangen van Müller om één enkele baarmoederholte te vormen. Bij een uterus bicornis blijft deze fusie onvolledig, wat resulteert in twee afzonderlijke baarmoederholtes die vaak met een gemeenschappelijke baarmoederhals verbonden zijn
Nee. De oorzaak van een uterus bicornis ligt vóór de 12de week, omdat de fusie van de Müllerbuizen voltooid moet zijn tegen het einde van de 12de week
omschrijving delen van uitwenidge genitaalstelsel in indifferente stadium
In het indifferente stadium, tot ongeveer week 7 van de embryonale ontwikkeling, zijn de uitwendige genitaliën bij zowel mannen als vrouwen gelijk en bestaan ze uit de volgende structuren:
Genitale tuberkel: Een verhevenheid in het midden, boven de cloacale membraan.
Dit vormt de basis voor het ontstaan van de penis of clitoris.
Urogenitale plooien (of genitale plooien): Twee langwerpige plooien aan weerszijden van de urogenitale opening.
Deze ontwikkelen zich later tot de schacht van de penis bij mannen of de binnenste schaamlippen (labia minora) bij vrouwen.
Labioscrotale zwellingen (of genitale zwellingen): Twee grotere plooien die zich lateraal van de urogenitale plooien bevinden.
Deze ontwikkelen zich tot het scrotum bij mannen of de buitenste schaamlippen (labia majora) bij vrouwen.
Cloacale membraan: Dit membraan bevindt zich tussen de urogenitale plooien en bedekt de opening van de cloaca.
Het splitst zich later in de urogenitale opening en de anale opening.