Nery Flashcards
Ocena czynności nerek i układu moczowego-badania laboratoryjne
1) kreatynina (zasadniczy test funkcji nerek, poziom zależy od wysokości ciała i masy mięśniowej)
2) GFR (wyliczane ze wzoru Schwartza: eGFR = 36,5 x wzrost (cm) / poziom kreatyniny (mmol/l)*
3) mocznik (wzrasta w niewydolności nerek często wcześniej niż kreatynina)
Ocena czynności nerek i układu moczowego-badania obrazowe
1) USG (podstawowa metoda oceny morfologii układu moczowego)
2) scyntygrafia statyczna i dynamiczna miąższu nerek (ocena funkcji nerek)
3) cystoureterografia mikcyjna (wprowadzenie przez cewnik kontrastu do dróg moczowych –
uwidacznia anatomię dróg moczowych, wykrywa OPM i zwężenie cewki tylnej)
Wady wrodzone układu moczowego (CAKUT)
częstość występowania, diagnostyka, predysponowanie do, następstwa, najczęstsza
– częstość występowania: 1/650 urodzeń
– w większości są to wady izolowane
– często można je zdiagnozować prenatalnie za pomocą USG
– mogą predysponować do ZUM, upośledzać drożość układu moczowego, mogą im też towarzyszyć
zaburzenia czynności nerek
– często długo pozostają bezobjawowe, prowadząc do przewlekłej niewydolności nerek
– najczęstszą wadą wrodzoną układu moczowego są wsteczne odpływy pęcherzowo-moczowodowe
hipoplazja nerki
zmniejszenie jej masy z zachowaniem prawidłowych struktur
agenezja nerki
brak nerki (może dotyczyć jednej lub obu nerek)
– agenezja obu nerek jest przyczyną ciężkiego małowodzia (ponieważ płyn owodniowy powstaje
głównie z moczu wydalanego przez płód)
– ciężkie małowodzie powoduje rozwój letalnej sekwencji Potter (typowa twarz o haczykowatym
nosie, nisko osadzonych uszach, zmarszczkach nakątnych i skośnym ustawieniu oczu, niedorozwój płuc, deformacje ułożeniowe – zniekształcenia kończyn, przykurcze stawów)
dysplazja nerki
zamiast prawidłowej tkanki nerki obecne są tkanki płodowe i pozanerkowe
wielotorbielowata dysplazja nerki (MCKD)
– nerka jest niefunkcjonalna, wypełniona dużymi torbielami z płynem, pozbawiona tkanki miąższowej
nerek, nie ma łączności z pęcherzem
– w 25% przypadków dochodzi do zaniku nerki
– jeśli nerka nie zaniknie, konieczne są regularne kontrole – ryzyko rozwoju guza Wilmsa
autosomalna dominująca wielotorbielowatość nerek (ADPKD)
– najczęstsza genetyczna choroba nerek
– nerki są powiększone, torbiele są różnej wielkości, przedzielone fragmentami prawidłowej tkanki
– objawia się nadciśnieniem tętniczym, krwinkomoczem, a w wieku dorosłym niewydolnością nerek
– liczne objawy pozanerkowe – np. tętniaki mózgowe, zespół Barlowa, torbiele wątroby i trzustki
autosomalna recesywna wielotorbielowatość nerek (ARPKD)
– dużo cięższa postać, ujawnia się wcześniej niż ADPKD
– nerki są powiększone, obecne bardzo liczne torbiele średnicy 2mm
– dochodzi do postępującej niewydolności nerek
ektopia nerki
nieprawidłowe położenie nerki (np w miednicy)
nerka podkowiasta
zrośnięcie ze sobą dolnych biegunów nerek
zwężenie moczowodu
– podmiedniczkowe => powoduje uropatię zastoinową
– przypęcherzowe => powoduje poszerzenie moczowodu i wodonercze
zdwojenie moczowodu (jedno- lub obustronne)
– często występuje wsteczny odpływ do dolnego moczowodu
– moczowód górny może uchodzić ektopowo np do cewki moczowej, pochwy
ureterocele
torbiel ujścia moczowodu
– balonowate rozdęcie dalszgo ujścia moczowodu, wpukla się do światła pęcherza, może upośledzać
drożność moczowodu
zespół suszonej śliwki (prune-belly syndrome)
– niedorozwój mięśni brzucha połączony z wadami układu moczowego (pęcherz olbrzymi, moczowód olbrzymi, dysplazja nerek) oraz niezstąpieniem jąder
zastawka cewki tylnej
– wada obecna u niemowląt jedynie płci męskiej
– płatek śluzówki upośledzający drożność cewki => poszerzenie obu UKM
wsteczne odpływy pęcherzowo-moczowodowe (OPM)
– najczęstsza wada wrodzona układu moczowego
– najczęstsza przyczyna ZUM
– przyczyną jest anatomiczna lub czynnościowa niedojrzałość ujścia pęcherzowo-moczowodowego
wsteczne odpływy pęcherzowo-moczowodowe (OPM)
stopnie
stopień I => cofający się mocz wypełnia jedynie moczowód
stopień II => cofający się mocz wypełnia moczowód, miedniczki i kielichy, ale nie poszerza ich
stopień III => cofający się mocz wypełnia moczowód, miedniczki i kielichy, i poszerza je stopień IV => zanik sklepień kielichów z zachowanym zarysem brodawek
stopień V => zanik brodawek nerkowych w obrębie kielichów
spodziectwo
ujście cewki moczowej na brzusznej części prącia
stulejka
niemożność zsunięcia napletka i uwidocznienia ujścia cewki moczowej
pęcherz neurogenny
– powstaje wskutek uszkodzenia unerwienia pęcherza moczowego (np przepuklina oponowo- rdzeniowa), co powoduje utrudnienie oddawania moczu
Moczenie nocne
co to, podział, przyczyny (4), następstwa
– samoistne, niezależne od woli oddawanie moczu podczas snu w wieku, kiedy czynność ta powinna już być kontrolowana (> 5 rż)
– może być pierwotne (częstsze, od urodzenia) lub wtórne (po 6-12 miesiącach bez moczenia)
przyczyny:
– zaburzenia snu => należy stosować alarmy dźwiękowe budzące dziecko, gdy zaczyna się moczyć
i/lub terapię behawioralną (nagradzanie za suchą noc)
– nocna poliuria (nieprawidłowe wydzielanie ADH / nadmierna podaż płynów na wieczór)
=> desmopresyna 0,1-0,4 mg przed snem (1h przed i 8h po jej podaniu ogranicz podaż płynów)
– zmniejszona objętość pęcherza moczowego w nocy (prawidłowo: (wiek dziecka x 30) + 30 ml)
=> chlorowodorek oksybutyniny 5-15 mg
– jeśli obecne są inne objawy, w diagnostyce różnicowej uwzględnij: pęcherz neurogenny, wady układu moczowego, curzycę, moczówkę prostą, niewydolność nerek, ZUM i in. (lecz przyczynowo)
moczenie nocne może doprowadzić do zaburzeń emocjonalnych z obniżoną samooceną
Zakażenia układu moczowego u dzieci-podział
zakażenia górnych dróg moczowych => odmiedniczkowe zapalenie nerek, zap. kielichów i miedniczek
zakażenia dolnych dróg moczowych => zapalenie pęcherza moczowego i cewki moczowej
Zakażenia układu moczowego u dzieci
co wywołuje, płeć częściej, sposób zakażenia
– ZUM wywołują najczęściej bakterie Gram(-), w 80% przypadków Escherichia coli
– może też być wywoływane przez inne bakterie, a także wirusy (adenowirusy), grzyby, pierwotniaki
– w pierwszym miesiącu życia częściej chorują chłopcy (wady wrodzone, stulejka, zap.napletka)
– po pierwszym roku życia częściej chorują dziewczynki (krótsza cewka moczowa)
– do zakażenia dochodzi najczęściej drogą wstępującą z cewki moczowej, aczkolwiek możliwe jest
również zakażenie krwiopochodne
Zakażenia układu moczowego u dzieci-objawy (7)
– gorączka, nudności i wymioty, ból brzucha i okolicy lędźwiowej, biegunka, złe samopoczucie
– dyzuria (bolesne oddawanie moczu)
– częstomocz
– pollakizuria (naglące, bolesne parcie na mocz)
– mimowolne oddanie moczu, moczenie nocne
– zmętnienie, zmiana zapachu moczu (ropomocz)
– u niemowląt: gorączka, wymioty, żółtaczka, senność, rozdrażnienie, brak przyrostu masy ciała,
sinica (obj.niecharakterystyczne)
przewlekłemu ZUM może towarzyszyć kamica (zmiana pH sprzyja powstawaniu złogów)
Zakażenia układu moczowego u dzieci-badanie fizykalne
– u niemowląt często brak z początku jakichkolwiek objawów => wysokie ryzyko urosepsy
– u każdego niemowlęcia z gorączką wykonaj posiew moczu (nawet przy prawidłowym bad.ogólnym)
– u starszych dzieci: gorączka, tkliwość brzucha nad spojeniem łonowym lub pod łukiem żebrowym, (+) objaw Goldflama, zaczerwienienie ujścia cewki moczowej, zmiany zapalne napletka lub sromu
Zakażenia układu moczowego u dzieci-badanie bakteriologiczne moczu
diagnozy czego, kiedy badanie, metody, bakteriomocz znamienny
– standard diagnostyki ZUM
– mocz należy pobrać przed rozpoczęciem antybiotykoterapii
– metody pobrania moczu: woreczek naklejany na pieluszkę (wysokie ryzyko kontaminacji próbki),
pobranie moczu ze środkowego strumienia podczas mikcji (metoda zalecana), nakłucie nadłonowe, pobranie moczu cewnikiem (metody inwazyjne, stosowane u dzieci niekontrolujących mikcji)
=> bakteriomocz znamienny
• > 105 CFU w próbce moczu ze środkowego strumienia
• > 103 CFU w moczu pobranym za pomocą cewnika
• każda ilość bakterii w moczu pobranym z nakłucia nadłonowego
oprócz tego: wzrost OB, CRP, prokalcytoniny, leukocytoza, leukocyty w moczu
Zakażenia układu moczowego u dzieci-podłoże ZUM mogą stanowić
podłoże ZUM mogą stanowić wady narządów moczowo-płciowych
=> występują u 50% pacjentów z ZUM
=> u 33% pacjentów z ZUM stwierdza się odpływy pęcherzowo-moczowodowe
=> u każdego dziecka z ZUM wykonaj USG (wykrywanie nieprawidłowości anatomicznych) => przy nawracających ZUM zawsze wyklucz wadę układu moczowego
Zakażenia układu moczowego u dzieci-różnicowanie ZUM (6)
śródmiąższowe zapalenie nerek (jałowy ropomocz), stany zapalne krocza, owsica, zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie przydatków, wykorzystanie seksualne
Zakażenia układu moczowego u dzieci-leczenie
– jak najszybciej należy rozpocząć antybiotykoterapię (po pobraniu moczu na posiew)
– empirycznie: antybiotyk beta-laktamowy + aminoglikozyd
– u noworodków antybiotyk zawsze podaje się dożylnie
– powyżej 1 mż można doustnie, o ile dziecko jest w dobrym stanie
– zapalenie pęcherza leczy się 5-7 dni, odmiedniczkowe zapalenie nerek 7-14 dni
Zakażenia układu moczowego u dzieci-profilaktyka (7)
podaż płynów, skuteczne opróżnianie pęcherza (“podwójna mikcja”), profilaktyka i leczenie zaparć, prawidłowa higiena krocza, zakwaszanie moczu (żurawina), leczenie wad układu moczowego, profilaktyka antybiotykowa u dzieci z OPM
Zakażenia układu moczowego u dzieci-powikłania
uszkodzenie i bliznowacenie miąższu nerek, rozwój nadciśnienia tętniczego, progresja do niewydolności nerek
ilość białka w moczu zależy od
1) filtracji kłębuszkowej
2) reabsorpcji białka w cewce proksymalnej nerki
3) sekrecji białek cewkowych
przy sprawnym działaniu cewek, do 2g białka na dobę może ulec zwrotnej resorpcji
białkomocz nerczycowy
> 40 mg/m2/dobę = > 50 mg/kg/dobę (> 3,5 g/dobę)