Moje Flashcards
Flora bakteryjna normalnej skóry
Na skórze saprofitują niechorobotwórcze bakterie, które znajdują się tam:
- stale (resident)
- przejściowo (transient).
W okolicach odsłoniętych przeważają gronkowce (Staphylococcus epidermidis), mikrokoki i Gram-ujemne bakterie, a w fałdach skórnych i w obrębie mieszków Gram-ujemne pałeczki. Szczególnie obfita jest flora bakteryjna w fałdach pachowych.
Kiedy jest możliwe zakażenie skóry zasiedlającymi ją bakteriami?
Jedynie po przerwaniu jej ciągłości
Pęcherz - definicja
Wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry o średnicy powyżej 0,5 cm. Pęcherze to oddzielenie naskórka od skory właściwej, wypełnione płynem limfatycznym. Powstają na skórze stóp lub dłoni w wyniku otarć, np. butów lub narzędzi, ustępują bez pozostawienia blizny. Pęcherze mogą występować rownież na błonach śluzowych.
Rodzaje pęcherzy - wymień
Podrogowe
Śródnaskórkowe
Podnaskórkowe
Dermolityczne
Pęcherze podrogowe - co to i gdzie występuje, charakterystyka
Płyn gromadzi się pod warstwą rogową skóry, w związku z czym pęcherze są bardzo nietrwałe
LISZAJEC, PĘCHERZYCA LIŚCIASTA
Pęcherze sródnaskórkowe - co to i gdzie występuje, charakterystyka
Płyn gromadzi się w rozwarstwione warstwie kolczystej naskórka, na ogół związane są ze zjawiskiem akantolizy (utraty łączności między poszczególnymi komórkami warstwy kolczystej)
PĘCHERZYCA ZWYKŁA
Pęcherze podnaskórkowe - co to i charakterystyka, w jakich schorzeniach
płyn gromadzi się pod warstwą naskórka, jak ma to miejsce w pemfigoidzie. Dno takiego pęcherza stanowi skóra właściwa. Są one dobrze napięte, twarde, trudno ulegają zerwaniu z pozostawieniem głębokich nadżerek;
Pęcherze dermolityczne - charakterystyka, występowanie
pęcherz powstaje poniżej błony podstawnej, przykładem są pęcherze w postaci dystroficznej epidermolysis bullosa i w części przypadków nabytego pęcherzowego oddzielania się naskórka (epidermolysis bullosa acquisita).
Czym różni się zliszajowacenie od zliszajcowacenia?
Zliszajcowacenie, impetiginizacja (łac. impetiginisatio) - wtórne zakażenie wykwitów, objawiające się wystąpieniem charakterystycznych żółto-miodowych miękkich strupów.
Zliszajowacenie, in. lichenizacja (łac. lichenificatio) – stan wzmożonego pogrubienia poletkowania i szorstkości skóry na tle przewlekłych stanów zapalnych. Charakterystyczny dla atopowego zapalenia skóry.
Plama soczewicowata - charakterystyka i występowanie
zmiana skórna o charakterze dobrze odgraniczonej od otoczenia plamy jasnobrązowej lub ciemnobrązowej barwy, wrodzona lub nabyta.
Plamy soczewicowate są zazwyczaj mnogie, stan taki określa się jako lentiginosis.
Powstają wskutek proliferacji melanocytów w warstwie podstawnej naskórka. Nie ciemnieją na słońcu, w przeciwieństwie do piegów, z którymi plamy soczewicowate się różnicuje.
Wykwity te są charakterystyczne dla genetycznie uwarunkowanych zespołów chorobowych, takich jak:
zespół Peutza-Jeghersa
zespół LEOPARD
zespół Carneya
xeroderma pigmentosum
Zapalenie kątów ust - zajady
Czynniki predysponujące
Dzieci: Ssanie palców Starzy: Brak zębów Zwiotczenie skory Drażnienie przez protezy Cukrzyca Niedobory wit B Candida spp. (deficyty odporności) S. Aureus - AZS Terapia izotretioniną Paciorkowce
Zapalenie kątów ust - zajady
Klinicznie objawy
Stan zapalny kątów ust Maceracja Popękana Czasem wysięk Strupy Białawe kolonie Candida
Zapalenie kątów ust - zajady
Diagnostyka
Badanie mykologiczne
Posiewy bakteryjne
Zapalenie kątów ust - zajady
Leczenie
Leki p/drożdżakowe przeciwbakteryjne p/zapalne Leczenie schorzenia będącego u podłoża
Infekcje jamy ustnej wywołane przez Candida
Jaką najczęściej?
Candida albicans
Infekcje jamy ustnej wywołane przez Candida
Gdzie
- Zwykle infekcja dotyczy błon śluzowych jamy ustnej lub narządów płciowych, bez schorzeń predysponujących (niemowlęta, osoby starsze)
- Rzadziej w przebiegu chorób z deficytami odporności (terapia glikokortykosteroidami, infekcja HIV), cukrzyca - zmiany rozległe, oporne na leczenie, nawrotowe; może towarzyszyć zajęcie krtani, gardła, tchawicy lub przełyku (HIV)
Infekcje jamy ustnej wywołane przez Candida
Obraz kliniczny
Najczęściej: pleśniawki
Rzadziej: zmiany zanikowe, przerostowe
W zależności od przebiegu rozróżnia się trzy formy rumienia postaciowego:
- rumień wielopostaciowy mniejszy
- zespół Stevensa-Johnsona
- toksyczna nekroliza naskórka
Rumień wielopostaciowy mniejszy objawy
rumieniowo-obrzękowe zmiany, zwykle w kształcie pierścieni znajdujące się na dystalnych częściach kończyn, choć mogą również zajmować skórę innych okolic oraz błony śluzowe. Zmiany często się z sobą zlewają. W obrębie zmian mogą pojawiać się pęcherze, które – pękając – tworzą nadżerki.
zespół Stevensa-Johnsona objawy
zmianami pierwotnymi są nietrwałe pęcherze pojawiające się na błonach śluzowych, głównie jamy ustnej i narządów płciowych. Pęcherze, pękając, tworzą bolesne nadżerki. Chorobie towarzyszą niespecyficzne objawy ogólne (gorączka, bóle stawowe).
Toksyczna nekroliza naskórka objawy
najcięższa z postaci rumienia wielopostaciowego. Objawia się erytrodermią. Na skórze pojawiają się pęcherze podnaskórkowe, które po pęknięciu tworzą sączące nadżerki, a naskórek spełza całymi płatami („jak mokra bibuła po szybie”). Częstość występowania to 1–1,4 przypadku na milion osób na rok. Umieralność wynosi od 30% do 35%
Leki najczęściej stosowane w ropnych chorobach skóry zewnętrznie
Do stosowania zew.:
1. Erytromycyna (1-2% maść lub 2,5% roztwór)
- Tetracyklina (3% maść) oxycort
- Gentamicyna 0,1% maść
- Neomycyna 0,5% maść lub aerozol
- Chloramfenikol 1-2%
- Klindamycyna 1%
- Bactroban - 2% mupirocyny
- Fucidin - 2% kwas fusydowy
- Betadyna - 10% roztwór wodny jodyny powidonowej
- Viosept
Leki najczęściej stosowane w ropnych chorobach skóry wewnętrznie
- Ampicylina
- Amoksycylina
- Augmentin
Ziarniniak drożdżakowaty
Guzowate i hiperkeratotyczne ogniska ziarniniakowe umiejscawiają się głównie na owłosionej skórze głowy, na twarzy i kończynach. Na błonach śluzowych występują na ogół typowe zmiany drożdżakowe.
Łupież pstry
Powierzchowne zakażenie naskórka, cechujące się żółtobrunatnymi plamami, umiejscowionymi głównie na klatce piersiowej.
Są to plamy lekko złuszczające się, różowe lub żółtobrunatne, zazwyczaj liczne, o nieregularnych zarysach. Złuszczanie powierzchni ma charakter otrębiasty, plamy uwidaczniają się po posmarowania nalewką jodową. W lampie Wooda wykazują żółtawą lub ceglastą fluorescencję.
Umiejscowienie: klatka piersiowa oraz cały tułów, szyja i owłosiona skóra głowy.
Pod wpływem słońca odbarwienia.
