Krwawienie do pp Flashcards

1
Q

Krwawieni do GOPP - def

A

Krwawienie z GOPP to krwawienie, którego źródło znajduje się powyżej więzadła Treitza:

  •   przełyku,
  •   żołądku
  •   dwunastnicy
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Krwawienie do GOPP - epidemiologia

A
  •   Zapadalność wynosi 50–170/100 tys./rok i jest względnie stała w czasie
  •   Wyższa w populacjach o niższym statusie socjoekonomicznym
  •   Stanowi 80% przypadków krwawień do przewodu pokarmowego
  •   W 80% nie ustępuje samoistnie i wymaga interwencji
  •   Objawy są bardziej nasilone niż w przypadku krwawienia do DOPP
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Krwawienie do GOPP - objawy

A
  1.   wymioty - fusowate lub krwiste, cechy krwawienia w sondzie żołądkowej
  2.   stolce - smoliste lub krwiste,
  3.   Objawy hipowolemii/wstrząsu
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Krwawienie do GOPP:

Postępowanie wstępne

A

1)   Resuscytacja płynowa

2)   Ocena ciężkości krwawienia

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Krwawienie do GOPP: Ocena ciężkości krwawienia

A

Skala Rockalla

  • na podstawie: wieku, wstrząsu (HR, SBP), chorób towarzyszących, rozpoznania endoskopowego i znamion krwawienia
  • od 0 do 3 punktów za każdą kategorię
  • wynik określa nam % ryzyko nawrotu krwawienia oraz zgonu
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Krwawienie do GOPP: badaniealaboratoryjne

A
  • EKG spoczynkowe
  • morfologia krwiobwodowej (też liczba płytek)
  • grupa krwi + ewentualnie próba zgodności serologicznej
  • układ krzepnięcia (APTT, PT, INR)
  • st. elekt. (Na, K),kreatyniny, glukozy, albumin
  • test czynności wątroby (st. bilirubiny, aktywność ALT, AST, ALP, GGT)
  • badanie gazometryczne krwi tętniczej (w razie potrzeby)
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Przetoczenie KKCz

A
  •  Wskazania ogólne: Hgb < 7 g%.
  •  U osób starczych, zwłaszcza z chorobami serca (PNS, ChNS) należy utrzymywać stężenie Hgb > 8 g%.
  •  Krwiste wymioty i/lub krwistymi stolcami, zwłaszcza z towarzyszącymi objawami wstrząsu hipowolemicznego.
  •  Tachykardia przekraczająca 120 uderzeń/min
  • Tachypnöe przekraczające 30 oddechów/min
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Krwawienie do GOPP: Wstępne leczenie farmakologiczne

A

IPP w dawce 80 mg:

  •   jednorazowo, dożylnie
  • u wszystkich oczekujących na wykonanie endoskopii w trybie pilnym
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Krwawienie do GOPP: Przygotowanie do endoskopii

A

Erytromycyna w dawce 3 mg/kg m.c. (w praktyce 250 mg):

  •  30–60 min przed badaniem
  • w jednorazowym wstrzyknięciu dożylnym lub wlewie kroplowym trwającym 30 min
  • Można zastosować płukanie żołądka 0,9% NaCl przez sondę żołądkową
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Endoskopia

A

A.  W trybie pilnym (natychmiast po przeprowadzeniu resuscytacji) - u wszystkich chorych z ≥3 pkt w przedendoskopowej klasyfikacji Rockalla
B.  W trybie elektywnym przyspieszonym (następnego dnia roboczego rano, ale nie później niż w ciągu 24 godz. od przyjęcia do szpitala) –u pozostałych chorych
C.  W trybie natychmiastowym – jako zabieg ratujący życie.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Skala Forresta

A
Ia - aktywne krwawienie tętnicze
Ib - sączenie
IIa - widoczne niekrwawiące naczynie
IIb - skrzep pokrywający wrzód
IIc - płaska, zabarwiona plama na dniewrzodu
III - czyste dno wrzodu, brak znamion
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Endoskopia - leczenie

A

Obecnie stosowane metody tamowania krwawienia obejmują:

  • techniki iniekcyjne;
  • koagulacji kontaktowej i bezkontaktowej
  • mechaniczne.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Kombinacje endoskopowych technik hemostatycznych

A
  •   kombinacja terapii iniekcyjnej z koagulacją lub hemostazą mechaniczną jest lepsza od kombinacji 2 terapii iniekcyjnych i monoterapii iniekcyjnej
  •   dane dotyczące ewentualnej przewagi kombinacji terapii iniekcyjnej z koagulacją lub hemostazą mechaniczną nad koagulacją lub hemostazą mechaniczną w monoterapii są sprzeczne
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Zespół Mallory’ego-Weissa

A
  •   Z reguły ustępuje samoistnie.
  •   W przypadku aktywnego krwawienia z rozdarcia skuteczne jest zastosowanie którejkolwiek z technik hemostastycznych (iniekcyjnej, koagulacji lub mechanicznej)
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Malformacje naczyniowe

A

Zmiany naczyniowe mogą być leczone dowolną techniką, chociaż najlepsze wydaje się zastosowanie technik koagulacji, a zwłaszcza APC

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Zmiana Dieulafoy

A
  •   Zastosowanie iniekcji adrenaliny w monoterapii wiąże się z dużym odsetkiem nawrotów.
  •   Zalecane użycie metod mechanicznych, w tym opaskowania.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

Krwawienie z przetoki aortalnodwunastniczej

A

stanowi oczywiste przeciwwskazanie do leczenia endoskopowego i wymaga pilnego leczenia chirurgicznego

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

Tamowanie krwawienia z nowotworów GOPP

A

wiąże się z bardzo dużym odsetkiem nawrotów sięgającym 80%. Z tego powodu należy w tych przypadkach rozważyć postępowanie chirurgiczne lub techniki radiologii zabiegowej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

Leczenie farmakologiczne po krwawieniu z GOPP

A
  1.   IPP we wlewie ciągłym (pompa) przez 3 dni (8mg/h)
  2.   40mg iv co 12h przez 2 dni
  3.   40mg po co 12h przez 4-8 tygodni
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

Wskazania do wykonania endoskopii kontrolnej

A
  •  niekompletne uwidocznienie błony śluzowej z powodu zalegającej krwi,
  •  brak identyfikacji źródła krwawienia
  •  brak pewności co do skuteczności zastosowanych metod hemostatycznych
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

Nawrót krwawienia

A
  •   Kliniczne podejrzenie nawrotu krwawienia z GOPP
  •   W razie stwierdzenia zmian endoskopowych, będących wskazaniem do stosowania endoskopowych technik hemostatycznych, celowe jest podjęcie przynajmniej jednej próby ponownego leczenia endoskopowego
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
22
Q

Wskazania do leczenia zabiegowego

A

•  wskazania do pierwotnego leczenia zabiegowymi metodami nieendoskopowymi są:

  • masywne krwawienie, w którym niemożliwa jest identyfikacja źródła krwawienia
  •   aktywne krwawienie z naczynia o dużej średnicy
  •  aktywne krwawienie lub widoczne niekrwawiące naczynie o lokalizacji uniemożliwiającej zastosowanie technik endoskopowych
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
23
Q

Wybór techniki zabiegowej

A

Wybór między zastosowaniem technik radiologii zabiegowej i leczenia operacyjnego zależy od miejscowej dostępności obu metod postępowania, lokalizacji i źródła krwawienia

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
24
Q

Radiologia zabiegowa

A
  •   W terapii przezcewnikowej można stosować środki do embolizacji (kleje akrylowe, mikrocząsteczki polimeru alkoholu winylowego, skrzepy krwi własnej chorego, Gelfoam).
  •   Naczyniem poddawanym embolizacji jest zazwyczaj tętnica żołądkowo dwunastnicza (w przypadku krwawienia z dwunastnicy) lub żołądkowa lewa (w krwawieniu z żołądka)
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
25
Q

Leczenie chirurgiczne - wskazania

A

•  Obarczone śmiertelnością sięgającą 30–40%
•  wskazane jest rozważenie leczenia operacyjnego w przypadkach wysokiego ryzyka nawrotu masywnego krwawienia:
-  krwawienie tętnicze,
- widoczne naczynie o średnicy >2 mm,
- lokalizacja na tylnej ścianie opuszki dwunastnicy lub wysoko na krzywiźnie mniejszej żołądka,
- konieczność przetoczenia więcej niż 5–6 jednostek KKCZ
po uzyskaniu wstępnej hemostazy technikami endoskopowymi

26
Q

Leczenie chirurgiczne - ogólnie

A

•  Wybór techniki zabiegu operacyjnego zależy od lokalizacji, przyczyny krwawienia, wieku i stanu chorego.
•  Leczenie chirurgiczne powinno być raczej oszczędzające:
- wycięcie owrzodzenia,
- podkłucie krwawiącego naczynia,
- podwiązanie odpowiedniej tętnicy i nakierowane bardziej na zatamowanie krwawienia niż na leczenie choroby wrzodowej.

27
Q

Leczenie chirurgiczne- rodzaj zabiegu

A

•  W przypadku niszy wrzodowej żołądka - miejscowa resekcja wrzodu z podwiązaniem sąsiadujących gałęzi tętnicy żołądkowej lewej.
•  W przypadku niszy wrzodowej dwunastnicy - podkłucie naczyń zaopatrujących wrzód, z ewentualnym pokryciem dna owrzodzenia otaczającą błoną śluzową i podwiązaniem tętnicy żołądkowo-dwunastniczej.
Można wykonać z dostępu laparoskopowego

28
Q

Postępowanie po zakończeniu ostrego okresu choroby

A

Z reguły zaleca się podawanie IPP w dawce 20– 40 mg/dobę p.o.
A.  przez 4 tygodnie we wrzodzie dwunastnicy
B.  przez 6–8 tygodni we wrzodzie żołądka

29
Q

Leczenie eradykacyjne

A
  •   Wszyscy chorzy z krwawieniem z GOPP pochodzenia nieżylakowego powinni zostać poddani badaniu na obecność H. pylori, a w przypadku wyniku dodatniego – leczeniu eradykacyjnemu.
  •   Zaleca się kontrolę skuteczności leczenia eradykacyjnego
30
Q

Leczenie eradykacyjne - postępowanie

A

•  W tej sytuacji proponuje się następujące postępowanie: \

  •   podczas badania endoskopowego należy pobrać wycinki do testu urazowego i ewentualnie badania histologicznego,
  •   w przypadku wyniku ujemnego należy wykonać test oddechowy lub badanie serologiczne,
31
Q

Kontrolna endoskopia

A
  •   Wrzód żołądka - po upływie 6–8 tygodni
  •   Wrzód dwunastnicy, po uzyskaniu eradykacji H. pylori, nie ma bezwzględnej konieczności wykonywania endoskopii kontrolnej, jednak postępowanie takie nie jest błędem.
32
Q

Krwawienie pochodzenia żylakowego

A
  •   Obejmuje krwawienie z żylaków przełyku oraz żylaków żołądka.
  •   Krwotok z żylaków przełyku stanowi bezpośrednie zagrożenie życia i jest najcięższym powikłaniem nadciśnienia wrotnego.
  •   Wiąże się z 20% śmiertelnością
33
Q

Podział żylaków żołądka wg Sarina

A

•  żylaki żołądkowo-przełykowe (GOV),
–  żylaki żołądka rozciągające się od wpustu wzdłuż krzywizny mniejszej (GOV1),
–  żylaki przełyku i dna żołądka (GOV2),
•  izolowane żylaki żołądka, żylaki własne żołądka (IGV),
–  żylaki w dnie żołądka (IGV1),
–  izolowane ektopowe żylaki w dowolnej lokalizacji w żołądku lub początkowym odcinku dwunastnicy (IGV2).
•  Żylaki żołądkowo-przełykowe typu GOV1 stanowią około 70% przypadków żylaków żołądka, jednak w 80% przypadków przyczyną krwawienia są żylaki zlokalizowane w dnie żołądka (GOV2 i IGV1). Żylaki typu IGV2 są rzadkie

34
Q

Ryzyko krwawienia z żylaków

A

•  Wśród czynników predysponujących wymienia się przede wszystkim:

  •   wielkość żylaków,
  •   stan morfologiczny ścian naczyń (obecność stygmatów zagrażającego krwawienia)
  •   stopień zaawansowania niewydolności wątroby określany według skali Childa-Pugha.
  •   Wysokie ciśnienie w układzie wrotnym (HVPG) > 12 mmHg.

Obecność jednego z czynników jest wskazaniem do interwencji.

35
Q

Znamiona krwawienia żylaków

A
  •  Aktywne krwawienie z żylaków
  •  Włóknik pokrywający żylak
  •  Widoczny skrzep na żylaku
  •  Brak innych nieprawidłowości, które tłumaczyłyby przyczynę krwawienia
36
Q

Ocena kliniczna żylaków

A

Zaleca się 3 stopniową skalę
I.  Niewielkie, proste, nieznacznie uniesione powyżej powierzchni przełyku.
II.  Średnie, o krętym przebiegu, zajmujące < 1/3 światła.
III. Duże, zajmujące > 1/3 światła.

37
Q

Rola endoskopii przy żylakach

A

U każdego chorego z marskością wątroby w chwili ustalenia rozpoznania powinno być wykonane badanie endoskopowe.

38
Q

Żylaki - Postępowanie po endoskopii

A
  •   W przypadku niestwierdzenia żylaków następne kontrolne badanie wykonuje się po 2–3 latach.
  •   Profilaktyka farmakologiczna nie jest zalecana
39
Q

Żylaki - Chorzy z małym ryzykiem krwawienia

A

Stwierdzenie małych żylaków u chorych z dobrą funkcją wątroby oznacza konieczność wykonywania badań kontrolnych co 2 lata, w celu obserwowania ich ewentualnych progresji.

40
Q

Żylaki - Chorzy z dużym ryzykiem krwawienia

A
  •   Chorzy z dużymi żylakami i zaawansowaną marskością wątroby powinni być leczeni profilaktycznie.
  •   Profilaktyka krwawienia jest możliwa poprzez zmniejszenie przepływu wrotnego lub eradykację żylaków.
41
Q

Żylaki: Profilaktyka farmakologiczna krwawienia

A

Nieselektywne b-adrenolityki zmniejszają ciśnienie wrotne przez blokadę zarówno b-1, jak i b-2 receptorów adrenergicznych.

42
Q

Żylaki: Endoskopia profilaktyka krwawienia

A
  •   Opaskowanie – metoda z wyboru.

*   Skleroterapia.

43
Q

Żylaki: Profilaktyka pierwotna - zalecenia

A
  •   Rekomendowane jest zarówno przewlekłe stosowanie NSBB, jak też okresowo powtarzane zabiegi endoskopowe opaskowanie żylaków przełyku (EVL).
  •   Zespolenia naczyniowe, sklerotyzacja endoskopowa i monoterapia monoazotanem izosorbidu (ISMN) nie powinny być stosowane w tym celu
44
Q

Żylaki: Aktywne krwawienie

A
  •   Najbardziej prawdopodobnym (70%) źródłem krwawienia są pęknięte żylaki przełyku.
  •   U części chorych może dojść do samoistnego zahamowania krwawienia
  •   Nowoczesne metody terapeutyczne znacznie zwiększają tę szansę, umożliwiając uzyskanie hemostazy w około 80% przypadków
45
Q

Żylaki: Aktywne krwawienie - leczenie

A

Farmakoterapia + Endoskopia

•  Profilaktyka antybiotykowa - wdrożona bezpośrednio po przyjęciu.

  1.   Chinolony - Ciprofloksacyna
  2.   Ceoriakson u chorych zaawansowaną marskością lub na terenach występowania dużej oporności na chinolony

• Leki naczynioruchowe obniżające ciśnienie krwi w układzie wrotnym
1.  Terlipresyna – agonista receptora V1
2.  Somatostatyna, oktreotyd
Powinny być podane jak najwcześniej, przed endoskopią i kontynuowane przez 5 dni.

  •   Endoskopia powinna być wykonana tak wcześnie, jak to możliwe (w ciągu 12h)
  •   W każdym przypadku potwierdzenia, że źródłem krwawienia są żylaki przełyku, powinno być zastosowane leczenie endoskopowe.
46
Q

Żylaki: Aktywne krwawienie - leczenie endoskopowe

A
  •   Opaskowanie (ligacja) żylaków - rekomendowane
  •   Sklerotyzacja – gdy opaskowanie jest trudne technicznie.
  •   Terapia z wykorzystaniem klejów tkankowych jest zalecana w krwawieniu z izolowanych żylaków żołądka i w tych przypadkach żylaków przełykowożołądkowych typu 2, które ciągną` się poza wpust.
  •   W krwawieniu z żylaków żołądkowo-przełykowych typu 1 mogą być użyte kleje tkankowe lub opaskowanie.
47
Q

Aktywne krwawienie - leczenie w przypadku niepowodzenia leczenie pierwotnego (farmakoterapia + endoskopia)

A
  •   TIPS
  •   sonda Sengstakena
  •   Stenty metalowe
48
Q

TIPS

A

Przezskórne wewnątrzwątrobowego zespolenie wrotno-systemowego - w ciągu 72 godzin od wystąpienia krwotoku, najlepiej przed upływem 24 godzin.

49
Q

Tamponada balonowa – sonda Sengstakena – Blackmoore’a

A

W masywnym krwawieniu w okresie oczekiwania na możliwość definitywnego leczenia może być konieczne zastosowanie tamponady balonowej. Czas utrzymywania sondy powinien być jak najkrótszy, maksymalnie 24 godziny, najlepiej na oddziale intensywnej terapii

50
Q

Stenty metalowe

A

Alternatywą może być zastosowanie samorozprężających się stentów metalowych. Wstępne obserwacje wskazują, że postępowanie takie może być skuteczne w krwotoku niepoddającym się leczeniu, co jednak wymaga dalszych badań

51
Q

Żylaki - Leczenie przyczynowe

A

•  Przeszczep wątroby

52
Q

Żylaki - profilaktyka wtórna

A

Przewlekła podaż leków obniżających wrotny przepływ krwi oraz metody endoskopowe, takie jak powtarzane sklerotyzacje lub opaskowanie żylaków

  •   Postępowanie to powinno być wdrożone od 6. dnia po krwotoku.
  •   U chorych z marskością wątroby zalecana jest terapia skojarzona (NSBB i opaskowanie).
  •   U chorych, którzy nie reagują ani na opaskowanie żylaków, ani na leczenie farmakologiczne, należy wykonać TIPS, a jeśli nie ma takiej możliwości, alternatywą u chorych z wydolną wątrobą może być zespolenie naczyniowe .
  •   Transplantacja wątroby jest zalecanym sposobem postępowania u chorych z niewydolną wątrobą.
53
Q

Profilaktyka powstawania żylaków

A

Obecnie ma wskazań do stosowania b-adrenolityków w celu prewencji formowania się żylaków i jedynie leczenie choroby podstawowej może skutkować zmniejszeniem nadciśnienia wrotnego, zapobiegając jego powikłaniom klinicznym.

54
Q

Nadciśnienie wrotne niepowiązane z marskością wątroby

A

Główne przyczyny:
•  zespół Budd-Chiari
•  pozawątrobowa niedrożność żyły wrotnej.

Odnośnie do pierwotnej profilaktyki krwawienia w tych przypadkach w piśmiennictwie nie ma pewnych informacji, czy bardziej skuteczne są metody endoskopowe, czy stosowanie NSBB.
W ostrym krwawieniu skuteczna jest terapia endoskopowa.
W profilaktyce nawrotów krwawienia zalecane są metody endoskopowe, a w przypadku braku ich skuteczności należy rozważyć leczenie chirurgiczne lub metodami radiologicznymi.
W przypadkach niedrożności żyły wrotnej u pacjentów pediatrycznych warto rozważyć możliwość wykonania zespolenia żyły krezkowej z lewą gałęzią żyły wrotnej

55
Q

Krwawienie do DOPP - epidemiologia

A
  •   Stwierdza się 20-27 chorych/100tyś/rok
  •   Stanowi około 20% przypadków krwawienia do pp
  •   W znakomitej większości nie jest tak nasilone jak krwawienia z GOPP i ustępuje samoistnie ( ok. 4/5 przypadków).
  •   Dominują osoby starsze.
  •   Mają tendencję do przechodzenia w postać przewlekłą.
56
Q

Przyczyny krwawienia do DOPP

A
  •   W około 90% przyczyna krwawienia znajduje w jelicie grubym
  •   U 5–10% chorych z objawami krwawienia do pp źródło krwawienia zlokalizowane jest w jelicie cienkim.
  •   Guzki krwawnicze odbytu
  •   Choroba uchyłkowa jelita grubego (40%)
  •   Rak jelita grubego
  •   Przewlekła antykoagulacja
  •   Malformacje naczyniowe
  •   Angiodysplazje – najczęstsza przyczyna ostrych krwawień
  •   Choroby zapalne jelit,
  •   Szczelina odbytu,
  •   Choroby zapalne jelit,
  •   Popromienne zapalenie jelita grubego,
  •   Ciało obce,
  •   Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego,
  •   Niedokrwienie jelita grubego.
57
Q

Krwawienie do DOPP - objawy

A
  •   Podstawowym objawem jest obecność krwi w stolcu.
  •   W zależności od poziomu krwawienia krew może być świeża, żywoczerwona, ciemna zmieszana ze stolcem.
  •   Dodatkowo objawy choroby podstawowej
  •   Objawy hipowolemii występują rzadko
  •   Badalne guzki w okolicy odbytu - choroba hemoroidalna
  •   Bolesne oddawanie stolca – szczelina odbytu
  •   Utrata masy ciała, zaburzenia rytmu wypróżnień – rak jelita grubego
  •   Ból brzucha poposiłkowy - niedokrwienie okrężnicy
  •   Utrata masy ciała, przewlekłe biegunki – choroby zapalne jelit
  •   Radioterapia w wywiadzie – popromienne zapalenie jelita grubego
58
Q

Krwawienie do DOPP - diagnostyka

A

•  Podstawowym narzędziem jest wykonanie kolonoskopii
•  Pozwala oprócz diagnostyki przeprowadzić leczenie, jeśli źródłem krwawienia jest niewielka zmiana np.: polip, angiodysplazja
•  Badania obrazowe:
Wlew kontrastowy – najczęściej wykonywane badanie
Angiografia trzewna – przydatna w aktywnym krwawieniu
Scyntygrafia – badanie drogie oraz o niewielkiej dostępności
•  W przypadku nieuwidocznienia źródła krwawienia w jelicie grubym, zaleca się powtórne wykonanie kolonoskopii i gastroskopii.
•  Jeżeli endoskopia ponownie nie wykazuje zmian, należy podejrzewać krwawienie z jelita cienkiego

59
Q

Przyczyny krwawienia z jelita cienkiego: <40 r. ż.

A
  • choroby zapalne jelit
  • zmiana Dieulafoya
  • nowotwór
  • uchyłek Meckla
  • zespół polipowatości
60
Q

Przyczyny krwawienia z jelita cienkiego: >40 r. ż.

A
  • angiodysplazja
  • zmiana Dieulafoya
  • nowotwór
  • stosowanie NLPZ
61
Q

Diagnostyka krwawienia do jelita cienkiego

A
  • enterografia TK/MR

- endoskopia kapsułkowa

62
Q

Leczenie krwawienia do DOPP

A
  •   Zależne od choroby podstawowej.

*   Zwykle ustępuje samoistnie, wymaga jedynie uzupełnienia płynów i ewentualnego przetoczenia KKCz.