Jajca obciąć! cz.7 Flashcards
DIAGNOSTYKA RAKA PĘCHERZA
a) USG pokazuje zmiany >5mm poza rakami śródnabłonkowymi
b) jeśli nic nie widać w USG - cystoskopia. Aktualnie stosowana przede wszystkim do diagnostyki pozanowotworowych przyczyn krwawienia z dróg moczowych (zmiany popromienne, gruczolak stercza).
c) jeśli guz jest widoczny w pęcherzu robienie TK, MRI opóźnia tylko dotarcie do specjalisty i rozpoczęcie leczenia
d) TURBT - pobranie guza i ocena ruchomości, naciekania, wielkości w badaniu dwuręcznym (warunki sali operacyjnej - potrzebne zwiotczenie powłok)
e) USG + urografia celem wykluczenia współistniejących ognisk nowotworu w górnych drogach moczowych
u większości chorych wystarczy: USG, urografia, histpat
MRI, TK - ewentualnie do obrazowania przerzutów i nacieku. Głębokość nacieku lepiej ocenia histpat z TURBT! Zbyt wiele fałszywie +/- wyników.
Zajęcie węzłów - lepiej w preparatach operacyjnych.
UROGRAFIA W RAKU PĘCHERZA
↘ pokaże utrudnienie odpływu pęcherzowego
↘ uwidoczni ewentualne nowotwory UKM i moczowodu
↘ w skrajnym przypadku pokaże brak funkcji nerki
TK i MRI W RAKU PĘCHERZA
❅ bardzo mała wartość! słabo uwidaczniają głębokość nacieku i zaawansowanie!
❅ głębokość nacieku jest lepiej widoczna w histpat
❅ ocena węzłów lepsza w preparatach operacyjnych
❅ zbyt wiele fałszywie + i - wyników
❅ ewentualnie do monitorowania nacieku na tkanki okoliczne
❅ bez względu stopień zaawansowania i tak usuwa się pęcherz - tomografia/rezonans wydłużają tylko czas do rozpoczęcia leczenia!
❅ największa przydatność: ocena postępu choroby po cystektomii
GUZY BRODAWCZAKOWATE PĘCHERZA - postępowanie
70% to stadium Ta i stopień G1
dobrze zróżnicowane, nie przekraczają blaszki podstawnej
» TURBT
» kontrolne USG, cystoskopie, cytologie moczu
» 70% będzie miało nawrót, ale tylko 4% z nich ulegnie progresji - do tego czasu postępowanie z wyboru to kolejne TURBT
GUZY PĘCHERZA W STADIUM T1
zazwyczaj stopień G2, G3, rozpoczynają naciek przez blaszkę podstawną
» 38% nawrót: TURBT jest niewystarczającym postępowaniem!
» niekorzystne czynniki ryzyka: ilość ognisk nawrotowych, współistnienie raka śródbłonkowego, masywne naciekanie blaszki podstawnej, stopień zróżnicowania.
» chemioterapia dopęcherzowa po resekcji: mitomycyna, antracykliny (doksorubicyna i epirubicyna), tiotepa
» lub immunoterapia: 27 wlewek BCG (CIS i high grade T1?)
RAKI ŚRÓDNABŁONKOWE PĘCHERZA
» wlewki BCG
» w razie nieskuteczności lub progresji - cystektomia
LECZENIE NACIEKAJĄCEGO CA PĘCHERZA MOCZOWEGO
» cystektomia + prostatektomia (razem z pęcherzykami nasiennymi) + limfadenektomia biodrowa i zasłonowa
» radioterapia daje dużo niższy odsetek przeżywalności - stosowana tylko jeśli chory nie zgadza się na leczenie radykalne
» chemioterapia neoadjuwantowa: u 20% całkowita remisja, u 60% częściowa - bez wzrostu 5-cio letnich przeżyć.
» MVAC adjuwantowa: duża toksyczność. Aktualnie stosowany jest równie skuteczny schemat: gemcytabina, cisplatyna. Spektakularne remisje bez wzrostu przeżywalności, stosuje się ją przy meta węzłowych i nacieku okolicznych tkanek.
PROGRAMY ZACHOWANIA PĘCHERZA
» w raku pęcherza oparte na schemacie: doszczętna TRUBT, radioterapia i chemioterapia - eksperymentalne.
» u 50% pozwalają zachować pęcherz
» u 10-20% nawrót wiąże się z uogólnieniem procesu i szybkim zgonem pomimo cystektomi na cito.
» wciąż cystektomia radykalna ma dużo wyższe przeżycia 5-cioletnie
ZŁOTY STANDARD LECZENIA RAKA PĘCHERZA
WCZESNA, RADYKALNA CYSTEKTOMIA
PROBLEMY Z URETEROCUTANEOSTOMIĄ
często zarasta, zwężenia wymagają okresowego rozszerzania, reoperacji, zaopatrzenia cewnikami
» zakażenia, kamica
PROBLEMY Z URETEROSIGMOIDEOSTOMIĄ
częste pyelonephritis na drodze wstępującej i KWASICA HIPERCHLOERMICZNA
OPERACJA BRICKERA
wszczepienie moczowodów do skóry za pośrednictwem krótkiego odcinka jelita
» ureterocutaneostomiatransilealis
» zbiornik zewnętrzny przeciekał! ciężkie odczyny skórne, nasiąkanie ubrania moczem z przykrym zapachem.
! nowe modyfikacje operacji z lepszymi klejami i udoskonalonym zbiornikiem aktualnie stanowią operację z wyboru
NOWE METODY ODPROWADZANIA MOCZU PO SALVAGE CYSTECTOMY
1) zastępcze pęcherze jelitowe - fragment detubularyzowanego jelita krętego zespolony z kikutem cewki moczowej. 100% trzymania moczu w dzień, nieco gorzej w nocy
2) szczelne zbiorniki moczowe - z dowolnego fragmentu elita. Mechanizm zastawkowy przy wyprowadzaniu moczu na powłoki stanowi: wyrostek, wgłobiony fragment jelita, zwężone jelito - mocz nie wypływa nagle. Opróżnia się zbiornik regularnie i czasowo przez CIC.
3) pęcherz odbytniczy - pęcherz moguncki II - moczowody wszczepione we fragment jelita grubego (esica) pozostającego w łączności z p.pok, tylko detubularyzowanego i uformowanego w zbiornik. Niskociśnieniowy zbiornik i przeciwodpływowe wszczepienie moczowodów zapobiegają odpływom jelitowo-nerkowym i pyelonephritis.
5-cio LETNIE PRZEŻYCIA WE WCZESNYM RAKU PĘCHERZA PO RADIOTERAPII I SALVAGE CYSTECTOMY
radioterapia » 20%
salvage cystectomy » 70%
RAK PRĄCIA - informacje ogólne
1% npl złośliwych mężczyzn w krajach zachodnich
częstszy na Dalekim Wschodzie, w Afryce, Ameryce Południowej
szczyt: 60-70rż
RAK PRĄCIA - etiologia
» rola mastki (smegma) jako kancerogenu » zła higiena » stulejka » balanitis » stany przedrakowe » infekcja HPV 16, 18 » ekspozycja na promieniowanie UV (terapia łuszczycy itp)
OBRZEZANIE A RAK PRĄCIA
Chłopcy obrzezani w niemowlęctwie praktycznie nie chorują
» obrzezanie w późniejszym wieku chroni znacznie mniej (przedpokwitaniowo) lub wcale (wiek dorosły)
STANY PRZEDRAKOWE RAKA PRĄCIA
- condylomata acuminata
- kłykciny olbrzymie (guz Buschke-Löwensteina
- rogowacenie białe (leucoplakia)
- róg skórny (cornu cutaneum)
- marskość żołędzi i napletka (balanitis xerotica obliterans - BXO)
RAK PRZEDINWAZYJY PRĄCIA
(śródnabłonkowy, in situ)
» rogowacenie czerwone - erytroplazja Queyrata (częsta, aksamitne, czerwone plamy w worku napletkowym)
» choroba Bowena - rzadko, wrzodziejące płytki ze strupami na trzonie prącia
RAK PRĄCIA - histopatologia
płaskonabłonkowy rak kolczystokomórkowy (squamous cell carcinoma - carcinoma planoepitheliale spinocellulare)
RAK PRĄCIA WYWODZI SIĘ Z (część prącia)
wewnętrznej blaszki napletka lub żołędzi
bardzo rzadko w obrębie skóry trzonu
TYPY WZROSTU RAKA PRĄCIA
a) egzofityczna
b) wrzodziejąca - wcześniej daje przerzuty, bardziej złośliwa, gorsze rokowanie
NAJCZĘSTSZE STADIUM ZRÓŻNICOWANIA RAKA PRĄCIA
G1 lub G2 - dobrze/średnio zróżnicowane komrki
RAK BRODAWKOWATY
carcinoma verrucosum
rośnie egzofitycznie, nie jest związany z HPV
bardzo dobrze zróżnicowane komórki
OBRAZ KLINICZNY RAKA PRĄCIA
→ niegojące się owrzodzenie → rosnący guzek/brodawka w obrębie napletka/żołędzi → stulejka - obrzęk napletka → wyciek cuchnący → krwawienie → może dojść do autoamputacji prącia → masywny obrzęk tkanek krocza → rzadko: zatrzymanie moczu, przetoka moczowa
STULEJKA A RAK PRĄCIA
→ czynnik ryzyka
→ OPÓŹNIA ROZPOZNANIE!
→ obraz: obrzęk żołędzi i napletka
→ czasem pierwszym objawem są przerzuty do węzłów chłonnych - guz w pachwinie z martwicą, krwawieniem, infekcją.
PRZERZUTY RAKA PRĄCIA
- Najwcześniej do węzłów chłonnych: obustronnie pachwinowe głębokie (pod powięzią szeroką) i powierzchowne → miednicy (biodrowe zewnętrzne, wewnętrzne, zasłonowe) - te nigdy nie są zajęte bez pachwinowych.
- Zajęcie dalszych węzłów to przerzuty odległe!
- Przerzuty narządowe odległe: płuca, wątroba, kości, mózg: 1-10%. ZAWSZE POPRZEDZONE WĘZŁOWYMI
ZGON W RAKU PRĄCIA
→ nieleczony? powikłania miejscowe: infekcyjne, martwica, zakażenie, krwotok z guza miejscowego i pakietów węzłowych pachwin.
→ około 2 lata od początku choroby
ROZPOZNANIE RAKA PRĄCIA
- ** pełne badanie fizykalne + per rectum, węzły - ocena naciekania, ruchomości, wyglądu, umiejscowienia
- ** biopsja guza do G i T - pobranie wycinka nożem w znieczuleniu miejscowym, przy stulejce - po nacięciu napletka
- ** biopsja aspiracyjna cienkoigłowa węzłów w razie wątpliwości
- ** uretroskopia (T3 to naciek cewki)
- ** obrazowe: MRI, kawernozografia, USG - do oceny ciał jamistych, bo meta odległe są rzadkie
- ** badania laboratoryjne: w normie.
BRAK KOMÓREK NOWOTWOROWYCH W POWIĘKSZONYCH WĘZŁACH PRZY SUSP.RAKA PRĄCIA?
1) biopsja aspiracyjna
2) leczenie nowotworu
3) ponowna ocena po miesiącu - pozwala na ustąpienie odczynowego powiększenia węzłów w razie czego
LECZENIE RAKA PRĄCIA
Tis, T1 niskozaawansowane - czasem obrzezanie jest wystarczające, laseroterapia CO2/Nd-YAG, krioterapia lub radioterapia zawsze poprzedzona obrzezaniem, maści z 5-FU
T2 - penektomia częściowa
T3 - penektomia całkowita
T4 - emaskulacja → usunięcie prącia i moszny z zawartością, obustronnie węzłów pachwinowych en bloc i z osobnych cięć węzłów biodrowych
RADIOTERAPIA W RAKU PRĄCIA
a) brachyterapia izotopem irydu 192 (implantowane igły lub cylindry samodzielnie zakładane przez pacjenta w domu)
b) teleradioterapia
CHEMIOTERAPIA SYSTEMOWA W RAKU PRĄCIA
MTX, winkrystyna, bleomycyna, cisplatyna, 5-FU
neoadiuwantowa przez laseroterapią i radioterapią
lub adiuwantowa przy niedoszczętnej laseroterapii/guzach nieoperacyjnych, w chorobie uogólnionej/wznowach
GRUPA PACJENTÓW DO LIMFADENEKTOMII W RAKU PRĄCIA
→ duże ryzyko powikłań: 20% zakażenia i martwicy, obrzęku chłonnego kończyn dolnych i moszny (16%), ŻChZZ
→ TYLKO U CHORYCH:
a) z potwierdzonymi przerzutami w biopsji (wszystkich)
b) u których antybiotykoterapia 4-6 tygodni po usunięciu guza pierwotnego nie zmniejszyła węzłów
c) ze złymi prognozami: T2-T4, G3
! powrót do koncepcji węzła wartownika (sentinel node) - limfografia śródoperacyjna (błękit izosulfanu) lub limfoscyntygrafia (siarczan technetu 99) z wycięciem pierwszego, który się wyznakuje po iniekcji znacznika skóry prącia
IOLM - intraoperative lymphatic mapping
→ meta w wartowniku? obustronna limfadenektomia pachwinowa powierzchowna/głęboka
→ 2 lub więcej węzły z pachwin zajęte? limfadenektomia miednicza obustronna
ROKOWANIE W RAKU PRĄCIA
Przy wczesnej limfadenektomii, przy tylko mikroskopowych przerzutach węzłowych - olbrzymia przeżywalność 5-cio letnia
→ dużo gorzej, jeśli jest odroczona do czasu pojawienia się przerzutów makroskopowych
DLACZEGO W RAKU PRĄCIA I META WĘZŁOWYCH WYKONUJE SIĘ OBUSTRONNĄ LIMFADENEKTOMIĘ?
U 80% chorych obecne są krzyżowe połączenia spływu chłonki
NOWOTWORY MOSZNY
- łagodne: włókniaki, tłuszczaki, śluzaki, naczyniaki chłonne/krwionośne
- rak skóry moszny: rzadki. Uznany w XVIII w Anglii za chorobę zawodową kominiarzy (wpływ sadzy).
HITOPATOLOGIA RAKA MOSZNY
płaskonabłonkowy rogowaciejący ra skóry
OBRAZ KLINICZNY RAKA MOSZNY
niegojąca się zmiana, szerząca się wgłąb moszny, wrzodziejąca z surowiczo-ropną wydzieliną.
※ możliwa wieloogniskowość
Rozwój powolny, pierwsze objawy po wielu latach od ekspozycji na szkodliwe związki
※ wczesne przerzuty do węzłów chłonnych pachwinowych (obustronnie)
KLASYFIKACJA RAKA SKÓRY MOSZNY
A1 - obejmuje tylko mosznę (70%)*
A2 - naciek na sąsiadujące struktury (70%)*
B - przerzuty w powierzchownych węzłach pachwinowych (44%)*
C - przerzuty do węzłów miednicy
D - przerzuty odległe
*wyleczalność
LECZENIE RAKA SKÓRY MOSZNY
※ chirurgiczne wycięcie z szerokim marginesem tkanki zdrowej
※ wieloogniskowe - mogą wymagać usunięcia dużej części skóry moszny - uzupełnić przeszczepem
※ limfadenektomia w razie przerzutów
※ często konieczne wielokrotne operacje
NOWOTWORY JĄDER - informacje ogólne
SZCZYT: 25-35 rż - w tej grupie to najczęstszy nowotwór!
1% wszystkich npl złośliwych mężczyzn (u dzieci również to 1% npl)
2-3% guzów jąder występuje u dzieci
główny czynnik ryzyka: niezstąpienie jąder
typ histologiczny zależy od wieku chorego:
※ niemowlęta: guzy zatoki endodermalnej, teratoma
※ osoby młode: wszystkie rodzaje
※ 35-60 rż: nasieniak jest najczęstszy
※ >60rż: najczęstszy - chłoniak
NOWOTWORY JĄDER - pochodzenie
97% pochodzi z nabłonka rozrodczego
1% sznury płciowe
2% meta
NOWOTWORY JĄDER - podział
NOWOTWORY ZARODKOWE:
1. nasieniak (spermatocytowy) - seminoma
2. guzy nienasieniakowe:
※ carcinoma embrionale (typ dorosłych i dziecięcy)
※ embryoma (płodziak)
※ choriocarcinoma
※ teratoma - dojrzały i niedojrzały oraz teratocarcinoma (z przemianą złośliwą)
※ guz zatoki endodermalnej (yolk sac tumor)
3. mieszane - więcej niż jeden typ utkania histologicznego (w meta stwierdza się przewagę bardziej złośliwego składnika)
NOWOTWORY ZE SZNURÓW PŁCIOWYCH:
※ guz z komórek Sertolego
※ guz z komórek Leydiga
PIERWSZY OBJAW GUZA JĄDRA - najczęściej
powiększenie jądra, często to jedyny objaw
pierwszymi objawami mogą też być oznaki ogólnoustrojowe choroby nowotworowej
OBJAWY GUZÓW JĄDRA
powiększenie jądra + 10-20% ból
※ w razie braku samokontroli już przy diagnozie mogą być obecne przerzuty
» czasem jądro najpierw staje się “małe i twarde”
※ jednostronne uczucie ciężkości w worku mosznowych
※ u 5% ognisko pierwotne może nie być stwierdzone - czasem ulega regresji lub jest położone poza gonadą
※ objawy ogólnoustrojowe mogą wystąpić jako PIERWSZY OBJAW: utrata m.c, brak apetytu, nudności, kaszel, duszność, krwioplucie
※ powiększenie węzłów
※ wyczuwalny guz w jamie brzusznej
※ ginekomastia - świadczy o dużym zaawansowaniu i wysokim hCG
CO POWINNO BUDZIĆ PODEJRZENIE ISTNIENIA GUZA JĄDRA?
※ przedłużające się mimo antybiotykoterapii zapalenie najądrza
※ nadmierne dolegliwości po lekkim urazie moszny - może wskazywać na nierozpoznany wcześniej proces npl
SZERZENIE SIĘ NOWOTWORU JĄDER
droga chłonna do węzłów ZAOTRZEWNOWYCH (wzdłuż naczyń jądrowych): wg kolejności powstawania meta: → węzły okołoaortalne i wzdłuż vena cava inferior → węzły okolicy wnęki nerkowej → pachwinowe → biodrowe → okolicy rozwidlenia aorty → okolicy wnęki płuc → nadobojczykowe
*** nasieniaki i nienasieniakowe rzadko przerzutują drogą krwionośnej.
PRZERZUTY DROGĄ KRWIONOŚNĄ GUZÓW JĄDER
- nasieniaki: płuca, opłucna, wątroba, kości
2. nienasieniaki: prawie wyłącznie płuca
BADANIE PRZEDMIOTOWE - GUZY JĄDRA
ginekomastia (wysokie hCG)
powiększone, twarde jądro, niewielka tkliwość
powiększone węzły
guz w jamie brzusznej
duszność/krwioplucie/kaszel w zaawansowanym procesie przerzutowym
ROZPOZNANIE GUZA JĄDER
USG - podstawowe badanie, umożliwia rozpoznanie i różnicowanie z innymi patologiami jąder u prawie 100% chorych
TK - poszukiwanie przerzutów węzłowych w przestrzeni zaotrzewnowej i płucach
→ ostateczne rozpoznanie: operacyjne wycięcie jądra i weryfikacja histopatologiczna guza. + poszukiwanie czynników podwyższonego ryzyka w histpacie
※ badania laboratoryjne - przydatne w rozpoznaniu i monitorowaniu leczenia
BADANIA LABORATORYJNE W GUZACH JĄDER
AFP: guzy nienasieniakowe
β-hCG: nasieniaki (20% chorych) i nienasieniakowe (nie tylko kosmówczaki)
LDH: w utkaniu nasieniaka
CZYNNIKI PODWYŻSZONEGO RYZYKA W PREPARACIE HISTPAT JĄDRA Z GUZEM
→ zatory z komórek nowotworowych w naczyniach chłonnych
→ naciekanie sieci jądra, najądrza, powrózka nasiennego
CARCINOMA IN SITU DLA GUZÓW JĄDRA
Intratubular Germ Cell Neoplasia (IGCN)
Tumor Z TNM DLA GUZÓW JĄDER
pTx nie można ocenić ogniska pierwotnego
pT0 nie ma guza - blizna potwierdzona w histpat jądra
pTis - przedinwazyjny (IGCN, CIS)
pT1 - ograniczony do jądra z wyłączeniem sieci
pT2 - nacieka osłonki i/lub naczynia krwionośne/limfatyczne
pT3 - guz nacieka powrózek
pT4 - nacieka mosznę
KLASYFIKACJA ALTERNATYWNA DLA TNM W GUZACH JĄDRA
Klasyfikacja zaawansowania wg Royal Marsden Hospital
LECZENIE GUZÓW JĄDER
→ ZAWSZE zaczyna się od wycięcia jądra chorego z cięcia przez kanał pachwinowy, poprzedzone oznaczeniem markerów nowotworowych
→ ocena preparatu histopatologicznego i zależnie od niego leczenie nowotworu i ewentualnych meta
→ CHEMIOTERAPIA WIELOLEKOWA oparta na cisplatynie umożliwia 100% wyleczeń w stadium zaawansowania I!
(toksyczność: mielosupresja, nefrotoksyczność, indukowanie powstania innych nowotworów, włóknienie tk.płucnej). *** schemat BEP: bleomycyna, cisplatyna, etopozyd
→ LIMFADENEKTOMIA POZAOTRZEWNOWA: obecnie jednostronna z zachowaniem współczulnego splotu podbrzusznego (utrzymanie płodności)/ przeciwnicy utrzymują, że to zbyt duży zabieg niekonieczny u wszystkich
→ RADIOTERAPIA: guzy NASIENIAKOWATE są bardzo promienioczułe. W Kombinacjach z chemioterapią - do leczenia przetrwałych i nawrotowych guzów promienioczułych.
NA RADIOTERAPIĘ WRAŻLIWE SĄ GUZY JĄDRA…
zarodkowe, nasieniakowe
POSTĘPOWANIE: NASIENIAKI I STADIUM ZAAWANSOWANIA
→ profilaktyczna radioterapia: 24-30Gy (spadek wznów do 1-3%)
→ aktywna obserwacja, odsetek nawrotów: 15-20% na pięć lat. We wznowie leczyć tak jak wyższe stadia zaawansowania
→ chemioterapia profilaktyczna (spadek wznów do 1-2%)
POSTĘPOWANIE: NIENASIENIAKI I STADIUM ZAAWANSOWANIA
→ limfadenektomia zaotrzewnowa: ryzyko wznowy zredukowane do 2%
→ aktywna obserwacja: ryzyko wznowy sięga 30%
→ chemioterapia uzupełniająca, zmniejsza ryzyko wznowy do 3%
KONTROLA PO LECZENIU GUZÓW JĄDER
okresowe wykonanie TK, RTG klp, oznaczenie LDG/hCG/AFP w surowicy
GUZY JĄDER G2, G3: POSTĘPOWANIE
Resekcja, czasem złożona z powtórną resekcją zmian przetrwałych po leczeniu pierwotnym + chemioterapia + radioterapia w przypadku nasieniaków
CZĘSTOŚĆ WRODZONYCH WAD UKŁADU MOCZOWEGO
1:650
STOSUNEK WAD UKŁADU MOCZOWEGO DO WSZYSTKICH WAD WRODZONYCH
1/3
JEDEN Z NAJWAŻNIEJSZYCH OBJAWÓW WRODZONYCH WAD UKŁADU MOCZOWEGO
nawrotowe ZUM
PODZIAŁ WRODZONYCH WAD UKŁADU MOCZOWEGO
- czynnościowe
- anatomiczne
- mieszane
OBJAWY WRODZONYCH WAD UKŁADU MOCZOWEGO
a) nawrotowe ZUM
b) brak apetytu, niedobór wzrostu i masy ciała
c) NT
d) biegunki, nudności, wymioty
e) nieokreślone bóle brzucha
f) GORĄCZKA
g) >10rż - typowe dolegliwości kolkowe
h) u dzieci jedynymi objawami mogą być: moczenie nocne/dzienne, częstomocz, dysuria, zaburzenia oddawania moczu
i) dorośli: ból okolicy lędźwiowej, pobolewania podbrzusza, krwiomocz, gorączka, zatrzymanie moczu/bezmocz
ULTRASONOGRAFIA PRENATALNA a WADY UKŁADU MOCZOWEGO
nie może skończyć się na “wodonercze” - trzeba dociekać przyczyny zaburzenia odpływu! (np. odpływy pęcherzowo-moczowodowe lub ZPMM jako właściwa wada prowadząca do wytworzenia wodonercza)
VUP - valvulae urethrae posteriors
zastawki cewki tylnej - wyłącznie u ♂, 1:5000-1:8000
※ nadmiernie rozwinięte fałdy śluzówki tylnego odc.cewki, sięgają od wzgórka nasiennego do ścian cewki sterczowej
※ zwężenie cewki, napinanie w czasie mikcji
※ mechaniczna przeszkoda odpływu moczu (przeszkoda podpęcherzowa)
※ teoria Younga: zastawki są pozostałością przedniej części “błony dziewiczej”, pochodnej przewodu przyśródnerczowego (Mullera)
※ najcięższy dla dziecka rodzaj przeszkody podpęcherzowej. Wzrost oporu → przerost wypieracza ze zwężeniem ujść moczowodów → uchyłki → odpływy pęcherzowo-moczowodowe → uretherohydronephrosis
TYPY ZASTAWKI CEWKI TYLNEJ (klasyfikacja Younga)
Typ I: parzyste fałdy od bliższego (dogłowowego) bieguna wzgórka do ścian cewki
Typ II: podobnie, ale od bieguna dalszego do ścian
Typ III: przesłonowy, zwężenie poniżej wzgórka nasiennego
SKUTEK OBECNOŚCI ZASTAWKI CEWKI TYLNEJ
zniszczenie miąższu nerek już w życiu płodowym
+ zaleganie po mikcji → ZUM = niewydolność nerek → ZGON