Deel 1 Flashcards
Coaching in
positieve
psychologie
De positieve psychologie bestudeert het optimale functioneren van het individu. Ze richt zich op die elementen in het leven die leiden naar geluk, zingeving en groei. Door gebruik van wetenschappelijke kennis uit de positieve psychologie, met bewezen methoden voor bevordering van welbevinden, positieve emoties, persoonlijke groei en krachten, wordt coaching effectiever.
Waarom coaching populair?
Coachen en coachingspsychologie (CP) is nog steeds populair; onzekere toekomst, complexe wereld om ons heen (globalisering) → de behoefte aan dieper ingaan op zelfbewustzijn (self-awareness), psychologische flexibiliteit, een diepgaande samenwerking groeit. Coaching is verder ontwikkeld het laatste decennium; systematischer en holistischer en de ontwikkeling van evidence based standaarden.
Socratisch model
Het Socratische model was in feite het begin van een coachingstechniek. Het stimuleren van kritisch denken door logisch (door)vragen. Deze methode wordt al tijden door verschillende professies gebruikt.
Griffith (1926)
De ‘vader’ van de CP is Griffith (1926): The psychology of coaching: a study of coachingsmethods from the points of view of psychology. Hij was de grondlegger van de sportpsychologie. Om 3 aspecten verder te onderzoeken:
* Nader onderzoek van psychologische feiten en theorie
* Onderzoek naar menselijk gedrag in relatie tot atletische mind en vaardigheden
* Onderzoek naar de effectiviteit van coachingsmethoden.
Griffith was van mening dat een coach meer is dan een instructeur; ook een leraar in de breedste zin van het woord. Hij vormt de persoonlijkheid. In zijn boek is aandacht voor het omgaan met publiek, het sterrendom, moeilijke medesporters etc.
Coaching vs
psychologische
coaching
Het is niet altijd duidelijk of de impact en effectiviteit op basis is van coaching of CP. Coaching maakt ook gebruik van de principes uit de psychologie, maar meer impliciet. Niet alle modellen en kaders die in eerdere tijden door coaches werden gebruikt zijn goed wetenschappelijk onderzocht. De overgang naar de 21ste eeuw markeert een belangrijke periode in de ontwikkeling van CP. De PP, met de focus op welzijn deed zijn intrede en bood psychologen die coachte een alternatief. Deze verschilt van de klinische psychologie, counselling en organisatiepsychologie die gangbaar was. Het verschil tussen coaching en CP is met name gelegen in het includeren van psychologie en psychologische benaderingen, waarbij expliciet gebruik maakt van evidentie en wetenschappelijke theorie in, terwijl coaching een containerbegrip is voor een proces dat niet per se gebaseerd hoeft te zijn op evidentie of wetenschap.
Sleutel tot succes
Het blijkt dat in therapeutische setting. in tegenstelling tot coaching, de sleutel tot succes de mate van een emotionele match in de relatie is. Terwijl in een coachingsrelatie het accent meer ligt op gestelde doelen en taken.
Zes meest
gebruikte
benaderingen door
(psychologisch)
coach
- Positieve psychologie
- Cognitief gedrag
- Mindfulness
- Oplossingsgerichte
- Strengths based
- Doelgerichte
Voor coachingspsychologen: 1 CGT, 2. Oplossingsgerichte CGT, 3. PP, 4. Oplossingsgerichte benadering. Voor coaches: 1. Oplossingsgericht 2 CGT, 3 PP.
NOBCO
Nederlandse Orde van Beroepscoaches. De NOBCO gaat ervan uit dat:
* De coachee uiteindelijk zelf het beste weet wat goed voor hem is en zowel in zijn privé- als in zijn professionele bestaan zelf, op basis van eigen afwegingen, kan beslissen wat hij wél of niet wil.
* De coachee ook zelf verantwoordelijk voor de keuzen die hij maakt, en is hij in persoon aanspreekbaar op zijn gedrag.
* De coachee en de coach volkomen gelijkwaardig zijn, in die zin dat beiden unieke en complete mensen zijn, vol mogelijkheden.
* Tijdens coaching de doelen, middelen en keuzen van de coachee prioriteit hebben boven die van de coach.
Belang van één
gestandaardiseerde
definitie van
coaching
- Het is essentieel voor de praktijk, een gestandaardiseerde definitie maakt het voor coachees duidelijk wat zij kunnen verwachten van hun coach. Deze mening wordt gedeeld door de ‘International Coach Federation’ (ICF), die coaches aanmoedigt om vóór de start van coachingtraject met de coachee te bespreken hoe dit traject eruit komt te zien, zodat beiden begrijpen wat het traject inhoudt.
- Het is van belang voor onderzoek. Een duidelijk begrip van coaching zorgt ervoor dat de constructen die worden bestudeerd beter begrepen kunnen worden.
- Een definitie is van belang voor de opleiding en kwalificatie als coach.
- Daarnaast betoogt Grant (2011) dat een duidelijke definitie nodig is voor de ontwikkeling van ‘evidence-based practice’.
Overeenkomsten
diverse definities
van coaching
De verschillende definities benadrukken allen dat het coachingsproces afhankelijk is van mensen, interpersoonlijke interacties en samenwerking. Dit relationele aspect onderscheidt coaching van andere interventies waar kennisuitwisseling centraal staat. Binnen coaching staat naast interpersoonlijke en relationele aspecten positieve gedragsverandering centraal. In alle definities komt naar voren dat coaching een op relaties gebaseerd leer- en ontwikkelingsproces is.
CP is een vorm van
PP
- PP kan gedefinieerd worden als ‘the scientific study of optimal functioning, focusing on aspects of the human condition that leads to happiness, fulfilment, and flourishing’. PP bestudeert oa het ‘einddoel’ waar de coachee naar toe wil.
- Daarnaast draagt PP bij aan de coachingspraktijk. Bv een duidelijk holistisch perspectief op de menselijke ontwikkeling. Bij coaching wordt dit perspectief overgenomen waarbij bovendien een context gecreëerd wordt waarbinnen de persoon tot maximale zelfactualisatie of zelfontplooiing kan komen.
- Binnen de PP zijn er ook wetenschappelijk getoetste theoretische kaders zoals ‘the broaden-and-build theory of positive emotions’ van Fredrickson, die ook als kaders voor het coachingstraject gebruikt kunnen worden.
- Vanuit de PP worden specifieke meetinstrumenten ontwikkeld en empirisch gevalideerd die binnen een coachingstraject ingezet kunnen worden.
- De toekomstgerichte en concreet resultaatgerichte doelstelling van de PP vindt ook een vertaling in modellen binnen coaching, zoals het GROW-model
CP is GEEN vorm
van PP
De vraag is of we CP alleen vanuit het perspectief van PP moeten benaderen of vanuit een breder of zelfs een multidisciplinair perspectief. Coaches putten en integreren kennis uit psychologie en diverse gebieden buiten de psychologie, bijvoorbeeld filosofie, management, economie en educatie. Dit zal wetenschappelijk onderzoek naar coaching beïnvloeden en zal ook van invloed zijn op de ontwikkeling van CP. Integratie van kennis uit de PP en andere stromingen binnen de psychologie, en integratie van psychologische kennis met kennis uit andere wetenschappen zorgt ervoor dat CP een zelfstandige tak van psychologische wetenschap kan worden, al dan niet verwant aan PP
NIP-basisprincipes
verantwoordelijkheid, integriteit, respect en deskundigheid
Richtlijnen
cliëntdossier
NIP: Verantwoordelijkheid: het cliëntendossier moet zodanig bijgewerkt zijn dat bij een onvoorziene afwezigheid van de therapeut een andere deskundige vakgenoot de relatie kan voortzetten.
NOBCO: Leden houden passende en accurate dossiers van hun werk met cliënten, waaronder begrepen digitale bestanden en communicatie, op een zodanige wijze bij dat vertrouwelijkheid, veiligheid en pricacy gewaarborgd zijn en alle in hun land van toepassing zijde regelgeving met betrekking tot gegevensbeveiliging en privacy gevolgd zijn. En leden dienen voorzieningen te treffen voor de overdracht van cliënten en dossiers in het geval van tijdelijke arbeidsongeschiktheid of stoppen.
Manier van
onderzoek naar
effecten van
coaching
Grant en collega’s dat het onderzoek naar de effecten van coaching een ‘natuurlijke’ ontwikkeling laat zien die verloopt van casestudies naar within-subject-studies, quasi-experimentele studies en uiteindelijk gerandomiseerde gecontroleerde studies. Naast effectstudies, is het ook belangrijk te bepalen welke competenties van coaches en coachees het succes bepalen. De grootste algemene beperking van literatuur is het gebrek aan rigoureuze onderzoeken die de causale mechanismen van coachingsinterventies aantonen. In de huidige literatuur is een verschuiving waar te nemen van onderzoek van ‘werkt het?’ naar ‘hoe werkt het?’.
