3 Statuut beroepbeoefenaars Flashcards
Hoe is de regelgeving met betrekking tot de uitoefening van gezondheidszorgberoepen in België geregeld?
De regelgeving met betrekking tot de uitoefening van gezondheidszorgberoepen in België is hoofdzakelijk vastgelegd in de “Wet van 10 mei 2015 betreffende de uitoefening van gezondheidszorgberoepen.” Deze wet vormt een technisch-juridische herwerking van het “KB nr. 78,” dat een veelvuldig gewijzigd volmachtsbesluit was uit 1967. De Wet van 10 mei 2015 is echter een kaderwet met talrijke uitvoeringsbesluiten.
De wet voorziet in verschillende vormen van bescherming voor gezondheidszorgberoepen, waaronder titelbescherming en beroepsbescherming. Titelbescherming regelt hoe beroepsbeoefenaars zichzelf aan de buitenwereld mogen voorstellen, zoals het recht om zichzelf ‘Dr.’ te noemen. Beroepsbescherming regelt de handelingen en activiteiten die voorbehouden zijn voor specifieke beroepen.
Er wordt al lang gesproken over een grondige hervorming van KB78, en er zijn krachtlijnen voor een geplande hervorming voorgesteld. Deze hervorming zou de WUG opsplitsen in twee wetten: een kaderwet voor de uitoefening van gezondheidszorgberoepen en een wet voor de kwaliteitsvolle praktijkvoering in de gezondheidszorg.
Hoe is de hiërarchie van gezondheidszorgberoepen in België georganiseerd volgens de WUG-piramide?
De hiërarchie van gezondheidszorgberoepen in België volgens de WUG-piramide is gebaseerd op het systeem van de jaren 60, waarbij de arts hiërarchisch bovenaan staat in het medisch proces. Dit betekent dat artsen de hoogst opgeleide en meest verantwoordelijke beroepsbeoefenaars zijn in de gezondheidszorg. Onder de artsen zijn er verschillende specialisaties, zoals huisartsen, specialisten, tandartsen, enzovoort. Andere gezondheidszorgberoepen werken vaak onder toezicht of op verwijzing van artsen.
Welke gezondheidszorgberoepen worden in België gereguleerd door de Wet betreffende de uitoefening van gezondheidszorgberoepen (WUG)?
De Wet betreffende de uitoefening van gezondheidszorgberoepen (WUG) in België reguleert de volgende gezondheidszorgberoepen:
Geneeskunst: Dit omvat zowel de geneeskunde (arts) als de tandheelkunde (tandarts). Artsenijbereidkunde: Dit beroep valt onder de farmacie.
Daarnaast reguleert de WUG ook andere beroepen in de gezondheidszorg, waaronder:
Verpleegkunde Vroedvrouwkunde Zorgkunde Kinesitherapie Klinisch psycholoog en klinisch orthopedagoog (sinds 2014) Ambulancier-hulpverlener
Er zijn ook paramedische beroepen, waarvan sommige al zijn gereguleerd en andere nog niet. De mate van bescherming en regulering varieert sterk tussen verschillende paramedische beroepen. Voorbeelden van reeds gereguleerde paramedische beroepen zijn: bandagist, orthesist, prothesist, diëtist, ergotherapeut, farmaceutisch-technisch assistent, medisch laboratorium technoloog, logopedist, technoloog medische beeldvorming, podoloog en (niet dringend) vervoer van patiënten, evenals mondhygiënist.
Welke voorwaarden zijn er voor de beroepsuitoefening van een arts met betrekking tot het diploma?
Om als arts in België te mogen werken, moet men voldoen aan de volgende voorwaarden met betrekking tot het diploma:
Diploma Master in Geneeskunde (in de Vlaamse Gemeenschap) of een gelijkgeschakeld diploma dat toelaat om in België als arts te werken. Als het diploma buiten de EU is behaald, moet het gelijkwaardig worden verklaard door de NARIC-procedure. Visum: Dit is een concrete toelating tot beroepsuitoefening, uitgereikt door de FOD Volksgezondheid (Directoraat-Generaal Gezondheidsberoepen). Belgische diploma's in de geneeskunde krijgen automatisch een visum, terwijl andere diploma's moeten worden aangevraagd. Het visum kan ook worden ingetrokken, geschorst of aan voorwaarden worden gekoppeld. Inschrijving bij de Provinciale Raad van de Orde der Artsen: Dit is een tuchtorgaan dat toezicht houdt op de beroepsuitoefening van artsen, zowel met Belgische als niet-Belgische diploma's. Enkel artsen, psychologen en apothekers hebben een eigen tuchtoverheid. Niet-inschrijving, schorsing of schrapping leidt tot onwettige uitoefening van de geneeskunde.
Wat houdt het begrip “onwettige uitoefening van geneeskunde” in België in?
In België wordt het begrip “onwettige uitoefening van geneeskunde” beschreven als een strafrechtelijk misdrijf dat werd ingevoerd om kwakzalverij en misbruik van patiënten tegen te gaan. Het is ook een onderwerp van discussie over de afbakening tussen de geneeskunde en andere gezondheidszorgberoepen, evenals de toelaatbaarheid van alternatieve of niet-conventionele geneeswijzen.
De onwettige uitoefening van geneeskunde omvat handelingen die:
Gewoonlijk worden uitgevoerd, wat wijst op een zekere frequentie.
Tot doel hebben of worden voorgesteld als doel te hebben:
Het onderzoeken van de gezondheidstoestand.
Het opsporen van ziekten en gebreken.
Het stellen van een diagnose.
Het instellen of uitvoeren van behandelingen of therapieën voor fysieke of psychische, echte of vermeende pathologische toestanden, inclusief vaccinaties.
Worden uitgevoerd door iemand die niet aan de basisvoorwaarden voldoet, zoals het hebben van het juiste diploma, visum en inschrijving bij de Orde der Artsen.
De onwettige uitoefening van geneeskunde kan leiden tot strafrechtelijke vervolging en is bedoeld om de volksgezondheid te beschermen tegen onbevoegde of niet-gekwalificeerde personen die medische handelingen verrichten. Het is belangrijk om de grenzen tussen bevoegde gezondheidszorgberoepen en andere activiteiten te begrijpen om deze wetgeving correct toe te passen.
Wat zijn de voorwaarden voor de beroepsuitoefening van een apotheker?
De voorwaarden voor de beroepsuitoefening van een apotheker zijn vergelijkbaar met die voor de uitoefening van artsenijbereidkunde:
Diploma: De apotheker moet beschikken over een diploma in de farmacie. Visum: Een visum, dat een concrete toelating tot beroepsuitoefening vertegenwoordigt, moet worden verkregen van de FOD Volksgezondheid (Directoraat-Generaal Gezondheidsberoepen). Belgische diploma's in de farmacie krijgen automatisch een visum, terwijl andere diploma's moeten worden aangevraagd en geëvalueerd. Inschrijving bij de Provinciale Raad van de Orde der Apothekers: De inschrijving bij de Orde der Apothekers is vereist om als apotheker te kunnen werken. Het niet voldoen aan deze inschrijvingsvoorwaarde kan leiden tot onwettige uitoefening van de geneeskunde.
Wat houdt het begrip “onwettige uitoefening van artsengeneeskunde” in België in, met betrekking tot apothekers?
In België wordt het begrip “onwettige uitoefening van artsengeneeskunde” (artsenijbereidkunde) beschreven als een strafrechtelijk misdrijf dat betrekking heeft op apothekers. Het omvat handelingen die:
Gewoonlijk worden uitgevoerd, wat wijst op een zekere frequentie. Het verrichten van een of meer handelingen zoals het bereiden, te koop aanbieden, detailverkoop, terhandstelling van geneesmiddelen en farmaceutische zorg. Worden uitgevoerd door iemand die niet voldoet aan de wettelijke basisvoorwaarden, zoals het hebben van het juiste diploma, visum en inschrijving bij de Orde der Apothekers.
Dit begrip is van toepassing om de volksgezondheid te beschermen en ervoor te zorgen dat alleen gekwalificeerde apothekers geneesmiddelen mogen verstrekken en farmaceutische zorg mogen verlenen aan patiënten. Het is belangrijk om te begrijpen wat wel en niet is toegestaan in de uitoefening van dit beroep om te voorkomen dat de wet wordt overtreden.
Wat houdt het concept van “farmaceutische zorg” in voor apothekers?
Farmaceutische zorg verwijst naar het bredere verantwoordelijkheidsgebied van apothekers dan alleen het verstrekken van geneesmiddelen. Het omvat ook intellectuele prestaties zoals het verstrekken van informatie en advies over zowel voorschrift- als niet-voorschriftgeneesmiddelen. Het hoofddoel van farmaceutische zorg is de voortdurende verbetering van het gebruik van geneesmiddelen en het behouden of verbeteren van de kwaliteit van leven van de patiënt.
Andere aspecten van farmaceutische zorg zijn:
Verplichting tot zorgcontinuïteit: Apothekers moeten tijdens de openingstijden aanwezig zijn en deelnemen aan wachtdiensten buiten de reguliere openingstijden om de beschikbaarheid van farmaceutische zorg te waarborgen. Apotheekteam: Elke apotheek heeft één "apotheker-titularis" als verantwoordelijke, en een apotheekteam dat betrokken is bij de verstrekking van farmaceutische zorg.
Farmaceutische zorg benadrukt het belang van apothekers als gezondheidszorgverstrekkers die een actieve rol spelen in het welzijn van patiënten, naast hun traditionele rol als leveranciers van geneesmiddelen.
Wat zijn de voorwaarden voor de beroepsuitoefening van een tandarts in België?
De voorwaarden voor de beroepsuitoefening van een tandarts in België omvatten:
Diploma: Een tandarts moet beschikken over een diploma in de tandheelkunde. Visum: Net als andere zorgberoepen moet een tandarts een visum aanvragen om de beroepstitel te verkrijgen en het beroep uit te oefenen. Geen Orde: In tegenstelling tot artsen en apothekers is er geen Orde van Tandartsen in België, wat betekent dat tandartsen niet verplicht zijn zich bij een dergelijke organisatie in te schrijven.
Wat wordt beschouwd als onwettige uitoefening van tandheelkunde in België?
In België wordt onwettige uitoefening van tandheelkunde als volgt gedefinieerd:
Het gewoonlijk verrichten van handelingen in de mond van patiënten die gericht zijn op het behoud, de genezing, het herstel of de vervanging van het gebit, inclusief weefsels in de tandkas. Dit omvat operatieve tandheelkunde, orthodontie en mond- en tandprotheses. Het verrichten van dergelijke handelingen zonder te voldoen aan de wettelijke voorwaarden, waaronder het hebben van het juiste diploma en visum.
Dit concept heeft betrekking op het beschermen van de volksgezondheid en zorgt ervoor dat alleen gekwalificeerde tandartsen tandheelkundige behandelingen mogen uitvoeren. Louter esthetische handelingen die geen therapeutisch of curatief doel hebben, vallen echter niet onder deze definitie en worden gereguleerd door de Wet Esthetische Geneeskunde.
Wat zijn de voorwaarden voor de beroepsuitoefening van een kinesitherapeut in België?
De voorwaarden voor de beroepsuitoefening van een kinesitherapeut in België omvatten:
Diploma: Een kinesitherapeut moet beschikken over het juiste diploma om het beroep uit te oefenen. Visum: Net als andere zorgberoepen is een visum vereist om de beroepstitel te verkrijgen en kinesitherapie uit te oefenen. Geen Orde: In tegenstelling tot artsen en apothekers is er geen Orde van Kinesitherapeuten in België, wat betekent dat kinesitherapeuten niet verplicht zijn zich bij een dergelijke organisatie in te schrijven.
Wat wordt beschouwd als onwettige uitoefening van kinesitherapie in België?
Onwettige uitoefening van kinesitherapie wordt in België negatief gedefinieerd. Het omvat:
Het gewoonlijk verrichten van systematische handelingen, het uitvoeren van onderzoeken en het opstellen van balansen, het concipiëren van behandelingen, en pre- en postnatale gymnastiek. Het uitvoeren van deze handelingen zonder te voldoen aan de wettelijke voorwaarden, zoals het bezitten van het juiste diploma en visum.
Kinesitherapeuten moeten zich baseren op medische voorschriften die een diagnose en de gewenste behandelingen vermelden. De uitoefening van kinesitherapie is afhankelijk van een voorafgaande diagnose of screening door een arts, wat de relatie tussen beide beroepen benadrukt.
Wat zijn de voorwaarden voor de beroepsuitoefening van een verpleegkundige in België?
De voorwaarden voor de beroepsuitoefening van een verpleegkundige in België zijn onder andere:
Diploma: Een verpleegkundige moet beschikken over het juiste diploma om het beroep uit te oefenen. Visum: Net als andere zorgberoepen is een visum vereist om de beroepstitel te verkrijgen en verpleegkunde uit te oefenen. Geen Orde: In tegenstelling tot artsen en apothekers is er geen Orde van Verpleegkundigen in België, wat betekent dat verpleegkundigen niet verplicht zijn zich bij een dergelijke organisatie in te schrijven.
: Wat wordt beschouwd als onwettige uitoefening van verpleegkunde in België?
Onwettige uitoefening van verpleegkunde in België wordt voorkomen door beroepsbescherming en titelbescherming. Verpleegkunde mag alleen worden uitgeoefend door personen die de volgende beroepstitels dragen:
Gegradueerde verpleegkundige Verpleegkundige Vroedvrouw (tot 2018)
Deze titelbescherming zorgt ervoor dat alleen gekwalificeerde individuen verpleegkunde mogen uitoefenen.
Wat zijn de verschillende klassen van prestaties in het beroep van verpleegkundige en welke handelingen omvatten ze?
Het beroep van verpleegkundige omvat drie klassen van prestaties:
Autonome Verpleegkundige Prestaties (A): Deze omvatten de kern van het verpleegkundige beroep en kunnen zonder instructie van een arts worden uitgevoerd. Ze omvatten onder andere observatie, bijdragen aan diagnose, informeren van patiënten en families, basisverpleegkundige handelingen en stervensbegeleiding. Technische Verpleegkundige Prestaties (B1 en B2): Deze prestaties worden uitgevoerd ter ondersteuning van diagnose en therapie. B1-prestaties kunnen zonder voorschrift van een arts worden uitgevoerd, terwijl B2-prestaties een voorschrift van de arts vereisen. Voorbeelden zijn wondverzorging, meting van parameters en toediening van medicatie. Toevertrouwde Medische Handelingen (C): Deze handelingen zijn in principe medische handelingen, maar ze kunnen door verpleegkundigen worden uitgevoerd krachtens delegatiebevoegdheid van een arts. Voorbeelden zijn toediening van chemotherapie, bediening van medische beeldvormingstoestellen en andere gespecialiseerde medische procedures. Deze handelingen worden altijd uitgevoerd onder toezicht en coördinatie van een arts.
