Zapalenie kości Flashcards
Etiologia bakteryjnego zapalenia kości
- zębopochodna
- związana z urazem
- związana z zakażeniem rany operacyjnej (jatrogenna)
- implantopochodna
- związana z zakażeniem patologicznej zmiany wewnątrzkostnej (torbieli lub guza)
- krwiopochodna (u dzieci; NIEZWYKLE RZADKA)
Na przebieg zapalenia kości mają wpływ:
- stopień ukrwienia śródkościa (czynnik kluczowy!):
- mniejszy w żuchwie niż w szczęce
- krew w tętnicy zębodołowej dolnej ma niższy poziom saturacji niż w tętnicy szczękowej
- mniejsza ilość naczyń okostnej przenika przez grubą blaszkę korową żuchwy niż przez cienką w szczęce - skuteczność odpowiedzi immunologicznej gospodarza
- wirulencja patogenów
Osteomyelitis jako powikłania można się spodziewać w:
- terapii lekami antyresorpcyjnymi (bisfosfoniany) lub antyangiogennymim (bewacyzumab)
- martwicy popromiennej
- dysplazji włóknistej
- osteoporozie (chorobie Albersa-Schonberga)
- chorobie Pageta
- guzach śródkostnych (zwłaszcza cementoblastoma)
Mikrobiologia osteomyelitis
- podobna do zębopochodnych zakażeń tkanek miękkich (flora mieszana tlenowo-beztlenowa, Streptococcus viridans, Prevotella, Fusobacterium, Peptostreptococcus)
- mogą również inne patogeny niecharaterystyczne dla zakażeń zębopochodnych jak Staphylococcus aureus
- w zakażeniach pourazowych- głównie flora gram ujemna
Faza początkowa ostrego bakteryjnego zapalenia szpiku
zajęcie wyłącznie szpiku
- ogólne objawy pseudogrypowe (gorączka do 40 stopni, dreszcze, ból głowy, obniżony apetyt)
- miejscowo silny ból zajętej kości i ból zęba przyczynowego (nie zawsze)
odpowiednie leczenie wdrożone na tym etapie może zapobiec w przejściu w kolejną fazę
Faza ostra ostrego bakteryjnego zapalenia kości
zajęcie szpiku i k. gąbczastej
- znaczne pogorszenie stanu ogólnego (włącznie z objawami sepsy)
- zaburzenia w obrazie krwi (przesunięcie obrazu białokrwinkowego w lewo, wysokie OB i CRP)
- specyficzny obraz kliniczny
Obraz kliniczny w fazie ostrej ostrego bakteryjnego zapalenia kości
- asymetria twarzy (naciek zapalny tkanek miękkich wokół objętej kości)
- silny ból kości
- uczucie wysadzenia zębów
- odcinkowe rozchwianie zębów sąsiadujących z zębem przyczynowym (brak reakcji w testach żywotności miazgi)
- zęby stojące do przodu w łuku od zęba przyczynowego są bolesne na nagryzanie i opuk
- ropień lub mnogie ropnie podokostnowe
- treść ropna wydobywa się z kieszonek dziąsłowych, tworzą się przetoki dziąsłowe i skórne
- stały szczękościsk i objaw Vincenta w żuchwie
- masywny odczyn ze strony okolicznych węzłów chłonnych
Faza ostra ostrego zapalenia kości w szczęce
- zapalenie szczęki występuje rzadko (z przyczyn anatomicznych)
- jeśli występuje ma mniej agresywny przebieg niż w żuchwie (wyjątek niemowlęta i dzieci)
- zwykle trwa krócej
- ma bardziej ograniczony charakter
Ropień śródkostny (okołowierzchołkowy)
- ropień wyłącznie w obrębie kości gąbczastej
- silny ból zęba i wysadzenie z zębodołu
- objaw uciskowy Owińskiego (OUO)
- obrzęk tkanek miękkich
- ząb wielokorzeniowy należy usunąć, jednokorzeniowy otwarcie zęba lub zabieg Traunera (wentylaja Schrodera)
Diagnostyka obrazowa w fazie ostrej bakteryjnego zapalenia kości
- RTG- niewydolne (wykrywa zmiany, w których utrata min. 30-50% struktury kości, zatarcie struktury kostnej widoczne po 10-14 dniach)
- CT- większa czułość niż RTG, ale także może nie ujawniać patologii (szczególnie na początku)
- SPECT- tomografia z użyciem promieni gamma dla tworzenia przestrzennego obrazu aktywności biologicznej)
- MR- wysoka czułość nawet w fazie początkowej, ale mała swoistość (ujawnia zastępowanie struktury szpiku ropą)
- scyntygrafia (technet, gal, ind)- NAJCZULSZA METODA (WYSOKA SWOISTOŚĆ), technet akumuluje się w tkance kostnej z wysoką aktywnością osteoklastów i osteoblastów, a gal akumuluje się w tkance objętej procesem zapalnym
- scyntygrafia znakowanymi leukocytami lub znakowanymi IgG
Faza przewlekła (podostra) bakteryjnego zapalenia kości
- spadek temperatury
- większość objawów zapalnych ustępuje całkowicie lub częściowo:
- niewielkie wzmożenie ruchomości zębów
- bolesność na nagryzanie i opuk
- obrzęk znacznie się ogranicza
- UTRZYMUJĄ SIĘ MNOGIE ROPNIE PODOKOSTNOWE/ PODŚLUZÓWKOWE I PRZETOKI - dochodzi do tworzenia MARTWAKÓW kostnych
Diagnostyka obrazowa w fazie przewlekłej bakteryjnego zapalenia kości
RTG:
- obszary kości zajęte zapaleniem mają wzmożoną przepuszczalność dla promieniowania X- obszary te mają charakter jednorodny lub miejscowy (kość powygryzana przez mole/ kość marmurkowata)
- masywne odczyny okostnowe
- martwak wydzielający się z obszarów żywej kości (obszar nowotworzonej kości lub ziarniny- trumienka).
Czy martwaki mogą się saoistnie “wydalić”?
- tak, martwaki otoczone wałem ziarniny mają tendencję do wydzielania się i mogą “wydalić się” w obręb skóry lub błony śluzowej
- czasami ilość martwej tkanki jest tak duża, że może dojść do patologicznego złamania kosci żuchwy
Leczenie zapalenia kości
W fazie ostrej:
antybiotykoterapia+ leczenie p/zakrzepowe, leczenie chirurgiczne ma ograniczone znaczenie
W fazie przewlekłej:
leczenie farmakologiczne ma ograniczone znaczenie, przede wszystkim leczenie chirurgiczne
Antybiotykoterapia w ostrym bakteryjnym zapaleniu kości
- maksymalne dobowe dawki i zawsze dożylna droga podania aby osiągnąć wysokie stężenie leku w surowicy
- w miarę możliwości pobrać materiał do badania bakteriologicznego, następnie włączyć antybiotykoterapię empiryczną i ew. później zweryfikować
- leczenie I rzutu: ampicylina z metronidazolem lub ampicylina z sulbaktamem (przy podejrzeniu zakażenia gronkowcami)
- klindamycyna przy uczuleniu na antybiotyki penicylinowe