Utkarsh5 Flashcards
Spiritual
*Title
- _ભગવાનના માર્ગમાંથી પાછા કોણ ન પડે ?_
» સાધન, સાધન અને સાધ્યની શુદ્ધિ હોય તો ભગવાનના માર્ગમાંથી ન પડે
Ok
» પંચવિષય જેને જીવનરૂપ મનાણા છે એ સત્સંગમાંથી એને ભગવાનના માર્ગમાંથી પાછો પડ્યા વિના રહે જ નહીં
Ok
» પોતે સમર્પણ કર્યું હોય અને એની સામે કંઈ અપેક્ષા ન રાખે તો ભગવાનના માર્ગમાંથી ન પડે
Ok
» જ્યારે ભગવાનનો નિશ્ચય થયો હોય ત્યારે જ બધી ખામી ટળી ન હોય તોપણ પોતાની ખામીનું ભાન હોય, તેનો અવગુણ હોય અને ભગવાન કે મોટા સંત ખોદે તો પાછો ના પડે
Ok
» પોતાની નબળાઈનો કે ખામીનો ગુણ હોય તો એ પાછો પડી જાય
Ok
» આ વચનામૃત ભગવાનના માર્ગમાંથી પાછો ન પડવાનું છે
Ok
» આપણે જ્યાં નબળા હોઈએ અને એને કોઈ બતાવે ત્યારે મૂંઝવણ થાય પણ જો એ મૂંઝવણમાં પોતાનો અવગુણ લે તો સારું, કહેવાવાળાનો અવગુણ આવે તો પાછો પડી છે
Ok
» પોતાની ખામીનો ગુણ લઈ રાખ્યો હોય અને પછી કોઈ એને ખોદે તો પાછો પડે
Ok
» સાધ્યમાં કે સાધકમાં ખામી હોય તો જ સાધનમાં ખામી આવે
Ok
» સાચો મહિમા હોય તો બરોબરીયા સાથે માન ના આવે
Ok
*Title
- _વાસના ટાળવા માટે કયો આશ્રમ શ્રેષ્ઠ ?_
» ત્યાગાશ્રમમાં વાસના ઓછી કરવી એ સ્વૈછિક છે અને ગૃહસ્થાશ્રમમાં મજબૂરી છે
Ok
» ત્યાગીને નિર્વાસનિક પુરુષમાં હેત હોય તો વાસના કુંઠિત થાય છે અને ગૃહસ્થને વાસના ટાળવાનો ઈરાદો હોય તો ઓછી થાય છે
Ok
» ત્યાગાશ્રમમાં ઉકા ખાચરની જેમ જેને સેવા કરવાનું વ્યસન પડે એની વાસના નિર્મૂળ થાય છે
Ok
» હેત હોય તો સમાસ થાય છે ભેળા રહેવાથી સમાસ નથી થતો
Ok
» જવાબદારીપૂર્વકની અને સાવધાની પૂર્વકની સેવા જ વાસના ઓછી કરે છે
Ok
» ઉકા ખાચરની દ્રષ્ટાંત મહારાજે ત્યાગીઓ માટે આપેલું છે
Ok
» સેવાથી સ્વભાવ વધે પણ છે અને ઘટે પણ છે
Ok
» ગૃહસ્થ થાય એટલે અને વાસના ટળી જાય એવું નથી અને ત્યાગી થાય એટલે એને વાસના ટાળવાનો કોઈ ઉપાય નથી એવું પણ નથી
Ok
» ત્યાગાશ્રમમાં મફતિયા ભોગ છે અને ગૃહસ્થાશ્રમમાં લોહીનું પાણી કરે ત્યારે ભોગ ભોગવી શકે
Ok
» આ વચનામૃત છે એ વાસના કુંઠિત કરવાનું વચનામૃત છે અને મધ્યનું 25મુ વચનામૃત વાસના નિર્મૂળ કરવાનું છે
Ok
» નિર્વાસનિક પુરુષમાં હેત થાય તો તે વૈરાગ્યનું પણ કામ કરે છે
Ok
» જેને વાસનાં ટાળવી હોય એની ટળે છે પછી એ ગૃહસ્થ હોય કે ત્યાગી હોય
Ok
» નિર્વાસનિક થવા માટે ગૃહસ્થ થવાનું છે ભડભડિયા પૂરા કરવા માટે નહીં
Ok
” તેની ઇચ્છા ન હોય તો હું એ કામ કરી ન શકું “ એવો શાસ્ત્રીજી મહારાજને મોટા સંતોની મરજીનો ભય રહેતો હતો એવું હેત થાય ત્યારે વાસના ટળે
Generate love to the extend that you prevent yourself from doing things that the other person does not like or wish.
*Title
- _ભગવાનના માર્ગમાં Why નક્કી કરવું._
» સંધાન એટલે ભગવાનના ધામમાં જવાનો મુખ્ય ગોલ અને અનુસંધાન એટલે સહાયક ગોલ
Ok
» મહારાજે કહ્યું કે આ બે વાતમાં મારું મન અટકે છે, અટકવાનો અર્થ છે એથી આગળ પણ નહીં અને પાછળ પણ નહીં એજ એટલે એજ, મહારાજે ઉપાસના કહી છે
Ok
» ભગવાનને માર્ગે ચાલેલાને પણ એવું અનુસંધાન નથી હોતુ કે આપણે શું માનવું અને શું ન માનવું
Ok
» એક મત્સર જ એવો દોષ છે કે બધી સારી ક્રિયા કરાવે પણ ફળ કાઇ નહીં
Ok
» Why ચેન્જ કરવું એટલે અંદરનું કલેવર ચેન્જ કરવું અને ઉપાસના એને જ કહેવાય છે
Ok
» મારે આ જોઈએ છે અને આ નથી જોઈતું એનું સ્પષ્ટીકરણ ભગવાનના ભક્તને હોવું જોઈએ
Ok
» પાંચ વાર્તાના અનુસંધાનમાં પહેલું અનુસંધાન સર્વેને મરી જવું છે એટલે કે મૂકવાનું અનુસંધાન
Ok
» છોડવામાં મેળવવા કરતાં પણ વધારે આનંદ હોય છે, આપણને મેળવવામાં આવે છે કારણ કે આસક્તિ છે
Ok
” હું શા માટે કરું છું “ એ Why બદલી નાખે તો પોતાની બધી જ ક્રિયા અને ભગવાનને રાજી માટે થાય છે
Consiously change the reason for doing seva to please God and remember Him will make the activity Upasna.
» છોડવું ફરજિયાત છે જ્યારે મેળવવું એ મરજીયાત
Ok
» અસાધુ પોતાથી આગળ હોય એની સાથે મત્સર રાખે છે અને પાછળ હોય એનો તિરસ્કાર કરે છે
Ok
*Title
- _સત્સંગનું ફળ શું ?_
» સત્સંગનું ફળ છે અંતર જ્યોતિ એટલે કે સત-અસતનો વિવેક, સંગ-કુસંગ ઓળખવો
Ok
» સત્સંગ ઓળખવો મનુષ્ય જન્મનું ફળ છે અને પોતાના કલ્યાણનો માર્ગ હાથમાં આવવો એ સત્સંગનું ફળ છે
Ok
» આપણે સત્સંગનો ઉપયોગ દેહને ટાઢુ કરવા માટે કરીએ છીએ કે જીવને ટાઢુ કરવા માટે એનો તપાસ કરો
Ok
» नही वित्तेन् तर्पणीयो मनुज
એમ ઉપનિષદમાં કહ્યું છે કે માણસને રૂપિયાથી ક્યારેય ધરવ થતો નથી
» રાગ છે એ પ્રવૃત્તિ કરાવે છે, જ્યારે તૃષ્ણા છે એમાં ધરવ જ હોતો નથી
Ok
» અમારે તો શાસ્ત્રીજી મહારાજ વખતનો સત્સંગ છે કે શ્રીજી મહારાજ વખતનો સત્સંગ છે એના કરતાં અત્યારે કેટલો છે એ મહત્વનું છે
Ok
» સત્સંગનું સુખ કોને આવે ? તો જેને લેવું હોય એને આવે સાધુ હોય કે ગ્રહસ્થ હોય, જુના હોય કે નવા
Ok
» એકલી ભક્તિ કરવી એ સત્સંગનું ફળ નથી, પણ ભક્તિ અખંડ ટકી રહે એ સત્સંગનું ફળ છે
Ok
» સત્સંગમાં સારું-સારું ખાવાનું મળે છે, વાહન મળે છે, રહેવાનું મળે છે એ લોહીના સુખ સમાન છે, ઈંતરડીને જેમ દૂધનું સુખ નથી આવતુ પણ લોહીનું આવે છે એમ
Ok
» ભગવાનનો વેગ લગાડવો એટલે ભગવાનની આરાધનાનો વેગ લગાડવો
Ok
» અંતર્દૃષ્ટિ એટલે પોતાના ભૂતકાળનો તપાસ કરો
Ok
» અંતર્દૃષ્ટિ એટલે મહારાજની મૂર્તિનું અંતરમાં ચિંતન કરવું, ખુલ્લી આંખે અથવા બંધ આંખે
Ok
» સત્સંગનું ફળ છે એકાંતિકમાં એકાંતિકપણું આવે અને એકાંતિકમાં હેત થાય
Ok
» અંતર્દૃષ્ટિ કરતા કરતા ક્યારેક ચમકના તીખારાની જેમ તીખારો લાગી જાય તો અંતર જ્યોતિ એટલે કે વિવેક ઉદય થઈ જાય છે
Ok
*Title
- _સાધુમાં કેવું બંધન કરવું ?_
» આને આ દેહે ભગવાન પમાય એવા ગુણો શીખવા અને ભાગવત ધર્મ કહેવાય
Ok
» સાધુમાં કેવળ આસક્તિ નહીં પણ બંધન થાય, બંધાણ થાય ત્યારે મોક્ષનો દરવાજો ખુલે છે
Ok
» જેવું કુટુંબીમાં હેત છે બંધન છે એવું જ બંધન સાધુમાં થાય ત્યારે મોક્ષનું દ્વાર ખૂલે છે
Ok
» પોતાના ગુણોને ભગવાનને રાજી કરવા માટે ઉપયોગ કરે ત્યારે તે ભાગવત ધર્મ થાય છે
Ok
» સાધુમાં બંધન કરે તો ભગવાનમાં બંધન ઓટોમેટીક થઈ જાય છે, ભગવાનમાં બંધન કરે તો સાધુમાં બંધન ઓટોમેટીક ન થાય
Ok
» ભાગવત ધર્મનું inspiring ભાગવત ધર્મને ધારી રહેલા એકાંતિક સંતથી જ થાય છે
Ok
» માણસમાંથી પશુમાં સંસ્કારો આવે છે, પશુમાંથી માણસમાં સંસ્કાર નથી આવતા
Ok
» સાધન દશામાં સાધ્ય કરતા સાધન મહત્વનું હોય છે
Ok
» જેવી રીતે સંસારમાં પોતાનો દેહ ઘસીને કુટુંબીઓને રાજી કરે છે એમ પોતે પણ પોતાના સ્વભાવ અને દેહને ઘસીને સાધુને રાજી કરે તો એને સાધુમાં બંધન થાય છે
Ok
» મહારાજે કીધું છે એટલું આપણે કેટલું કરીએ છીએ ? એવું પોતાને પૂછવું
Ok
» નાના વચનની ખટક ન રહે તો મોટા વચનની પણ ખટક ના રહે
Ok
» જેને નાના વચનની ખટક હોય તે આપત્કાળમાં પણ ધર્મમાંથી ન ડગે અને તેનો સત્સંગ દ્રઢ થાય છે
Ok
» ધર્મ, જ્ઞાન, વૈરાગ્ય ને ભક્તિ એ ભાગવત ધર્મ છે
Ok
» મોટી આજ્ઞા, મોટા વચન એટલે પંચવર્તમાન સંબંધી આજ્ઞા અને ક્યાં થૂંકવું અને ક્યાં ન થૂંકવું એ નાના વચનો
Ok
» આસક્તિનું પરમ કેન્દ્ર સાધુ હોવા જોઈએ એવો વ્યાસ ભગવાનનો અને મહારાજનો ટોન છે
Ok
» પ્રસંગ એટલે બંધન, અજર એટલે ક્યારે weak ન થાય એવું
Ok
» ભગવાનમાં હેત હોય પણ ભગવાનના સાધુમાં હેત ન હોય તો એના મોક્ષની ગેરંટી નહીં
Ok
*Title
- _સરવાળો સેનો કરવો ?_”
» સાચો ભગત હોય તો એણે સાધન અવસ્થામાં જે સંકલ્પ કર્યો હોય તેને ભગવાન ધામમાં જવા ટાણે પૂરો કરે છે
Ok
» મોટા સંતો એ એવું શીખવાડ્યું છે કે પોતાની ખામીઓનો સરવાળો કરવો સદગુણોનો નહી
Ok
» જગતનો નિષેધ ન થાય ત્યાં સુધી ભગવાનમાં મન લાગતું નથી
Ok
» કોઈનું મન ક્યારેય ભગત થતું નથી માટે મનનો વિશ્વાસ ન કરવો
Ok
» એવો સરવાળો કરવો જોઈએ કે જેનાથી ભગવાનના ધામમાં જવાય
Ok
» મોટા સંતો સમર્થક હતાં તો પણ ગામમાં જવાનું પ્રયાણ કરતા આપણે પણ છોડવાનો અભ્યાસ કરી જાણ કરવું જોઈએ
Ok
» મરવાનું અનુસંધાન એને વૈરાગ્ય કહ્યો અને જીવવાની ઈચ્છા એ ભક્તિ કહી છે
Ok
» જેને અહીંયા નથી રહેવું અને ધામમાં જાવું છે એવું અનુસંધાન છે એને એક જ એક્ઝિટ છે બાકીનાને તો હજારો એકજિટ છે
Ok
» આપણે શું કરવું છે ને ક્યાં જવું છે એના કરતા શું નથી કરવું ને ક્યાંય નથી જવું એ નક્કી કરવું વધારે અગત્યનું છે
Ok
» ખ નો અર્થ આકાશ અને ઇન્દ્રિય બંને થાય છે પણ ઉપનિષદમાં ઇન્દ્રિયો માટે ખાની પદ વાપર્યું છે કારણકે એનું ક્યારેય પૂરું થતું નથી અને આકાશની જેમ કોઈ સ્વાદ આવતો નથી
Ok
» આ લોકમાં કરેલી સેવા એ ભગવાનના ધામની સેવા માટે કારણરૂપ છે એનો અર્થ એવો નથી કે પરમેનેન્ટ અહિયાં રહેવાનો પ્લાન કરવો કારણકે ખામી ટાળવા માટે કહ્યું છે અને પ્રકૃતિ મંડળમાં ગમે તેવી સેવા હોય તો પણ પસંદ નથી થતી વિશેષ પરિસ્થિતિ માટે ભગવાને કહ્યું છે
Ok
*Title
- _ધ્યાનમાં કેવું અનુસંધાન રાખવું ?_
» જ્યાં સુધી જગત જીવનરૂપ મનાયુ છે ત્યાં સુધી ભગવાનની વાટ જોવાની નહીં
Ok
» દિવ્ય દ્રષ્ટિ એટલે દિવ્ય બુદ્ધિ, શાસ્ત્રમાં દ્રષ્ટિ શબ્દનો અર્થ ચક્ષુ અને બુદ્ધિ બંને થયો છે
Ok
» અક્ષરધામમાં બિરાજમાન મહારાજનું સ્વરૂપ અને પૃથ્વી પર મનુષ્ય સ્વરૂપ બંને એક જ છે, સરખા છે એમ નહીં
Ok
» ધ્યાન કે માનસી પૂજામાં અનુસંધાન અક્ષરધામમાં જે એશ્વર્ય, સામર્થી અને મહિમાએ સહિત મહારાજની મૂર્તિ છે એનું રાખવું, આપણે દર્શન કર્યા હોય એટલું જ નહીં
Ok
» આપણને મહારાજ જેવા મહારાજ પોતાને કહે છે કે સંતો એ કહ્યા છે એવા નથી સમજાતા આપણે જેવા સમજવા હોય એટલા જ સમજાય છે એનું કારણ છે પૂર્વગ્રહ
Ok
» આપણને દિવ્ય બુદ્ધિ તો ભગવાને આપેલી જ છે પણ આપણે આપણા પૂર્વગ્રહોના આધારે જેમ છે એવા મહારાજ મનાતા નથી
Ok
*Title
- _વાસનાને કોણ નિર્મૂળ કરે તપ કે ભક્તિ ?_”
» ધર્મે સહિત ભક્તિ કરવી એવો મહારાજનો સિદ્ધાંત છે એટલે કે તપે સહિત ભક્તિ કરવી
Ok
» તપે સહિત ભક્તિ કરે તો વાસના નિર્મૂળ થાય એકલી ભક્તિ કરે કે એકલું તપ કરે તો નિર્મૂળ ન થાય
Ok
» વાસનાને નિર્મૂળ તો ભક્તિ જ કરે છે પણ તપશ્ચર્યાનું કામ છે કે વાસનાને ક્ષીણ કરવી
Ok
» મહિમા ક્યારેય ખોટો હોતો જ નથી એને કહેનારા ખોટા હોઈ શકે
Ok
» સાધુ મહાત્માનો બદ્ ઇરાદો હોય ને પાછા મહારાજનો મહિમા કહેતા હોય એની સામે કોણ અવાજ ઉઠાવી શકે જેવી રીતે શિવલિંગ ઉપર ઠાકરીયો વિંછિ બેઠો હોય એને કોણ જોડો મારે
Ok
» મહિમાને ઓથે જેટલું પાપ થાય છે એટલું એમનમ નથી થતુ
Ok
» જે ધર્મમાં તપશ્ચર્યા ન હોય એટલે કે કંઈક સહન કરવાનું ન હોય એ ધર્મ જ ન ગણાય
Ok
» તપશ્ચર્યા એટલે ઇન્દ્રિયો અંતઃકરણને પાછા વાળીને ભગવાનમાં જોડવા
Ok
» તપશ્ચર્યાની લિમિટ છે, ઇન્દ્રિયો અંતઃકરણ ભક્તિ કરવા અસમર્થ થઈ જાય એવી તપશ્ચર્યા ન કરવી જ્યારે ભક્તિ અનલિમિટેડ છે
Ok
*Title
- _અરમાન સવાયા પુરા ક્યારે થાય?_”
» રાજીપાનું ફળ પુરુષાર્થના ફળ કરતા એક ડગલું આગળ છે.
Ok
» છેલ્લા સમયે જે બોલ્યા હોય અને જે ક્રિયા કરી હોય એ જીવનનો સારો હોય શાસ્ત્રીજી મહારાજ એમના છેલ્લા સમયે એવું કહેતા કે ભગવાને મારા બધા અરમાન સવાયા પૂરા કર્યા છે, અને મહારાજની મૂર્તિ દેખાય છે.
Ok
» ભજન, સ્મરણ અને વર્તમાનનો એકસરખો દ્રઢાવ કેમ રહે તો સારા અરમાન વાળા સાથે જોડાઈ જાય તો એક સરખો રહે
Ok
» નબળા માણસના નબળા અરમાન પણ ભગવાન પુરા થવા દેતા નથી
Ok
» સારા અરમાનવાળાના સંકલ્પો ભગવાન સવાયા પૂરા કરે છે
Ok
» સાચા સંત પુરુષો કોઈ દિવસ કોઈના ઉપર કુરાજી થતા નથી
Ok
» સંગ સારો મળે તો પામર હોય એ પણ મુક્ત થઈ જાય
Ok
» અરમાન સારા હોય, દેશકાળ પણ સારા હોય અને તો પણ સત્સંગની દ્રઢતા ન થતી હોય તો સમજવું કે નબળા પુરુષોનું સેવન કરે છે.
Ok
» ચાન્સ મળે ત્યારે ભજન કરવું, સત્સંગ કરવો એ શુભ કાળનું ફળ છે અને ચાન્સ મળે ત્યારે સેવા કરીને રાજી કરવા એ શુભ ક્રિયાનું ફળ છે
Ok
» પવિત્ર દેશકાળ, પૂર્વના સારા સંસ્કાર અને પુરુષ પ્રયત્નથી વર્તમાન અને ભગવાનના ભજનની દ્રઢતા આવે છે
Ok
*Title
- _સાચો જ્ઞાની કોને કહેવાય?_”
» જ્ઞાની ભક્તને ભગવાનની સેવા સિવાય બીજી કોઈ ઈચ્છા નથી માટે એ શ્રેષ્ઠ છે
Ok
» માન રહિત અને અભિમાન રહિત હોય એ જ ભગવાનની સેવા કરી શકે છે
Ok
» આપણા હાથમાં કોઈ વસ્તુ આવી ગઈ હોય તો યે બીજાને ન આપવી એ લોકિક ભાવ છે
Ok
» ગરજથી અભિમાન દૂર થાય છે
Ok
» પોતે અદલ સેવા કરે અને બીજા પાસે અદલ સેવા કરાવે એ જ્ઞાની કહેવાય
Ok
» બીજા ભગવાનના ભક્ત સાથે સેવા ન કરી શકે તો એ જ્ઞાની ન કહેવાય
Ok
» સાધન સેવાથી પ્રાપ્ત થયેલી સાધ્ય સેવા બડે ભગવાન રાજી થાય છે
Ok
» જેને ભક્તની ગરજ હોય એવો સેવક ભગવાનને ગમે છે
Ok
» સ્વામિનારાયણ ભગવાનનો સિદ્ધાંત છે કે સત્સંગમાં રહીને કલ્યાણ કરવુ એમાં અનેકનું કલ્યાણ થાય છે અને શાસ્ત્રનો સિદ્ધાંત છે કે વનમાં જઈને કલ્યાણ કરવું એમાં પોતાના એકનું જ કલ્યાણ થાય છે
Ok
*Title
- _સેવા કેવી રીતે અને કયા સુધી કરવી?_”
» જ્ઞાની ભક્ત સાધનો કરીને પણ સેવાને ઈચ્છે છે અને સેવા કરીને પણ સેવાને ઈચ્છે છે
Ok
» જ્ઞાની ભક્તને ભગવાનની સેવા સિવાય બીજી કોઈ કામના નથી હોતી
Ok
» ભગવાન અને ભગવાનના ભક્તની સેવામાં નિષ્ઠા અને સ્ટેબિલિટી હોય તો સેવા યથાર્થ થાય
Ok
» લાંબા સમય સુધી ભાવથી સેવા કરે તો અક્ષર મુક્ત થવાય
Ok
» જો આપણું વિઝન મુક્તિ પામીને પણ સેવા કરવી એવું વાઇડ હોય તો અક્ષર મુક્ત રૂપી બ્રાઇટ વિકટરી મડે
Ok
» જેને ભગવાન અને ભગવાનના ભક્તની સેવા લપ મનાણી છે તે ક્યારેય સેવા કરી શકે નહીં
Ok
» જેમ પ્રલયકાળમાં માત્ર એક ભગવાન જ રહે છે તેમ ભગવાનને અનુલક્ષીને થયેલી સેવા પણ પ્રલયકાળમાં રહે છે, તેવો સેવાનો મહિમા જાણીને, નિર્માની થઈને ભગવાનની સેવા કરવી
Ok
» સેવા કરવા જાય તો ભક્ત સાથે તકરાર થાય અને ભક્તોને રાજી કરવા જાય તો સેવા જાય ત્યારે શું કરવું? તો કે બીજા ભકતને સેવા કરવા દેવી અને પોતે તેને મદદ કરવી તો ભગવાન વિશેષ રાજી થાય
Ok
» પોતાની ભક્તિ એટલે સેવા છૂટી ન જાય અને બીજા ભક્તોને મદદ થાય એવી રીતે કરવી એ સ્કિલ છે વ્યવહાર નથી
Ok
» નિર્માની ભાવથી સેવા કરતો હોય તો ઉપરથી ભક્તિ દેખાય નહીં પણ એ ભક્તિ કોઈ રીતે જાય નહીં એવી સ્ટૉગ હોય છે
Ok
» ભગવાનની સેવા વિના કોઈ વાતની સિધ્ધી થતી નથી
Ok
» ઉપાસનાનુ બીજુ રૂપ માન રહિતની સેવા છે
Ok
*Title
- _સેવાથી અહંકાર અને કામના બંને દૂર થાય છે_”
» સેવાનું ફળ તો સુખ છે, તો આપણે સેવા કરીને પણ દુઃખી કેમ થઈએ છીએ? એનું કારણ છે સેવા વિના બીજી ઈચ્છા અને સેવાની સાચી નિષ્ઠાની ખામી
Ok
» સેવામાં પાકી નિષ્ઠા હોય તો એ ક્યારેય દુઃખી થાય નહીં જેમકે પ્રહલાદ અને હિરણ્યકશિપુમાં પ્રહલાદ ક્યારેય દુઃખી થયા નહિ
Ok
» માન રહિતની ભગવાનના ભક્તની સેવા એ પોલો પાણો છે એવી રીતે કરે તો પાણી થાય
Ok
» જિજ્ઞાસુ એટલે આત્મજ્ઞાન કૈવલ્યાથી
Ok
» આર્ત, જિજ્ઞાસુ અને અર્થાથી, ભક્તોને ભક્ત એટલે કહ્યા છે કારણ કે ભગવાન એમની ઇચ્છા પુરી કરે કે ન કરે તો પણ ભગવાનને મૂકી દેતા નથી
Ok
» કામના પૂરી થયા પછી ભગવાનને મૂકી દે તો એને સકામ ભક્ત કહેવાય
Ok
» સાચા ભાવમાં મહિમા સહિત સેવા હોય તો એ મહિમાથી અહંકાર અને કામના બંને દૂર થઈ જાય છે
Ok
» આર્ત, અર્થાથી, અને જિજ્ઞાસુ ભક્તોમાં ભગવાન વિના બીજી કામનાની તીવ્રતા ઉતરતા ક્રમમાં છે માટે ભક્તો ચડતા ક્રમમાં છે
Ok
*Title
- _મોક્ષનું અસાધારણ કારણ_”
» ભગવાનના સ્વરૂપનું જ્ઞાન અને ભગવાનના માહાત્મ્યનું જ્ઞાન એ મોક્ષના અસાધારણ કારણો છે અને ભગવાનમાં હેત છે એ પણ મોક્ષનું અસાધારણ કારણ છે
Ok
» સંત છે એ મોક્ષનું સ્વતંત્ર કારણ છે ચેતન કારણ છે એને બીજા કોઈની અપેક્ષા નથી પણ અસાધારણ કારણ નથી
Ok
» ધર્મ અને જ્ઞાનનો વિકાસ ક્રમીક થાય છે જ્યારે ભક્તિ અને વૈરાગ્યનો વિકાસ ઉછાળા સાથે થાય છે
Ok
» સ્વભાવે કરીને પાછા પડી જાય એક જ્ઞાની ન કહેવાય
Ok
» સોનાની કિંમત એ સોનાનો મહિમા છે અને એ ક્યારેય જુનૂં થતું નથી, કાટ લાગતો નથી, અગ્નિમાં બળતું નથી એ એનું સ્વરૂપ છે.
Ok
» જેને ભગવાનના સ્વરૂપનું જ્ઞાન અને ભગવાનના મહાત્મનું જ્ઞાન અને સાથે સાથે પોતાના સ્વભાવની પણ ઓળખાણ છે એ જ્ઞાની છે અને સ્વભાવની ઓળખાણ ન હોય તો એ પ્રેમી છે
Ok
» અહીંયા મોક્ષ એટલે જન્મ-મરણ થી મુકાયને ભગવાન પાસે પહોંચવુ
Ok
*Title
- _સત્સંગનું સુખ કોને આવે?_”
» પૂર્વગ્રહ, માઈન્ડસેટ અને બિલિફ ને બદલે તો સત્સંગનું સુખ આવે
Ok
» મોટાનો રાજીપો પ્રાપ્ત થાય તો ગમે તેવા મલિન સંસ્કાર હોય તે પણ નાશ પામે છે
Ok
» દેહને પોષણ મળે તો સેવા કરે, ભજન કરે નહિતર ન કરે એ દેહનો કુસંગ છે
Ok
» સત્ત્વગુણ, રજોગુણ અને તમોગુણ એ સાધુ થયા પછી પણ સાધુ થયાનું સુખ આવવા દેતા નથી અને સત્સંગીને પણ સત્સંગનું સુખ આવવા દેતા નથી
Ok
» આ વચનામૃતના પ્રશ્નો એ મુમુક્ષુ માટે છે કે જેમણે મહારાજ અને સંતો માટે કાંઇક કરવું છે અને સુખીયા થાવું છે તેના માટે છે
Ok
» પૂર્વગ્રહથી ઘસાયેલી વ્યક્તિ અને વેગી વ્યક્તિ મોટા પુરુષના વચનને સમજી શકતી નથી
Ok
*Title
- _અસાધારણ સ્નેહ ક્યારે થાય ?_”
» દેહભાવ આવે ત્યારે રજોગુણ કે તમોગુણ જ હોય
Ok
» અસાધારણનો અર્થ છે, બીજા કોઈને ન હોય એવો ભગવાનમાં સ્નેહ
Ok
» વિશ્વાસ, આસ્તિકતા, કરતાપણુ અને ભગવાનની મોટાઈ, અસાધારણ હોય તો અસાધારણ હેત થાય
Ok
» દેહભાવ છે એ આપણો માઈન્ડસેટ છે
Ok
» શ્રદ્ધા એટલે કહ્યું હોય એ કામ પાર પાડી દે
Ok
» વિશ્વાસ એટલે જેમ કહ્યું હોય એમજ પાર પાડે આઘુ પાછું ન કરે
Ok
*Title
- _સત્સંગના મૂળ કેવા કરવા ?_
» વેગની સાથે ઓળખાણ પણ જોઈએ કેમ કે જો ઊંધું દોડાઈ જવાય તો double મહેનત પડે
Ok
» પહેલા ઓળખાણ જોઈએ અને પછી વેગ જોઈએ
Ok
» ધર્મ, જ્ઞાન, વૈરાગ્યની અવધિ છે અને ભક્તિની અવધિ નથી એટલે કે ભક્તિમાં, ભગવાનને રાજી કરવા, સત્સંગ કરવો એ આદિમાં સંતોષ ન માનવો
Ok
» કોઈ ન કરે એવું મારે કરવું એ દેહાભિમાનનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે અને મારે કાઈ ન કરવું એ પણ દેહાભિમાનનું સ્વરૂપ છે
Ok
» ધ્રો અને બોરડીની જેમ સત્સંગમાં ઊંડા મૂળિયાં નાખવા
Ok
» આસ્તિકતા, ધર્મ - જ્ઞાન - વૈરાગ્ય - ભક્તિ કેટલા આવ્યા, કામ-ક્રોધાદિક કેટલા ઓછા થયા ? તેનો અહોનિશ તપાસ કરવો
Ok
» લાગ મળે ત્યારે કામ-ક્રોધાદિક ઓછા કરી લેવા , ધર્મ - જ્ઞાન - વૈરાગ્ય - ભક્તિ વધારી લેવા
Ok
» ક્યારેય વાંધો ન આવવા દેવો તેને બોરડી કે ધ્રો જેવા કેવાય
Ok
» અગાઉ પરિયાણ કરવું તેથી worst સમયમાં કાઈ ખોટ ન આવે
Ok
» સત્સંગમાં મરવું એ મોટા ભાગ્ય કહેવાય
Ok
*Title
- _જ્ઞાનાંશ કોને કહેવાય ?_
» જ્ઞાનાંશ એટલે લાક્ષણિકતાઓ ઓળખવી, ભગવાનની જ્ઞાન સહિત ઓળખાણ હોય તો જ જીવ વૃદ્ધિ પામે
Ok
» સ્થાનની ઓળખાણ એટલે ક્યા સ્થાનમાં રહેવાથી મારા સ્વભાવ ઓછા થાય, ભગવાનની નિષ્ઠા અને ઉપાસના વધે એ ઓળખવું
Ok
» સત્પુરુષની ઓળખાણ એટલે એમનો intention, હિડન એજેન્ડા ઓળખવો, એ મહારાજની સાથે મેચ થાય છે કે નહીં ?
Ok
» ભગવાનની ઓળખાણ એટલે એમાં યોગ્ય-અયોગ્ય એ નથી ઓળખવાનું, ભગવાનની મરજીને ઓળખવાની છે
Ok
» પોતાને વિષે પૂજ્ય બુદ્ધિ એ માન છે, હું બધા કરતા બરાબર છું એ અભિમાન છે, અને હું પૂછવા જેવો છું એ મોટાઈ
Ok
» કૂતરો કે ઘોડો લાક્ષણિકતા ઓળખે છે પણ માણસ નથી ઓળખતો હોતો
Ok
» અસંગત્વની ખબર ક્યારે પડે ? જ્યારે મૂકવાનું થાય ત્યારે
Ok
» આપણાથી ભગવાનના ભક્ત રાજી થાય તો એ સાચો સાધુ ગણાય
Ok
» કુતરાને ખબર પડે છે કે આ મારો રોટલો છે અને મારો નથી પણ માણસને ખબર નથી પડતી કે મારા હિતકારી કોણ છે ને કોણ નથી
Ok
» નિર્માની થતા શીખવાનું હોય છે
Ok
*Title
- _દેહાભિમાન કયા જણાય ?_
» જેને વખાણ સારા લાગતા હોય એને ક્યારેય નિષ્ઠા થાય જ નહીં
Ok
» અનુસંધાનને આધારે ભોગપણુ અને ભોગ-રહીતપણુ છે
Ok
» દેહાભિમાન હોય તો જ ભય લાગે છે
Ok
» કોઈપણ ભોગ છે એ જ દેહાભિમાન વિના શક્ય નથી
Ok
» નિયત કર્મ કરતો હોય અને ફળની ઇચ્છા ન રાખે તો તે આત્મર્દૃષ્ટિ ગણાય
Ok
» શાસ્ત્રની પરંપરાને ધર્મ કહેવાય ને આચારની પરંપરા ને કુળ કહેવાય
Ok
» મોટા હોય એટલે એને નિષ્ઠા પાકી જ હોય અને નાના હોય એટલે ને કાચી જ હોય એવું ન હોય
Ok
» વિજાતીયનુ ખેંચાણ છે એ દેહાભિમાન વિના શક્ય નથી
Ok