Thomas Hobbes (1588-1679) Flashcards
Vertel kort iets over Hobbes.
- Studeerde filosofie in Oxford.
- Reisde door Europa waar hij de nieuwe natuurwetenschappen leerde kennen.
- Vlucht naar Parijs i.v.m. de Engelse burgeroorlog.
- Ontmoet Descartes, maar kregen ruzie. Hobbes had objecties geschreven over de Meditaties van Descartes.
- Leviathan gepubliceerd in 1651.
Wat is de structuur van de werken van Hobbes?
- Van natuurfilosofie via het functioneren van de individuele mind naar de politieke theorie.
- Het algemene idee erachter houdt in dat als we weten hoe individuen individueel werken, we ook iets kunnen leren over hoe individuen zich gedragen in groepsverband. Hobbes heeft drie werken geschreven: de Corpere, de Homine en de Cive. Van het lichaam, naar het menselijk lichaam tot het lichaam van de politieke samenleving. Hobbes’ politieke filosofie is dus gebaseerd op natuurfilosofie en antropologie.
- In Leviathan praat Hobbes over zintuigen, imaginatie, taal, rede, kennen en passies voordat hij over zijn politieke theorie begint.
Tegenwoordig richten wij ons vaak op zijn politieke theorie, maar zijn natuurfilosofie en antropologie gaan hieraan vooraf.
Noem drie bekende (Britse) empiristen.
- John Locke.
- George Berkeley.
- David Hume.
Waarom behoort Hobbes eigenlijk ook tot het bekende rijtje van empiristen?
Hobbes was zelf ook een empirist. Hobbes stelt namelijk dat men vanaf de geboorte een tabula rasa is; een onbeschreven blad en door zintuiglijke waarnemingen kunnen we kennis verwerven, waardoor we de geest vervullen.
Hoe verwerven we kennis volgens Hobbes (Hobbes’ empirisme)?
Al onze ideeën komen uit waarnemingen. Waarneming werkt als een causal chain of motion. Een object oefent druk uit op ons waarnemingsorgaan. Dit veroorzaakt beweging in ons, die naar het hart leidt. Het hart produceert beweging terug naar de zintuigen. Het hart produceert een endeauvour op basis van die beweging. Imaginatie is gebaseerd op waarneming. Het is een after-image. De wereld is niets anders dan een machine, materie en beweging. Kleuren zijn niets anders dan een beweging in onszelf. Deze beweging is naar buiten gericht, zo projecteer ik het op objecten. Maar werkelijk is het een beweging buiten mij, die invloed op mij heeft. Als het object weg is komt er een after-image: een na beeld.
Wat houdt Hobbes’ nouminalisme in?
Er zijn geen universele dingen, er zijn slechts namen. Er zijn individuele paarden, de naam ‘paard’ bindt die paarden samen. Er is geen universele paardheid. De term paard verwijst niet naar het universeel idee paard. De term verwijst naar onze singuliere enkelvoudige idee van paarden die we hebben opgedaan in ons leven.
Waarom gaat Hobbes’ nouminalisme in tegen Plato?
Volgens Plato worden we geboren met een algemeen Idee van Paard. Dit is waarom we individuele paarden herkennen als een lid van hun soort. Maar Hobbes’ noumenalisme gaat gepaard met zijn empirisme; we hebben geen aangeboren ideeën. We kunnen op het niveau van waarnemingen enkelvoudig en singulier blijven. Namen zijn niet universeel, we vormen hiermee slechts zinnen.
Wat houdt het computationalisme van Hobbes in?
Redeneren is rekenen volgens Hobbes. We trekken namen aan elkaar op of trekken ze af. We tellen het predikaat bij de som.
Waarom is Hobbes een materialist?
Onze zintuigen tonen lichamen (materie) die uitgebreid zijn in de ruimte. Dit betekent dat substanties per definitie uitgebreid zijn en een niet-uitgebreide substantie paradoxaal is. Dus hij schaft de res cogitans van Descartes af. Een substantie is niets anders dan een lichaam. Het enige dat overblijft is res extensa, want dit kunnen we waarnemen.
Wat zegt Hobbes over spirituele geesten en over de ziel van Descartes?
Ieder spiritueel wezen is fictie (geest, demon, etc) of uitgebreid (de menselijke ziel). Spirituele wezens is insignificant speech. Stoffelijk lichaam gaat door onze hersenen heen en geven beweging (wij zijn ons brein, Dick Swaab). Hobbes reduceert het substantie dualisme van Descartes tot monisme. De menselijk geest moet in termen van uitgebreidheid begrepen worden (een geheel met het lichaam). Hij is een reductie materialist.
Welke kritiek heeft Hobbes op de kerk?
De kerk gebruikt de onsterfelijke ziel om macht op ons uit te oefenen. De kerk wil ons laten geloven dat wij een onsterfelijke ziel hebben, zodat de kerk bij ons proces voor hemel of hel een belangrijke rol krijgt en dus macht over ons heeft. Kerken moesten ondergeschikt worden aan de soeverein, want ze hadden te veel macht. Deze macht was filosofisch gezien gebaseerd op een spirituele onlichamelijke substantie (insignificant speech).
Wat zegt Hobbes in zijn jonge jaren over de relatie tussen religie en filosofie?
Alles wat we over God kunnen zeggen is dat hij bestaat. Het is een uitdrukking van onvermogen (God werkt op mysterieuze wijze) of het is een uitdrukking van onze vereniging (God is perfect). We kennen Godswezen niet, onze informatie baseert zich op zintuigen. We kunnen afleiden dat lichamen elkaar veroorzaken en er moet een eerste oorzaak zijn, dit zou God kunnen zijn. Omdat God perfect is kun je geen godsbewijs baseren. De perfectie slaat niet op God, maar op de mens om God te vereren. Zo drukken wij dat uit, het is het hoogste wat wij kunnen denken. Dit zegt niet iets over God zelf. Dus het godsbewijs van Descartes is ook ontkracht.
Wat zegt de oudere Hobbes over de relatie tussen religie en filosofie?
God is een uitgebreid ding. We moeten aannemen dat God stoffelijk/materie is, want we kunnen alleen uitgebreidheid waarnemen. Dit beeld is ketters volgens de kerk.
Wat concludeert Hobbes over de relatie tussen religie en filosofie?
We kunnen speculeren over spirituele, niet-lichamelijke substanties, maar daar hebben we niets aan. Dit is namelijk insignificant speech en daarom geen onderdeel van de filosofie. God heeft geen plaats in de filosofie, want filosofie gaat alleen over de werkelijkheid. Over God praten kun je alleen in religieuze zin doen. Dat zijn namelijk geen rationele uitspraken. De meditaties van Descartes zijn onzinnig. Het is dus een radicale scheiding tussen religie en filosofie.
Is de mens vrij of gedetermineerd door de natuur volgens Hobbes?
De mens is geheel deel van de natuur, ook de menselijke geest, daarom wordt de mens geregeerd door universeel determinisme. Als we geheel natuurwezens zijn, worden wij ook gedetermineerd door de natuur. Wij vallen dus onder natuurcausaliteit. Maar.. hoe zit het dan met vrijheid?