Teoria kosztów Flashcards

1
Q

Koszty produkcji definicja

A

W najprostszym ujęciu, koszty produkcji to ogół wydatków pieniężnych związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa i wytwarzaniem określonej wielkości produkcji.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Koszty produkcji obejmują:

A
  • wydatki związane z użytkowaniem maszyn i urządzeń produkcyjnych,
  • wydatki na zakup surowców,
  • wydatki na zakup energii,
  • zarobki pracowników,
  • wydatki na reklamę,
  • czynsze za wynajem budynków,
  • płacone odsetki od kredytów, itp.
    W praktyce wydatki te określa się jako koszty księgowe.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Koszty ekonomiczne

A

Obejmują one oprócz kosztów księgowych tzw. koszty alternatywne (inaczej koszty okazji), będące kosztami utraconych potencjalnych korzyści w odniesieniu do zastosowania kapitału, pracy i ziemi.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Koszty alternatywne

A
  • Koszt alternatywny dotyczy zatem utraty możliwości wykorzystania różnych zasobów na inne cele.
  • Koszt alternatywny obejmuje też tzw. koszty nieujawnione
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Koszty nieujawnione

A

Powstają one gdy w działalność przedsiębiorstwa wprzęgnięte są czynniki produkcji, które nie zostały opłacone. Dotyczy to m. in. zaangażowania własnych czynników produkcji, takich jak: własna ziemia, własny lokal, własna praca za która przedsiębiorca nie pobiera pensji ani dywidendy

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Społeczne koszty wytwarzania

A
  • Pojęcie to nie jest tożsame z kosztami ekonomicznymi.
  • Obejmują one, oprócz kosztu ekonomicznego, koszty danej produkcji, stanowiące straty dla osób nie związanych z tą działalnością.
  • Jest to np. niszczenie środowiska – czyli tzw. zewnętrzne koszty działalności gospodarczej.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Klasyfikacja kosztów: rodzaj

A
  • koszty osobowe
  • koszty materiałowe
  • amortyzacja trwałego majątku produkcyjnego
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Klasyfikacja kosztów: powiązanie z produktem

A
  • koszty bezpośrednie

- koszty pośrednie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Klasyfikacja kosztów: rozmiar produkcji

A
  • koszty stałe

- koszty zmienne

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Koszty stałe

A
  • amortyzację trwałego majątku produkcyjnego,
  • płace kierownictwa i administracji,
  • koszty konserwacji urządzeń,
  • koszty związane z ogrzewaniem pomieszczeń, itp.
    Zwiększenie lub zmniejszenie produkcji nie wpływa na wielkość kosztów stałych (stąd ich nazwa). Oznaczenie - 𝐾𝑆
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Koszty zmienne

A

Koszty, które zmieniają się w zależności od rozmiarów produkcji przedsiębiorstwa nazywamy kosztami zmiennymi. Są to:
- koszty zużycia materiałów, energii i siły roboczej w stosunku do bieżącej produkcji, czyli koszty zużycia kapitału obrotowego.
Koszty zmienne są funkcją rozmiarów produkcji i oznaczmy je przez 𝐾𝑍.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Całkowity koszt produkcji

A

Suma całkowitych kosztów stałych i całkowitych kosztów zmiennych, poniesionych w procesie wytwarzania określonej ilości danego wyrobu,
stanowi całkowity koszt produkcji (ozn. 𝐾𝑐).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Całkowity koszt stały (𝑲𝑺) =

A

Całkowity koszt stały (𝑲𝑺) = liczba użytych jednostek
stałych czynników produkcji x jednostkowa cena
czynników
- wykres to linia prosta

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Całkowity koszt zmienny (𝑲𝒁) =

A

Całkowity koszt zmienny (𝑲𝒁) = liczba użytych jednostek zmiennych czynników produkcji x jednostkowa cena czynników

  • Początkowo, tj. przy wzroście produkcji od 0 do D, koszty zmienne i koszty całkowite rosną wolniej od produkcji (mniej niż proporcjonalnie).
  • Po przekroczeniu rozmiarów produkcji 0D, dalszy jej wzrost może być osiągnięty tylko dzięki coraz to większym kosztom, przypadającym na dodatkową jednostkę produktu.
  • W punktach C krzywe kosztów całkowitych i zmiennych zmieniają się z wklęsłych na wypukłe, a zatem od punktów C koszty rosną szybciej od przyrostu produkcji (więcej niż proporcjonalnie).
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Koszt przeciętny

A

Koszt przeciętny to koszt wytworzenia jednej jednostki produktu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Rodzaje kosztów przeciętnych

A
  • przeciętny koszt całkowity
  • przeciętny koszt stały
  • przeciętny koszt zmienny
17
Q

Przeciętny koszt całkowity - def

A

Jest to koszt całkowity podzielony przez ilość
wytworzonych produktów:
𝐾c/𝑃

18
Q

Przeciętny koszt stały - def

A

Całkowite koszty stałe podzielone przez wielkość
produkcji:
𝐾s/𝑃

19
Q

Przeciętny koszt zmienny - def

A

Całkowite koszty zmienne przypadające na
jednostkę produktu:
𝐾z/𝑃

20
Q

Zależność między przeciętnymi kosztami

A

Kc/P = Ks/P + Kz/P

21
Q

Przeciętne koszty stałe

A
  • Przeciętne koszty stałe spadają, gdy produkcja całkowita rośnie, ponieważ taka sama suma kosztów rozkłada się na coraz to większą ilość wytworzonych produktów.
  • Krzywa kosztów stałych jest opadająca. Początkowo spadek jest szybki a następnie coraz wolniejszy.
22
Q

Przeciętne koszty zmienne

A
  • Zależą od ceny zmiennych czynników produkcji oraz od produkcyjności przeciętnej tych czynników.
  • Większa produkcyjność oznacza niższe koszty, bo produkcyjność przeciętna oznacza jaki jest efekt produkcyjny przypadający na jednostkę nakładu danego czynnika produkcji.
  • Wyższa cena czynników produkcji oznacza wyższe koszty przeciętne.
  • Gdy ceny czynników produkcji rosną, cała krzywa przeciętnych kosztów zmiennych przesuwa się do góry, gdy ceny spadają – w dół.
  • Przebieg krzywej przeciętnych kosztów zmiennych zależy od zmienności produkcyjności przeciętnej.
23
Q

Przeciętne koszty zmienne i całkowite

A
  • Miarą geometryczną kosztów przeciętnych jest tangens kąta utworzonego przez oś odciętych z półprostą łączącą odpowiednie punkty na krzywej kosztów całkowitych (i zmiennych) z początkiem układu współrzędnych.
  • Najmniejsze koszty przeciętne otrzymujemy prowadząc styczną z początku układu współrzędnych do krzywej kosztów zmiennych (i całkowitych) – punkt E i 𝐸1. Punkt styczności wyznacza odpowiednią wielkość produkcji OF i 𝑂F1
  • Przeciętny koszt całkowity osiąga swoje minimum wyżej od przeciętnego kosztu zmiennego, a krzywa kosztu przeciętnego całkowitego jest nieco przesunięta na prawo od krzywej kosztu przeciętnego zmiennego.
  • Odległość między tymi minimami zależy od wielkości przeciętnych kosztów stałych przypadających na jednostkę produktu.
24
Q

Koszt krańcowy - def

A

Zmianę kosztów całkowitych, spowodowaną zwiększeniem rozmiarów produkcji o jednostkę, nazywamy kosztem krańcowym ( ∆𝐾c/∆𝑃).

25
Koszt krańcowy
- Koszty krańcowe związane są tylko z kosztami zmiennymi, bo koszty stałe nie zmieniają się wraz z rosnącą produkcją. - Jeżeli za podstawę przyjmiemy koszt przeciętny – suma kosztów całkowitych będzie iloczynem kosztu przeciętnego oraz ilości wytworzonego produktu. - Jeżeli za podstawę przyjmiemy koszt krańcowy – suma kosztów całkowitych będzie sumą kolejnych kosztów krańcowych powiększoną o koszty stałe.
26
Zależność między produkcyjnością krańcową a kosztem krańcowym
- Jeśli produkt krańcowy rośnie, wówczas koszty krańcowe maleją. - Jeśli produkt krańcowy maleje, wówczas koszty krańcowe rosną. - Jeśli produkt krańcowy osiąga maksimum, wówczas koszt krańcowy osiąga minimum.
27
Techniczne optimum wielkości produkcji
- Miarą geometryczną kosztów krańcowych jest tangens kąta utworzonego przez styczną do krzywej kosztów całkowitych i oś odciętych. - Początkowo koszty krańcowe maleją wraz ze wzrostem produkcji, następnie rosną i później przecinają krzywą kosztów przeciętnych w najniższym jej punkcie Q. - Punkt Q w którym zrównują się koszty krańcowe z przeciętnym kosztem całkowitym jest dla przedsiębiorstwa punktem optymalnej wielkości produkcji (w sensie technicznym). Jest to punkt optymalnego wykorzystania czynników zmiennych i stałych. Jest to tzw. techniczne optimum wielkości produkcji. - Punkt optimum wyznacza tę wielkość produkcji 0F, która będzie wytwarzana przy najniższym koszcie jednostkowym.
28
Koszty w długim okresie
- Dla 3 różnych wielkości produkcji 0A, 0B i 0C mamy 3 różne wielkości kosztów całkowitych. - Po wyznaczeniu dla każdej funkcji kosztów całkowitych krótkookresowych przeciętnych kosztów całkowitych (𝐾𝐾𝑝), okazuje się że dla każdego rozmiaru produkcji techniczne optima produkcji są inne. - Mając rodzinę krzywych przeciętnych kosztów krótkookresowych (𝐾𝐾𝑝) można wyznaczyć długookresową krzywą kosztów przeciętnych (𝐷𝐾𝑝).
29
Długookresowa krzywa kosztów przeciętnych
stanowi obwiednię krótkookresowych krzywych kosztu przeciętnego dla oczekiwanych, pożądanych poziomów produkcji - Krzywa 𝐷𝐾𝑝 pokazuje najwydajniejszą ekonomicznie metodę produkcji w długim okresie. - Długookresowa krzywa kosztów przeciętnych osiąga swoje minimum przy wielkości produkcji 0C, potem zwiększanie wielkości produkcji doprowadza do wzrostu długookresowych kosztów przeciętnych. - Do czasu osiągnięcia wielkości produkcji 0C, przedsiębiorstwo odnosi korzyści skali - długookresowe koszty przeciętne maleją w przedziale w którym osiągane są korzyści ze skali produkcji (zwiększanie nadkładów daje ciągle rosnące przyrosty produkcji przy stałych cenach czynników produkcji). - Jeżeli zwiększanie rozmiarów produkcji powoduje wzrost długookresowych kosztów przeciętnych, przedsiębiorstwo napotyka niekorzyści skali – dalsze zwiększanie nakładów powoduje malejące przyrosty produkcji, zgodnie z prawem malejących przychodów.
30
Długookresowa krzywa kosztów krańcowych
Długookresową krzywą kosztów krańcowych (𝐷𝐾𝑘) tworzą elementy krótkookresowych kosztów krańcowych. - Krzywa długookresowych kosztów krańcowych przecina długookresową krzywą kosztów przeciętnych w punkcie jej minimum, przy wielkości produkcji 0C. Punkt ten wyznacza najkorzystniejsze dla firmy warunki produkcji.
31
Koszty w krótkim i długim okresie - podsumowanie
Znajomość zachowania się kosztów w pozwala podejmować firmie decyzje dotyczące wielkości podaży. - W krótkim okresie podstawą decyzji firmy co do wielkości produkcji są koszty krańcowe. Do momentu zrównania się ich z krańcowymi przychodami, ilość wytwarzanego produktu będzie zwiększana. - W długim okresie decydujące dla rozwoju przedsiębiorstwa są oczekiwane przeciętne koszty całkowite, określające jego konkurencyjność.
32
Korzyści skali
Czyli korzyści płynące z produkcji masowej, mogą być dwojakie: wewnętrzne i zewnętrzne
33
Wewnętrzne korzyści skali
oznaczają obniżenie kosztu przeciętnego w wyniku dyskontowania korzyści związanych ze wzrostem rozmiaru zakładu, a więc korzyści, których źródła tkwią w możliwościach zmian wewnątrz zakładu.
34
Zewnętrzne korzyści skali
związane są ze skalą gałęzi lub gospodarki jako całości. Powstawanie dużych firm powołuje do życie i sprzyja ekspansji wielu satelitarnych przedsiębiorstw. Korzyści te mogą sprzyjać obniżaniu kosztu przeciętnego
35
Wewnętrzne korzyści skali - przykłady
- zwiększenie zatrudnienia - zwiększa techniczny podział pracy, a przez to zwiększenie specjalizacji i idącej za tym wydajności robotników; - lepsze wykorzystanie specjalizacji w zarządzaniu przy produkcji na wielką skalę; - lepsze wykorzystanie wiedzy technicznej; - oszczędności i korzyści natury technicznej np. przyłączeniu zakładów; - lepsza sytuacja dużych przedsiębiorstw (np. większa siła przetargowa, możliwość narzucania wyższych cen wyrobów, niższe ceny za surowce i inne czynniki produkcji); - spadek kosztów reklamy w przeliczeniu na jednostkę sprzedanego produktu; - łatwiejsze pozyskanie źródeł finansowania (np. kredytu, który jest tańszy) ze względu na większy majątek i większą wiarygodność; - dywersyfikacja ryzyka handlowego – duże firmy produkują różny asortyment oraz prowadzą handel zarówno w kraju jak i za granicą.
36
Koszty skali produkcji
Niekorzyści skali, czyli koszty płynące z produkcji masowej, mogą być również dwojakie: wewnętrzne i zewnętrzne
37
Wewnętrzne koszty skali produkcji
są wynikiem wzrostu kosztu przeciętnego i związane są z nadmiernym wzrostem rozmiarów zakładów, co podnosi koszty kontroli i koordynacji produkcji, magazynowania, transportu wewnętrznego, rozbudowywania się administracji itp.
38
Zewnętrzne koszty skali produkcji
zanieczyszczanie środowiska, powstanie tzw. wąskich gardeł w zakresie surowców, materiałów, czy braku mocy przerobowych.