Psychopatologia 2 Flashcards
Zaburzenia aktywności ruchowej - Ilościowe
1) Agitacja:
2) Spowolnienie psychoruchowe:
3) Stupor:
1) Agitacja:
– nadmierna aktywność połączona z uczuciem wewnętrznego napięcia.
2) Spowolnienie psychoruchowe:
– obniżona aktywność ruchowa ze zwolnieniem tempa myślenia i wypowiedzi.
3) Stupor:
– stan bezruchu połączony z mutyzmem i zmniejszeniem reaktywności na bodźce,
osłupienie efektoryczne
dominują zaburzenia funkcji efektorów
osłupienie receptoryczne
dominują zaburzenia reagowania na bodźce zewnętrzne.
Zaburzenia aktywności ruchowej - Jakościowe
1) Katapleksja:
2) Katatonia:
3) Katalepsja = giętkość woskowa
4) Stereotypie
5) Grymasy
6) Echopraksja
7) Posturyzmy
8) Manieryzmy
Katapleksja:
– nagła utrata napięcia mięśniowego połączona z upadkiem.
KataPLEKSIa - nagle upadł na szybę z PLEXI.
2) Katatonia:
wzrost napięcia spoczynkowego mięśni, zanika w czasie wykonywania ruchów.
KataTONIA - tonus = napięcie
Katalepsja
= giętkość woskowa:
– zwiększone napięcie mięśniowe połączone z utrzymywaniem ciała lub części ciała (kończyny) w pozycji nadanej przez inną osobę (zastyganie).
KataLEPsja - można z pacjenta uLEPić pozę
Echomimia
pacjent patologicznie naśladuje ujrzane u innych osób mimikę i gesty.
Awolicja
- ograniczenie / brak zdolności do inicjowania i podtrzymywania działań.
- ilościowe zaburzenie woli
Abulia
- „bezczynność”, brak chęci do działania.
- ilościowe zaburzenie woli
Ambitendencja
- współwystępowanie sprzecznych dążeń, niemożność podjęcia decyzji i działania;
- np. w schizofrenii.
- jakościowe zaburzenie woli
jakościowe zaburzenia woli i działania
- stereotypie słowne
- kompulsje
- negatywizm bierny i czynny
- automatyzm nakazowy
- apraksje
- gibkość woskowa
- echolalia / echopraksja
- dezorganizacja
Apraksja:
– niemożność wykonywania prostych ruchów (np. napicia się herbaty),
– wstępuje przy prawidłowym napięciu mięśniowym i zachowaniu somatosensorycznej kontroli ruchu,
– pacjent rozumie czynność, którą chce wykonać.
Echolalia:
– automatyczne powtarzanie słów słyszanych w otoczeniu.
Echopraksja:
– automatyczne wykonywanie ruchów obserwowanych u innych.
Eutymia
– nastrój wyrównany
Anhedonia
utrata lub znaczne ograniczenie odczuwania przyjemności z działań, które dotychczas były jej źródłem.
Postacie lęku patologicznego: – wolnopłynący
długotrwały, bez określonego źródła,
Postacie lęku patologicznego: – uogólniony
stały niepokój wobec licznych codziennych wydarzeń i aktywności,
Postacie lęku patologicznego: – paniczny
nagle pojawiający się, ale ograniczony w czasie silny lęk z towarzyszącymi objawami somatycznymi,
Postacie lęku patologicznego: – fobia
nieuzasadniony lęk wobec określonych obiektów lub sytuacji z silnym dążeniem do ich unikania.
Złość =
dysforia
NASTRÓJ
utrzymujący się przez dłuższy czas, dominujący stan emocjonalny, determinuje postrzeganie rzeczywistości.
AFEKT
Aktualny stan emocjonalny pacjenta, w chwili badania
hipopatia
- rodzaj zobojętnienia uczuciowego
- ilościowe ograniczenie przeżywania uczuć
apatia
- brak przeżywania uczuć
- rodzaj zobojętnienia uczuciowego
Spłycenie uczuciowe
ekspresja emocjonalna jest zredukowana. Bladość/sztywność afektywna.
Zubożenie uczuciowe
prymitywizacja i uproszczenie w kwestii zaspokajania potrzeb biologicznych.
Zaleganie uczuć
długotrwałe utrzymywanie się stanów emocjonalnych w niezmienionej lub mało zmienionej formie.
Chwiejność afektu
podlegający częstym i nadmiernym zmianom, rzekomo prowokowanym przez otoczenie.
Lepkość uczuciowa
Niemożność oderwania się od danego stanu emocjonalnego (skracanie dystansu, wikłanie się w relacje).
Nietrzymanie afektu
okazywanie gwałtownych i intensywnych reakcji uczuciowych, nieadekwatnych do wywołujących je bodźców.
Zaburzenia wysycenia - syntymia
adekwatność i spójność zachowań, mowy i emocji
Zaburzenia wysycenia - hipertymia
nadmierna ekspresja
Zaburzenia wysycenia - hipotymia / atymia
ograniczenie ekspresji
Zaburzenia wysycenia - paratymia
Rozbieżność między ujawnianą i oczekiwaną ekspresją uczuciową
afekt nieadekwatny i niedostosowany do sytuacji
Zaburzenia wysycenia - katatymia
życzeniowe przekształcanie przeżyć, zachowań i oczekiwań na przeszłość pod wpływem nastawień emocjonalnych - nie są one zwykle odzwierciedleniem rzeczywistości
Zaburzenia świadomości - somnolentia
= senność patologiczna
- ilościowe
Zaburzenia świadomości - sopor
= stan przedśpiączkowy
- ilościowe
Zaburzenia świadomości - śpiączka
- ilościowe
Zaburzenia świadomości - jakościowe
- przymglenie proste
- delirium
- zespół pomroczny
- zespół splątaniowy
Przymglenie
– nieznacznie zaburzona orientacja allopsychiczna,
– łagodne upośledzenie funkcji poznawczych,
– spowolnienie motoryczne, senność.
Majaczenie:
– zaburzenia orientacji allopsychicznej,
– niepokój ruchowy i bezsenność (zaburzenia cyklu sen–czuwanie),
– iluzje i omamy (głównie wzrokowe),
– zaburzenia pamięci krótkotrwałej i koncentracji,
– często lęk i dysforia, niespójne urojeniowe interpretacje,
– np. majaczenie alkoholowe, przy zaburzeniach elektrolitowych, odwodnieniu.
Zamroczenie
– zaburzenia orientacji auto- i allopsychicznej,
– rozpoczyna się i kończy nagle, trwa krótko,
– występuje niepamięć okresu zaburzeń, brak omamów,
– np. po napadzie padaczkowym, urazie, upojeniu patologicznym.
Splątanie
– głębokie zaburzenie orientacji, znaczne porozrywanie wątków myślowych,
– może wystąpić chaotyczna aktywność ruchowa (jaktacje),
– brak kontaktu z otoczeniem, zgon,
– np. ciężkie uszkodzenie OUN.
Derealizacja:
– rzeczywistość jest dla chorego obca i dziwna, „jak na filmie”.
Depersonalizacja:
– chory jest zewnętrznym obserwatorem własnego umysłu/ciała,
– relacjonuje poczucie nierealności, „jak we śnie”.
