Leki przeciwlękowe i nasenne Flashcards
Antidotum na BDZ
Flumazenil i.v 0,5-2mg
Ostrożenie u osób uzależnionych od opioidów i stosujących BDZ w leczeniu padaczki
Antagonista rec. BDZ-1 I BDZ-2, znosi działanie agonistów BDZ (benzodiazepinowych i niebenzodiazopinowych leków nasennych)
W oun równowagę zapewniają dwa typy neuroprzekaźnika:
Pobudzające: glutaminian i asparaginian
Hamujące: GABA i glicyna
GABA dzieli się na 2 receptory: GABA-A i GABA-B
GABA-A
rec. jonotropowy otwierający kanały Cl-
rec. benzodiazepinowy
GABA-B
metabotropowy związny z białkiem Gi w rdzeniu kręgowym
Mechanizm działania BDZ
BDZ działają tylko przez GABA-A
GABA pobudza GABA-A, wiążąc się pomiędzy podjednostkami alfa i beta -> to otwiera kanał Cl- i napływają jony -> dochodzi do hiperpolaryzacji bł kom
BDZ pobudzają GABA-A pośrednio wiążąc się do rec BDZ (BDZ-1 i BDZ-2) pomiędzy alfa i gamma
BDZ łącząc się ze swoim rec BDZ ułatwia wiązanie GABA ze swoim miejscem i zwiększa częstośc otwierania kanałów Cl- = czyli częstsza depolaryzacja
BDZ-1
odpowiada za działanie sedatywne
BDZ-2
odpowiada za działanie p-lękowe
Farmakologiczne efekty BDZ
- p-lękowe
- uspakajające i nasenne
- zmniejszające napięcie mięśniowe
- działanie p-drgawkowe
- niepamięć następcza
Wskazania do BDZ
- lęk (alprazolam, diazepam, lorazepam)
- spastyczność mięśni i ból z tym związany (diazepam)
- napady padaczkowe/drgawkowe (diazepam, klonazepam, midazolam)
- leczenie z. z odstawienia od innych substancji wywołujących uzależnienie fizyczne (diazepam)
- zaburzenia snu
- anastezjologia/premedykacja (midazolam)
Wskazania do leczenia lęku
- lęk epizodyczny
- fobiczny
- zaburzenia lękowe w przebiegu schorzeń psychosomatycznych
- premedykacja
- z. lęku uogólnionego
Farmakokinetyka BDZ
krótko: midazolam
średnio: lorazepam, alprazolam, oksazepam, temazepam, nitrazepam
długo: diazepam, flurazepam
Metabolizm BDZ
diazepam –w wątrobie–nordazepam—-oksazepam—wydalany z moczem
midazolam/alprazolam/klonazepam –CYP3A4–hydroksylowany nieaktywny metabolit –sprężany z kw glukuronowym — wydalany z moczem
oksazepam/temazepam/lorazepam—-sprzęgany z kw glukuronowym—wydalany z moczem
DN BDZ
po ostrej terapii, po zwykłej terapii, po wyższych dawkach terapeutycznych po długotrwałej terapii
- ostra terapia = depresja oś. oddechowego PO TERAPEUTYCZNYCH DAWKACH - senność, zmieszanie - osłabienie funkcji poznawczych, spowolnienie ruchowe, osłabienie refleksów - efekt teratogenny WYŻSZE DAWKI TERAPEUTYCZNE - amnezja - upośledzona koordynacja (upadki u osób starszych) INNE - wzrost ryzyka upadków - paradoksalne odhamowanie (pobudzenie, agresja) - z. Stevens-Hohnson PO DŁUGOTRWAŁEJ TERAPII - uzależnienie psychiczne i fizyczne - rozwój tolerancji - z. z odbicia
Inne leki p-lękowe
- hydroksyzyna
- antagoniści rec. B-adrenergicznych (propranolol)
- 5-HT1A - częściowy agonista rec. (buspiron)
Buspiron działanie + dn
- efekt po kilku dniach/tygodniach
- nie powoduje uzależnienia
DN: - zawroty i bóle głowy
- nudności
- wymioty
Leki nasenne
- ziołowe (waleriana, melisa, szyszki chmielu)
- z-agenci
- p-histaminowe (prometazyna, difenhydramina, hydroksyzyna)
- P-depresyjne (trazodon, mirtazapina)
- agoniści rec MT1 i MT2; melatonina, ramelteon
Z-agenci działanie + dn
Zopikon, Zaleplon, Zolpidem
- działanie nasenne
- działają na rec. BDZ-1
- używać 7-10dni, albo sporadycznie co kilka dni
- zdarzają się przyśnieięcia kilkusekundowe następnego dnia
DN:
- senność, agresja
- brak dz. anksjolitycznego, p-drgawkowego, nie powoduje relaksacji mięsni
Melatonina
- hormon
- reguluje cykl dzien noc
- when the sun goes down melatonin levels go up
Teoria znieczulenia co to MAC
- siła działania znieczulającego ściśle koreluje z rozpuszczalnoscią w lipidach
- siła działania anestetycznego u ludzi wyraża się jako minimalne parcjalne ciś. pęcherzykowe (MAC) wymaganie do zniesienia odpowiedzi na procedury chirurgiczne u 50% pacjentów
MAC do jest jak ED50 dla środków wziewnych
MAC jest odwrotnie proporcjonalne do rozpuszczalności w lipidach/do siły działania
Teoria znieczulenia interakcje
- Interakcja zachodzi z warstwą lipidową bł kom albo z hydrofobowymi miejscami wiązania na cząsteczkach białek
- wziewne ś.z.o zmieniają funkcję bł kom polegające na zwiększeniu jej obj
- ś.z.o mogą działać wiążąc się z hydrofobowymi fragmentami białek (kanały jonowe, receptory)
Wpływ ś.z.o na układ nerwowy
Hamuje przekaźnictwo synaptyczne poprzez:
- zmniejszenie uwalniania neuroprzekaźników
- hamowanie/nasilenie działania neuroprzekaźników
- zmniejszanie pobudliwości bł postsynaptycznej
- powodują krótkotrwałą amnezję
Fazy znieczulenia ogólnego
Faza I: analgezja (przytomny, senny, osłabiona reakcja na bodźce bólowe
Faza II: pobudzenie (utrata świadomośi, bodźce inne niż bólowe nie wywołują odp, ból wywołuje reakcje odruchowe)
Faza III: znieczulenie chirurgiczne (zanik odruchów, oddech płytki i regularny, wiotkie mm)
Faza IV: stadium porażenia ( ustaje oddychanie i kontrola krążenia, śmierć w kilka minut)
Główne czynniki decydujące o szybkości indukcji i wybudzenia
Właściwości ś.z.
- współczynnik rozdziału krew:gaz (rozp. we krwi)
- współczynnik rozdziału olej:gaz (rozp. w tłuszczach)
Czynniki fizjologiczne:
- wentylacja pecherzykowa
- wyrzut serca
krew:gaz
Halotan najlepiej rozpuszcza się we krwi: długi początek i koniec działania
Podtl. azotu: najsłabsza rozpuszczalność we krwi; najszybsza indukcja i wyprowadzenie ze znieczulenia
Właściwości farmakokinetyczne wziewnych ś.z.
- szybka indukcja/wybudzenie pozwalają na łatwą kontrolę głębokości znieczulenia
- środki o małym współczynniku krew:gaz mogą być szybko wprowadzane i wybudzane np podtlenek azotu
- środki dobrze rozpuszczalne w tłuszczach stopniowo kumulują się w tk tłuszczowej i mogą wydłużać fazę wybudzenia po długich zabiegach
