Introductie Flashcards
In de Oudheid bestond er een onderscheid tussen praktische kennis en kennis die geen praktisch doel diende en doorgaans hoger werd aangeslagen. Daarbij onderscheidde men drie methoden die tot andere vormen van kennis leidden, de historische, de wiskundige en de filosofische. Dit onderscheid kende een lang leven, zelfs tot aan het begin van de negentiende eeuw. Beschrijf de filosofische methode.
Filosofische methode: de belangrijkste en meest wetenschappelijke methode, filosofen houden zich bezig met de essentie van dingen, de wezenlijke aard, zij doen onderzoek naar de oorzaken van natuurverschijnselen.
Waarom is het misleidend om in de Oudheid of in de zeventiende eeuw te spreken van biologen, geologen en natuurkundigen?
Er werd in die tijd geen onderscheid gemaakt in de moderne onderzoek disciplines zoals wij die nu kennen maar er werd onderscheid gemaakt in methodes. Voorbeelden daarvan zijn de gemengde wiskunde, de natuurfilosofie, de natuurlijke historie en de geneeskunde. Om deze reden is het misleidend om te spreken over biologen, geologen of natuurkundigen in de oudheid omdat de vakgebieden nog niet zoals nu bestonden.
Wat is er problematisch aan de vraag naar de klassieke waardering voor wetenschappelijke ontdekkingen?
Het begrip ontdekking is pas in de 16e eeuw ontstaan en heeft pas in 17e eeuw vorm gekregen. Geleidelijk gaan wetenschappelijke ontdekkingen in de natuurwetenschappen steeds meer een rol spelen. Het is dus problematisch om te vragen naar de klassieke waardering omdat in de tijd van de klassieke oudheid men het begrip wetenschappelijke ontdekking nog helemaal niet kende. In de tijd van de klassieke oudheid vond men de enige kennis echte kennis, onzekere of waarschijnlijke kennis zag men toen als meningen.
Welke relatie zien we soms tussen het beeld van de samenleving en dat van de natuur. Illustreer dit met een voorbeeld
In de manier hoe wetenschappers tegen de natuur aankijken is iets terug te vinden over hoe de samenleving op dat moment in elkaar zit. Bijvoorbeeld in de 19e eeuw waar industrialisering kenmerkend was voor de samenleving, het arbeidsvermogen was een belangrijke eigenschap van stoommachines. Tegelijkertijd is dit in de natuurwetenschappen geïntroduceerd als energie en eind 19e eeuw is energie een van de belangrijkste kenmerken in de natuurwetenschappen. In de 20ste eeuw speelt informatie juist een belangrijkere rol dan productie, we leven steeds meer in een informatiesamenleving. In de natuurwetenschappen krijgt informatie in de loop van de 20ste eeuw ook een meer centrale rol. Een voorbeeld hiervan zijn de biologen met ontdekking van informatie in ons DNA en hoe deze informatie wordt doorgegeven. Informatie is de sleutel van het leven geworden.
In de Oudheid bestond er een onderscheid tussen praktische kennis en kennis die geen praktisch doel diende en doorgaans hoger werd aangeslagen. Daarbij onderscheidde men drie methoden die tot andere vormen van kennis leidden, de historische, de wiskundige en de filosofische. Dit onderscheid kende een lang leven, zelfs tot aan het begin van de negentiende eeuw. Beschrijf de wiskundige methode.
Wiskundige methode: het pure rekenen en meten met voornamelijk praktische toepassingen, kenmerkend is het getallen aan dingen toekennen. Voorbeelden van wetenschapsgebieden zijn sterrenkunde, aardrijkskunde en optica.
In de Oudheid bestond er een onderscheid tussen praktische kennis en kennis die geen praktisch doel diende en doorgaans hoger werd aangeslagen. Daarbij onderscheidde men drie methoden die tot andere vormen van kennis leidden, de historische, de wiskundige en de filosofische. Dit onderscheid kende een lang leven, zelfs tot aan het begin van de negentiende eeuw. Beschrijf de historische methode.
Historische methode: het in kaart brengen wat er in de wereld te vinden is, dit kunnen gebeurtenissen zijn of natuur. De historische methode is vooral beschrijvend en inventariserend en niet echt wetenschap.
