Hc 5 Flashcards
2 vragen van popper
- kunnen we wetenschap redden van de irrationaliteit van inductie?
- kunnen we een ander demarcatiecriterium geven dam verifieerbaarheid of confirmeerbaarheid?
Proper beantwoordde beide vragen met ‘ja’ vanuit het oogpunt van het kritisch rationalisme
kunnen we wetenschap redden van de irrationaliteit van inductie?
Inductie is een ongeldige manier van redeneren; uit de waarheid van je premissen, volgt niet de waarheid van je conclusie. Je kan nooit alle gevallen bestuderen, dus is het geen geldige methode en is het irrationeel om het te gebruiken.
Sociale confrontatie tussen karl marx en popper
De sociale confrontatie met Karl Marx leidt ertoe dat Popper tot vragen over de wetenschap komt. Hij heeft van Marx, Marxisten en zichzelf geleerd dat de mens feilbaar is. Hij liep dogmatisch met Marx en de Marxisten mee, maar Marx had het misschien fout, en dit kan levens kosten. Hij heeft geleerd dat hij zelf ook feilbaar is. Er is een groot verschil tussen [A] dogmatisme en [B] zelf kritisch denken.
Overeenkomsten tussen logisch positivisten en popper
Ondanks dat Popper geen empirist is, is empirisme volgens hem van groot belang. Ervaring is een manier om kennis te verwerven, maar de Logisch Positivisten zijn te radicaal volgens Popper.
Logica en wiskunde kunnen worden gebruikt. Volgens hem staat de geldigheid niet ter discussie, maar die leveren geen kennis (synthetische oordelen) op (want ze zijn analytisch). Dit is anders dan wat Kant denkt.
Verschillen tussen logisch positivisten en popper
- Logisch Positivisten: eerst observaties, dan via inductie opstellen van wetten,
die weer via inductie verifiëren/ confirmeren/ bevestigen. - Popper: eerst is er een probleem (waarom valt de appel naar beneden?), er wordt een gissing gedaan (hypothese) en die ga je dan proberen te weerleggen. Dit is heel tegenintuïtief, want normaal wil je juist data verzamelen die bij je fenomeen passen
Logisch Positivisten: eerst observaties, dan via inductie opstellen van wetten,
die weer via inductie verifiëren/ confirmeren/ bevestigen;
- context of discovery
- context of justification
Context of discovery
je ontdekt een algemene wet via inductie, maar
dit is irrationeel waardoor je niks kan bevestigen.
Context of justification
je gaat nog meer bewijsmateriaal verzamelen,
maar omdat algemene beweringen in principe onverifieerbaar zijn (je kunt ze alleen confirmeren), gaat het niet lukken om de rechtvaardiging te vinden, want er is altijd een kans dat er bijv. een zwarte zwaan is naast alle witte die je hebt gezien.
Poppers kritisch rationalisme
• Falsificationisme (heeft vier kenmerken).
• Ingeboren ideeën.
• Kritisch rationalisme.
• Kritisch rationalisme.
Falsificationisme
Volgens Popper zijn Marx en Freud zijn voorbeelden van pseudowetenschappers. Newton & Einstein zijn voorbeelden van wetenschappers. De vraag is waarom Popper dit onderscheid, tussen wetenschap en niet-wetenschap, op deze manier maakt. Wetenschap is de bron van kennis, een ware en gerechtvaardigde overtuiging. Om wetenschap en niet-wetenschap van elkaar te onderscheiden, hebben we een demarcatiecriterium nodig. Volgens Popper is dit niet het waarheidscriterium, want een wetenschappelijke theorie hoeft helemaal niet waar te zijn. Oude astronomische theorieën waren vaak wel wetenschappelijk, maar bleken later onjuist te zijn. Volgens Popper levert falsificationisme het juiste demarcatiecriterium: fasifi(c)eerbaarheid.
Vier kenmerken van falsificationisme
• Feilbaarheid van de mens (en dus van de wetenschapper).
• Falsifieerbaarheid als demarcatiecriterium.
• Enkel falsifieerbare theorieën zijn informatief.
• Enkel door falsificatie kunnen we kennis vergroten.
Feilbaarheid van de mens
Popper stelt dat zelfs de grote denkers fouten kunnen maken, zoals Aristoteles en zijn ideeën over de fysica, die vervangen werd door Newton, die vervangen werd door Einstein. Deze theorieën zijn niet ineens niet-wetenschappelijk, maar grote denkers kunnen het ook fout hebben omdat ze “educated gueses” maken. Popper: “We do not know, we can only guess.” Sociale consequentie hiervan is als je niks weet, dat je dan ook niet kan weten hoe een rechtvaardige samenleving eruit ziet.
Falsificeerbaarheid als demarcatiecriterium
Neem een onfalisifieerbare “mini-theorie”: ‘Morgen regent het of niet’. Dit is waar/ niet falsifieerbaar, maar het is geen wetenschap. Waarheid, verifieerbaarheid, confirmeerbaarheid vallen direct af als mogelijke demarcatiecriteria. Hetzelfde geldt voor de theorie van Freud over het Oedipuscomplex. Deze is onwetenschappelijk, omdat het altijd waar kan zijn.
Oedipuscomplex
alle jongetjes willen hun vader vermoorden en seks hebben met hun moeder. Dit haalde hij uit de mythologie waarin gezegd werd dat het orakel voorspelde dat Oedipus zijn vader zou vermoorden en met zijn moeder zou vrouwen. Freud maakt deze theorie onfalsifieerbaar door te stellen dat of alle jongens een Oedipuscomplex hebben of ze in denial zijn.
֍ Conclusie: de theorie van Freud kan alle gevallen verklaren, dat is een zwakte.
֍ Conclusie: deze theorie is zo geformuleerd dat ze nooit te weerleggen/ falsificeren is; het is immuun voor falsificatie.
Het ligt iets genuanceerder met de geschiedenistheorie van marx
1) Productiemiddelen veranderen.
2) Sociale condities veranderen.
3) Politieke macht verandert.
4) Ideologische overtuigingen veranderen.
Immuniseren van een theorie
In eerste instantie was deze theorie falsifieerbaar en in de ogen van Popper dus wel wetenschappelijk. Echter, in de Russische Revolutie veranderde politieke macht eerst. Ad hoc herinterpretatie redde de theorie van falsificatie: bij een revolutie zijn er de volgende stappen, maar de volgorde staat niet vast. Eigenlijk zeg je dan alleen dat er een revolutie is, niks meer. Dat is logisch, maar onbelangrijk. Zonder herinterpretatie was de theorie onjuist, maar wetenschappelijk. Nu is de theorie altijd juist, maar niet langer wetenschappelijk. De theorie is geïmmuniseerd.