Ginekologia 3 Flashcards
Antykoncepcja. Ciąża o przebiegu prawidłowym
Wskaźnik Perla
Wskaźnik Perla różnych metod
Naturalne metody
1) Wstrzemięźliwość płciowa.
2) Metoda kalendarzykowa Ogino–Knausa.
3) Metoda objawowo-termiczna.
4) Stosunek przerywany.
5) Metoda termiczna.
6) Metoda Billingsów (śluzowa).
Antykoncepcja - Naturalne metody – Metoda kalendarzowa
Wyznaczenie początku okresu płodnego: należy odjąć 18 dni od czasu trwania najkrótszego z cykli.
Wyznaczenie końca okresu płodnego: należy odjąć 11 dni od czasu trwania najdłuższego z cykli.
W praktyce u kobiet z cyklami o długości 26–32 dni abstynencja seksualna przypada
na okres od 8. do 21. dnia cyklu, czyli na 14 dni w czasie cyklu.
Antykoncepcja
Naturalne metody – Inne
Metoda termiczna:
– ciałko żółte → progesteron → ↑ temp. o 0,2–0,6°C.
Antykoncepcja
Naturalne metody – Inne
Metoda Billingsów (śluzowa, ocena śluzu szyjkowego):
– estrogen (wzrost przed owulacją) → śluz płodny (obfity, przezroczysty, ciągliwy, śliski),
– progesteron (hormon ciążowy) → śluz niepłodny (gęsty, lepki, kleisty).
Antykoncepcja chemiczna
1) Tabletki dopochwowe.
2) Globulki dopochwowe
3) Pianki dopochwowe.
4) Żele dopochwowe.
Zawierają nonoksynol-9:
– zmiana struktury śluzu szyjkowego,
– działanie plemnikobójcze.
Antykoncepcja
Wkładka wewnątrzmaciczna (IUD)
Mechanizm działania:
– wzrost gęstości śluzu szyjkowego (drażniące działanie wkładki, gestageny),
– upośledzenie ruchliwości plemników (działanie plemnikobójcze jonów miedzi),
– uniemożliwienie plemnikom przejścia do jajowodów (ramiona poprzeczne wkładki
stanowią w tym przypadku barierę mechaniczną),
– zmiany w endometrium utrudniające zagnieżdżenie blastocysty (pseudoendometritis).
Typy:
– z jonami miedzi,
– z lewonorgestrelem (Mirena).
Kobiety z założoną wkładką miedzianą mogą tracić więcej krwi podczas miesiączki.
Mirena zmniejsza utratę krwi podczas miesiączki, jednak może wywołać plamienia
(leczenie endometriozy, obfitych krwawień miesięcznych).
Działanie gestagenu:
– zmiana struktury śluzu szyjkowego (śluz niepłodny),
– zmiany w endometrium zapobiegające zagnieżdżeniu,
– powoduje prawie całkowite zahamowanie krwawień miesiączkowych
(leczenie endometriozy, obfitych krwawień miesięcznych).
Antykoncepcja
Wkładka wewnątrzmaciczna (IUD) – Przeciwwskazania
Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do założenia wkładki są:
– podejrzenie ciąży,
– zakażenia w obrębie narządu płciowego,
– niewyjaśnione, nieprawidłowe krwawienia z dróg rodnych,
– wady anatomiczne macicy,
– uczulenie na miedź,
– choroba Wilsona (wkładki zawierające Cu).
btw Wkładka wewnątrzmaciczna może być stosowana u nieródek.
Antykoncepcja
Wkładka wewnątrzmaciczna (IUD) – Przeciwwskazania
Do względnych przeciwwskazań zalicza się:
– przedłużające się lub obfite krwawienia miesiączkowe,
– mięśniaki macicy,
– guzy przydatków,
– leczenie immunosupresyjne,
– zakażenie HIV lub pełnoobjawowy AIDS,
– wady zastawek serca,
– stan po wszczepieniu zastawek.
Antykoncepcja
Wkładka wewnątrzmaciczna (IUD) – Powikłania
1) Przebicie macicy podczas zakładania.
2) Przedostanie się wkładki do jamy otrzewnej.
3) Bóle podbrzusza i okolicy krzyżowej.
4) Obfitsze krwawienia (wkładki z miedzią) i plamienia międzymiesiączkowe (Mirena).
5) Zakażenia miednicy mniejszej (PID).
6) Ciąża ektopowa.
Antykoncepcja
Antykoncepcja hormonalna – Estrogenowo-gestagenowa
Mechanizm
Antykoncepcja
Antykoncepcja hormonalna – Estrogenowo-gestagenowa – Skuteczność
Przerwa w zażywaniu:
– przyjęcie 7 kolejnych tabletek jest wystarczające do „uśpienia jajników”,
– tabletki 8-21 „utrzymują jajniki we śnie”,
– 7 tabletek można pominąć bez ryzyka wystąpienia owulacji,
– pominięcie więcej niż 7 tabletek zagraża wystąpieniem jajeczkowania,
– dopuszczalne jest przesunięcie do 12 godz.
Antykoncepcja
Antykoncepcja hormonalna – Estrogenowo-gestagenowa – Korzyści
1) Układ rozrodczy:
– ↓ występowania PID,
– ↓ ryzyka ciąży pozamacicznej (o 90%),
– ↓ występowania torbieli czynnościowych jajników,
– ↓ ryzyka raka endometrium (przez 15 lat od zakończenia przyjmowania tabletek),
– ↓ ryzyka raka jajnika (przez 30 lat od zakończenia przyjmowania tabletek).
Antykoncepcja
Antykoncepcja hormonalna – Estrogenowo-gestagenowa – Skuteczność - modulacja przez leki
Antykoncepcja
Antykoncepcja hormonalna – Estrogenowo-gestagenowa – Korzyści
2) Ogólnoustrojowe:
– ↓ objawów łojotoku i hirsutyzmu,
– ↓ ryzyka osteoporozy,
– rzadsze występowanie niezłośliwych nowotworów i zmian dysplastycznych sutka,
– łagodniejszy przebieg reumatoidalnego zapalenia stawów,
– łagodniejszy przebieg choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy,
– łagodniejsze objawy nadczynności i niedoczynności tarczycy.
Antykoncepcja
Antykoncepcja hormonalna – Estrogenowo-gestagenowa – Działania niepożądane
1) Nudności i wymioty.
2) Krwawienia w trakcie przyjmowania tabletek.
3) Bóle głowy.
4) Przyrost masy ciała.
5) Zmiany skórne:
– trądzik, łojotok, hirsutyzm,
– teleangiektazje, trądzik różowaty, pajączkowate naczyniaki, rumień wielopostaciowy i guzowaty,
– brunatne przebarwienia.
Antykoncepcja
Antykoncepcja hormonalna – Estrogenowo-gestagenowa – Powikłania
1) Powikłania zakrzepowo-zatorowe.
2) Zawał serca.
3) Nadciśnienie tętnicze.
4) ↑ ryzyka kamicy pęcherzyka żółciowego.
5) ↑ ryzyka przedinwazyjnego i inwazyjnego raka szyjki macicy.
6) Wtórny brak miesiączki (tzw. post-pill amenorrhoea).
Antykoncepcja - przeciwwskazania
Antykoncepcja
Antykoncepcja hormonalna – Progestagenowa
„Minipill”:
– dopuszczalne przesunięcie do 3 godzin,
– przyjmowana w sposób ciągły,
– brak miesiączek i nieregularne krwawienia to główne niedogodności.
Grupy docelowe:
kobiety z przeciwwskazaniami lub nietolerujące dwuskładnikowej OC,
kobiety w okresie laktacji (od 6 tyg. po porodzie), palaczki.
Antykoncepcja
Antykoncepcja hormonalna – Po stosunku
Zawiera dużą dawkę hormonów.
90–95% skuteczności przy przyjęciu w ciągu 72 godzin po stosunku.
Najwyższa skuteczność do 12 godzin po stosunku.
Zapłodnienie
Przygotowanie komórki jajowej do zapłodnienia
1) Procesy przygotowujące gamety do zapłodnienia
zaczynają się w okresie życia wewnątrzmacicznego.
2) Do momentu owulacji, chromosomy komórki jajowej znajdują się
w późnej profazie I podziału mejotycznego (zostają zatrzymane w stadium diplotenu).
3) Poprzedzający owulację szczyt LH umożliwia dokończenie I podziału mejotycznego
(W wyniku pierwszego podziału redukcyjnego powstaje oocyt z haploidalną liczbą chromosomów (n = 23)
oraz tzw. pierwsze ciałko kierunkowe. Zawiera ono pozostały materiał genetyczny i ulega degeneracji).
2) Do mechanizmów obronnych, które zabezpieczają komórkę jajową przed polispermią, należą:
a) reakcja osłony – osłonka przejrzysta zmienia swoje właściwości,
a receptory dla plemników ulegają inaktywacji,
b) reakcja korowa – dochodzi do zmiany potencjału błonowego
i sekrecji proteaz z ziarnistości korowych komórki jajowej,
w następstwie czego jej osłonki stają się nieprzepuszczalne dla plemników.
Zapłodnienie
Morula, blastocysta
1) W 3.–4. dobie rozwoju zygota osiąga jamę macicy (jest w stadium moruli – 12–16 blastomerów).
2) W 5. dobie morula przekształca się w blastocystę (powstaje jama zarodka).
3) Blastocysta zbudowana jest:
z trofoblastu (zewnętrznej warstwy komórek, z której powstaje nabłonek kosmówki)
i embrioblastu (wewnętrznej grupy komórek, z których rozwijają się:
zarodek, owodnia, pęcherzyk żółtkowy, omocznia).
Zapłodnienie
Implantacja
1) Między 6. a 7. dniem od zapłodnienia następuje zagnieżdżenie (implantacja) blastocysty
w zmienionej ciążowo błonie śluzowej macicy (doczesnej).
Popłód
Definicja
1) Popłodem określa się szereg struktur morfologicznych funkcjonujących podczas ciąży
i umożliwiających jej prawidłowy rozwój.
2) Rola popłodu kończy się w chwili porodu,
a jego wydalenie na zewnątrz jamy macicy odbywa się w III okresie porodu.
Etapy rozwoju prenatalnego
Okres przedzarodkowy – 1. tydzień życia wewnątrzmacicznego,
Okres zarodkowy – trwa od 2. tygodnia do końca 8. tygodnia życia wewnątrzmacicznego,
Okres płodowy – rozpoczyna się z początkiem 9. tygodnia rozwoju i trwa do końca ciąży.
Uwaga: tętnica/żyła pępkowa = tętnica/żyła pępowinowa
Komentarz: w miejscu odejścia tętnic pępowinowych część krwi odpływa tętnicami do łożyska, ale część pozostaje w krążeniu systemowym po to, by dotrzeć do komórek, zostawić tlen, zebrać metabolity i wrócić następującą drogą: żyła → żyła główna → PP → otwór owalny → LP → LK → aorta → odejście tętnic pępowinowych, gdzie znów część krwi trafi do tętnic pępowinowych, a część popłynie kolejne okrążenie. W krążeniu płodowym jest parę przecieków i sporo mieszania, więc ostatecznie bilans wygląda następująco:
krew w żyle pępowinowej jest wysycona tlenem w około 80%,
krew w tętnicach pępowinowych jest wysycona tlenem w około 60%.
Popłód
Podział
Popłód
Łożysko – Zadania
1) Wymiana gazów i substancji odżywczych między krwią matczyną a płodową.
2) Usuwanie produktów przemiany materii płodu.
3) Wytworzenie wielu ważnych hormonów
(hCG-gonadotropina kosmówkowa, hPL-laktogen łożyskowy, progesteron, estrogeny),
bez których rozwój ciąży byłby niemożliwy.
4) Bariera immunologiczna między jajem płodowym a matką.
Popłód
Łożysko – Budowa
1) Łożysko powstaje z tkanek matczynych i płodowych:
a) od strony matki → doczesna,
b) od strony płodu → kosmówka.
2) Podstawowymi jednostkami morfologiczno-czynnościowymi łożyska
są zraziki łożyska (liścienie).
3) Dojrzałe łożysko:
– jest okrągłe/owalne,
– jego średnica: 20 cm,
– jego masa: 500 g.
4) O wykształconym łożysku u człowieka można mówić dopiero pod koniec I trymestru ciąży.
Popłód
Pępowina – Budowa – Żyła pępkowa
1) Pojedyncza żyła pępkowa towarzyszy w obrębie pępowiny
dwóm tętnicom pępkowym.
2) Jest to żyła pępkowa LEWA.
3) Żyła pępkowa prawa zanika we wczesnym okresie życia płodowego.
Popłód
Pępowina – Budowa – Tętnice pępkowe
1) Tętnice pępkowe to parzyste gałęzie tętnicy biodrowej wewnętrznej.
2) Początkowo przebiegają po wewnętrznej powierzchni przedniej ściany brzucha
w kierunku pierścienia pępkowego, a po jego minięciu wnikają do pępowiny.
Popłód
Pępowina – Budowa
1) Łożysko połączone jest z płodem poprzez elastyczny, walcowaty przewód zwany pępowiną.
2) Długość pępowiny zwykle wynosi około 60 cm.
3) Zbyt krótka pępowina może utrudniać swobodne poruszanie się płodu w jamie owodni, zaś zbyt długa (powyżej 1 m) – doprowadzić do powstania węzłów prawdziwych, w wyniku czego może dojść do zamknięcia światła naczyń krwionośnych.
4) W pępowinie zwykle przebiegają 3 naczynia: 1 żyła i 2 tętnice.
5) Żyła pępkowa prowadzi krew bogatą w tlen z łożyska do płodu.
6) Tętnicami pępkowymi płynie krew uboga w tlen od płodu do łożyska.
7) Naczynia krwionośne otacza niezwykle sprężysta tkanka łączna
zwana galaretą Whartona.
Popłód
Płyn owodniowy – Zadania
1) Chroni przed zakażeniem (ma właściwości antybakteryjne).
2) Chroni płód w przypadku urazów brzucha matki.
3) Zabezpiecza sznur pępowinowy przed nadmiernym uciskiem.
4) Stanowi zbiornik płynu i składników odżywczych dla płodu.
5) Zapewnia podaż niezbędnych płynów oraz czynników wzrostu, umożliwiających rozwój płuc,
przewodu pokarmowego i układu mięśniowo-szkieletowego płodu.
Popłód
Płyn owodniowy – Wytwarzanie – Czynność wydzielnicza płuc
1) Płuca płodu wydzielają około 100-krotnie więcej płynu niż jest to niezbędne dla prawidłowego ich rozwoju.
2) Podczas epizodów ruchów oddechowych płodu, nadmiar produkowanego płynu przedostaje się przez tchawicę do jamy owodniowej.
3) Reszta płynu (prawie połowa) jest połykana przez płód.
Popłód
Płyn owodniowy – Wytwarzanie
1) W produkcji płynu owodniowego istotne są następujące struktury i czynniki:
– owodnia,
– skóra płodu,
– nerki płodu (mocz płodu),
– płuca płodu,
– przewód pokarmowy (jama ustna płodu),
– jama nosowa płodu,
– transport od matki przez błony płodowe.
2) Zakres udziału poszczególnych struktur w procesie wytwarzania
płynu owodniowego zmienia się w trakcie trwania ciąży.
Popłód
Płyn owodniowy – Wytwarzanie – Wydalanie moczu przez płód
1) Dzienna objętość moczu wydalanego przez płód wynosi około 300 ml/kg.
2) Przed porodem następuje zmniejszenie wydalania moczu przez płód.
Popłód
Płyn owodniowy – Resorpcja
1) II trymestr ciąży:
– połykanie przez płód.
2) III trymestr ciąży:
– połykanie przez płód,
– transport śródbłonowy (między płynem owodniowym a krwią płodu),
– transport przezbłonowy (między płynem owodniowym a krwią matki).
Popłód
Płyn owodniowy – Skład
1) Właściwości biochemiczne:
– woda (98–99% objętości),
– związki organiczne i sole mineralne (1–2% objętości).
2) Elektrolity.
3) Aminokwasy, lipidy, węglowodany.
4) Białka:
a) wytwarzane przez płód:
– transferyna,
– β2-mikroglobulina,
– α-fetoproteina,
– fibrynogen,
b) wytwarzane przez matkę:
– albuminy,
– immunoglobuliny,
– białka wiążące hormony płciowe.
5) Mocznik, kwas moczowy.
6) Hormony, enzymy, witaminy.
7) Upostaciowane elementy płynu owodniowego.
Hormony i białka w płynie owodniowym
Popłód
Płyn owodniowy – Objętość
1) Ilość płynu owodniowego wzrasta wraz z wiekiem ciążowym.
2) W 31.–33./34. tygodniu obserwuje się maksymalną objętość płynu owodniowego w ciąży.
3) Po 33./34. tygodniu ciąży obserwuje się stopniowy spadek objętości płynu owodniowego.
Popłód
Płyn owodniowy – Ultrasonograficzna ocena objętości płynu
Najczęściej w praktyce klinicznej wykorzystujemy następujące parametry:
1) Indeks płynu owodniowego (AFI – amniotic fluid index).
2) Największa pojedyncza kieszonka płynu owodniowego (MVP – maximum vertical pocket).
Popłód
Płyn owodniowy – Ultrasonograficzna ocena objętości płynu – AFI
1) Ocenę indeksu płynu owodniowego rozpoczyna się
od podzielenia macicy na cztery kwadranty.
2) AFI oblicza się, sumując głębokość (w cm) czterech różnych kieszonek płynowych
(niezawierających sznura pępowinowego ani kończyn płodu).
Popłód
Płyn owodniowy – Ultrasonograficzna ocena objętości płynu – MVP
1) To wymiar podłużny największej kieszonki płynu owodniowego
niezawierającej sznura pępowinowego ani kończyn płodu.
2) Głowicę USG podczas pomiaru należy ustawić prostopadle do podłogi.
Popłód
Płyn owodniowy – Ultrasonograficzna ocena objętości płynu – Interpretacja
Bręborowicza z 2020 r.
tom I, s. 30: 24 cm,
w rozdziale o wielowodziu – tom I, s. 134: 25 cm.
UpToDate, czyli nieustannie aktualizowane źródło wiedzy medycznej zgodnej z EBM, wskazuje również na 24 cm.
Zmiany ustrojowe w przebiegu ciąży
Układ sercowo-naczyniowy – Rzut serca
1) Rzut serca zwiększa się w czasie ciąży:
– wzrost o około 30–50% (I trymestr: wzrost o około 30–40%).
2) Zwiększenie rzutu serca w czasie ciąży jest wynikiem:
– przyspieszenia czynności pracy serca (o 15–20/min),
– obniżenia oporu obwodowego,
– wzrostu objętości wyrzutowej.
Zmiany ustrojowe w przebiegu ciąży
Układ sercowo-naczyniowy – Systemowy opór naczyniowy
1) Podczas ciąży systemowy opór naczyniowy ulega obniżeniu.
2) Obniżenie systemowego oporu naczyniowego jest następstwem
powstania niskooporowego łożyska naczyniowego oraz wazodylatacyjnego wpływu estrogenów, prostacyklin i progesteronu.
Zmiany ustrojowe w przebiegu ciąży
Układ sercowo-naczyniowy – Ciśnienie krwi
1) Ciśnienie tętnicze obniża się w czasie ciąży (spadek MAP o 10 mmHg).
Progesteron rozszerza naczynia krwionośne → zmniejszenie oporu obwodowego o około 20%.
2) Ciśnienie skurczowe obniża się nieznacznie (spadek o 8%).
Spadek ciśnienia rozkurczowego jest bardziej zaznaczony (spadek o 20–25%).
3) Najniższe wartości ciśnienia tętniczego obserwuje się około 24. tygodnia.
Zmiany ustrojowe w przebiegu ciąży
Układ sercowo-naczyniowy – Rzut serca, systemowy opór naczyniowy, ciśnienie krw
Zmiany ustrojowe w przebiegu ciąży
Układ sercowo-naczyniowy – Ucisk na żyłę główną dolną i aortę
1) Ucisk ciężarnej macicy na żyłę główną dolną i aortę brzuszną może powodować spadek rzutu serca.
2) U ciężarnych leżących na wznak macica uciska na żyłę główną dolną:
– w pozycji leżącej „na wznak” u około 10 % kobiet pojawia się zespół żyły głównej dolnej, który manifestuje się spadkiem ciśnienia tętniczego, bladością powłok,
wzmożoną potliwością, nudnościami, wymiotami, omdleniami,
– zmiana pozycji ciała z „na wznak” do „na lewym boku” → pochylenie 15°, powoduje obniżenie ciśnienia w żyle głównej dolnej i powrót przepływu krwi.
3) U ciężarnych leżących na wznak macica uciska również aortę brzuszną:
– obniżenie ciśnienia w tętnicach macicznych,
– niedotlenienie płodu manifestujące się bradykardią u płodu.
Zmiany ustrojowe w przebiegu ciąży
Hematologia – Objętość krwi
1) Objętość całkowita krwi:
wzrost o 45% (III trymestr).
2) Objętość osocza:
wzrost o 50% (III trymestr).
Zmiany ustrojowe w przebiegu ciąży
Hematologia – Objętość krwi
Hiperwolemia w ciąży spełnia następujące funkcje:
1) zmniejszenie lepkości krwi, ułatwienie swobodnej perfuzji łożyska;
2) pokrycie zapotrzebowania w krew bogato unaczynionej macicy;
3) zaopatrywanie nerek matki odpowiedzialnych za wydalanie produktów przemiany materii
oraz zaopatrywanie skóry warunkującej termoregulację;
4) ochrona matki oraz płodu przed efektami zaburzonego powrotu żylnego;
5) zwiększona objętość krwi stanowi rezerwę w przypadku
okołoporodowej utraty krwi.
Zmiany ustrojowe w przebiegu ciąży
Hematologia – Komórki krwi
1) Liczba krwinek czerwonych:
– początkowy spadek w pierwszych tygodniach ciąży, następnie stopniowy wzrost pod wpływem EPO,
– wzrost o 30% (III trymestr).
2) Hematokryt:
– spadek o około 15% (III trymestr),
– przyrost objętości osocza jest większy niż przyrost objętości krwinek czerwonych (hemodylucja).
3) Hemoglobina:
– spadek o około 15% (III trymestr),
– spadek wynika ze zjawiska hemodylucji oraz zwiększonego zapotrzebowania na żelazo.
Zmiany ustrojowe w przebiegu ciąży
Hematologia – Objętość krwi, komórki krwi